Προστατίδα: Υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της προστατίτιδας και καρκίνου του προστάτη; 

Στην επιστημονική κοινότητα η προστατίτιδα αναγνωρίζεται ολοένα και περισσότερο ως παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη του καρκίνου του προστάτη. Ωστόσο, αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι η φλεγμονή των ιστών μπορεί να μειώσει την ικανότητα ανίχνευσης του καρκίνου του προστάτη σε μεταγενέστερες βιοψίες.

Όπως αναφέρει ο χειρουργός ουρολόγος Δρ. Νικόλαος Γ. Κατσένης, περίπου το 20% όλων των καρκίνων που αναπτύσσονται στους ενήλικες οφείλονται σε χρόνια φλεγμονή και/ή χρόνιες φλεγμονώδεις καταστάσεις που προκαλούνται από μολυσματικούς ή άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Η προστατίτιδα είναι μια πάθηση που συνδέεται με φλεγμονή του προστάτη ή/και με νευρική βλάβη. Στο 5-10% των περιπτώσεων η αιτία είναι μόλυνση του ουροποιητικού, λόγω βακτηρίων που εισέρχονται στον προστάτη (π.χ. μέσω της σεξουαλικής επαφής). Όποια κι αν είναι η αιτία, ο ασθενής βιώνει πόνο στον αδένα και την πυελική περιοχή, μεταξύ άλλων συμπτωμάτων του ουροποιητικού συστήματος.

Περίπου το 6-8% των ανδρών παρουσιάζει συμπτώματα παρόμοια με την προστατίτιδα και τουλάχιστον για το ένα τρίτο αυτών αποτελεί σοβαρό θέμα υγείας. Αποτελεί τη συνηθέστερη διάγνωση του ουροποιητικού σε άνδρες ηλικίας κάτω των 50 ετών και την τρίτη πιο συχνή διάγνωση σε άνδρες άνω των 50 ετών. Ο αντίκτυπος της πάθησης στην ποιότητα ζωής των ασθενών είναι σημαντικός, λόγω του συνεχούς χρόνιου πόνου και της επίδρασής του στην καθημερινότητα.

Κατηγορίες προστατίτιδας και καρκίνος

Η πάθηση κατηγοριοποιείται στην οξεία βακτηριακή προστατίτιδα, στη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, στη χρόνια προστατίτιδα/σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου (CP/CPPS) που συνήθως είναι μη βακτηριακής προέλευσης προστατίτιδα και στην ασυμπτωματική φλεγμονώδη προστατίτιδα.

Οι άνδρες με προστατίτιδα φαίνεται να διαγιγνώσκονται με καρκίνο του προστάτη περισσότερο από τους άνδρες χωρίς την πάθηση. Μέχρι πρότινος οι επιστήμονες πίστευαν ότι αυξάνει τις πιθανότητες διάγνωσης καρκίνου του προστάτη, πιθανώς εξαιτίας της ανησυχίας για τα συμπτώματα που οδηγούν σε εστιασμένες εξετάσεις, περιλαμβανομένης της βιοψίας προστάτη.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλές μελέτες που επισημαίνουν τον αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση καρκίνου του προστάτη. Μεταξύ αυτών, μια μετα-ανάλυση 20 μελετών κατέδειξε ότι υπάρχει σημαντική θετική συσχέτιση μεταξύ προστατίτιδας και καρκίνου του προστάτη. Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε και μια δεύτερη. Οι ερευνητές ανέφεραν ότι η προστατίτιδα σχετίζεται με σημαντική αύξηση του κινδύνου για καρκίνο του προστάτη, οπότε θα πρέπει να ενθαρρύνονται οι ασθενείς να αναζητούν θεραπεία για την προστατίτιδα ώστε να μειώνουν τον κίνδυνο για εμφάνιση καρκίνου του προστάτη.

Για τους καρκινοπαθείς, η διάγνωση προστατίτιδας θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τη λήψη απόφασης σχετικά με τον τρόπο θεραπείας του καρκίνου του προστάτη, καθώς η ακτινοθεραπεία μπορεί να επιδεινώσει σημαντικά τον πόνο και τα συμπτώματα του ουροποιητικού συστήματος, ενώ είναι γεγονός ότι ο πυελικός πόνος μπορεί να επιμείνει ακόμα και μετά από την υποβολή του ασθενή σε ριζική προστατεκτομή. Η ορμονοθεραπεία δεν έχει καμία επίδραση, σε ορισμένους όμως ασθενείς βελτιώνει τα συμπτώματα της προστατίτιδας.

