Η περιτομή είναι η επέμβαση που εφαρμόζεται στην πλειοψηφία των ασθενών με φίμωση. Είναι από τις πιο συχνές χειρουργικές επεμβάσεις στον κόσμο και έχει μακρόχρονη ιστορία, μιας και αποτελεί μία από τις πιο παλιές επεμβάσεις που είναι γνωστές στην ανθρωπότητα.
Φίμωση είναι η παθολογική κατάσταση στην οποία το στόμιο της ακροποσθίας είναι πολύ στενό και η απελευθέρωση της βαλάνου δε μπορεί να γίνει καθόλου ή γίνεται με δυσκολία. Η φίμωση μπορεί να δημιουργήσει πολλά προβλήματα όπως η παραφίμωση, η υποτροπιάζουσες λοιμώξεις της ακροπισθίας, η απόφραξη κατά την αποβολή ούρων κ.α. Σε πολλές περιπτώσει η φίμωση μπορεί αντιμετωπιστεί με αλοιφές ή άλλες μεθόδους που δε δίνουν μόνιμα αποτελέσματα. Μόνο η περιτομή δίνει οριστική λύση.
Περιτομή: Για ποιους λόγους πραγματοποιείται η επέμβαση;
Συχνά γίνεται και για λόγους διατήρησης της υγιεινής στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, καθώς έτσι δεν εγκλωβίζονται ούρα και σμήγμα, που αυξάνουν τις πιθανότητες ανάπτυξης μικροβίων και ιών και μπορεί να έχουν και καρκινογόνο δράση (σημειώνεται ότι οι Εβραίοι, που λόγω θρησκείας κάνουν όλοι περιτομή, έχουν μηδενικά ποσοστά καρκίνου του πέους). Ταυτόχρονα, με την περιτομή μειώνεται ο κίνδυνος προσβολής από μολυσματικές ασθένειες. Τέλος, η περιτομή γίνεται και για αισθητικούς λόγους, καθώς το πέος δείχνει πιο μεγάλο και πιο καθαρό.
Η περιτομή μπορεί να έχει ιατρικές ενδείξεις ή να πραγματοποιείται για πολιτιστικούς και θρησκευτικούς λόγους.
Οι ιατρικές ενδείξεις, λοιπόν, για περιτομή είναι:
- Φίμωση
- Παραφίμωση
- Επαναλαμβανόμενες βαλανοποσθίτιδες
- Σκληροατροφικός Λειχήνας, (Balanitis Xerotica Obliterans)
- Πρόωρη εκσπερμάτωση
- Αισθητικό αποτέλεσμα (μόνον σε ενήλικες ασθενείς)
- Μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων
Περιτομή: Πώς πραγματοποιείται η επέμβαση;
Η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία στην περιφέρεια της βάσης του πέους. Ο πρώτος τύπος είναι η πλήρης περιτομή πέους κατά την οποία κόβεται το δέρμα γύρω από τη βάλανο του πέους, με αποτέλεσμα αυτή να μην καλύπτεται καθόλου από δέρμα ακόμα και όταν το πέος είναι χαλαρό. Ο δεύτερος τύπος είναι η μερική περιτομή πέους, όπου αφήνουμε ένα μικρό τμήμα δέρματος που καλύπτει μερικώς τη βάλανο.
Σε κάθε περίπτωση ο ανδρολόγος ουρολόγος θα επιλέξει ποια από τις δύο τεχνικές είναι η κατάλληλη για κάθε περιστατικό. Μόλις αφαιρεθεί το δέρμα γίνεται ραφή του τραύματος και τοποθετούνται γάζες και ένας ελαστικός επίδεσμος. Η επέμβαση διαρκεί περίπου 30 λεπτά. Στις περιπτώσεις των παιδιών και γενικά των νεαρών ατόμων μπορεί να γίνει και γενική αναισθησία. Δεν απαιτείται νοσηλεία και ο ασθενής μπορεί να φύγει από το νοσοκομείο μετά από μερικές ώρες. Όταν γίνουν ράμματα που δεν απορροφώνται από το σώμα, αφαιρούνται μετά από 10 μέρες.
Το Laser αποτελεί την πιο σύγχρονη και εξελιγμένη προσέγγιση στην αποτελεσματική επίλυση του προβλήματος της φίμωσης. Η μέθοδος αυτή θεραπείας, είναι ικανή να προσφέρει πολλαπλά οφέλη στον ασθενή, όντας ένα από τα επιτεύγματα της σύγχρονης ιατρικής. Πιο αναλυτικά η περιτομή με laser:
- Έχει εγγυημένο και άμεσο αποτέλεσμα
- Έχει ελάχιστο κίνδυνο αιμορραγίας κατά τη διάρκεια της επέμβασης
- Είναι γρήγορη
- Δεν είναι επώδυνη
- Εγγυάται αισθητικά άριστο αποτέλεσμα
- Απαιτεί σύντομη αποθεραπεία
Περιτομή: Ανάρρωση μετά την επέμβαση
Η περιτομή πέους δεν είναι επώδυνη επέμβαση. Για το λόγο αυτό δε χρειάζεται να χορηγηθούν παυσίπονα. Μόνο στις περιπτώσεις που κάποιος νιώθει ενόχληση ή έχουν γίνει ράμματα δίνονται αναλγητικά.
Την επόμενη μέρα μετά την περιτομή πέους αφαιρούνται οι επίδεσμοι. Ο ασθενής μπορεί να νιώσει ενόχληση για μερικές μέρες όταν η βάλανος θα έρχεται σε επαφή με το εσώρουχο, αλλά μέσα σε λίγες μέρες θα εξαλειφθεί πλήρως. Ο άνδρας μπορεί να επιστρέψει στη δουλειά του την επόμενη κιόλας μέρα. Οι έντονες δραστηριότητες θα πρέπει να αποφεύγονται τις πρώτες 4 μέρες μετά την περιτομή πέους. Μετά από ένα περίπου μήνα το άτομο μπορεί να έρθει σε σεξουαλική επαφή.
Οι περισσότεροι ασθενείς δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα μετά την περιτομή πέους. Η επούλωση του τραύματος γίνεται μέσα σε 10 μέρες. Σε ένα μικρό ποσοστό ασθενών μπορεί να δημιουργηθεί αιμάτωμα, το οποίο δεν έχει καμία επίπτωση στον ασθενή. Πιο σπάνια μπορεί να εκδηλωθεί επιμόλυνση του τραύματος, η οποία αντιμετωπίζεται με τη λήψη αντιβιοτικών.