Υπερθυρεοειδισμός: Μάθετε για τα συμπτώματα, τα αίτια, αλλά και τη θεραπεία

Ως Yπερθυρεοειδισμός, ορίζεται το νόσημα που χαρακτηρίζεται από Θυρεοειδική υπερλειτουργία, με συνέπεια την αυξημένη παραγωγή και δράση των ορμονών του θυρεοειδούς αδένα. Σε γενικές γραμμές, αυτό οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα ενέργειας, λόγω της επιτάχυνσης του μεταβολισμού και των γρήγορων καύσεων. Η υπερμεταβολική αυτή κατάσταση, που προκαλείται στον οργανισμό, από την αυξημένη διαθεσιμότητα και δράση των θυρεοειδικών ορμονών, ορίζεται ως Θυρεοτοξίκωση.

Υπερθυρεοειδισμός: Συμπτώματα

Μερικά από τα συμπτώματα, που εμφανίζουν, όσοι πάσχουν από υπερθυρεοειδισμό, είναι τα παρακάτω:

  • Εξάψεις, ακούσια εφίδρωση και απώλεια βάρους με αυξημένη όρεξη.
  • Δυσανεξία στη ζέστη, συχνές κενώσεις, υπερκινητικότητα του εντέρου και υδαρή – χαλαρά κόπρανα ή διάρροια.
  • Δυσκολία στον ύπνο και αϋπνία, άγχος, ευερεθιστότητα και νευρικότητα.
  • Υπερκινητικότητα και συναισθηματική αστάθεια.
  • Μυική αδυναμία, τρέμουλο (τρόμο χειρών) και συνεχής κούραση – κόπωση.
  • Διαταραχές όρασης, «λάμπον βλέμμα» (λόγω σπασμού του άνω βλεφάρου), μέχρι και εξόφθαλμο (τα μάτια μεγαλώνουν και προέχουν προς τα έξω).
  • Αυξημένη καρδιακή συχνότητα – ταχυπαλμία και άλλες ανωμαλίες του καρδιακού ρυθμού.
  • Εύθραυστα και λιπαρά μαλλιά, με παράλληλη λέπτυνση του δέρματος.
  • Δυσκολίες στην ομιλία.
  • Αυξημένη απορρόφηση οστών με μετακίνηση ασβεστίου από τα οστά στο αίμα, υπερασβεστιαιμία και υπερασβεστιουρία.
  • Αυξημένο καταβολισμό πρωτεϊνών και λιπιδίων και δυσανεξία στη γλυκόζη.
  • Αντίσταση στην ινσουλίνη και υπερινσουλιναιμία.
  • Αύξηση των ελεύθερων λιπαρών οξέων και μείωση της χοληστερόλης.
  • Διαταραχές και αλλαγές στην έμμηνο ρύση (όπως ολιγομηνόρροια, αραιομηνόρροια).
  • Μειωμένη λίμπιντο (σεξουαλική επιθυμία).
  • Υπογονιμότητα, στυτική δυσλειτουργία στους άνδρες, μέχρι και ολιγοσπερμία, στειρότητα και γυναικομαστία.
  • Το μέγεθος του θυρεοειδούς αδένα σταδιακά αυξάνεται, αλλάζει η υφή του, αποκτά όζους και καταλήγει στην οζώδη βρογχοκήλη.

Υπερθυρεοειδισμός: Αίτια

  • Γλουτένη: Δεδομένου ότι τα δομικά στοιχεία της γλουτένης, έχουν παρόμοια μοριακή δομή με τα δομικά στοιχεία του θυρεοειδούς αδένα, το ανοσοποιητικό σύστημα μπερδεύεται και συχνά επιτίθεται στο θυρεοειδή (Αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα). Αυτή η διαδικασία ονομάζεται, μοριακός μιμητισμός. Εκτός από τη γλουτένη, λοιμώξεις, φάρμακα και το άγχος, μπορεί να προκαλέσουν ζημιά στο έντερο, επιτρέποντας σε τοξίνες, μικρόβια και αχώνευτα σωματίδια τροφών, να περάσουν απευθείας στο αίμα.
  • Υδράργυρος: Ο υδράργυρος, ο οποίος ανήκει στα βαρέα μέταλλα, μπορεί να αλλοιώσει ή να καταστρέψει τη δομή των κυττάρων, σε ιστούς και όργανα. Με κατεστραμμένα κύτταρα, το ανοσοποιητικό σύστημα τα αναγνωρίζει ως ξένα, δηλαδή ως εισβολείς και αρχίζει να τους επιτίθεται. Πολλές στατιστικές μελέτες έχουν δείξει, ότι άτομα με μεγαλύτερη έκθεση σε υδράργυρο, έχουν αυξημένο κίνδυνο για αυτοάνοση νόσο του θυρεοειδούς. Σύνηθες φάρμακο που δρα και τοξικά και προκαλεί ανοσολογική αντίδραση ενάντια στα θυρεοειδικά κύτταρα είναι το αντιαρρυθμικό αμιοδαρόνη.
  • Ιώδιο: Η κατάσταση με το ιώδιο είναι λίγο αμφιλεγόμενη. Φαίνεται ότι πολύ λίγο ιώδιο (ιωδοπενία), μπορεί να προκαλέσει βρογχοκήλη και Υποθυρεοειδισμό, ενώ μεγαλύτερες δόσεις Ιωδίου προκαλούν Υπερθυρεοειδισμό. Όταν το σώμα ανιχνεύει αυξημένη διαθεσιμότητα ιωδίου, αυτό μπορεί να προκαλέσει το θυρεοειδή να παράγει περισσότερη ορμόνη του θυρεοειδούς. Αν κάποιος με σχετικά χαμηλή πρόσληψη ιωδίου καταναλώσει ξαφνικά μια πολύ πλούσια σε ιώδιο διατροφή, στη συνέχεια παράγει υπερβολική ποσότητα θυρεοειδικής ορμόνης, με αποτέλεσμα να έχουμε έναν υπερδραστήριο θυρεοειδή.
  • Λοιμώξεις από την οικογένεια των ιών του έρπητα (HSV) και τον ιό Epstein-Barr (EBV), έχουν ενοχοποιηθεί ως πιθανό αίτιο της αυτοάνοσης νόσου του θυρεοειδούς, μέσω φλεγμονής και μοριακού μιμητισμού.

