Γλαύκωμα: Ο «σιωπηρός κλέφτης της όρασης» ο οποίος έχει οδηγήσει στην τύφλωση εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Όπως αναφέρουν η Παγκόσμια Εταιρεία Γλαυκώματος (World Glaucoma Association – WGA) και η Παγκόσμια Ομοσπονδία Ασθενών με Γλαύκωμα (World Glaucoma Patient Association – WGPA) που έχουν θεσπίσει την Παγκόσμια Εβδομάδα Γλαυκώματος, η νόσος δεν προκαλεί συμπτώματα (τουλάχιστον στα αρχικά στάδια), γι’ αυτό και αποκαλείται «σιωπηρός κλέφτης της όρασης».

Αυτή η «σιωπηρή» πορεία έχει ως συνέπεια πολλοί ασθενείς να μην γνωρίζουν ότι πάσχουν, με συνέπεια να υφίστανται μη αναστρέψιμες βλάβες στην όρασή τους. Στην πραγματικότητα, ποσοστό έως και 50% των πασχόντων στις ανεπτυγμένες χώρες και το 90% στις αναπτυσσόμενες δεν ξέρουν ότι έχουν γλαύκωμα.

Εξαιτίας αυτής της κατάστασης, η WGA και η WGPA ένωσαν το 2010 τις δυνάμεις τους και θέσπισαν την Παγκόσμια Εβδομάδα Γλαυκώματος, ώστε να ενημερωθεί το ευρύ κοινό και να αρχίσει να πηγαίνει για ετήσιο προληπτικό οφθαλμολογικό έλεγχο.

Σύμφωνα με υπολογισμούς των δύο οργανισμών, 76 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα πάσχουν από γλαύκωμα έως το 2020. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται 200.000-250.000 Έλληνες, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ελληνικής Εταιρείας Γλαυκώματος.

Όπως εξηγεί ο χειρουργός-οφθαλμίατρος Δρ. Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision, καθηγητής Οφθαλμολογίας Πανεπιστημίου Νέας Υόρκης, NYU Medical School, το γλαύκωμα δεν είναι μία ασθένεια, αλλά μία ομάδα ασθενειών οι οποίες προκαλούν προοδευτικές βλάβες στο οπτικό νεύρο. Το οπτικό νεύρο μεταφέρει τα οπτικά ερεθίσματα στον εγκέφαλο, για να δημιουργηθεί η όραση.

«Η κύρια αιτία της βλάβης στο οπτικό νεύρο είναι η σταδιακή αύξηση της πίεσης στο εσωτερικό των ματιών (ενδοφθάλμια πίεση)», λέει. «Η αύξηση αυτή στην αρχή δεν δημιουργεί πρόβλημα: συνήθως απαιτούνται 3-4 χρόνια (χωρίς θεραπεία) για να αρχίσουν αλλοιώσεις στο οπτικό νευρό. Ακόμα όμως κι όταν αρχίσουν οι αλλοιώσεις, συνήθως δεν γίνονται αμέσως αντιληπτές».

Παρότι δεν υπάρχει τρόπος ίασης του γλαυκώματος, υπάρχουν τρόποι να παρεμποδιστεί η εξέλιξή του και έτσι να διασωθεί η όραση. Για να επιτευχθεί αυτό, απαραίτητος είναι ο προληπτικός έλεγχος των ματιών μία φορά τον χρόνο, αλλά και το να έχουμε το νου μας για ύποπτα συμπτώματα.

Γλαύκωμα: Τα ύποπτα συμπτώματα

Πολύ σημαντικό είναι, όπως προαναφέρθηκε να γνωρίζουμε τα ύποπτα συμπτώματα για γλαύκωμα, ώστε να απευθυνόμαστε εγκαίρως στον οφθαλμίατρο. Τα συμπτώματα αυτά είναι:

1. Θολερότητα (άλως) γύρω από τα φώτα. Το σύμπτωμα αυτό μπορεί να είναι πιο έντονο τη νύχτα κατά την οδήγηση. Ο ασθενής μπορεί να βλέπει «φωτοστέφανο» γύρω από τα φώτα στον δρόμο ή από τα φανάρια των διερχομένων οχημάτων.

2. Ενδείξεις απώλειας της όρασης στο ένα ή και στα δύο μάτια. Ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει κάποιο «τυφλό» σημείο στο οπτικό πεδίο του (δεν θα βλέπει σε εκείνο το σημείο), μείωση της οπτικής οξύτητας (θα αρχίσει να μην βλέπει καλά) ή/και μείωση της περιφερειακής όρασης (θα βλέπει καλά όταν κοιτάζει ευθεία, αλλά όχι στα πλάγια).

