Λαμβλίαση: Γνωρίζετε ποιο παθογόνο προκαλεί αυτή τη λοίμωξη και πώς μεταδίδεται; Ξέρετε τα συμπτώματα;
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νόσων (CDC), είναι πιο συχνή σε ζεστά κλίματα και παρουσιάζεται κυρίως σε παιδιά. Καθώς η θεραπεία της εξαρτάται από τη σωστή διάγνωση, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τα χαρακτηριστικά της.
Λαμβλίαση: Σχετικά με το γένος Giardia
Πριν μιλήσουμε για τα συμπτώματα και τη θεραπεία της λαμβλίασης, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε το παθογόνο. Πρόκειται για μια πολύ ιδιαίτερη πάθηση καθώς το παθογόνο δεν είναι ούτε ιός, ούτε βακτήριο, αλλά ένα πρωτόζωο.
Τα πρωτόζωα είναι μονοκύτταρα πρώτιστα που ζουν σε υγρά ή θαλάσσια περιβάλλοντα. Αυτοί οι μικροοργανισμοί έχουν μια περίπλοκη μορφολογία και το μέγεθός τους είναι όμοιο με των ιών και των βακτηρίων.
Μιλάμε για το είδος Giardia lamblia, ένα μαστιγωτό πρωτόζωο το οποίο ανήκει στην τάξη των Diplomonadida. Αυτό το παράσιτο επηρεάζει αρκετά θηλαστικά, συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου. Για την ακρίβεια, ζει στο λεπτό έντερο, όπου προκαλεί τη λαμβλίαση.
Το μέγεθός του είναι μικρό, λιγότερο από 20 μικρόμετρα. Επιπλέον, ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός πως του λείπουν μερικά οργανίδια όπως τα μιτοχόνδρια τα οποία είναι υπερβολικά σημαντικά για την κυτταρική λειτουργία των ζωντανών οργανισμών.
Ο πολύπλοκος κύκλος ζωής του παράσιτου
Σε αντίθεση με άλλα παράσιτα, το παράσιτο Giardia έχει μόνο έναν ξενιστή, τον άνθρωπο, κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής του. Παρά τη χαμηλή πολυπλοκότητά του ως ζωντανό πλάσμα, παρουσιάζει δύο ξεχωριστές μορφές κατά την ανάπτυξή του.
- Τροφοζωίτης: Κινητό και μαστιγωτό. Σύμφωνα με κλινικές μικροβιολογικές μελέτες, έχει ένα δίσκο υπό τη μορφή βεντούζας στην κοιλιακή του επιφάνεια. Αυτό το χαρακτηριστικό του επιτρέπει να κολλά στο επιθήλιο του εντέρου.
- Κύστη: Ακίνητο και μη μαστιγωτό. Παίρνει αυτή τη μορφή για ν’ αντέξει έξω από τον ξενιστή και είναι μολυσματικό.
Λαμβλίαση: Τα συμπτώματα
Οι άνθρωποι υποφέρουν από λαμβλίαση όταν καταναλώνουν κύστες από μολυσμένο νερό ή φαγητό. Όσοι μολύνονται αποβάλουν τις κύστες στα κόπρανά τους, και οι κύστες παραμένουν στο περιβάλλον για μεγάλο διάστημα.
Έτσι, η κακή εκκαθάριση του νερού μπορεί να θέσει σε κίνδυνο ολόκληρο τον πληθυσμό.
Συμπτωματολογία
Τα συμπτώματα της λαμβλίασης διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή. Όμως, συνήθως είναι τα ακόλουθα:
- Κόπωση
- Ναυτία
- Απώλεια όρεξης
- Διάρροια και λιπώδη κόπρανα
- Εμετός
- Πρήξιμο και κοιλιακός πόνος
- Απώλεια βάρους
- Υπερβολικά αέρια
- Πονοκέφαλος
Τα περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα είναι το αποτέλεσμα της προσκόλλησης του Giardia στο εντερικό επιθήλιο. Αυτό το εξωτερικό παθογόνο προκαλεί την πύκνωση των μικρολάχνων του εντέρου. Έτσι, μειώνεται η επιφάνεια έκθεσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να προκαλούνται διάφορες ανισορροπίες που ποικίλουν σε σοβαρότητα.
Λαμβλίαση: Θεραπεία
Ορισμένες επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι ένα συγκεκριμένο στέλεχος Giardia είναι ανθεκτικό στα περισσότερα κοινά φάρμακα. Όμως, οι γιατροί συνήθως γράφουν τα παρακάτω σε αυτές τις περιπτώσεις:
- Μετρονιδαζόλη: Ένα αντιβιοτικό που θα πρέπει να λαμβάνεται από τον ασθενή για μια εβδομάδα ώστε να φύγει η λοίμωξη. Η θεραπεία αυτή είναι δυσάρεστη καθώς προκαλεί ναυτία και αφήνει μια μεταλλική γεύση στο στόμα.
- Τινιδαζόλη: Αυτή η θεραπεία είναι όσο αποτελεσματική είναι η παραπάνω, και μπορεί να καταστρέψει το παθογόνο με μια δόση.
- Νιταζοξανίδη: Αυτή είναι μια καλή επιλογή για παιδιά καθώς αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τη διάρροια. Επίσης, είναι διαθέσιμη σε υγρή μορφή και χρειάζονται μόνο τρεις δόσεις.
- Παρομομυκίνη: Ακόμη ένα αντιβιοτικό για τη θεραπεία της λαμβλίασης σε ανθρώπους και ζώα.
Ομάδες υψηλού κινδύνου
Όπως και με άλλες ασθένειες, υπάρχουν ορισμένες πληθυσμιακές ομάδες που κινδυνεύουν περισσότερο.
- Παιδιά. Τα παιδιά είναι πιο πιθανό να έρθουν σε επαφή με κόπρανα απ’ ότι οι ενήλικες. Ο λόγος είναι πως παίζουν σε ανθυγιεινά περιβάλλοντα ή έρχονται σε επαφή με τα δικά τους κόπρανα. Έτσι, η λαμβλίαση έχει ένα ασύμμετρο επιδημιολογικό μοτίβο σύμφωνα με την ηλικία.
- Άνθρωποι σε χώρες με χαμηλά εισοδήματα χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό. Όπως προαναφέραμε, οι κύστες μπορούν να παραμείνουν για μεγάλο διάστημα στο περιβάλλον. Το νερό είναι ένα πολύ αποτελεσματικό μέσο μετάδοσης και μεταφοράς, και έτσι το νερό που δεν έχει καθαριστεί μπορεί να περιέχει το παθογόνο.
- Άτομα που κάνουν πρωκτικό έρωτα: Εδώ η αιτία είναι προφανής καθώς αυτό το είδος σεξ αυξάνει τις πιθανότητες να έρθετε σε επαφή με κόπρανα.