Η δοκιμασία κοπώσεως ή τεστ κοπώσεως ή stress test είναι μια απλή, αναίμακτη εξέταση, που συμβάλλει στη διάγνωση και παρακολούθηση της στεφανιαίας νόσου. Τα δύο κύρια χαρακτηριστικά της δοκιμασίας κοπώσεως είναι η εκτέλεση ελεγχόμενης σωματικής άσκησης από τον εξεταζόμενο και η συνεχής ηλεκτροκαρδιογραφική παρακολούθηση αυτού κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης της άσκησης καθώς και μετά από αυτήν. 

Τεστ κοπώσεως: Γιατί γίνεται;

Η δοκιμασία κόπωσης γίνεται συχνά για να διαφωτίσει το γιατρό σε περίπτωση ανεξήγητων πόνων του ασθενούς στο στήθος. Eπίσης, για να ξέρει ένας ασθενής πόσο αντέχει η καρδιά του στην άσκηση όταν έχει προηγηθεί κάποια καρδιολογική επέμβαση.

Τεστ κοπώσεως: Πως γίνεται

Πριν από την εξέταση δεν πρέπει να πιείτε καφέ ή αλκοόλ. Δεν πρέπει να είστε “φαγωμένοι” και δεν πρέπει να καπνίσετε.
Στην καθημερινή κλινική πράξη οι ασθενείς με στεφανιαία νόσο εξετάζονται σε ηρεμία, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις τα συμπτώματά τους εκδηλώνονται κατά ή μετά από σωματική κόπωση ή ψυχικές συγκινήσεις. Με τη δοκιμασία κόπωσης επιδιώκεται η πρόκληση των συμπτωμάτων σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο. Ποιες μεταβολές συμβαίνουν στον οργανισμό κατά την διάρκεια της κόπωσης; Κατά την άσκηση αυξάνεται η καρδιακή συχνότητα, η συστολική αρτηριακή πίεση με αποτέλεσμα αύξηση του καρδιακού έργου.
Το φυσιολογικό καρδιοαγγειακό σύστημα έχει μεγάλες λειτουργικές εφεδρείες και έτσι αντιμετωπίζει το αυξημένο έργο που απαιτεί η κόπωση, χωρίς την εμφάνιση παθολογικών ευρημάτων.
Αντίθετα το καρδιοαγγειακό σύστημα των ασθενών με στεφανιαία νόσο έχει μειωμένες εφεδρείες και κατά κανόνα δε μπορεί να αντεπεξέλθει στο αυξημένο έργο που απαιτεί η κόπωση έτσι επέρχεται ισχαιμία με τα κλινικά ή εργαστηριακά ευρήματά της.

Είδη δοκιμασίας κόπωσης και πότε γίνονται

Α) Δυναμική άσκηση των κάτω άκρων

Κυλιόμενος τάπητας: είναι η ευρύτερα χρησιμοποιούμενη μέθοδος επειδή μιμείται μια φυσιολογική δραστηριότητα, δηλαδή το βάδισμα, οπότε μπορεί εύκολα να πραγματοποιηθεί από τον εξεταζόμενο. Ο κυλιόμενος τάπητας είναι ένας μηχανικά κινούμενος τάπητας. Ανάλογα με το πρωτόκολλο που χρησιμοποιείται, η κλίση και η ταχύτητα του κυλιόμενου τάπητα αυξάνονται σταδιακά κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας κοπώσεως.

Εργομετρικό ποδήλατο: ο εξεταζόμενος εκτελεί ποδηλασία σε ένα ηλεκτρικά τροχοπεδούμενο ποδήλατο. Προτιμάται ως μέθοδος σε παχύσαρκα άτομα γιατί το βάρος τους δεν επηρεάζει τον βαθμό της κοπώσεως όπως συμβαίνει στον κυλιόμενο τάπητα, απαιτεί όμως πολύ καλή συνεργασία του εξεταζόμενου και εξοικείωσή του σε αυτή τη μορφή άσκησης.

B) Δυναμική άσκηση των άνω άκρων

Στους εξεταζόμενους με αγγειακά, νευρολογικά και ορθοπεδικά προβλήματα στα κάτω άκρα, οι οποίοι είναι δύσκολο να ασκηθούν αρκετά με τις μεθόδους που προαναφέρθηκαν, ενδείκνυται η δυναμική άσκηση των άνω άκρων (εργομετρία άνω άκρων) σε μηχάνημα με «πετάλια» κινούμενα με τα χέρια. Η δοκιμασία αυτή όμως είναι λιγότερο ευαίσθητη από εκείνη των κάτω άκρων.