3. Πόνος ή αίσθημα πίεσης στο μάτι. Ο πόνος μπορεί να είναι οξύς ή διάχυτος, ενώ το αίσθημα πίεσης μπορεί να είναι γενικευμένο μέσα στο μάτι.

4. Θόλωμα των ματιών ή του λευκού τμήματος των ματιών. Το θόλωμα αυτό θα είναι ευδιάκριτο όταν ο ασθενής κοιτάζεται στον καθρέφτη.

5. Ναυτία, με ή χωρίς έμετο, που συνοδεύεται από κάποιο ή κάποια άλλα από τα ύποπτα συμπτώματα.

6. Χρόνιο κοκκίνισμα των ματιών. Τα κόκκινα μάτια που μοιάζουν κουρασμένα για πολλές αλλεπάλληλες μέρες, αποτελούν μερικές φορές πολύ πρώιμη ένδειξη γλαυκώματος.

7. Εμφάνιση δακτυλίων ουρανίου τόξου γύρω από τα φώτα. Το να βλέπει κανείς δακτυλίους με τα χρώματα του ουρανίου τόξου γύρω από τα φώτα μπορεί να αποτελεί ένδειξη οξέος γλαυκώματος και χρειάζεται άμεσο έλεγχο από τον οφθαλμίατρο.

8. Έντονος και αιφνίδιος πονοκέφαλος, που συνοδεύεται από ένα ή περισσότερα από τα άλλα συμπτώματα. Χρειάζεται άμεσο έλεγχο από τον οφθαλμίατρο.

9. Έντονος και απότομος πόνος στο μάτι, δίχως να υπάρχει αιτία. Και αυτό είναι ένα σύμπτωμα που χρειάζεται άμεσο έλεγχο από τον οφθαλμίατρο.

«Το γλαύκωμα μπορεί να συμβεί στον καθένα», τονίζει ο Δρ. Κανελλόπουλος. «Παρότι ο περισσότερος κόσμος το θεωρεί νόσο των ηλικιωμένων, στη Δύση αποτελεί την κύρια αιτία τύφλωσης στις ηλικίες κάτω των 65 ετών. Επίσης στο σχεδόν 80% των περιπτώσεων η διάγνωση γίνεται σε ηλικία 45-55 ετών, ενώ μερικές φορές ανιχνεύεται ακόμα και σε άτομα 25-30 ετών. Επειδή, λοιπόν, με την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να αποτραπεί το 90% των κρουσμάτων τύφλωσης, έχει μεγάλη σημασία το προληπτικό τσεκάπ και ο άμεσος έλεγχος όταν το άτομο έχει ύποπτα συμπτώμα».

Γλαύκωμα: Πώς δημιουργείται;

Ο οφθαλμός παράγει ένα υγρό, το υδατοειδές υγρό, το οποίο κυκλοφορεί μέσα στα διάφορα διαμερίσματά του, και τελικά αποχετεύεται από τη φλεβική κυκλοφορία.

Το υδατοειδές υγρό παράγεται στο ακτινωτό σώμα, εισέρχεται στον οπίσθιο θάλαμο μεταξύ ίριδας και φακού, περνά μέσα από την κόρη στον πρόσθιο θάλαμο και αποχετεύεται μέσω της γωνίας του προσθίου θαλάμου. Εάν υπάρξει εμπόδιο στην αποχέτευση, τότε ο αυξημένος όγκος του συνεχώς παραγόμενου υδατοειδούς πιέζει τα τοιχώματα του οφθαλμού, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η ενδοφθάλμια πίεση. Η πίεση που ασκείται πάνω στις ίνες του οπτικού νεύρου, προκαλεί με ένα πολύπλοκο μηχανισμό, σταδιακά μη αναστρέψιμη, προοδευτική καταστροφή του.

Ποια είναι τα διαφορετικά είδη του γλαυκώματος;

α) Χρόνιο γλαύκωμα ανοικτής γωνίας:
Η πιο συνηθισμένη μορφή γλαυκώματος. Η γωνία του προσθίου θαλάμου είναι ανοικτή, αλλά τα αποχετευτικά κανάλια ανεπαρκούν να διατηρήσουν την ισορροπία παραγωγής – αποχέτευσης του υδατοειδούς υγρού, με αποτέλεσμα τη σταδιακή αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης.

β) Γλαύκωμα κλειστής γωνίας:
Στην περίπτωση αυτή η πρόσβαση στη γωνία του προσθίου θαλάμου είναι κλειστή με αποτέλεσμα την αύξηση της πίεσης. Στην οξεία μορφή της νόσου η αύξηση είναι απότομα υψηλή με έντονα συμπτώματα, όπως πόνος, θόλωση της όρασης, ερυθρότητα του οφθαλμού και μερικές φορές ναυτία, και απαιτεί άμεση αντιμετώπιση.

