Η κατάθλιψη είναι μία ύπουλη ψυχική νόσος που το «χτύπημά» της μπορεί να έχει πολλούς τρόπους εκδήλωσης.

Οι άνθρωποι με συγκαλυμμένη ή κρυμμένη κατάθλιψη συχνά δεν θέλουν να αναγνωρίσουν τη σοβαρότητα της κατάστασής τους. Πιστεύουν ότι αν συνεχίσουν να ζουν τη ζωή τους σα να μην… τρέχει τίποτα, η κατάθλιψη θα φύγει από μόνη της. Όμως, κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο να συμβεί..

Εάν κάποιος φίλος ή μέλος της οικογένειάς σας (ή ακόμα κι εσείς οι ίδιοι) βρίσκεται σε μία τέτοια κατάσταση – προσπαθεί να κρύψει ή να καλύψει την κατάθλιψή του – τα παρακάτω σημάδια μπορούν να σας βοηθήσουν να ανακαλύψετε ό,τι προσπαθούν να κρατήσουν «μυστικό».

Τα άτομα με συγκαλυμμένη κατάθλιψη έχουν τα εξής συμπτώματα:

Όταν ένα άτομο παρουσιάζει σημαντικές αλλαγές στον τρόπο που κοιμάται ή τρώει, αυτό είναι συχνά ένα σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά. Ο ύπνος είναι το θεμέλιο της καλής σωματικής και ψυχικής υγείας. Όταν ένα άτομο δεν μπορεί να κοιμηθεί (ή κοιμάται υπερβολικά πολύ) κάθε μέρα, αυτό μπορεί να είναι σημάδι συγκαλυμμένης κατάθλιψης.

Άλλοι, στην προσπάθειά τους να αποβάλουν τα συναισθήματά τους στρέφονται στο φαγητό ή στο αλκοόλ. Η υπερκατανάλωση μπορεί να βοηθήσει κάποιον που είναι καταθλιπτικός να αισθανθεί πλήρης, καλύπτοντας σε κάποιο βαθμό το συναισθηματικό κενό. Το αλκοόλ μπορεί, επίσης να χρησιμοποιηθεί για να καλύψει τα συναισθήματα θλίψης και μοναξιάς που συχνά συνοδεύουν την κατάθλιψη. Μερικές φορές μπορεί, όμως, να συμβεί και το αντίθετο στους ασθενείς: να χάσουν κάθε ενδιαφέρον για φαγητό ή για αλκοόλ, επειδή δεν βρίσκουν κανένα νόημα σε αυτά ή δεν τους φέρνουν καμία χαρά.

Κατάθλιψη: Φορούν μια «χαρούμενη μάσκα» και πάντα βρίσκουν δικαιολογίες για να ξεφύγουν

Λίγο – πολύ όλοι έχουμε φορέσει τη μάσκα της ευτυχίας ή την έχουμε δει σε κάποιο άλλο πρόσωπο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, καθώς περνάει κανείς χρόνο με το άτομο που τη φοράει αποκαλύπτεται η πραγματικότητα που βρίσκεται κάτω από αυτήν. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι με κρυμμένη κατάθλιψη προσπαθούν να μην περνούν αρκετό χρόνο με άλλους. Έχουν πάντα έτοιμη μια δικαιολογία για να μπορούν να ξεφύγουν από την παγίδα της αποκάλυψης.

Κατάθλιψη: Μιλούν περισσότερο φιλοσοφικά από το σύνηθες

Ένα άτομο με συγκαλυμμένη κατάθλιψη μπορεί να στρέφει τη συζήτηση σε φιλοσοφικά θέματα για τα οποία κανονικά δεν μιλούν πολύ, όπως το νόημα της ζωής και ο θάνατος. Μπορεί ακόμη να σκέφτονται περιστασιακά να βλάψουν τον εαυτό τους ή να μιλούν για την εύρεση της ευτυχίας ή ενός καλύτερου μονοπατιού στο ταξίδι της ζωής.

Αυτά τα είδη των θεμάτων μπορεί να είναι ένα σημάδι ότι ένα άτομο αγωνίζεται εσωτερικά με σκοτεινές σκέψεις που δεν τολμά να μοιραστεί.

