Η φλεγμονή είναι μια διαδικασία κατά την οποία τα λευκά κύτταρα του αίματος παράγουν ουσίες που σκοπό έχουν να προστατεύσουν τον οργανισμό από κάποια μόλυνση και από “ξένα σώματα”, όπως βακτηρίδια και ιούς. Ωστόσο, σε ορισμένες ασθένειες, όπως η αρθρίτιδα, το ανοσοποιητικό σύστημα προκαλεί μια φλεγμονώδη αντίδραση, ακόμα και όταν δεν υπάρχουν ξένοι “εισβολείς”. Σε αυτές τις ασθένειες, που ονομάζεται αυτοάνοσες ασθένειες, το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος προκαλεί βλάβη στους δικούς του ιστούς. Το σώμα αντιδρά σαν να έχουν μολυνθεί οι κανονικοί ιστοί.
Όταν συμβεί η φλεγμονή, χημικές ουσίες από τα λευκά κύτταρα του αίματος του σώματος απελευθερώνονται στο αίμα ή τους ιστούς που επηρεάζονται για να προστατεύσουν το σώμα σας από ξένες ουσίες. Αυτή η απελευθέρωση χημικών ουσιών αυξάνει τη ροή του αίματος στην περιοχή του τραυματισμού ή της μόλυνσης και μπορεί να οδηγήσει σε ερυθρότητα και αυξημένη τοπική θερμότητα. Μερικές από τις ουσίες που αυτές που φτάνουν στους ιστούς, έχουν ως αποτέλεσμα τη διόγκωση/πρήξιμο των ιστών. Αυτή η προστατευτική διαδικασία μπορεί να διεγείρει τα νεύρα και να φέρει πόνο.
Φλεγμονή: Ποια είναι τα συμπτώματα της;
Τα συμπτώματα της φλεγμονής περιλαμβάνουν:
- Ερυθρότητα
- Διογκωμένες αρθρώσεις, που μερικές φορές είναι ζεστές στην αφή
- Πόνο στις αρθρώσεις
- Δυσκαμψία των αρθρώσεων
- Απώλεια της λειτουργικότητας της άρθρωσης
Η φλεγμονή μπορεί επίσης να σχετίζεται και με ορισμένα γριππώδη συμπτώματα όπως:
- Πυρετός
- Ρίγη
- Κόπωση
- Πονοκέφαλοι
- Απώλεια της όρεξης
- Μυϊκή δυσκαμψία
Όταν ακούμε τον όρο φλεγμονή το μυαλό μας πηγαίνει αυτόματα σε κάποιο πρόβλημα υγείας. Αν και αυτό είναι σωστό γιατί η φλεγμονή συνδέεται με όλα σχεδόν τα προβλήματα υγείας, υπάρχει όμως ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που συνήθως διαφεύγει. Αυτό που διαφεύγει είναι το γεγονός ότι η φλεγμονή δεν είναι το πρόβλημα, αλλά η λύση σε ένα πρόβλημα που προηγήθηκε.
Φλεγμονή και αυτοάνοσα νοσήματα
Τα αυτοάνοσα είναι χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα χάνει την ικανότητα να αναγνωρίζει τον εαυτό του και επιτίθεται στα κύτταρα και τους ιστούς του σώματος. Σταδιακά τα κύτταρα μας συσσωρεύουν βλάβες με μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτήν που προλαβαίνει ο οργανισμός να διορθώσει. Σε μια τέτοια περίπτωση η φλεγμονή ξεκινάει αρχικά σε κυτταρικό επίπεδο σε χρόνια βάση, όπου είναι ανιχνεύσιμη μόνο με εργαστηριακές εξετάσεις. Καθώς το σώμα συσσωρεύει βλάβες που δεν μπορεί να επιλύσει, είτε γιατί δεν έχει τα απαραίτητα συστατικά, λόγω του αυξημένου βαθμού επεξεργασίας των τροφών, είτε γιατί η ταχύτητα βλάβης είναι μεγάλη, συσσωρεύει και εστίες φλεγμονών που γίνονται χρόνιες.