Φλυκταινώδης ψωρίαση: Λύστε όλες σας τις απορίες

Η φλυκταινώδης ψωρίαση είναι μια ασυνήθιστη μορφή ψωρίασης. Συνήθως εμφανίζεται στην επιδερμίδα ως δεκάδες μικρά εξογκώματα που γεμίζουν με ένα λευκό, παχύ υγρό που αποτελείται από λευκά κύτταρα του αίματος, επίσης γνωστό ως πύον. Το δέρμα κάτω και γύρω από αυτά τα εξογκώματα είναι έντονα κόκκινο.

Η φλυκταινώδης ψωρίαση είναι σε γενικές γραμμές σπάνια. Πολύ πιο κοινές μορφές της ψωρίασης είναι η κατά πλάκας ψωρίαση και η σταγονοειδής ψωρίαση, οι οποίες αντιπροσωπεύουν πάνω από το 90% των περιπτώσεων. Στους ενήλικες, η φλυκταινώδης ψωρίαση επηρεάζει άνδρες και γυναίκες εξίσου. Στα παιδιά, επηρεάζει τα αγόρια κάπως πιο συχνά από ό,τι τα κορίτσια. Η μέση ηλικία των ατόμων με φλυκταινώδη ψωρίαση είναι τα 50 έτη. Τα παιδιά 2-10 ετών μπορούν να επηρεαστούν, αλλά αυτό είναι σπάνιο.

Φλυκταινώδης ψωρίαση: Ποιοι είναι οι τύποι που διακρίνεται;

Η φλυκταινώδης ψωρίαση ταξινομείται ανάλογα με τα συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνεται. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να είναι ξαφνικά και σοβαρά (οξεία), μακροχρόνια (χρόνια), ή κάπου στο ενδιάμεσο (υποξεία).

Η γενικευμένου τύπου φλυκταινώδης ψωρίαση (von Zumbusch) επηρεάζει ολόκληρο το σώμα και εκτός από τα σημάδια στο δέρμα συνοδεύεται συχνά και από πυρετό.

Η δακτυλιοειδής φλυκατινώδης ψωρίαση (circinate) είναι συνήθως υποξεία ή χρόνια και τα άτομα με αυτού του τύπου την ψωρίαση δεν έχουν συνήθως άλλα συμπτώματα εκτός από τα σημάδια στο δέρμα.

Οι φλύκταινες μπορεί να αναπτύσσονται περισσότερο στο παλάμες και τα πέλματα (παλαμοπελματιαία φλυκταινώδης ψωρίαση) ή στις άκρες των δακτύλων και τα νύχια (ακροδερματίτιδα του Hallopeau). Η πιο σπάνια μορφή είναι εκείνη που εμφανίζεται σε παιδιά.

Φλυκταινώδης ψωρίαση: Ποια είναι τα αίτια που οδηγούν στην εμφάνιση της;

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τις αιτίες της φλυκταινώδη ψωρίαση, πρέπει να γνωρίζουμε τα αίτια της κλασικής ψωρίασης πλάκας. Είναι γενικά αποδεκτό ότι ένας συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων είναι υπεύθυνος για την εκδήλωση ψωρίασης, συμπεριλαμβανομένης της φλυκταινώδους. Παρακάτω είναι ένας κατάλογος των παραγόντων που είναι γνωστό ότι σχετίζονται με τη φλυκταινώδη ψωρίαση:

• Συστηματική λήψη στεροειδών (είτε από το στόμα είτε με ένεση) και εν συνεχεία διακοπή τους
• Ισχυρή, ερεθιστικό τοπικά διαλύματα (κρέμες ή αλοιφές που εφαρμόζονται στο δέρμα)
• Λοιμώξεις
• Εγκυμοσύνη
• Το φως του ήλιου
• Χολοστατικός ίκτερος (κιτρινωπή χρώση του δέρματος και των ματιών, που προκαλείται από τη χολή)
• Υπασβεστιαιμία (αφύσικα χαμηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα)
• Τέλος, διάφορες φαρμακευτικές αγωγές οι οποίες μπορεί να περιέχουν:
  • Σαλικυλικά: ενώσεις που παρασκευάζονται από σαλικυλικό οξύ, και οι οποίες χρησιμοποιούνται συχνά για την αντιμετώπιση του πόνου και του πυρετού
  • Λίθιο ή τραζοδόνη (αντικαταθλιπτικά)
  • Φαινυλοβουταζόνη ή οξυφαινοβουταζόνη (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα)
  • Πενικιλλίνη (αντιβιοτικό)
  • Υδροξυχλωροκίνη: φάρμακο κατά της ελονοσίας
  • Καλσιποτριόλη: ένα παράγωγο της βιταμίνης D

Σε πολλούς ανθρώπους, η φλυκταινώδης ψωρίαση μπορεί να εκδηλωθεί ακόμα και χωρίς κανέναν από τους παραπάνω παράγοντες κινδύνου.

Φλυκταινώδης ψωρίαση: Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται;

Στο γενικευμένο τύπο φλυκταινώδους ψωρίασης, το δέρμα αρχικά γίνεται έντονα κόκκινο και είναι πολύ ευαίσθητο στην αφή. Μπορεί να έχετε συμπτώματα, όπως πονοκέφαλο, πυρετό, ρίγη, πόνο στις αρθρώσεις, ένα γενικό αίσθημα δυσφορίαςή ανησυχίας, μειωμένη όρεξη και ναυτία. Μέσα σε λίγες ώρες, μπορείτε να δείτε τις φλύκταινες να αυξάνονται και να σχηματίζουν “ομάδες” σε κάποια σημεία του δέρματος.

