Το στραβό πέος συμβαίνει σε πολλούς άνδρες και πρόκειται για πάθηση. Έχετε ακουστά τη νόση Peyronie;

Εκτός από τον πόνο και τη σεξουαλική δυσλειτουργία, η νόσος γίνεται αιτία ντροπής και αμηχανίας, αισθήματα που επιδεινώνονται με την εξέλιξη της. Συνέπεια αυτών είναι η εμφάνιση ψυχοκοινωνικής δυσφορίας τόσο στους ίδιους τους πάσχοντες όσο και στις συντρόφους τους.

Τι είναι η νόσος Peyronie – Νόσος στραβού πέους

Το στραβό πέος ή αλλιώς η ινώδης σκλήρυνση του πέους (γνωστή και ως νόσος Περονί / Peyronie) πρόκειται για το σχηματισμό ινώδους σκληρυντικού ιστού στο στυτικό στοιχείο του κορμού του πέους.

Μπορεί να καταλαμβάνει ως βλάβη, μια μικρή ή και μεγαλύτερη περιοχή του ινώδους χιτώνα καθώς και του ελαστικού ιστού του σηραγγώδους σώματος του πέους.

Εμφανίζεται κυρίως στην ραχιαία επιφάνεια του πέους, αλλά σε μερικές περιπτώσεις καί στην πλευρική ή και κοιλιακή μεριά των ανωτέρω ανατομικών στοιχείων του πεικού κορμού.

Αυτό οδηγεί σε μια ικανού βαθμού ανεπάρκεια της ικανότητας διάτασης των σηράγγων του πέους, καθώς και σε μια ποικίλου βαθμού κάμψη πέους κατά τη στύση (κοινώς γνωστό ως στράβωμα πέους).

Αυτές οι αλλοιώσεις, οι οποίες στην πραγματικότητα υποδηλώνουν ουλές στον στυτικό ιστό, μπορεί να συμβούν σε οποιαδήποτε στιγμή στην ζωή, κατά την διάρκεια της σεξουαλικής δραστηριότητας.

Ποιοι παράγοντες συνεισφέρουν στο πρόβλημα του στραβού πέους

Αίτια της νόσου peyronie & παθογένεια

Α. Πολλαπλοί μικροτραυματισμοί

• Πολλαπλοί ή επαναλαμβανόμενοι μικροτραυματισμοί κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής δραστηριότητας.
• Αυτοί οι τραυματισμοί περιλαμβάνουν τον ινώδη χιτώνα του πέους και τον σηραγγώδη ιστό, σταδιακά οδηγώντας σε σχηματισμό ουλών.
• Συνεχείς και διαδοχικοί τραυματισμοί μπορεί να επηρεάσουν την κανονική διαδικασία αποκατάστασης και αναγέννησης των ιστών.
• Αυτό οδηγεί στον αυξημένο πολλαπλασιασμό των ινών κολλαγόνου στο τοίχωμα των πεικών σηράγγων.

Β. Σοβαρός τραυματισμός

• Ένας σοβαρός τραυματισμός κατά τη διάρκεια μιας έντονης σεξουαλικής επαφής, ο οποίος παρέμεινε παραμελημένος.
• Ποικίλου βαθμού οίδημα και εκχύμωση, είναι συνήθως τα σημεία ένδειξης της κάκωσης του στυτικού ιστού και ως σύμπτωμα, παρουσιάζεται ένας παροδικός οξύς πόνος που προοδευτικά καταλήγει σε ένα τοπικό πόνο με ήπια ένταση λίγες ώρες αργότερα.
• Επειδή στις περισσότερες από τις περιπτώσεις το φαινόμενο αυτοπεριορίζεται, δίνει την αίσθηση κάποιου επιπόλαιου τραυματισμού και κάνει τους ασθενείς, αλλά και τους γιατρούς ακόμα, να το αντιμετωπίσουν με πιο επιφανειακό τρόπο, δίνοντας μόνο κάποια αναλγητική θεραπεία.
• Η έλλειψη κατάλληλης προφυλακτικής αγωγής, δίνει την δυνατότητα στην πιθανή διαταραχή του μηχανισμού της φυσιολογικής αναγέννησης του πεικού ιστού, οδηγώντας σε σχηματισμό ενός ινώδους/ουλώδους μη λειτουργικού πεικού ιστού.