Γ) Στατική άσκηση

Μερικές φορές αν δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί άλλη μέθοδος, χρησιμοποιείται η στατική άσκηση με δυναμόμετρο, κατά την οποία ο εξεταζόμενος συμπιέζει επανειλημμένως ένα ελαστικό αντικείμενο. Η μέθοδος αυτή είναι σαφώς λιγότερο ευαίσθητη στο να αποκαλύπτει τυχόν πάθηση των στεφανιαίων αρτηριών ή αρρυθμιολογικά προβλήματα.

Πότε διακόπτεται η δοκιμασία κόπωσης;

Η δοκιμασία κόπωσης σε ασθενείς με στεφανιαiα νόσο χρησιμοποιείται για τη διάγνωση, την πρόγνωση και την εκτίμηση της θεραπευτικής αγωγής.
Σκοπός της δοκιμασίας κόπωσης είναι να επιτευχθεί από τον ασθενή, με βάση πίνακες που ισχύουν διεθνώς, η μέγιστη για την ηλικία και το φύλο καρδιακή συχνότητα (μέγιστη δοκιμασία κόπωσης). Όταν ο ασθενής φθάσει το 85% της προβλεπόμενης μέγιστης καρδιακής συχνότητας, η δοκιμασία ονομάζεται υπομέγιστη.
Η δοκιμασία διακόπτεται αν ο ασθενής συμπληρώσει το πρωτόκολλο, παρουσιάσει στηθαγχικό πόνο, πτώση της αρτηριακής πίεσης, ζάλη ή σκοτοδίνη, πτώση ή ανύψωση του ST ίση ή μεγαλύτερη από 2mm

Στεφανιαία Νόσος: Οι παράγοντες κινδύνου – Συμπτώματα, Αίτια, Διάγνωση και Αντιμετώπιση

Η στεφανιαία νόσος αναπτύσσεται όταν τα κεντρικά αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν την καρδιά με αίμα, οξυγόνο και θρεπτικές ουσίες, υφίστανται βλάβη. Οι δύο βασικοί λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό είναι ο σχηματισμός αθηρωματικών πλακών στα τοιχώματα των αρτηριών και η δημιουργία φλεγμονής.

Η συσσώρευση αθηρωματικών πλακών προκαλεί στένωση των στεφανιαίων αρτηριών, έχοντας σαν αποτέλεσμα τη μείωση της ροής του αίματος προς την καρδιά. Η μειωμένη ροή του αίματος μπορεί να προκαλέσει πόνο στο στήθος, δύσπνοια ή άλλα συμπτώματα. Μια ολική απόφραξη αποκλείει την καρδιά από το να λάβει οξυγόνο, με αποτέλεσμα ακόμη και να προκληθεί έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Στεφανιαία Νόσος: Τα συμπτώματα που πρέπει να προσέχετε

Αν έχει παρουσιαστεί στένωση των στεφανιαίων αρτηριών, αυτό σημαίνει ότι η καρδιά δεν τροφοδοτείται με αρκετό αίμα με οξυγόνο. Αρχικώς, η μειωμένη ροή αίματος μπορεί να μην προκαλέσει συμπτώματα στεφανιαίας νόσου. Ωστόσο, με το πέρασμα του χρόνου και καθώς η ροή του αίματος προς τον καρδιακό μυ μειώνεται, μπορεί να αναπτυχθούν σημάδια και συμπτώματα της νόσου όπως:

• Στηθάγχη: Μπορεί να νιώσετε πίεση, πόνο, δυσφορία και σφίξιμο στο στήθος σας, σαν κάποιος να σας πατάει με δύναμη σε αυτό το σημείο. Αυτός ο πόνος που λέγεται στηθάγχη, εντοπίζεται συνήθως στη μέση ή στα αριστερά του στήθους. Παρουσιάζεται μετά από κόπωση, στρες, μετά από έντονο γεύμα ή έκθεση σε κρύο, ή μπορεί να παρουσιαστεί χωρίς εκλυτικό αίτιο. Ο πόνος ενδεχομένως εξαφανίζεται μέσα σε λίγα λεπτά αφότου απομακρυνθείτε από την υπαίτια κατάσταση ή δραστηριότητα. Σε μερικούς ανθρώπους και συχνότερα στις γυναίκες, αυτός ο πόνος μπορεί να επεκταθεί και στον αυχένα, στο χέρι, στην πλάτη ή στο λαιμό.
• Δύσπνοια: Εάν η καρδιά σας δεν μπορεί να αντλήσει αρκετό αίμα για να ανταποκριθεί στις ανάγκες του σώματός σας, μπορεί να εκδηλώσετε δύσπνοια ή αίσθημα έντονης κόπωσης.
• Έμφραγμα του μυοκαρδίου: Μια εντελώς βουλωμένη στεφανιαία αρτηρία μπορεί να προκαλέσει έμφραγμα του μυοκαρδίου. Τα συνήθη συμπτώματα ενός εμφράγματος είναι ο πόνος ή η πίεση στο στήθος, στον ώμο ή στο χέρι, που επιμένουν παρά τη φαρμακευτική αγωγή, μερικές φορές συνοδευόμενα από δύσπνοια και εφίδρωση. Μερικοί ασθενείς, όπως αυτοί που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη μπορεί να μην εμφανίζουν ορατά συμπτώματα όταν παθαίνουν έμφραγμα.
• Η θρόμβωση είναι η δημιουργία θρόμβου στη φλέβα ή στην αρτηρία. Αν συμβεί μια θρόμβωση σε μια στεφανιαία αρτηρία, αποτρέπεται η παροχή αίματος στην καρδιά. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έμφραγμα.

Άλλα συμπτώματα που έχουν αναφερθεί και μπορεί να σχετίζονται με τη στεφανιαία νόσο είναι:

• ταχυκαρδία/αρρυθμίες
• ναυτία
• ζαλάδα
• καρδιακή ανεπάρκεια

Στεφανιαία Νόσος: Τι προκαλεί την εμφάνιση της;

Η στεφανιαία νόσος προκαλείται από το σχηματισμό αθηρωματικής πλάκας στα τοιχώματα των αρτηριών της καρδιάς (στεφανιαίες αρτηρίες). Αυτό προκαλεί στένωση των αρτηριών, δυσκολεύοντας τη ροή και παροχή του αίματος στην καρδιά. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται αθηροσκλήρωση. Οι πιθανότητες να αναπτυχθεί αθηροσκλήρωση αυξάνονται αν ο ασθενής έχει οικογενειακό ιστορικό στεφανιαίας νόσου, υψηλό επίπεδο χοληστερόλης στο αίμα, καπνίζει, είναι παχύσαρκος, έχει υψηλή αρτηριακή πίεση, πάσχει από Σακχαρώδη Διαβήτη ή δεν γυμνάζεται τακτικά.

Η υψηλή χοληστερόλη προκαλείται όταν ένα άτομο καταναλώνει πλούσια σε χοληστερόλη κορεσμένα λιπαρά στη διατροφή του. Όταν μια μορφή χοληστερόλης, η LDL, είναι σε υπερβολική ποσότητα στο αίμα, μπορεί να Προκαλέσει αθηρωσκλήρωση. Σε πολλές περιπτώσεις η αυξημένη χοληστερόλη δεν είναι αποτέλεσμα διατροφής αλλά γενετικής προδιάθεσης.

Το κάπνισμα είναι μια σημαντική αιτία πρόκλησης της νόσου. Η νικοτίνη καθώς και το μονοξείδιο του άνθρακα και πολλές άλλες ουσίες από τον καπνό ασκούν πίεση στην καρδιά κάνοντάς την να δουλεύει γρηγορότερα. Επίσης, βλάπτουν τα εσωτερικά τοιχώματα των αρτηριών και αυξάνουν τον κίνδυνο θρόμβωσης. Με το κάπνισμα αυξάνεται πολύ σοβαρά ο κίνδυνος για καρδιαγγειακά νοσήματα. Το παθολογικά υψηλό επίπεδο σακχάρου, δηλαδή ο Σακχαρώδης Διαβήτης, πολλαπλασιάζει τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο.

Στεφανιαία Νόσος: Παράγοντες Κινδύνου

• Η ηλικία: Όσο περνούν τα χρόνια τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να εμφανίσει κάποιος βλάβη στις αρτηρίες.
• Το φύλο: Η νόσος τείνει να εμφανίζεται συχνότερα σε άνδρες, ωστόσο ο κίνδυνος για τις γυναίκες αυξάνεται σημαντικά μετά την εμμηνόπαυση.
• Το οικογενειακό ιστορικό: Όταν υπάρχει στην οικογένεια ιστορικό καρδιαγγειακών νοσημάτων, αυξάνει ο κίνδυνος για στεφανιαία νόσο, ειδικά αν ένα μέλος της οικογένειας εμφάνισε πρόβλημα σε νεαρή ηλικία.
• Το υψηλό επίπεδο χοληστερόλης στο αίμα: Το υψηλό επίπεδο χοληστερόλης στο αίμα αυξάνει τον κίνδυνο σχηματισμού αθηρωματικών πλακών και αθηροσκλήρωσης. Η υψηλή χοληστερόλη είναι επικίνδυνη όταν έχει τη μορφή της LDL, που είναι γνωστή ως «κακή χοληστερόλη». Η χαμηλή HDL, γνωστή ως «καλή χοληστερόλη», μπορεί επίσης να αποτελεί κίνδυνο εμφάνισης αθηροσκλήρωσης.
• Το κάπνισμα: Η συνήθεια αυτή αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο και καρδιοπάθεια. Ακόμη και το παθητικό κάπνισμα, είναι δυνατό να αυξήσει τον κίνδυνο.
• Η υπέρταση: Η μη ελεγχόμενη υπέρταση μακροπρόθεσμα μπορεί να οδηγήσει σε σκλήρυνση και πάχυνση των αρτηριών σας και στένωση του αυλού μέσω του οποίου διέρχεται το αίμα.
• Ο Σακχαρώδης Διαβήτης: Ο διαβήτης σχετίζεται με τη στεφανιαία νόσο, καθώς ειδικότερα ο διαβήτης τύπου ΙΙ έχει κοινούς παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης, όπως η παχυσαρκία και η υπέρταση.
• Η παχυσαρκία: Το υπερβολικό βάρος επιδεινώνει τους παράγοντες κινδύνου.
• Η έλλειψη σωματικής άσκησης: Η έλλειψη άσκησης σχετίζεται τόσο με την ίδια τη στεφανιαία νόσο όσο και με τους παράγοντες κινδύνου ανάπτυξής της.
• Το έντονο άγχος: Το ανεξέλεγκτο και έντονο άγχος μπορεί να βλάψει τόσο την υγεία της καρδιάς σας όσο και τη σωματική σας υγεία γενικότερα.