Τα πιο συνήθη σημεία είναι το δέρμα κοντά στον πρωκτό και στα γεννητικά όργανα, καθώς και σημεία με πτυχώσεις στο δέρμα σας. Φλύκταινες μπορεί να εμφανιστούν και στο πρόσωπο, αλλά αυτό είναι σπάνιο. Επίσης μπορεί αν εμφανιστούν πάνω στη γλώσσα, κάτι που θα κάνει δύσκολη και δυσάρεστη την κατάποση τροφών και νερού. Μπορούν επίσης να εμφανιστούν κάτω από τα νύχια σας και να τα κάνουν να βγουν τελείως.

Μέσα σε μια μέρα, οι φλύκταινες σχηματίζουν «λίμνες» από πύον που στεγνώνουν και ξεφλουδίζουν φολιδωτά. Το δέρμα από κάτω είναι λείο και κοκκινωπό και δεν αποκλείεται εκεί να εμφανιστούν νέες φλύκταινες. Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει για ημέρες έως και εβδομάδες.

Μερικές ακόμη πληροφορίες για την ψωρίαση

Η Ψωρίαση είναι μια επώδυνη χρόνια φλεγμονώδης Aυτοάνοση ασθένεια, μη μεταδιδόμενη, που εκδηλώνεται σαν χρόνια δερματοπάθεια και έχει σοβαρό αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Η ψωρίαση μπορεί να προκαλεί είτε φαγούρα, είτε πόνο στο δέρμα, ενώ οι δερματικές αλλοιώσεις είναι συχνότερες στους αγκώνες, στα γόνατα, στην επιδερμίδα του κρανίου και χαμηλά στη μέση. Κάποιοι τύποι ψωρίασης προσβάλλουν κυρίως τις παλάμες, τα πέλματα, τις μασχάλες ή τις δερματικές πτυχώσεις γύρω από τα γεννητικά όργανα.

Κύριες μορφές της Ψωρίασης είναι:

• Η «κοινή» Ψωρίαση, ή Ψωρίαση κατά Πλάκας, (η συχνότερη μορφή της Ψωρίασης δηλαδή το 80% των ασθενών πάσχει από αυτήν)
• Η Σταγονοειδής Ψωρίαση, (18% των περιπτώσεων της νόσου)
• Η Ανάστροφη ή Καμπτική Ψωρίαση
• Η Φλυκταινώδης Ψωρίαση
• Η Ερυθροδερμική Ψωρίαση
• Η Ψωριασική Αρθρίτιδα ή Αρθροπαθητική Ψωρίαση, (αποτελεί μια ξεχωριστή μορφή Ψωρίασης, η οποία χαρακτηρίζεται από τη συνύπαρξη κλινικών εκδηλώσεων Αρθρίτιδας)
• Ψωρίαση προκαλούμενη από HIV

Το 1/3 των ασθενών με Ψωρίαση έχουν θετικό οικογενειακό ιστο­ρικό, με ένα ή περισσότερα μέλη της οικογένειας τους να πάσχουν από κάποια μορφή της νόσου. Δηλαδή, η νόσος δεν είναι κληρονομική με την έννοια της άμεσης μετάδοσης από τους γονείς στα παιδιά, αλλά με την έννοια της αυξημένης πιθανότητας να εμφανιστεί στα παιδιά, όταν πάσχουν από Ψωρίαση οι γονείς.Εάν το πρώτο παιδί δεν πάσχει από Ψωρίαση, τότε η πιθανότητα το δεύτερο να πάσχει είναι ακόμη μεγαλύτε­ρη.

• 3 στους 4 ασθενείς µε μέτρια ή βαριά Ψωρίαση, τη θεωρούν πρόβλημα ή σοβαρό πρόβλημα
• 26% των ασθενών αλλάζουν ή σταματούν τις καθημερινές τους δραστηριότητες
• 36% των πασχόντων δηλώνουν ότι η πάθηση έχει επηρεάσει τον ύπνο τους
• 10% έχουν τάσεις αυτοκτονίας
• 74% έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση
• 83% νιώθουν συχνά ή πάντα την ανάγκη να καλύπτουν την επιδερμίδα τους
• 83% αποφεύγουν συχνά ή πάντα τις κοινωνικές δραστηριότητες, όπως π.χ. το κολύμπι).

Γονίδια

Μέχρι σήμερα έχουν απομονωθεί πάνω από 20 υποψήφιοι γονιδιακοί τόποι και περισσότερα από 1300 γονίδια σχετικά με τη Ψωρίαση. Η γονιδιακή περιοχή που φαίνεται να συνδέεται ισχυρότερα με την εμφάνιση της νόσου είναι η PSORS1. Η περιοχή αυτή ανευρίσκεται στον τόπο του MHCI (Major histocompatibility complex I) του χρωμοσώματος 6p21.3, ο οποίος φέρεται να κωδικοποιεί γονίδια HLA που συνδέονται με την εμφάνιση αυτοανοσίας.

Το PSORS1 έχει συνδεθεί κυρίως με το HLA-C (human leukocyte antigen-C) και ειδικότερα με το HLA-Cw6. Εκτός από το PSORS1 έχουν απομονωθεί και άλλες πιθανές προδιαθεσικές για τη Ψωρίαση γονιδιακές περιοχές, οι οποίες ανευρίσκονται εκτός της περιοχής του MHC και πιο συγκεκριμένα, με τη βοήθεια μελετών ανάλυσης σύνδεσης, έχουν αναγνωριστεί οι περιοχές PSORS2 έως και PSORS9.