Οστρακιά: Συμπτώματα και τρόποι μετάδοσης

Η οστρακιά πρόκειται για μία οξεία μεταδοτική λοίμωξη του αναπνευστικού που προκαλείται από την είσοδο στον οργανισμό του μικροβίου Β-αιμολυτικού στρεπτόκοκκου Α.

Ο ίδιος ιός προκαλεί και την αμυγδαλίτιδα.

Θα πρέπει να χορηγηθεί άμεσα αντιβιοτική θεραπεία διότι τα βακτήρια πολλαπλασιάζονται και παράγουν μία τοξική ουσία η οποία κυκλοφορεί στο αίμα και προκαλεί σοβαρή λοίμωξη. Η επώαση διαρκεί από 1 έως 7 ημέρες.

Η νόσος απαντάται κυρίως σε παιδιά ηλικίας από 3 έως 10 ετών.

Πώς μεταδίδεται η οστρακιά

Μεταδίδεται μέσω σταγονιδίων από άτομο που πάσχει από στρεπτοκοκκική αμυγδαλίτιδα ή από είσοδο του παθογόνου μέσω του δέρματος μετά από χειρουργείο ή τραύμα.

Η νόσος εκδηλώνεται μέσα σε 72 ώρες από τη στιγμή της μόλυνσης και συνεχίζει να είναι μεταδοτική μέχρι τις 2-3 πρώτες ημέρες από τη στιγμή της χορήγησης αντιβίωσης.

Πού οφείλεται η οστρακιά

Η οστρακιά αφορά κυρίως παιδιά και οφείλεται στον β- αιμολυτικό στρεπτόκοκκο. Η νόσος δημιουργεί μόνιμη ανοσία στον οργανισμό. Μεταδίδεται μέσω των σταγονιδίων.

Συμπτώματα της οστρακιάς

Η οστρακιά εκδηλώνεται με

  • πυρετό,
  • κεφαλαλγία,
  • εμετό,
  • ναυτία,
  • έντονο πόνο στην κοιλιά και
  • στους μύες,
  • αίσθημα κακουχίας και αδυναμίας.

Αν υπάρχει και αμυγδαλίτιδα οι αμυγδαλές είναι κόκκινες και πρησμένες, ενώ υπάρχει και έντονος πονόλαιμος.

Η γλώσσα αρχικώς είναι λευκή και μετά από λίγες ημέρες γίνεται κόκκινη. Παρατηρείται πρήξιμο στους λεμφαδένες. Στην οστρακιά παρουσιάζονται χαρακτηριστικά κόκκινα εξανθήματα στο δέρμα που εκτείνεται από το πρόσωπο και το λαιμό μέχρι και όλο το σώμα.

Η περιοχή γύρω από το στόμα παραμένει λευκή. Μέσα σε 3 ημέρες αρχίζουν ήδη να φαίνονται σημάδια ανάρρωσης, ενώ αρχίζουν σιγά- σιγά να υποχωρούν και τα κόκκινα εξανθήματα.

Διάγνωση της οστρακιάς

Η διάγνωση γίνεται μέσα από κλινική εξέταση του αρμόδιου γιατρού. Λαμβάνονται αιματολογικές εξετάσεις και καλλιέργεια φαρυγγικού επιχρίσματος.

Μέσω αυτών των εξετάσεων θα διαγνωστεί το αίτιο που προκάλεσε τη νόσο.Ο γιατρός καταγράφει ένα πλήρες ιστορικό του ασθενούς και τη συμπτωματολογία του.

Πώς αντιμετωπίζεται η οστρακιά

Για την αντιμετώπιση συνιστάται η άμεση χορήγηση αντιβιοτικής αγωγής, με 10ήμερη λήψη πενικιλίνης ή εναλλακτικά ερυθρομυκίνης. Δίνεται επίσης ένα στοματικό αντισηπτικό διάλυμα και λήψη άφθονων υγρών, καλή υγιεινή των χεριών και ανάπαυση του ασθενούς.

