Σε 1 έως 2% των ανθρώπων, παρ’ όλα αυτά, τέτοια τσιμπήματα δημιουργούν σοβαρά αλλεργικά συμπτώματα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι υπερβολικά ευαίσθητοι στα δηλητήρια κάποιων εντόμων, ιδιαίτερα σε αυτά της μέλισσας, της σφήκας, του τζέτζερα και του κόκκινου μυρμηγκιού.

Εμφανίζεται μια αντίδραση αντισωμάτων ανοσοφαιρινών, που απελευθερώνει ισταμίνη μέσα στον οργανισμό. Οι αράχνες, τα τσιμπούρια, τα κουνούπια και οι μύγες που τσιμπούν αποτελούν λίγα από τα όντα που μπορούν να προκαλέσουν μια μη αλλεργική αντίδραση. Σημεία και συμπτώματα

• Κνίδωση.
• Κνησμός στα μάτια.
• Συσφιγκτικό αίσθημα στο λαιμό και στο θώρακα.

Επείγοντα σημεία και συμπτώματα

• Οίδημα του λάρυγγα, που προκαλεί δυσχέρεια αναπνοής.
• Βήχας ή συριγμός.
• Σοβαρή κνίδωση.
• Κοιλιακές κράμπες, ναυτία και εμετός. Ελάττωση της αρτηριακής πίεσης που μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της συνείδησης.

Αλλεργία: Διάγνωση

Τα συμπτώματα της αλλεργίας από τσίμπημα εντόμου εμφανίζονται συνήθως εντός ολίγων λεπτών, αφού συμβεί το τσίμπημα. Εκτός από τον πόνο και τον έντονο κνησμό γύρω από την περιοχή του τσιμπήματος μια ήπια αντίδραση θα μπορούσε να περιλαμβάνει επίσης κνίδωση και κνησμό στα μάτια. Υπερβολικά ευαίσθητοι άνθρωποι μπορεί να έχουν πολύ σοβαρότερα σημεία και συμπτώματα, όπως σοβαρή κνίδωση και αναφυλακτικό σοκ.

Στην περίπτωση σοβαρών αλλεργικών αντιδράσεων θα χορηγηθεί μία ένεση αδρεναλίνης (επινεφρίνης), για να ανοίξουν οι αποφραγμένοι αεραγωγοί. Τα κορτικοστεροειδή, τα οποία δρουν σε μετέπειτα χρόνο σε σχέση με την αδρεναλίνη, συνταγογραφούνται συνήθως, για να ελαττώσουν την κνίδωση και κάποια οιδήματα. Αν το άτομο σταματήσει να αναπνέει, μπορεί να χρειαστεί καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση.

Περιστασιακά, αν έχει αποφραχθεί αρκετά ο λάρυγγας, ώστε να εμποδίζει τη δίοδο του αέρα, θα γίνει τραχειοτομή και θα εισαχθεί στο λαιμό ένας σωλήνας (διασωλήνωση).

Όταν η αντίδραση είναι λιγότερο σοβαρή, μπορείτε να ελαχιστοποιήσετε τις επιδράσεις κρατώντας το δηλητήριο όσο πιο περιορισμένο γίνεται. Απομακρύνετε το κεντρί, αν υπάρχει, και τοποθετήστε επάνω στην πληγή ένα κρύο επίθεμα, για να περιοριστεί το οίδημα και να μειωθεί ο κνησμός.

Αλλεργία: Πρόληψη

Από τη στιγμή που επιβεβαιώνεται η αλλεργία στα τσιμπήματα εντόμων με εξετάσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανοσοθεραπεία, για να αυξήσει την ανοχή σας στο ενοχοποιητικό δηλητήριο. Θα χορηγούνται κάθε εβδομάδα μικρές ποσότητες του δηλητηρίου, μέχρι να μπορείτε να ανέχεσθε το δηλητήριο ενός τσιμπήματος. Έκτοτε θα λαμβάνετε δόσεις συντήρησης κάθε 4 έως 6 εβδομάδες για μία περίοδο 3 έως 5 χρόνων.

Είναι επίσης σημαντικό να αποφεύγετε την έκθεση στο έντομο, όσο γίνεται. Για παράδειγμα, όταν είστε έξω, αποφεύγετε να φοράτε ρούχα με σχέδια λουλουδιών ή με φωτεινά χρώματα, τα οποία προσελκύουν συγκεκριμένα έντομα.

Μη χρησιμοποιείτε γλυκά αρώματα, αρωματικά σαπούνια, αντηλιακές λοσιόν και καλλυντικά. Φοράτε παπούτσια και πουκάμισα με μακριά μανίκια όσο το δυνατόν περισσότερο. Προσπαθήστε να μένετε μακριά από μέρη όπου βρίσκονται έντομα που τσιμπούν, όπως κήποι οπωροφόρων δέντρων, κήποι με λουλούδια και κτήματα ή λιβάδια που περιέχουν τριφύλλι. Αν νιώθετε πως κινδυνεύετε να τσιμπηθείτε, παραμείνετε ψύχραιμοι. Απομακρυνθείτε αργά από το έντομο και χωρίς απότομες κινήσεις. Η πανικόβλητη απομάκρυνση εξαγριώνει τα έντομα αυξάνοντας τον κίνδυνο τσιμπήματος.

Οι άνθρωποι που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στα τσιμπήματα εντόμων μπορούν να προφυλάσσονται έχοντας μαζί τους ένα κουτί επείγουσας ανάγκης που περιέχει ταμπλέτες αντιισταμινικών και μία σύριγγα αδρεναλίνης (επινεφρίνης). Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει ένα τέτοιο κουτί. Το να φοράτε ένα περιδέραιο ή βραχιόλι ιατρικής προειδοποίησης ή το να έχετε μαζί σας μία ειδική ταυτότητα θα δώσει χρήσιμες πληροφορίες σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης.