Ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας: Είναι μία πάθηση με δύσκολη διάγνωση, ειδικά για τις νέες μητέρες. Η καλύτερη θεραπεία είναι η πρόληψη γιαυτό πρέπει να κάνετε τακτικούς προγεννητικούς ελέγχους και ν’ αναφέρετε οποιοδήποτε σύμπτωμα στον γιατρό σας.

Ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας: Τι είναι;

Η ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας είναι γνωστή και ως ανεπαρκής τράχηλος. Προκαλείται όταν ο τράχηλος της μήτρας διαστέλλεται πολύ νωρίς στην εγκυμοσύνη, συνήθως χωρίς άλλα συμπτώματα. Αυτό οδηγεί σε πρόωρη γέννα ή σε αποβολή.

Φυσιολογικά, ο τράχηλος της μήτρας διαστέλλεται μόνο όταν ξεκινά ο τοκετός, ως αντίδραση στις συσπάσεις. Ωστόσο, αν υπάρχει ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας, αυτή η διαστολή συμβαίνει κατά το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, χωρίς πόνο ή συσπάσεις.

Αυτή η ανωμαλία μπορεί ν’ ανιχνευτεί μόνο όταν είναι έγκυος η γυναίκα. Κατά τα άλλα, η μήτρα της φαίνεται φυσιολογική. Αν μια γυναίκα είχε ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας σε μια προηγούμενη εγκυμοσύνη, το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε επόμενες.

Ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας: Τα συμπτώματα

Η ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας δεν προκαλεί συμπτώματα στην αρχή της εγκυμοσύνης.

Μόνο ορισμένες γυναίκες παρουσιάζουν ελαφριά αιμορραγία μεταξύ της 14ης και της 20ης εβδομάδας της κύησης. Αυτή η αιμορραγία μπορεί να διαρκέσει από λίγες μέρες έως αρκετές εβδομάδες.

Επίσης, ορισμένες γυναίκες βιώνουν δυσφορίες στο δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, όπως τις ακόλουθες:

• Αλλαγές στην κολπική έκκριση
• Αίσθημα πίεσης στην πύελο
• Παράξενο πόνο στην πλάτη
• Ήπιες κοιλιακές κράμπες

Ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας: Η αιτία

Η επιστήμη δεν έχει μπορέσει να προσδιορίσει την ακριβή αιτία της ανεπάρκειας τραχήλου της μήτρας. Όμως, οι ειδικοί μπόρεσαν ν’ αναγνωρίσουν ορισμένους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο.

Οι σημαντικότεροι είναι οι εξής:

• Πολλαπλές εγκυμοσύνες. Η ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας συμβαίνει συχνότερα σε γυναίκες που κυοφορούν πολλά μωρά ταυτόχρονα.
• Είχαν μια ρήξη τραχήλου σε προηγούμενη γέννα.
• Έχουν ιστορικό επέμβασης LEEP. Πρόκειται για μια ηλεκτροχειρουργική επέμβαση εκτομής που γίνεται για την πρόληψη του καρκίνου της μήτρας.

• Κληρονομικές διαταραχές του συνδετικού ιστού. Σε αυτές περιλαμβάνονται αρκετές ανωμαλίες της μήτρας οι οποίες εμφανίζονται κατά τη γέννα, όπως το σύνδρομο Ehlers-Danlos.
• Εκ γενετής προβλήματα στη μήτρα. Αυτά παρουσιάζονται στη γέννα και φανερώνουν μια ανωμαλία στη μήτρα.
• Τραυματισμός του τραχήλου.
• Έκθεση σε διαιθυλοστιλβεστρόλη. Αυτό είναι ένα ορμονικό φάρμακο. Αν η μητέρα μιας γυναίκας πήρε αυτό το φάρμακο όσο ήταν έγκυος, αυξάνονται οι πιθανότητες για ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας.

Ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας: Διάγνωση

Η διάγνωση είναι δύσκολη, ειδικά στην πρώτη εγκυμοσύνη. Έτσι, αν ο επαγγελματίας υγείας υποψιαστεί αυτή την ανωμαλία, θα πρέπει να ζητήσει εξετάσεις για την επιβεβαίωσή της.

Οι συνηθέστερες εξετάσεις είναι οι ακόλουθες:

• Διακολπικό υπερηχογράφημα. Αυτή η εξέταση μετρά το μήκος του τραχήλου και προσδιορίζει αν οι μεμβράνες προεξέχουν μέσα από τον τράχηλο. Αν η μέτρηση είναι μικρότερη των 25 χιλιοστών, τότε επιβεβαιώνεται η ανεπάρκεια.

