Διαβητικό πόδι: Το διαβητικό πόδι είναι κάτι που λίγοι γνωρίζουν και προκαλείται ως επιπλοκή του σακχαρώδους διαβήτη. Το διαβητικό πόδι, δεν αιματώνεται κατάλληλα, με αποτέλεσμα τη διαταραχή της αρχιτεκτονικής του άκρου ποδός και πιθανά συνεπακόλουθα τη φλεγμονή και την αυξημένη πιθανότητα για γάγγραινα.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμό Υγείας ορίζει ως «διαβητικό πόδι» το πόδι ασθενούς με σακχαρώδη διαβήτη όταν παρουσιάζει επιπλοκές όπως: εξέλκωση, λοίμωξη των ιστών, ή περιφερειακή νευροπάθεια ή διαβητική αρτηριοπάθεια.
Διαβητικό πόδι: Ποια συμπτώματα το συνοδεύουν;
Καθώς αυτός που πρώτος θα εντοπίσει τα συμπτώματα και θα «σημάνει συναγερμό» είναι ο ασθενής, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ο ιατρός είναι να τον εκπαιδεύσει ώστε να είναι σε θέση να αναγνωρίσει τα πρώτα δερματικά σημάδια εκδήλωσης του σακχαρώδη διαβήτη και να αναζητήσει συμβουλή και θεραπεία. Τα βασικότερα συμπτώματα, αυτά που θα πρέπει να θορυβήσουν τον ασθενή ώστε να ενεργήσει έτσι είναι:
- Πρησμένο και ερεθισμένο πόδι
- Λείο και ερυθρό πόδι
- Φουσκάλες ή κάλοι στο πόδι
- Ξηροδερμία
- Μελανιασμένο πόδι ή και το αντίθετο, δηλαδή αποχρωματισμός του ποδιού
- Έλκος ή έλκη πόδι
- Πτώση των τριχών του ποδιού.
Διαβητικό πόδι: Από τι ακριβώς προκαλείται;
Ο σακχαρώδης διαβήτης προκαλεί εναπόθεση διαφόρων συστατικών στο τοίχωμα των αρτηριών, τη λεγόμενη αρτηριοσκληρωτική πλάκα.
Αυτή προκαλεί στένωση της αρτηρίας οπότε η παροχή σε αίμα περιφερικότερα από το σημείο της στένωσης μειώνεται. Όσο η βλαπτική επίδραση του διαβήτη συνεχίζεται, η στένωση αυξάνεται και μπορεί να εξελιχθεί σε πλήρη θρόμβωση της αρτηρίας.
Αποτέλεσμα; Παντελής αδυναμία ροής αίματος περιφερικά και δυσμενής πρόγνωση για τη βιωσιμότητα του ποδιού.
Επίσης, όταν εκδηλώνεται η περιφερική διαβητική νευροπάθεια, μια επιπλοκή του διαβήτη που έχει ως αποτέλεσμα την καταστροφή των νεύρων με επακόλουθο την απώλεια της αίσθησης του πόνου και συνέπεια τους αλλεπάλληλους και συχνούς τραυματισμούς, αυξάνεται και η πιθανότητα κινδύνου διαβητικού ποδιού.
Παράγοντες που ευνοούν την εκδήλωση της περιφερικής διαβητικής νευροπάθειας είναι ο μη ρυθμισμένος σακχαρώδης διαβήτης, το κάπνισμα και η υπερλιπιδαιμία.
Διαβητικό πόδι: Ποια είναι η κατάλληλη αντιμετώπιση;
Η σύγχρονη αντιμετώπιση το διαβητικού ποδιού αλλά και όλων των επιπλοκών του σακχαρώδη διαβήτη επιβάλλει μια πολυμέτωπη προσέγγιση με εμπλοκή ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων, ανάμεσα στους οποίους καθοριστικό ρόλο παίζει ο αγγειοχειρουργός. Στην περίπτωση του διαβητικού ποδιού ο στόχος είναι η αποφυγή της επιδείνωσης και η αποσυμφόρηση των συμπτωμάτων.