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει το παιδί να πάει στο σχολείο μέχρι να ιαθεί η νόσος ή μέχρι να περάσουν τουλάχιστον 3 μέρες από τη λήψη αντιβιοτικής αγωγής.

Επιπλοκές που παρουσιάζει η οστρακιά

Αν δεν διαγνωστεί και θεραπευθεί εγκαίρως η οστρακιά υπάρχει κίνδυνος λοίμωξης των λεμφαδένων, ωτίτιδας, παραρρινοκολπίτιδας ή ακόμη και μηνιγγίτιδα, ενδοκαρδίτιδα, πνευμονία, ιγμορίτιδα, οστεομυελίτιδα, ρευματικό πυρετό ή οξεία σπειραματονεφρίτιδα.

Επιπλοκές πλέον λόγω της άμεσης χρήσης αντιβιοτικών θεωρούνται σπανιότατες.

Πρόληψη κατά της οστρακιάς

Η πρόληψη της οστρακιάς περιλαμβάνει:

  1. Κατά το φτάρνισμα ή το βήχα, το στόμα πρέπει να καλύπτεται.
  2. Τα χέρια πρέπει να πλένονται καλά μετά το φτάρνισμα, το βήχα, το σκούπισμα ή το φύσημα της μύτης.
  3. Τα χέρια πρέπει να πλένονται καλά πριν την έναρξη προετοιμασίας του φαγητού. Τα άτομα που φροντίζουν παιδιά με οστρακιά, πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικά και να πλένουν συχνά τα χέρια τους.
  4. Τα ποτήρια, που πίνει νερό και τα πιάτα που τρώει φαγητό το παιδί με οστρακιά, πρέπει να διατηρούνται ξεχωριστά και να πλένονται καλά με άφθονο νερό και υγρό πλυσίματος καθόλη τη διάρκεια της νόσου.
  5. Η αντιμετώπιση της νόσου πρέπει να είναι άμεση για να αποφεύγεται η μετάδοση σε άλλους. Για αυτό εάν υπάρχει υποψία ότι ένα παιδί παρουσιάζει οστρακιά, τότε πρέπει άμεσα να εξετάζεται από γιατρό.

«Πέμπτη νόσος» – Τα συμπτώματα και η θεραπεία

Πέμπτη νόσος: Πρόκειται για μία παιδική αρρώστια η οποία οφείλεται στον Παρβοιό Β19 – Τα παιδιά που κινδυνεύουν περισσότερο να νοσήσουν είναι μεταξύ 5-15 ετών.

Πέμπτη νόσος: Τι είναι;

Η λοίμωξη από παρβοϊό είναι μια κοινή και μεταδοτική ασθένεια, ιδιαίτερα κατά την παιδική ηλικία και χαρακτηρίζεται από ένα ερυθρώδες εξάνθημα στο πρόσωπο. Η λοίμωξη από παρβοϊό είναι επίσης γνωστή και ως “πέμπτη νόσος”, επειδή, ιστορικά, ήταν μία από τις πέντε κοινές ασθένειες της παιδικής ηλικίας (μαζί με ιλαρά, ερυθρά, παρωτίτιδα, οστρακιά).

Στα περισσότερα παιδιά, ο παρβοϊός είναι μια ήπια λοίμωξη και δεν απαιτεί περίπλοκη θεραπεία. Ωστόσο, ακόμα και σε ορισμένους ενήλικες, η μόλυνση μπορεί να είναι σοβαρή. Για παράδειγμα λοίμωξη από παρβοϊό σε μερικές έγκυες γυναίκες μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας για το έμβρυο. Η λοίμωξη από παρβοϊό είναι επίσης πιο σοβαρή για άτομα με ορισμένα είδη αναιμίας ή για άτομα που έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Πέμπτη νόσος: Συμπτώματα

Οι περισσότεροι άνθρωποι με λοίμωξη από παρβοϊό δεν έχουν σημαντικά σημάδια ή συμπτώματα. Όταν εμφανίζονται, τα συμπτώματα ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με την ηλικία του ατόμου.

