Ο όρος «διαβουλιμία» αναφέρεται σε μια διατροφική διαταραχή στην οποία τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 παραλείπουν να παίρνουν ινσουλίνη στην προσπάθεια να χάσουν βάρος.
Αυτή η κατάσταση δεν αναγνωρίζεται από τη νέα έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου Ψυχικών Διαταραχών (DSM-5). Παρόλα αυτά, η διαβουλιμία μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για την υγεία αν δεν αντιμετωπιστεί.
Διαβουλιμία: Συμπτώματα
Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που βοηθά τα κύτταρα να χρησιμοποιούν τη γλυκόζη ως καύσιμο. Τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 δεν παράγουν πλέον ινσουλίνη μόνοι τους. Όταν δεν υπάρχει ινσουλίνη, η γλυκόζη συσσωρεύεται στο αίμα. Η περίσσεια γλυκόζης αποβάλλεται από το σώμα μέσω της συχνής ούρησης, με αποτέλεσμα την γρήγορη απώλεια βάρους. Αυτό το σύμπτωμα είναι συχνά ο επιδιωκόμενος στόχος των ατόμων με αυτή τη διατροφική διαταραχή.
Τα πρώιμα συμπτώματα της διαβουλιμίας είναι παρόμοια με εκείνα του κακού ελέγχου της ινσουλίνης, συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων της αιμοσφαιρίνης A1C 9,0 ή υψηλότερα.
Ενδεχόμενα συμπτώματα που μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος είναι:
- θέματα με την εικόνα του σώματος,
- εξαιρετικά υψηλά επίπεδα γλυκόζης,
- κατάθλιψη,
- αλλαγές στη διάθεση,
- κούραση,
- συχνές λοιμώξεις – ουροδόχος κύστη, κολπική, κλπ.
- χαμηλά επίπεδα νατρίου ή καλίου,
- αυξημένη όρεξη,
- διαβητική κετοξέωση, η οποία μπορεί να είναι θανατηφόρα
Επίσης, η “μυστικότητα” που έχει το άτομο γύρω από τις τιμές των μετρήσεων σακχάρου αίματος, τις ενέσεις ινσουλίνης ή το φαγητό είναι άλλο ένα σημάδι της διαβουλιμίας, ακυρώνοντας τα προγραμματισμένα ραντεβού με τον θεράποντα ιατρό.
Τι προκαλεί η διαβουλιμία; Υπάρχει κίνδυνος;
Η διαβουλιμία μπορεί να επηρεάσει κάποιον με διαβήτη τύπου 1. Η συνεχής παρακολούθηση των σακχάρων του αίματος και της διατροφής μπορεί να οδηγήσει σε μια ανησυχία ή εμμονή με το σώμα, το βάρος και τα τρόφιμα / φαγητά. Κάποιοι το βρίσκουν δύσκολο να σπάσουν τον “φαύλο κύκλο” όπου παραλείπουν την ινσουλίνη, επειδή αυτό τους επιτρέπει να τρώνε υπερβολική ποσότητα υδατανθρακούχων τροφίμων και γλυκών, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζουν να χάνουν βάρος.
Οι γυναίκες με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και ιδιαίτερα τα κορίτσια πριν και κατά τη διάρκεια της εφηβείας, είναι 2,5 φορές πιο πιθανό να αναπτύξουν διατροφική διαταραχή σε σχέση με τις γυναίκες χωρίς διαβήτη τύπου 1. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το 30% – 40% των γυναικών με διαβήτη τύπου 1 έχουν αναπτύξει ή θα αναπτύξουν κάποιο είδος διατροφικής διαταραχής. Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι περίπου το 30% των εφήβων με διαβήτη τύπου 1 παραλείπουν να λαμβάνουν ινσουλίνη ως μέσο απώλειας βάρους.
Πώς γίνεται η διάγνωση
Ο όρος διαβουλιμία δεν συμπεριλαμβάνεται ως διαταραχή στο DSM-5, παρόλα αυτά ο επαγγελματίας υγείας θα εξετάσει μια σειρά συμπτωμάτων. Πιθανόν, θα υπάρξει φυσική εξέταση, ψυχολογική εξέταση και άλλες εξετάσεις που σχετίζονται με την ασθένεια.
Πως αντιμετωπίζεται η διαβουλιμία
Η θεραπεία της διατροφικής διαταραχής είναι εξατομικευμένη. Συχνά προσεγγίζεται από μια ομάδα ιατρών που εργάζονται μαζί για τις σωματικές και ψυχολογικές πτυχές του ασθενούς. Για τα άτομα με διαβουλιμία, είναι επίσης σημαντικό να εμπλέκεται ενδοκρινολόγος και διαιτολόγος. Αυτοί οι επαγγελματίες μπορούν να δώσουν συγκεκριμένες συμβουλές, ο καθένας από τη σκοπιά του, σχετικά με το ενδοκρινικό σύστημα, τον διαβήτη, την διατροφή. Τα άτομα με σοβαρή διαβουλιμία μπορεί να χρειαστούν πρώτα νοσηλεία για να αντιμετωπίσουν τις σοβαρές επιπλοκές στην υγεία.
Ποιες είναι οι επιπλοκές
Τα σημάδια και τα συμπτώματα μπορεί αρχικά να μοιάζουν πολύ με αυτά των χαμηλών επιπέδων ινσουλίνης. Αν δεν υπάρξει θεραπεία, αυτή η διατροφική διαταραχή μπορεί να οδηγήσει σε υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, στην ύπαρξη γλυκόζης στα ούρα (γλυκοζουρία) και στην αφυδάτωση. Μπορεί ακόμη και να οδηγήσει σε μη ασφαλή επίπεδα κετονών στο αίμα ή σε μια κατάσταση που ονομάζεται ‹‹διαβητική κετοξέωση››. Όσο περισσότερο προχωρεί η ασθένεια, τόσο πιο σοβαρά γίνονται τα θέματα υγείας.
Οι πρώτες επιπλοκές περιλαμβάνουν: υπερβολική δίψα, εξάντληση, σύγχυση, απώλεια μυών, υψηλή χοληστερόλη, δερματικές λοιμώξεις, κολπικές λοιμώξεις, λοίμωξη από σταφυλόκοκκο.
Μεταγενέστερες επιπλοκές περιλαμβάνουν: αμφιβληστροειδοπάθεια, νευροπάθεια, γαστροπάρεση, περιφερική αρτηριακή νόσο, αθηροσκλήρωση, ηπατική νόσο.
Σε σοβαρές περιπτώσεις, η διαβουλιμία μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε εγκεφαλικό επεισόδιο, κώμα ή θάνατο.
Οι συνέπειες στην υγεία που αντιμετωπίζετε με τη διαβουλιμία μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή. Με τη θεραπεία όμως, μπορείτε να ξεπεράσετε τη διαβουλιμία και να αποφύγετε τις μακροπρόθεσμες συνέπειες. Το πρώτο βήμα είναι να κλείσετε ραντεβού με τον γιατρό σας για να συζητήσετε τις ανησυχίες σας και να πάρετε την ιατρική υποστήριξη που χρειάζεστε.
Ευγενία Λάζου, διαιτολόγος – διατροφολόγος, Μέλος της Ομάδας LogoDiatrofis.gr