Υπερθυρεοειδισμός: Αντιμετώπιση

Ο Υπερθυρεοειδισμός έως σήμερα, αντιμετωπίζεται με διάφορες φαρμακευτικές αγωγές, που περιλαμβάνουν αντιθυρεοειδικά φάρμακα. Τέτοια είναι η μεθιμαζόλη, καρβαμιζόλη ή προπυλ-θειουρακίλη, που καταστέλλουν τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Αυτά δημιουργούν παρενέργειες όπως εξάνθημα, τριχόπτωση, ίλιγγο, απλαστική αναιμία, σύνδρομο lupus-like και ηπατίτιδα. Επίσης, οι θεραπείες με λήψη ραδιενεργών ισοτόπων ιωδίου (131I ), επιβαρύνουν με ακτινοβολία τον ασθενή, που επιπλέον υποχρεούται σε εφόρου ζωής φαρμακευτική αγωγή υποκατάστασης. Τέλος, η χειρουργική αφαίρεση, ολική ή μερική του θυρεοειδούς, συστήνεται σε πολλές περιπτώσεις.

Οι Θεραπευτικές αυτές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες κατά του υπερθυρεοειδισμού, γίνονται κυρίως με στόχο να εξαλείψουν τα συμπτώματα, και όχι τις αιτίες, που οδήγησαν στην απορρύθμιση του αδένα.

Οι ασθενείς παραμένουν ασθενείς και βρίσκονται σε διαρκή ταλαιπωρία, λόγω της αποσταθεροποίησης της υγείας τους. Ως συνέπεια, στη μη αιτιατή και οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος, είναι η ψυχολογική και οικονομική επιβάρυνση εφ’ όρου ζωής. Η καθημερινότητα των ατόμων αλλάζει σημαντικά. Τα συμπτώματα συνήθως επανέρχονται. Η προσοχή τους κινείται διαρκώς, γύρω από θέματα, όπως η διατροφή και η διατήρηση της εύθραυστης υγείας τους.

Υπάρχουν τρόποι να βελτιώσετε σημαντικά την φυσιολογική απόδοση του θυρεοειδή σας:

  • Η βιοχημική και λειτουργική αποκατάσταση του θυρεοειδούς αδένα, ώστε η παραγωγή του σε ορμόνες, να επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα, είναι μια οριστική θεραπεία. Η διάρκειά της είναι από έξι έως δεκαοκτώ μήνες. Η μέση διάρκεια, αλλάζει σε σχέση με τις αιτίες που προκάλεσαν τη βιοχημική εκτροπή (τη νόσο) , αλλά και τη γενικοτέρη κατάσταση και συνήθειες του ασθενούς.
  • Ο συνδυασμός θεραπευτικών πρωτοκόλλων Micro-Μacro Νutrients με Μοριακή Διατροφή και πρόγραμμα αφαίρεσης των βαρέων μετάλλων επιβάλλεται συχνά. Οι θεραπείες στοχεύουν στην κυτταρική αποκατάσταση, βιοχημική ισορροπία των κυττάρων, διορθώνοντας σταδιακά χρόνιες ανεπάρκειες, με μικροθρεπτικά συστατικά.
  • Επίσης, γίνεται διόρθωση των νευροδιαβιβαστών και αποκατάσταση της ορμονικής ισορροπίας μόνο με Βιομιμητικές ορμόνες. Συμπληρωματικά, δίνονται οδηγίες άσκησης και διατροφής για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η μοριακή διατροφή περιλαμβάνει αντιφλεγμονώδεις τροφές, πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά, χαμηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες και γλουτένη.
  • Παράλληλα, επιτυγχάνουμε θεραπεία στο Σύνδρομο Διαπερατού Εντέρου, αντιμετωπίζονται οι λοιμώξεις και ενισχύεται το ανοσοποιητικό σύστημα. Τέλος η θεραπεία που εφαρμόζεται για να αφαιρεθούν τα βαρέα μέταλλα ή άλλα χημικά συστατικά, που από τις εξετάσεις έχουν εντοπιστεί ως αιτίες του Υπερθυρεοειδισμού, έχει διάρκεια τριών εβδομάδων με εντυπωσιακά αποτελέσματα.