Οι άνδρες χωρίς ιστορικό προστατίτιδας μπορούν να αναπτύξουν την πάθηση μετά από ακτινοθεραπείες και να αντιμετωπίσουν συμπτώματα όπως είναι ο πόνος στην περιοχή του προστάτη, της πυέλου και/ή της ουροδόχου κύστης, η φτωχή, διακεκομμένη, αποφρακτική ροή ούρων, η αίσθηση καύσου κατά την ούρηση και ο πόνος κατά την εκσπερμάτιση. Σε σοβαρά περιστατικά μπορεί να έχουν ανεπαρκή κένωση της ουροδόχου κύστης, φλεγμονή του αυχένα της ουροδόχου κύστης και του προστάτη. Η κατάσταση αυτή μπορεί να διαρκέσει μερικούς μήνες, τα σοβαρά όμως συμπτώματα μπορεί να καταστήσουν την πάθηση χρόνια. Τα αντιβιοτικά σπάνια βοηθούν.

«Μπορεί η ύπαρξη προστατίτιδας να μην είναι τόσο σημαντική όσο ο καρκίνος του προστάτη, ωστόσο μπορεί να επηρεάσει την πορεία της κακοήθειας, και να αλλάξει σημαντικά τη ζωή του ασθενή. Η θεραπεία των συμπτωμάτων της προστατίτιδας σε άνδρες με καρκίνο του προστάτη μπορεί να είναι δύσκολη και συνήθως λειτουργεί υποστηρικτικά. Ωστόσο, η διαχείρισή της είναι ευεργετική για τη βελτίωση των συμπτωμάτων όταν έχει τεθεί η σωστή διάγνωση», καταλήγει κος. Κατσένης.

Προστατίτιδα: Τα είδη, τα αίτια και η θεραπεία

Η προστατίτιδα προκαλείται όταν ο προστάτης φλεγμαίνει και διαχωρίζεται σε  οξεία βακτηριακή προστατίτιδα, χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα και ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα. Εμφανίζεται σε άντρες όλων των ηλικιών και οφείλεται συνήθως σε βακτήρια.

Αίτια και Συμπτώματα

Οξεία βακτηριακή προστατίτιδα
Τα βακτήρια, όπως το E.coli, ευθύνονται για την ανάπτυξή της. Υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης μέσω της σεξουαλικής επαφής. Ο ασθενής παρουσιάζει τα συνήθη συμπτώματα της λοίμωξης, όπως είναι ο πυρετός, αδυναμία, ρίγη.

Χρόνια προστατίτιδα (βακτηριακή και μη βακτηριακή)
Οι αιτίες δεν είναι καθορισμένες στην χρόνια προστατίτιδα. Μπορεί να προκαλείται από τα ίδια βακτήρια της οξείας μορφής της νόσου, αλλά συχνά τα αίτια είναι μη μικροβιακά (άσηπτη φλεγμονή). Τα συμπτώματα παρουσιάζουν υφέσεις και εξάρσεις και είναι η συχνουρία, η δυσκολία στην ούρηση, ο πόνος στους όρχεις, η πρόωρη εκσπερμάτιση και πολλά άλλα. Οι ασθενείς εμφανίζονται αγχωμένοι, με κακή ψυχολογία, που με τη σειρά της επιτείνει το πρόβλημα, καθώς το άγχος είναι εκλυτικό αίτιο της χρόνιας προστατίτιδας.

Ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα
Δεν παρουσιάζει συμπτώματα και η διάγνωσή της γίνεται τυχαία από προληπτική εξέταση του προστάτη, ενώ τα αίτια δεν είναι ξεκάθαρα. Επιπλέον, ένας άντρας με στυτική δυσλειτουργία πρέπει πάντα να ελέγχεται για πιθανή προστατίτιδα, καθώς αποτελεί ενδεικτικό σύμπτωμα.

Διάγνωση

Για τη διάγνωση της προστατίτιδας σημαντικό ρόλο παίζουν το ιστορικό του ασθενούς, το είδος των συμπτωμάτων, η καλλιέργεια των προστατικών εκκρίσεων ή του σπέρματος, καθώς και η κλινική εξέταση. Στην χρόνια προστατίτιδα για να εξακριβωθεί η διάγνωση, χρειάζεται τα συμπτώματα να επιμένουν για τουλάχιστον 3 μήνες.

Θεραπεία

Η θεραπεία ποικίλει ανάλογα με το είδος της προστατίτιδας. Στην οξεία βακτηριακή προστατίτιδα χορηγούνται συνήθως αντιβιοτικά και αντιφλεγμονώδη, ενώ προτείνεται η λήψη άφθονων υγρών. Σε βαριές περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί νοσηλεία. Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα θεραπεύεται με αντιβιοτικά με τη διάρκεια θεραπείας να είναι αρκετά μεγάλη. Στην χρόνια μη βακτηριακή προστατίτιδα, επειδή δεν υπάρχει εμφανής αιτιολογία, η αντιμετώπιση είναι δύσκολη. Οι ασθενείς μπορεί να έχουν πολλές εξάρσεις, επηρεάζοντας σημαντικά την ψυχολογία τους και την ποιότητα της ζωής τους. Συνδυασμοί φαρμάκων χρησιμοποιούνται για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα. ενώ φαίνεται, πως στη σύγχρονη αντιμετώπιση θέση έχουν και τα κρουστικά κύματα.