Στεφανιαία Νόσος: Στο δρόμο προς τη διάγνωση

Αρχικώς, απαιτείται να ληφθεί υπόψιν από τον ιατρό το λεπτομερές ιατρικό ιστορικό, τα ακριβή συμπτώματα και οι παράγοντες κινδύνου. Επίσης, χρειάζεται να γίνει κλινική εξέταση, έλεγχος της αρτηριακής πίεσης και παράλληλα, διαγνωστικές καρδιολογικές εξετάσεις, όπως ηλεκτροκαρδιογράφημα, υπερηχογραφικός έλεγχος, τεστ κοπώσεως, απεικονιστικές εξετάσεις, ενδεχομένως καρδιακός καθετηριασμός και άλλες. Αυτές οι εξετάσεις θα βοηθήσουν τον ιατρό να αντιληφθεί την ύπαρξη και έκταση της στεφανιαίας νόσου, την επίδρασή της στην καρδιά και να αποφασίσει ποια είναι η καλύτερη θεραπεία. Σημαντικές είναι επίσης και οι αιματολογικές εξετάσεις για τον έλεγχο του επιπέδου χοληστερόλης στο αίμα.

Στεφανιαία Νόσος: Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις της νόσου

Στην αντιμετώπιση της νόσου συμπεριλαμβάνεται η λήψη φαρμακευτικής αγωγή, και ίσως η χειρουργική αντιμετώπιση, όπου κριθεί απαραίτητο από τον ιατρό. Οπωσδήποτε χρειάζονται τόσο στενή ιατρική παρακολούθηση όσο και αλλαγή του τρόπου ζωής του ασθενή.

Όσον αφορά στον τρόπο ζωής προτείνονται οι εξής αλλαγές:

• Διακοπή του καπνίσματος
• Διατροφή χαμηλή σε κορεσμένα λιπαρά, χοληστερόλη, αλάτι και ζάχαρη
• Έλεγχος του σακχάρου αν έχετε διαβήτη
• Τακτική σωματική άσκηση (συζητήστε με το γιατρό σας για το είδος της άσκησης που μπορείτε να ακολουθήσετε)
• Διατήρηση του βάρους σε φυσιολογικό επίπεδο
• Μείωση του στρες και του άγχους

Η φαρμακευτική αγωγή που θα εφαρμοστεί εξαρτάται από την κατάσταση της υγείας του ασθενούς και καθορίζεται μόνο από ειδικό γιατρό. Μην λαμβάνετε μόνοι σας κανένα φάρμακο- ενημερώστε πριν τον ιατρό σας. Τα φάρμακα που που χορηγούνται είναι οι στατίνες, ασπιρίνη, οι β-αναστολείς, η νιτρογλυκερίνη, οι αναστολείς του ενζύμου μετατροπής της αγγειοτενσίνης και οι αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης.

Στις επεμβάσεις που εφαρμόζονται συμπεριλαμβάνονται: η αγγειοπλαστική (μπαλονάκι), η τοποθέτηση stent και η επέμβαση bypass. Οι επεμβάσεις αποκαθιστούν την παροχή αίματος στην καρδιά, ωστόσο δεν θεραπεύουν τη στεφανιαία νόσο. Εξακολουθεί να απαιτείται μείωση των πιθανοτήτων να πάθετε κάποια καρδιαγγειακή νόσο, αλλάζοντας τον τρόπο ζωής σας και ενδεχομένως και με φαρμακευτική αγωγή.