Τα συμπτώματα, τα αίτια και θεραπεία για το έλκος του στομαχιού. Ποια σημάδια δεν πρέπει να αγνοείτε.

Φούσκωμα, ναυτία, κοιλιακή δυσφορία, πόνος, ρέψιμο, καούρα, κόπωση, αίσθημα κορεσμού με μικρή ποσότητα τροφής…, συμπτώματα που, όταν επιμένουν, «μιλάνε» για έλκος στομάχου ή δωδεκαδακτύλου. Μια νοσηρή οντότητα που – στο 90%, των περιπτώσεων – σημαίνει μόλυνση από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (H. Pilori). Ένα βακτηρίδιο που, μπορεί να υπάρχει στο μικροβίωμα του στομάχου ή του ανώτερου πεπτικού πολλών ανθρώπων, χωρίς, όμως, να δίνει συμπτώματα ή να οδηγεί σε έλκος σε όλες τις περιπτώσεις.

Ωστόσο, τόσο το ελικοβακτηρίδιο όσο και το έλκος αυτό καθαυτό σχετίζονται και με τον καρκίνο του στομάχου. Έτσι, είτε εξαιτίας των δικών του συμπτωμάτων, είτε γιατί μπορεί να οδηγήσει σε κάτι χειρότερο ή, ακόμα, και να το υποκρύπτει, το έλκος πρέπει να θεραπεύεται. Και, στις μέρες μας, θεραπεύεται απολύτως. Όπως πάντα, το πρώτο βήμα σε αυτή τη θεραπεία είναι η σωστή ενημέρωση.

Έλκος, είναι στην ουσία μια «πληγή» στην εσωτερική επιφάνεια του στομάχου ή της συνέχειάς του, του δωδεκαδακτύλου.

Λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αλκοόλ και κάπνισμα, στρες, πιθανώς κάποια γενετική προδιάθεση,είναι παράγοντες που προδιαθέτουν στην εμφάνιση έλκους.

Έλκος: Ποια είναι τα συμπτώματα

Συνήθως. οι ασθενείς επισκέπτονται το γιατρό λόγω επιγαστρικού καύσου και επεισοδίων επιγαστραλγίας. Στην περίπτωση του δωδεκαδακτυλικού έλκους η επιγαστραλγία παρέρχεται με τη λήψη τροφής, ενώ, αν πρόκειται για γαστρικό έλκος, η λήψη τροφής επιδεινώνει την επιγαστραλγία. Και στις δυο περιπτώσεις ο πόνος υποχωρεί με λήψη αντιόξινων φαρμάκων (ευρέως πια χρησιμοποιούμενα), ενώ μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία, εμετό και ενίοτε ήπια απώλεια βάρους.

Διάγνωση έλκους

Η πιο ειδική και ευαίσθητη διαγνωστική εξέταση σήμερα είναι η ενδοσκόπηση του ανώτερου πεπτικού. Αυτή προσφέρει το πλεονέκτημα της λήψης βιοψιών για τον αποκλεισμό της κακοήθειας αλλά και τη δυνατότητα θεραπευτικής παρέμβασης επί ύπαρξης επιπλοκών.

Μετά την ανεύρεση του πεπτικού έλκους θα πρέπει πάντα να γίνεται έλεγχος για λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού.

Πιο ειδικές εξετάσεις (π.χ. μέτρηση γαστρίνης, αξονική τομογραφία), μπορεί να είναι απαραίτητες σε κάποιες περιπτώσεις που εγείρουν στο γιατρό υποψία για άλλη νόσο που συνοδεύεται από έλκη. Είναι πολύ σημαντικό, όταν διαγιγνώσκεται ένα έλκος στομάχου να αποκλείεται η πιθανότητα κακοήθειας. Γι’ αυτό τονίζεται η σημασία της λήψης πολλαπλών βιοψιών.

Πότε απαιτείται χειρουργείο

Το γαστρικό έλκος σήμερα αντιμετωπίζεται με χρήση φαρμάκων και προσαρμοσμένες διατροφικές συνήθειες. Χειρουργική επέμβαση κρίνεται απαραίτητη στις ακόλουθες περιπτώσεις:

• αποτυχία της συντηρητικής αγωγής (μετά από τουλάχιστον 8 εβδομάδες θεραπείας)
• υποτροπή του έλκους κατά τη διάρκεια συντηρητικής αγωγής ή εντός 2 ετών
• αδυναμία να αποκλειστεί η κακοήθεια
• εμφάνιση επιπλοκών (π.χ. διάτρηση, αιμορραγία, απόφραξη, κακοήθης εξαλλαγή).

Οι επεμβάσεις που σήμερα χρησιμοποιούνται πιο συχνά στη χειρουργική αντιμετώπιση του πεπτικού έλκους βασίζονται στη βαγοτομή. Βαγοτομή ονομάζεται η διατομή των κλάδων ενός νεύρου του στομάχου (πνευμονογαστρικού) που έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση έκκρισης γαστρικού οξέος. Έτσι το έλκος επουλώνεται.