Από το 2019 και έπειτα, κάθε τέλη Μάρτη και Οκτώβρη αναρωτιόμαστε αν θα είναι και η τελευταία που θα μετακινήσουμε τους δείκτες των ρολογιών μας μία ώρα μπροστά ή πίσω. Αν, δηλαδή, θα είναι η τελευταία φορά που θα προκαλέσουμε ένα ισχυρό «σοκ» στο βιολογικό μας ρολόι…
Η χειμερινή ώρα -θέλοντας και μη – θα ισχύσει ξανά από την επόμενη Κυριακή στην Ελλάδα, με τα ρολόγια να ρυθμίζονται μια ώρα πίσω και την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου περί κατάργησης της αλλαγής να μένει σε… σκονισμένα ντουλάπια.
Στα ίδια ντουλάπια παραμένει και το δίλημμα που τέθηκε πριν τρία χρόνια περί θερινής ή χειμερινής και ποια θα έχει περισσότερα οφέλη στους Έλληνες, με βάση το κλίμα, τις καιρικές συνθήκες και τη γεωγραφία. Να επιλέξουμε, δηλαδή, τη θερινή, απολαμβάνοντας περισσότερες ώρες ήλιου και βιταμίνης D ή τη χειμερινή και να κερδίσουμε μία ώρα κάτω από τα ζεστά κλινοσκεπάσματα;
Κι όμως το δίλημμα αυτό, όπως μας εξηγεί έγκριτη, Ψυχοθεραπεύτρια, ΜΑ Κλινικής Ψυχολογίας και MSc Θετικής Ψυχοθεραπείας κ. Μαρίνα Μόσχα έχει μικρή σημασία, αφού το «σοκ» της αλλαγής, εκτός από το ότι μας ξεβολεύει, επηρεάζει τον ψυχικό μας κόσμο, τη διάθεση αλλά και τη σωματική μας υγεία.
Η αλλαγή της ώρας και η επίδρασή της στην ψυχολογία μας
Άρθρο της Μαρίνα Μόσχα – Ψυχοθεραπεύτριας, ΜΑ Κλινικής Ψυχολογίας, MSc Θετικής Ψυχοθεραπείας
«Ερχόμαστε για άλλη μία φορά αντιμέτωποι με την αλλαγή της ώρας, παρόλο που θεωρήσαμε πως δεν θα χρειαστεί να γυρίσουμε ξανά τα ρολόγια μας πίσω. Μαζί με την ώρα αλλάζει όμως και η ψυχολογία μας.
Αλλαγή από θερινή σε χειμερινή ώρα
Ζούμε σε μία ηλιόλουστη χώρα και ως μεσογειακός λαός, έχουμε μία άρρηκτα δεμένη σχέση με το φως του ήλιου. Όταν λοιπόν σκοτεινιάζει γρηγορότερα, μας κακοφαίνεται και επηρεάζεται και η διάθεσή μας δημιουργώντας μία πιο μελαγχολική αίσθηση. Νιώθουμε, λοιπόν, πως μπαίνουμε και πάλι στον χειμώνα, στη κλεισούρα και στην εσωστρέφειά του, με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Οι διατροφικές μας συνήθειες επίσης μπορεί να διαταραχθούν. Καθώς βραδιάζει νωρίτερα, θέλουμε να σπάσουμε την σκοτεινιά και να πάρουμε μικρές δόσεις χαράς ασυναίσθητα. Το φαγητό δίνει αυτές τις μικροαπολαύσεις που αναζητάμε…
Κερδίζουμε μία ώρα τελικά;
Στην αλλαγή που γίνεται τέλος Οκτώβρη, κερδίζουμε μία ώρα ύπνου. Κάτι καθόλου ευκαταφρόνητο, εφόσον μας αρέσει στη βαρυχειμωνιά να χουχουλιάζουμε καθώς δυσκολευόμαστε να σηκωθούμε από το κρεβάτι, μας δίνει την αίσθηση ότι ξεκουραζόμαστε περισσότερο, έστω και αν στην ουσία δεν υπάρχει αυτή η ξεκούραση καθώς κοιμόμαστε και πιο αργά…
Μάλιστα, έρευνες γύρω από το συγκεκριμένο θέμα έχουν δείξει πως τελικά η αλλαγή της ώρας, όσο αθώα και αν φαίνεται, εκτός από το ότι μας ξεβολεύει, επηρεάζει τον ψυχικό μας κόσμο, τη διάθεση αλλά και την σωματική μας υγεία.