Πρωταρχικό επομένως μέλημα αποτελεί η καλή ρύθμιση του σακχάρου έτσι ώστε να επιβραδυνθεί η συσσώρευση της αρτηριοσκληρωτικής πλάκας στο τοίχωμα των αρτηριών.
Οι υπάρχουσες αρτηριακές βλάβες μπορούν να αντιμετωπιστούν στα πλαίσιο της αγγειοχειρουργικής, είτε με κλασικές χειρουργικές τεχνικές, είτε με τις σύγχρονες ενδοαγγειακές τεχνικές, που προσφέρουν στο διαβητικό ασθενή το πλεονέκτημα των λιγότερων επιπλοκών, καθώς και του μικρότερου χρόνου νοσηλείας.
Διαβητικό πόδι: Χειρουργική Αποκατάσταση
Πρόκειται για επέμβαση παράκαμψης (bypass) κατά την οποία χρησιμοποιείται φλεβικό ή συνθετικό μόσχευμα με στόχο την επαναιμάτωση και τη διάσωση του άκρου.
Εναλλακτικά, το διαβητικό πόδι μπορεί να αντιμετωπιστεί με την σύγχρονη ενδοαγγειακή τεχνολογία. Πρόκειται για μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία που, δεδομένης της γενικότερα επιβαρημένης υγείας των διαβητικών ασθενών, υπερτερεί της κλασικής αποκατάστασης στις περιπτώσεις εκείνες όπου μπορεί να εφαρμοστεί για ανατομικούς ή άλλους λόγους που έχουν να κάνουν με την παθογένεια του διαβήτη.
Από όλα τα παραπάνω γίνεται εμφανές ότι τόσο η πρόληψη όσο και η θεραπεία του διαβητικού ποδιού, μπορούν και πρέπει να αποτελούν πρωταρχικό μέλημα για τον διαβητικό ασθενή, καθώς τα ποσοστά ακρωτηριασμού είναι δυστυχώς ιδιαιτέρως αυξημένα για τους ασθενείς αυτούς.
Ζωτικής σημασίας επομένως είναι η εκπαίδευση του ασθενούς και η παρακολούθηση από τον αγγειοχειρουργό. Προϋποθέσεις για τα παραπάνω είναι η κλινική εξέταση, πάντα από τον αγγειοχειρουργό και η οργάνωση ενός στρατηγικού διαγνωστικού και θεραπευτικού πλάνου προσαρμοσμένου στον ασθενή.
Διαβητικό πόδι: Αναγνωρίστε τον διαβήτη τύπου 1
Χαρακτηρίζεται από καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος, που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή ινσουλίνης, με αποτέλεσμα ολική έλλειψη ή ελάχιστη έκκριση ινσουλίνης.
Η ευαισθησία των κυττάρων στην ινσουλίνη είναι συνήθως φυσιολογική, ιδιαίτερα στα πρώιμα στάδια. Ο τύπος αυτός αποτελεί την κυριότερη αιτία διαβήτη σε παιδιά, μπορεί όμως να προσβάλλει και τους ενήλικες.
Η καταστροφή των β-κυττάρων του παγκρέατος είναι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτοάνοσης αιτιολογίας. Στο μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών με διαβήτη τύπου 1 ανιχνεύονται στην κυκλοφορία ένα ή περισσότερα είδη αυτοαντισωμάτων, οι ασθενείς δε αυτοί εμφανίζουν αυξημένη προδιάθεση και για άλλες αυτοάνοσες παθήσεις.
Ο διαβήτης τύπου 1 εισβάλλει συνήθως απότομα. Συχνά δε, γίνεται αντιληπτός για πρώτη φορά με την ανάπτυξη κέτωσης και διαβητικής κετοξέωσης, οι οποίες και απαιτούν νοσηλεία σε νοσοκομείο.