• Εξέταση της πυέλου. Αυτή είναι μια οπτική και χειροκίνητη εξέταση για να προσδιοριστεί αν ο αμνιακός σάκος και οι εμβρυϊκές μεμβράνες βρίσκονται στη θέση τους.
• Εργαστηριακή ανάλυση. Οι γιατροί εκτελούν εξετάσεις όταν υποψιάζονται μια λοίμωξη. Λαμβάνουν ένα δείγμα αμνιακού υγρού και το αναλύουν στο μικροσκόπιο.

Ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας: Διαθέσιμες θεραπείες

Μόλις επιβεβαιωθεί η διάγνωση της ανεπάρκειας, υπάρχουν θεραπείες που μπορούν να γίνουν για ν’ αποφευχθούν σοβαρότερες συνέπειες. Στόχος τους είναι να καθυστερήσουν τον τοκετό όσο το δυνατόν περισσότερο. Ορισμένες από αυτές είναι οι παρακάτω.

Συμπλήρωμα προγεστερόνης

Μια μελέτη διαφόρων ιατρικών κέντρων και πανεπιστημίων στην Ολλανδία, έδειξε ότι τα συμπληρώματα προγεστερόνης μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο πρόωρης γέννας και αποβολής όταν η γυναίκα έχει κοντό τράχηλο. Οι γυναίκες μπορούν να λάβουν προγεστερόνη υπό τη μορφή ένεσης ή κολπικού υπόθετου.

Περίδεση τραχήλου

Πρόκειται για μία χειρουργική επέμβαση κατά την οποία ο τράχηλος κλείνει με ισχυρά ράμματα. Αυτή η περίδεση αφαιρείται μεταξύ της 36ης και 38ης εβδομάδας όπου είναι ασφαλής η γέννα. Στις 37 εβδομάδες, η εγκυμοσύνη θεωρείται πλήρης. Ορισμένες φορές οι γιατροί αφαιρούν τα ράμματα τη στιγμή της γέννας.

Πεσσός τύπου Arabin

Σε αυτή την επέμβαση οι γιατροί δένουν και κλείνουν τον τράχηλο με έναν ειδικά σχεδιασμένο δακτύλιο. Σε αυτή την περίπτωση, δεν είναι απαραίτητο το χειρουργείο. Αυτή η τεχνική πιστεύεται ότι είναι πάρα πολύ αποτελεσματική όταν ο τράχηλος της μητέρας έχει σχήμα “V”.

Ξεκούραση

Η ξεκούραση έχει αποδειχθεί μία από τις αποτελεσματικότερες μεθόδους για την καθυστέρηση της γέννας. Αυτή μπορεί να είναι μερική ή πλήρης. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μητέρα ίσως μπορέσει να σηκωθεί μονάχα για να φάει και να επισκεφθεί την τουαλέτα. Παρότι αυτή η μέθοδος ίσως είναι πολύ άβολη, είναι απλή και λειτουργεί αποδεδειγμένα.

Ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας: Παράγοντες κινδύνου και επιπλοκές

Ο τραυματισμός του τραχήλου είναι ένας από τους κύριους παράγοντες κινδύνου της ανεπάρκειας τραχήλου της μήτρας.

Ο πιο προφανής παράγοντας κινδύνου σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ο τραυματισμός του τραχήλου. Αν υπάρχει οποιοδήποτε τραύμα ή έχει εκτελεστεί κάποιο χειρουργείο στην περιοχή, η πιθανότητα ανεπάρκειας τραχήλου της μήτρας αυξάνεται.

Όπως τονίσαμε ήδη, άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι τα κληρονομικά προβλήματα, οι διαταραχές του συνδετικού ιστού, και η έκθεση στη διαιθυλοστιλβεστρόλη. Ωστόσο, πολλές γυναίκες που έχουν αυτή την πάθηση δεν έχουν κανέναν γνωστό παράγοντα κινδύνου.

Οι ειδικοί έχουν προσδιορίσει πως οι Αφροαμερικανές γυναίκες κινδυνεύουν ελαφρώς περισσότερο να παρουσιάσουν αυτό το πρόβλημα. Όσο για τις επιπλοκές, οι πιο προφανείς και σοβαρές είναι η πρόωρη γέννα ή η πιθανότητα αποβολής.

Ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας: Οι περιοδικοί προγεννητικοί έλεγχοι είναι σημαντικοί

Δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζουμε αν μια γυναίκα έχει ανεπάρκεια τραχήλου της μήτρας, εκτός αν είναι έγκυος. Αυτό δημιουργεί μεγάλη δυσκολία στην έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία του προβλήματος.

Το καλύτερο είναι να έχετε συνεχή και επαρκή προγεννητική φροντίδα. Οποιοδήποτε σύμπτωμα, ακόμη και αν δεν δείχνει σοβαρό, θα πρέπει να το αναφέρετε στον γιατρό σας.

Επίσης, είναι σημαντικό να μιλάτε με τον γιατρό αν έχετε απορίες. Έτσι, μειώνεται ο κίνδυνος επιπλοκών.