Αλλαγή από χειμερινή σε θερινή ώρα
Πόσο αλήθεια χαιρόμαστε όταν τέλος Μαρτίου αλλάζει και πάλι η ώρα δίνοντάς μας μεγαλύτερη ημέρα και περισσότερο φως. Θα έλεγα, πως κατά κάποιο τρόπο η αλλαγή στη θερινή ώρα σηματοδοτεί τον ερχομό του καλοκαιριού ανεβάζοντάς μας τη διάθεση, παρόλο που ξυπνάμε νωρίτερα. Ονειρευόμαστε τα καλοκαιρινά βράδια, θέλουμε να είμαστε περισσότερο έξω, σαν να «ανοίγει» η κοινωνική μας διάθεση, παρουσιάζοντας μεγαλύτερες τάσεις εξωστρέφειας.
Παρόλα αυτά, οι ερευνητές διαφωνούν, καταλήγοντας πως ο οργανισμός μας περνάει «σοκ» μέχρι να προσαρμοστεί και πάλι στο νέο …ωράριο. Για παράδειγμα, τελειώνουμε τις δουλειές μας και μπορούμε να χαρούμε το φως που υπάρχει ακόμα. Πιστεύουμε πως το κόστος να ξυπνάμε μία ώρα νωρίτερα, είναι μικρό μπροστά σε ένα μεγαλύτερο και πιο φωτεινό απόγευμα, είναι όμως έτσι; Μπορεί και οργανισμός μας να προσαρμοστεί τόσο γρήγορα και εύκολα;
Ο Κιρκάδιος ρυθμός είναι το εσωτερικό μας ρολόι, που συνηθίζουμε να ονομάζουμε και βιολογικό ρολόι του οργανισμού μας και που επηρεάζεται από το ηλιακό φως, την αλλαγή της θερμοκρασίας και άλλους εξωγενείς παράγοντες. Ο Κιρκάδιος ρυθμός με τη σειρά του, επηρεάζει επίσης αρκετούς βιοχημικούς δείκτες του οργανισμού μας, όπως για παράδειγμα την μελατονίνη, που εκκρίνεται την ώρα που κοιμόμαστε το βράδυ και ευθύνεται για την ποιότητα του ύπνου μας. Αν δεν κοιμόμαστε μας δημιουργεί υπνηλία. Αν δεν έχουμε σταθερό ωράριο επίσης, δημιουργεί αυπνία…
Φαίνεται λοιπόν πως η μετάβαση αυτή δεν είναι και τόσο εύκολη για το βιολογικό μας ρολόι που έχει ρυθμιστεί να ξυπνάει και να αρχίζει την λειτουργία του μία ώρα μετά από αυτήν που με βία το βάζουμε να λειτουργήσει. Μάλιστα, σε έναν μήνα του χρόνου, όπου μία ώρα νωρίτερα υπάρχει σκοτάδι, είναι νύχτα ακόμα. Ο κιρκάδιος ρυθμός λοιπόν – το βιολογικό μας ρολόι – χρειάζεται και αυτός τον χρόνο του να ρυθμιστεί, χρόνο που όμως εμείς δεν του δίνουμε στην ουσία, εφόσον η καθημερινότητα συνεχίζεται. Πρέπει να ξυπνήσουμε το πρωί, να οδηγήσουμε να πάμε στη δουλειά μας και να αποδώσουμε, όπως και τα παιδιά στο σχολείο, κλπ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε όπως έχει φανεί και πάλι μέσα από έρευνες ότι αυξάνονται τα ατυχήματα ή τα παιδιά νυστάζουν τις πρώτες ώρες στην τάξη. Όπως είδαμε προηγουμένως, η μελατονίνη προφανώς «δεν έχει κάνει τη δουλειά της» εφόσον διαταράξαμε το ωράριο του ύπνου μας, απορρυθμίσαμε δηλαδή τον κιρκάδιο ρυθμό. Κάτι ανάλογο παθαίνουν τα άτομα που εργάζονται με βάρδιες νυχτερινές ή σε κυλιόμενο εβδομαδιαίο πρόγραμμα, τα άτομα που ταξιδεύουν σε άλλη ήπειρο με διαφορά ώρας (jet lag). Μην ξεχνάμε επίσης, πως η έλλειψη ύπνου επηρεάζει αρνητικά την συγκέντρωση και την απόδοσή μας, άρα χρειάζεται σχετική προσοχή τις πρώτες μέρες τουλάχιστον από τα άτομα που είναι οδηγοί ή κάνουν χειρωνακτικές εργασίες.
Φυσικά, όπως τόσα χρόνια, έτσι και τώρα έχουμε μάθει σε αυτή την αλλαγή της ώρας – είτε μας αρέσει, είτε όχι. Καλό είναι να δώσουμε στον εαυτό μας λίγη φροντίδα τις μέρες κοντά στην αλλαγή ώρας ώστε και ο οργανισμός μας να προσαρμοστεί πιο γρήγορα και εύκολα…