Ποιες είναι οι επιπλοκές που πρέπει να έχετε κατά νου όταν μείνετε έγκυος.

Οδηγός για τις επιπλοκές στην εγκυμοσύνη

Αποβολή

Είναι η διακοπή της εγκυμοσύνης τις πρώτες 20 εβδομάδες. Περίπου το 10 με 20 τοι εκατό των γνωστών εγκυμοσύνων καταλήγουν σε αποβολή και περισσότερο από το 80 τοις εκατό συμβαίνει πριν από την 12η εβδομάδα. Οι περισσότερες αποβολές του πρώτου τριμήνου πιστεύεται ότι προκαλούνται από χρωμοσωμικές ανωμαλίες στο γονιμοποιημένο ωάριο που εμποδίζει το έμβρυο να αναπτυχθεί. Κολπική αιμορραγία ή κηλίδες αίματος είναι συνήθως το πρώτο σημάδι της αποβολής, έτσι επικοινωνήστε αμέσως με το γιατρό σας εάν παρατηρήσετε κάτι τέτοιο. Όμως πρέπει να ξέρετε ότι πολλές φορές μπορεί να εντοπίσετε λίγο αίμα στην αρχή της εγκυμοσύνης, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι κακό. Εάν ο γιατρός υποψιαστεί μία αποβολή θα σας κάνει κάποιες εξετάσεις για να διαπιστώσει τι συμβαίνει στη μήτρα.

Πρόωρος τοκετός

Αν αρχίσετε να έχετε τακτικές συστολές που οδηγούν στη διαστολή του τραχήλου της μήτρας, πριν φτάσετε τις 37 εβδομάδες κύησης, αντιμετωπίζεται πρόωρο τοκετό. Ο πρόωρος τοκετός μπορεί να προκαλέσει προβλήματα υγείας ή ακόμη και να είναι μοιραίος για το μωρό, αν συμβεί πολύ νωρίς. Όσο πιο κοντά στην κανονική του ημερομηνία γεννηθεί ένα μωρό τόσο πιο πιθανό είναι να επιβιώσει και να είναι υγιές.

Χαμηλό αμνιακό υγρό (ολιγάμνιο)

Ο αμνιακός σάκος γεμίζει με υγρό που προστατεύει και στηρίζει την ανάπτυξη του μωρού. Όταν όμως το υγρό αυτό είναι μειωμένο λέγεται ολιγοϋδράμνιο. Σύμφωνα με τους επιστήμονες περίπου το 4 τοις εκατό των εγκύων γυναικών έχουν χαμηλά επίπεδα αμνιακού υγρού, κάποια στιγμή, συνήθως στο τρίτο τρίμηνο.

Διαβήτης κύησης

Μελέτες έχουν δείξει ότι ένα 2 με 10 τοις εκατό των εγκύων γυναικών μπορεί να αναπτύξουν διαβήτη. Το ποσοστό αυτό μπορεί να μην ακούγεται πολύ μεγάλο, αλλά είναι αρκετά σοβαρό, η εξέταση αυτή της γλυκόζης γίνεται μεταξύ 24 και 28 εβδομάδας. Σε αυτή την περίπτωση ο γιατρός παρακολουθεί με μεγάλη προσοχή την έγκυο, οι περισσότερες γυναίκες είναι σε θέση να κρατήσουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα τους υπό έλεγχο με δίαιτα και άσκηση  και να αποκτήσουν ένα γερό μωρό. Για τις μητέρες με διαβήτη κύησης, υπάρχει μία αρκετά μεγάλη πιθανότητα να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 αργότερα στη ζωή τους, αν και ο κίνδυνος αυτός μπορεί να μειωθεί σημαντικά με τη διατήρηση ενός υγιούς βάρους και τρόπου ζωής.

Έκτοπη κύηση

Όταν ένα γονιμοποιημένο ωάριο εμφυτεύεται έξω από το μήτρα, είναι μία έκτοπη κύηση. Μία στις 50 εγκυμοσύνες είναι εξωμήτρια. Επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των έκτοπων εγκυμοσύνων συμβαίνουν στη σάλπιγγα, συχνά ονομάζεται εγκυμοσύνη «σάλπιγγας». Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβει ο γιατρός την έκτοπη κύηση νωρίς, γιατί το αναπτυσσόμενο έμβρυο μπορεί να προκαλέσει ρήξη σάλπιγγας και εσωτερική αιμορραγία που πιθανόν να αποβεί μοιραία. Επειδή δεν υπάρχει καμία περίπτωση να «μεταφερθεί» η έκτοπη κύηση στη μήτρα, ο τερματισμός της εγκυμοσύνης είναι η μόνη επιλογή.

Πρόδρομος πλακούντας

Στην περίπτωση αυτή ο πλακούντας βρίσκεται ασυνήθιστα χαμηλά στη μήτρα, δίπλα στον τράχηλο ή τον καλύπτει. Ο πρόδρομος πλακούντας δεν είναι συνήθως πρόβλημα στην αρχή της εγκυμοσύνης. Αλλά αν παραμένει σε επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα καθώς προχωρεί η εγκυμοσύνη μπορεί να προκαλέσει αιμορραγία και αυτό να οδηγήσει σε άλλες επιπλοκές και μπορεί να χρειαστεί να επισπεύσει ο γιατρός τον τοκετό. Η θέση του πλακούντα πρέπει να ελέγχεται με υπέρηχους, αλλά μόνο ένα μικρό ποσοστό γυναικών που έχουν προδρομικό πλακούντα στο μέσο της εγκυμοσύνης τους, εξακολουθούν να έχουν προδρομικό πλακούντα όταν φτάσει η ώρα του τοκετού. Ο πρόδρομος πλακούντας παρουσιάζεται περίπου σε ένα στους 200 τοκετούς. Και στην περίπτωση αυτή επιβάλλεται η καισαρική τομή.