Γ. Ηλικία

• Πολλές ιατρικές παρατηρήσεις έχουν δείξει αύξηση της παρουσίας του φαινομένου του “στραβού πέους” μέχρι και 12% σε ηλικίες 40-50 ετών.
• Με μια προσεκτική ανάλυση, καταδεικνύεται ότι σε πολλές  περιπτώσεις, τέτοιες βλάβες μικρότερου βαθμού είχαν αρχίσει να παρουσιάζονται αρκετά χρόνια πριν το κατανοήσει ο ασθενής.
• Τα πρώιμα συμπτώματα συνήθως ήταν: ελαφριά παραμόρφωση στο πέος, πόνος κατά τη στύση ή και παροδική ανικανότητα στύσης.

Δ. Μεταβολικό σύνδρομο & ασθένειες

• Ο διαβήτης, η υπερλιπιδαιμία, η υπέρταση, το κάπνισμα, θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σχηματισμό ινώδους πλάκας εξαιτίας της μικροαγγειακής πάθησης και της τοπικής εκτροπής της διαδικασίας επούλωσης του τραύματος.

Ε. Γενετική προδιάθεση

• Παρατηρούμε ότι υπάρχει ένα οικογενειακό ιστορικό καμπυλότητας/κάμψης του πέους, σε ένα ποσοστό περίπου 3% των ασθενών.
• Υπάρχει επίσης συνύπαρξη του Peyronie Disease και Dupuytren Contracture, σε περισσότερο από το 17% των ασθενών.
• Και οι δύο ασθένειες έχουν να κάνουν με αλλοιωμένη διάσπαση και αποδόμηση του κολλαγόνου και ινωμυοβλαστική διαφοροποίηση.

Ζ. Χρόνια προστατίτιδα

Η χρόνια φλεγμονώδης νόσος τού προστάτη σε ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό, συμβάλλει στην εμφάνιση της ινώδους κάμψης του πέους και της δυσλειτουργίας της στύσης, μέσω διαφόρων μηχανισμών.

Οι πιο σημαντικοί από αυτούς είναι:

• Ενδοθηλιακή δυσλειτουργία.
• Μείωση του επιπέδου έκφρασης eNOS και συγκέντρωσης cGMP στον σηραγγώδη ιστό.
• Επιδεινώνει το οξειδωτικό στρες στον πεικό ιστό.
• Προκαλεί την απόπτωση των κυττάρων.
• Μειώνει το κλάσμα λείων μυϊκών ινών σε σχέση με τις ίνες του κολλαγόνου στο σηραγγώδες σώμα.

Αν και χρειάζονται περισσότερες έρευνες προκειμένου να εξακριβωθεί ο συσχετισμός προστατίτιδας με την νόσο Peyronie, η κλινική μας εμπειρία δείχνει μια στατιστικά σημαντική συσχέτιση / συνύπαρξη.

Σημαντική σημείωση

Από τη μακροχρόνια εμπειρία μου στη διάγνωση και τη θεραπεία όλων αυτών των παθήσεων, όπως:

• Χρόνιας προστατίτιδας
• Πεικής κάμψης
• Στυτική δυσλειτουργίας

ένα πολύ υψηλό ποσοστό ασθενών που παρουσιάζουν την ινώδη βλάβη στο πέος με ή χωρίς στυτική δυσλειτουργία, είχαν χρόνιες φλεγμονώδεις αλλοιώσεις στον προστάτη τους, παρά το γεγονός ότι ο μεγαλύτερος αριθμός αυτών των ασθενών, δεν είχε διαγνωσθεί μέχρι τότε ότι έπασχε ταυτόχρονα από χρόνια προστατίτιδα.