Κατάθλιψη: Μπορεί να φωνάξουν για βοήθεια, αλλά το… παίρνουν πίσω.

Οι άνθρωποι με κρυμμένη κατάθλιψη αγωνίζονται σκληρά να κρατήσουν κρυμμένο το μυστικό τους. Μερικές φορές, εγκαταλείπουν τον αγώνα απόκρυψης των αληθινών συναισθημάτων τους και μιλούν σε κάποιον για αυτό. Μπορούν ακόμη και να κάνουν το πρώτο βήμα και να κλείσουν ραντεβού με έναν γιατρό ή θεραπευτή και κάποιοι λίγοι μπορεί ακόμα και να κάνουν την πρώτη συνεδρία.

Αλλά την επόμενη μέρα ξυπνούν και συνειδητοποιούν ότι έχουν πάει πολύ μακριά. Αναζητώντας βοήθεια για την κατάθλιψή τους αναγνωρίζουν ότι είναι πραγματικά καταθλιπτικοί. Αυτή είναι μια παραδοχή που πολλοί άνθρωποι με κρυμμένη κατάθλιψη δεν μπορούν να κάνουν. Δεν επιτρέπουν σε κανέναν άλλον να δει την αδυναμία τους.

Κατάθλιψη: Νιώθουν πιο έντονα από το σύνηθες

Ένα άτομο με συγκαλυμμένη κατάθλιψη συχνά αισθάνεται συναισθήματα πιο έντονα από τους άλλους. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος που συνήθως δεν κλαίει στις ταινίες ξεσπάει ξαφνικά σε κλάματα κατά τη διάρκεια μιας οδυνηρής σκηνής. Ή κάποιος που συνήθως δεν θυμώνει ξαφνικά τρελαίνεται όταν ένας οδηγός του κόβει τον δρόμο. Ή κάποιος που συνήθως δεν εκφράζει τα συναισθήματά του ξαφνικά σας λέει ότι σας αγαπά.

Κατάθλιψη: Έχουν μια πεσιμιστική αντίληψη των πραγμάτων

Οι ψυχολόγοι αναφέρουν το φαινόμενο αυτό ως «καταθλιπτικό ρεαλισμό» και υπάρχουν κάποιες έρευνες που τον επιβεβαιώνουν. Όταν ένα άτομο πάσχει από κατάθλιψη, μπορεί στην πραγματικότητα να έχει μια πιο ρεαλιστική εικόνα του κόσμου γύρω του. Οι άνθρωποι που δεν είναι καταθλιπτικοί, από την άλλη πλευρά, τείνουν να είναι πιο αισιόδοξοι και έχουν προσδοκίες που δεν είναι τόσο βασισμένες στις πραγματικές συνθήκες. Στην έρευνα, διαπιστώθηκε ότι οι μη καταθλιπτικοί άνθρωποι πίστευαν ότι είχαν καλύτερες επιδόσεις σε εργαστηριακές δοκιμασίες από ό, τι στην πραγματικότητα, σε σύγκριση με άτομα με κατάθλιψη (Moore & Fresco, 2012).

Είναι μερικές φορές δύσκολο να αποκαλυφθεί αυτός ο καταθλιπτικός ρεαλισμός, διότι η διαφορά στη στάση μπορεί να είναι πολύ μικρή και να μην εκλαμβάνεται κάτι σαν «καταθλιπτικό». Αντί, για παράδειγμα, να λέει το άτομο «νομίζω ότι θα πάρω την προαγωγή αυτή τη φορά», ενώ έχει βρεθεί ήδη υποψήφιο τέσσερις φορές, μπορεί να πει, «Λοιπόν, είμαι πάλι υποψήφιος για την προαγωγή, αλλά αμφιβάλλω ότι θα την πάρω».

Θυμός και ευερεθιστότητα.

Ορισμένες φορές, η κατάθλιψη δεν μοιάζει με κατάθλιψη. Η αυξημένη οργή και ευερεθιστότητα – όπου ένα άτομο φαίνεται να είναι θυμωμένο και ευερέθιστο συνεχώς και σχεδόν με όλους- μπορεί να είναι σημάδι κρυμμένης κατάθλιψης.