Το τρίτο τρίμηνο ξεκινά την 28^η εβδομάδα κύησης. Ο τοκετός πλησιάζει, το σώμα προετοιμάζεται και ενώ κάποια συμπτώματα εξακολουθούν να είναι έντονα, υπάρχει περίπτωση να προκύψουν και προβλήματα που συνηθίζονται στο τρίτο τρίμηνο.

Ας δούμε ποια είναι αυτά.

Προεκλαμψία

Η προεκλαμψία είναι μία πάθηση που εμφανίζεται συνήθως στο δεύτερο μισό της εγκυμοσύνης και μπορεί να διαρκέσει μέχρι και μερικές εβδομάδες μετά τον τοκετό. Ορίζεται ως η υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση) και η αυξημένη πρωτεΐνη στα ούρα, κυμαίνεται από ήπια έως σοβαρή και χρήζει άμεσης θεραπείας.

Τα συμπτώματα της προεκλαμψίας είναι η υψηλή αρτηριακή πίεση, η αυξημένη πρωτεΐνη στα ούρα, το πρήξιμο των χεριών και των ποδιών, η θολή όραση και ο πόνος στην πάνω περιοχή της κοιλιάς. Η θεραπεία εξαρτάται από την σοβαρότητα της κατάστασης. Μετά την 37^η εβδομάδα κύησης προτείνεται ο άμεσος τοκετός με καισαρική. Στις 34 εβδομάδες κύησης και έπειτα η αγωγή που δίνεται έχεις στόχος να εξασφαλίσει την υγιή ανάπτυξη των πνευμόνων του μωρού.

Πρόωρος τοκετός

Ο πρόωρος τοκετός είναι από τις πιο συνηθισμένες επιπλοκές της εγκυμοσύνης στο τρίτο τρίμηνο. Ως πρόωρος ορίζεται ο τοκετός πριν τις 37 εβδομάδες κύησης. Οι πιθανότητες αυξάνονται για γυναίκες που έχουν γεννήσει και στο παρελθόν πρόωρα, στις πολύδυμες κυήσεις και για γυναίκες που αντιμετωπίζουν προβλήματα με την μήτρα, τον πλακούντα κ.α.

Συμπτώματα που πρέπει να έχετε στα υπόψη είναι η συχνοουρία, ο έντονος πόνος χαμηλά στην κοιλιά, σφίξιμο στον κόλπο, αυξημένη έκκριση κολπικών υγρών.

Ενδομήτρια καθυστέρηση ανάπτυξης

Σε σπάνιες περιπτώσεις, το έμβρυο ενδέχεται να έχει περιορισμένη ανάπτυξη στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Οι λόγοι ποικίλουν με πιο συνηθισμένους τον διαβήτη κύησης, την αναιμία, τα προβλήματα με το συκώτι και την υψηλή αρτηριακή πίεση. Σε τέτοιες περιπτώσεις συνιστάται η άμεση καισαρική τομή.

Αποκόλληση πλακούντα

Αποκόλληση πλακούντα είναι όταν ο πλακούντας «ξεκολλήσει» για διάφορους λόγους, όπως η υπερβολική αλκοόλ, η υψηλή αρτηριακή πίεσης, η δίδυμη κύηση κ.α., από το εσωτερικό τοίχωμα της ενδομητρικής κοιλότητας. Συμπτώματα είναι η αιμορραγία, ο έντονος πόνος στην κοιλιά και οι συσπάσεις.

Προδρομικός πλακούντας

Στις περισσότερες εγκυμοσύνες, ο πλακούντας βρίσκεται συνήθως στο επάνω μέρος της μήτρας. Στον προδρομικό όμως πλακούντα, ο πλακούντας είναι ασυνήθιστα χαμηλά στη μήτρα, δίπλα ή σε σημείο που καλύπτει το τράχηλο της μήτρας. Αυτό συμβαίνει περίπου 1 στις 200 εγκυμοσύνες. Ο προδρομικός πλακούντας δεν είναι συνήθως πρόβλημα στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης. Ωστόσο, εάν παραμείνει σε όσο η εγκυμοσύνη προχωρά, μπορεί να προκαλέσει πρόωρο τοκετό ή να οδηγήσει σε άλλες επιπλοκές. Από τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα προδρομικού πλακούντα είναι η ζωηρή, κόκκινη κολπική αιμορραγία κατά το δεύτερο ήμισυ της εγκυμοσύνης. Η αιμορραγία σταματά συνήθως χωρίς θεραπεία , αλλά σχεδόν πάντα επαναλαμβάνεται ημέρες ή εβδομάδες αργότερα.

Διαβήτης κύησης

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είναι πιθανό το σώμα να μην μπορεί να χρησιμοποιήσει σωστά την ινσουλίνη που παράγει λόγω των ορμονών αλλαγών. Το αποτέλεσμα είναι τα επίπεδα του σακχάρου να αυξάνονται και αυτό είναι που περιγράφεται ως διαβήτης κύησης. Ενώ για την μητέρα δεν θεωρείται μία επικίνδυνη κατάσταση, ελλοχεύει κινδύνους για την ανάπτυξη του εμβρύου.