γ) Δευτεροπαθές γλαύκωμα:
Η ενδοφθάλμια πίεση αυξάνεται ως αποτέλεσμα ύπαρξης άλλης οφθαλμικής νόσου. Συχνά αντιμετώπιση της πρωτοπαθούς νόσου οδηγεί σε πτώση της πίεσης.

δ) Συγγενές γλαύκωμα:
Είναι πολύ σπάνιο και εμφανίζεται σε μωρά και παιδιά μικρής ηλικίας, και συνήθως συνυπάρχει με άλλες ανωμαλίες του οφθαλμού.
Είναι ο λόγος που ελέγχονται για γλαύκωμα τα νεογέννητα και όλα τα παιδιά κάθε ηλικίας.

Ποια είναι τα συμπτώματα;
Δυστυχώς τις περισσότερες φορές, το γλαύκωμα δεν δίνει κανένα σύμπτωμα. Είτε βρίσκεται τυχαία κατά τη διάρκεια οφθαλμολογικής εξέτασης, είτε ο ασθενής προσέρχεται στο τελευταίο στάδιο της νόσου, όπου έχει και σημαντική απώλεια του οπτικού πεδίου ή της όρασης.

Γλαύκωμα: Πως γίνεται η διάγνωση;

Στη συνηθισμένη οφθαλμολογική εξέταση περιλαμβάνονται:

• το ιατρικό και οικογενειακό ιστορικό του ελεγχομένου
• η μέτρηση της οπτικής οξύτητας
• η βιομικροσκόπηση
• η τονομέτρηση
• ο έλεγχος της γωνίας του προσθίου θαλάμου
• ο έλεγχος του οπτικού νεύρου με την βυθοσκόπηση

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η απλή μέτρηση της ενδοφθάμιας πίεσης δε αρκεί για την ανίχνευση όλων των γλαυκωματικών ματιών καθότι το 15% περίπου δεν παρουσιάζει αυξημένη πίεση (γλαυκωμα χαμηλής πιέσεως).

Η παραπάνω εξετάσεις είναι απαραίτητες όχι μόνο γιατη διάγνωση του γλαυκώματος αλλά και την παρακολούθησή του.

Σε ύποπτες περιπτώσεις γίνονται συνήθως:

• έλεγχος οπτικού πεδίου
• τομογραφία οπτικού νεύρου (SLO)
• oπτική τομογραφία συνοχής νευρικών ινών, ωχράς και οπτικού νεύρου
• μέτρηση της ροής του αίματος του οπτικού νεύρου (BFA)
• παχομέτρηση του κερατοειδούς

Οι παραπάνω εξετάσεις είναι απαραίτητες όχι μόνο για τη διάγνωση του γλαυκώματος αλλά και την παρακολούθησή του.

Γλαύκωμα: Ποιες είναι οι βασικές θεραπείες?

Για την αντιμετώπιση του γλαυκώματος χρησιμοποιούνται τα αντιγλαυκωματικά φάρμακα, τα Lasers και η μικροχειρουργική.

Συνήθως, η θεραπεία ξεκινά με αντιγλαυκωματικά κολλύρια ή ακόμα και με Laser σε επιλεγμένες περιπτώσεις. Οι ασθενείς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το γλαύκωμα είναι μια χρόνια νόσος και ότι θα πρέπει να χρησιμοποιούν τα κολλύρια εφ’ όρου ζωής, πολλές φορές ακόμα και μετά την εγχείρηση ή το Laser.

Το Laser όπως π.χ το Argon ή Yag Laser Τραμπεκουλοπλαστική μπορεί στις περισσότερες περιπτώσεις να ελαττώσει την πίεση, και να ελαφρύνει τη φαρμακευτική αγωγή είναι εξαιρετικά χρήσιμο παρ’ ότι στο 40 – 50% των ασθενών η δράση του δεν διαρκεί πάνω από 2-3 χρόνια.

Όταν δεν ρυθμίζεται ικανοποιητικά η ενδοφθάλμια πίεση ή όταν έχουμε προοδευτική επιδείνωση των οπτικών πεδίων και των άλλων παραμέτρων που αφορούν το γλαύκωμα, τότε καταφεύγουμε στην εγχείρηση. Το ποσοστό επιτυχίας αυτών των επεμβάσεων είναι αρκετά ικανοποιητικό.

Σε ιδιαίτερες περιπτώσεις, ή σε περιπτώσεις που αποτυγχάνουν οι συνήθεις επεμβάσεις για το γλαύκωμα, καταφεύγουμε σε εμφύτευση τεχνητής βαλβίδας παροχέτευσης του υγρού του ματιού.

Επιπλέον, σε βαριά περιστατικά υπάρχουν επεμβάσεις με Diode-LASER ή κρυοπηξία στο ακτινωτό σώμα που μειώνουν την παραγωγή υδατοειδούς υγρού.