Ο ασθενής είναι απόλυτα εξαρτημένος από την εξωγενή χορήγηση ινσουλίνης προκειμένου τα επίπεδα σακχάρου του αίματος να διατηρηθούν σε φυσιολογικά επίπεδα.
Διαβητικό πόδι: Αναγνωρίστε τον διαβήτη τύπου 2
Χαρακτηρίζεται από το συνδυασμό μειωμένης έκκρισης ινσουλίνης και ελαττωμένης ευαισθησίας των κυττάρων στη δράση της (φαινόμενο που ονομάζεται ινσουλινοαντοχή). Στα πρώτα στάδια της νόσου, η ελαττωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη είναι η κύρια διαταραχή, ενώ τα επίπεδα ινσουλίνης στο αίμα είναι αυξημένα.
Ο διαβήτης τύπου 2 είναι η συχνότερη αιτία διαβήτη στους ενηλίκους. Σπουδαίος προδιαθεσικός παράγοντας για την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2 είναι η παχυσαρκία.
Η παχυσαρκία προδιαθέτει για ανάπτυξη ινσουλινοαντοχής, πιθανόν λόγω της παραγωγής από το λιπώδη ιστό ουσιών που ελαττώνουν την ευαισθησία των κυττάρων στην ινσουλίνη. Άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες είναι η ηλικία και το οικογενειακό ιστορικό.
Στο διαβήτη τύπου 2, τα συμπτώματα είναι πιο ήπια και η πιθανότητα εμφάνισης διαβητικής κετοξέωσης είναι μικρή. Παρ’ όλα αυτά, ο κίνδυνος απώτερων και σοβαρών επιπλοκών παραμένει υψηλός.
Το πρώτο βήμα στη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 είναι η αλλαγή του τρόπου ζωής του ασθενούς, με στόχο την απώλεια βάρους, την αύξηση της σωματικής άσκησης και την υγιεινή διατροφή.
Εάν κριθεί απαραίτητο χρησιμοποιούνται αντιδιαβητικά φάρμακα. Στην περίπτωση που η θεραπεία αποτύχει, κρίνεται σκόπιμη η χορήγηση ινσουλίνης για τον έλεγχο και αυτών των ασθενών.
Διαβητικό πόδι: Προσοχή στον προδιαβήτη
O προδιαβήτης είναι μια μεταβολική διαταραχή κατά την οποία τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα βρίσκονται πάνω από τα φυσιολογικά όρια, αλλά κάτω από τα καθορισμένα όρια του σακχαρώδη διαβήτη.
Τα άτομα που βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση, θεωρείται ότι έχουν αυξημένες πιθανότητες ανάπτυξης σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 σε ένα βάθος χρόνου 2 με 10 χρόνια, αν δεν αντιμετωπίσουν τον προδιαβήτη τους.
Παρόλο που σε κάποιες περιπτώσεις η μακροχρόνια βλάβη στην καρδιά και το κυκλοφορικό σύστημα που συνοδεύει συνήθως τον διαβήτη μπορεί να έχει ήδη ξεκινήσει, στις περισσότερες αρκούν κάποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής, για την αποφυγή της εξέλιξης της κατάστασης αυτής σε σακχαρώδη διαβήτη.
Διαβητικό πόδι: Συμπτώματα που πρέπει να σας αφυπνίσουν
Ο διαβήτης μπορεί να εμφανίσει συμπτώματα, μπορεί όμως να είναι και ασυμπτωματικός. Τα συμπτώματα του σακχαρώδους διαβήτη είναι:
- έντονη δίψα
- συχνουρία
- πολυουρία
- ξηροστομία
- κούραση και εξάντληση
- θολή όραση
- απώλεια σωματικού βάρους
Όταν γνωρίζουμε τα συμπτώματα, είναι πιο εύκολο να προβούμε στις κατάλληλες κινήσεις, ώστε να προλάβουμε τυχόν επιπλοκές. Εάν έχετε κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα, επικοινωνήστε με τον γιατρό σας.