H διαφραγματοκήλη αποτελεί μία κήλη διαφορετικής μορφής από τις συνηθισμένες, καθώς εμφανίζεται εσωτερικά της κοιλίας, συνήθως ως προβολή του στομάχου εντός του θώρακα, μέσω του διαφράγματος. Είναι μία συχνή πάθηση καθώς αφορά το 10% του πληθυσμού άνω των 40 ετών, ενώ αγγίζει το 50% σε ανθρώπους άνω των 70 ετών. Οι κύριες μορφές της πάθησης είναι η ολισθαίνουσα και η παραοισοφαγική διαφραγματοκήλη, ανάλογα με το τμήμα και τη μορφή της ολίσθησης του στομάχου.
Μερικά από τα συνηθέστερα αίτια που προκαλούν την εμφάνιση της διαφραγματοκήλης είναι:
- η αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση (λόγω χρόνιου βήχα, δυσκοιλιότητας)
- η αυξημένη συσπαστικότητα του οισοφάγου
- η ηλικία άνω των 50 ετών
- η παχυσαρκία
- το κάπνισμα
Διαφραγματοκήλη: Ποια συμπτώματα εκδηλώνει;
Σε μικρές διαφραγματοκήλες, τα συμπτώματα είναι σχεδόν ανύπαρκτα και η πάθηση ανακαλύπτεται συνήθως τυχαία κατά τη διάρκεια γαστροσκόπησης. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να εμφανιστούν από ήπια έως σοβαρά ενοχλήματα.
Ουσιαστικά, τα περισσότερα άτομα με διαφραγματοκήλη δεν έχουν ενοχλήσεις από την κήλη αυτή καθ’ αυτή αλλά από τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η οποία είναι ίσως το πιο σταθερό χαρακτηριστικό της διαφραγματοκήλης. Μερικά από τα συμπτώματα της πάθησης είναι:
- Δυσπεψία / φούσκωμα / δυσκαταποσία
- Δυσφαγία
- Ναυτία / αναγωγές
- Οπισθοστερνικό άλγος (κάψιμο)
- Όξινες ερυγές (ρέψιμο)
Διαφραγματοκήλη: Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση και η θεραπεία;
Οι εξετάσεις που απαιτούνται για τη διάγνωση της διαφραγματοκήλης είναι:
- Η ενδοσκόπηση του ανώτερου πεπτικού συστήματος ή αλλιώς γαστροσκόπηση, κατά την οποία ελέγχεται η περιοχή διαμέσου μίας συνδεδεμένης βιντεοκάμερας.
- Η αξονική τομογραφία θώρακος και άνω κοιλίας
- Η ακτινογραφία του ανώτερου πεπτικού συστήματος με τη χρήση βαρίου.
Φαρμακευτική αντιμετώπιση σε περιπτώσεις διαφραγματοκήλης
Όταν η διαφραγματοκήλη βρίσκεται στα πρώτα στάδια, η αντιμετώπιση είναι ουσιαστικά η φαρμακευτική αγωγή εναντίον της συνυπάρχουσας γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης.
Ελάχιστα επεμβατική (λαπαροσκοπική, ρομποτική) χειρουργική αντιμετώπιση της διαφραγματοκήλης
Οι ασθενείς που πάσχουν από διαφραγματοκήλη με διαρκώς αυξανόμενο μέγεθος ή με την εμφάνιση συμπτωμάτων είναι υποψήφιοι για την οριστική χειρουργική αντιμετώπισή της. Η επέμβαση διενεργείται με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές (λαπαροσκοπική ή ρομποτική αποκατάσταση) και επανατοποθετείται το τμήμα του στομάχου που είχε μετακινηθεί στο θώρακα στη φυσιολογική του θέση. Συγχρόνως, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, δημιουργείται και μία μορφή βαλβίδας στο άνω τμήμα του στομάχου (θολοπλαστική) ώστε να αποτραπεί η υποτροπή και να εξαφανιστεί πλήρως η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
Διαφραγματοκήλη και φυσική άσκηση
Σε πρώιμα στάδια της πάθησης προτείνεται αερόβιος φυσική άσκηση που μπορεί να ενισχύσει το διάφραγμα, μειώνοντας παράλληλα τα επίμονα συμπτώματα. Για τη μείωση των συμπτωμάτων της διαφραγματοκήλης επίσης είναι σημαντικό οι ασθενείς να διατηρούν ένα φυσιολογικό βάρος. Σε περιπτώσεις ειδικά παχυσαρκίας, η σημαντική απώλεια βάρους είναι απαραίτητη.
Διαφραγματοκήλη και διατροφή
Η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της διαφραγματοκήλης. Τα μεγάλα γεύματα και η κατανάλωση λιπαρών τροφών, επιτείνουν συμπτώματα όπως η καούρα, η ναυτία και η δυσπεψία. Για το λόγο αυτό, προτιμάται η κατανάλωση συχνών, μικρών γευμάτων με βάση τις αρχές της μεσογειακής διατροφής.