Συμπτώματα στα παιδιά

Τα πρώιμα συμπτώματα της μόλυνσης από παρβοϊό στα παιδιά μπορεί να περιλαμβάνουν:

Πέμπτη νόσος: Εξάνθημα στο πρόσωπο

Αρκετές ημέρες μετά την εμφάνιση των πρώιμων συμπτωμάτων, μπορεί να εμφανιστεί ένα διακριτικό ανοιχτό-κόκκινο εξάνθημα στο πρόσωπο, συνήθως και στα δύο μάγουλα. Τελικά μπορεί να επεκταθεί στα χέρια, τον κορμό, τους γλουτούς και τους μηρούς, όπου το εξάνθημα έχει ένα ροζ χρώμα και είναι λίγο ανάγλυφο στην αφή. Το εξάνθημα μπορεί να προκαλέσει φαγούρα, ιδιαίτερα στα πέλματα των ποδιών.

Γενικά, το εξάνθημα εμφανίζεται κοντά στο τέλος της ασθένειας. Είναι πιθανό να μπερδέψει κανείς το εξάνθημα ως σύμπτωμα από άλλα ιογενή εξανθήματα ή από κάποιο φάρμακο. Το εξάνθημα μπορεί “να έρχεται και να φεύγει” για μέχρι και τρεις εβδομάδες και να γίνεται περισσότερο εμφανές, όταν το παιδί εκτίθεται σε ακραίες θερμοκρασίες ή περνάει αρκετό χρόνο στον ήλιο.

Πέμπτη νόσος: Συμπτώματα στους ενήλικες

Οι ενήλικες συνήθως δεν αναπτύσσουν εξάνθημα στο πρόσωπο. Αντ’ αυτού, το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα της λοίμωξης από παρβοϊό σε ενήλικες είναι ο πόνος στις αρθρώσεις, που διαρκεί από μερικές ημέρες έως και εβδομάδες. Οι αρθρώσεις που προσβάλλονται συνηθέστερα είναι στα χέρια, τους καρπούς, τους αστραγάλους και τα γόνατα.

Πέμπτη νόσος: Αίτια

Ο άνθρωπος προσβάλλεται από το στέλεχος Β19 του παρβοϊού (γι’ αυτό και είναι γνωστός και ως παρβοϊός Β19). Αυτό είναι διαφορετικό στέλεχος από τον παρβοϊό που προσβάλλει σκύλους και γάτες, οπότε δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος να κολλήσετε την μόλυνση από ένα κατοικίδιο ζώο ή το αντίστροφο.

Η ανθρώπινη λοίμωξη από παρβοϊό είναι πιο συχνή μεταξύ των παιδιών ηλικίας δημοτικού σχολείου και παρουσιάζει εξάρσεις κατά τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες, αλλά, σε γενικές γραμμές, ο καθένας μπορεί να κολλήσει τον παρβοϊό Β19 ανά πάσα στιγμή του έτους. Εξαπλώνεται από άτομο σε άτομο, ακριβώς όπως το κοινό κρυολόγημα, συχνά μέσω αναπνευστικών εκκρίσεων και της επαφής χέρι-με-χέρι.

Η λοίμωξη από παρβοϊό μπορεί επίσης να μεταδοθεί μέσω του αίματος. Μια έγκυος γυναίκα που έχει μολυνθεί μπορεί να μεταδώσει τον ιό στο έμβρυο που κυοφορεί.

Η ασθένεια είναι μεταδοτική κατά την εβδομάδα πριν εμφανιστεί το εξάνθημα, γι’ αυτό και είναι πολύ δύσκολο να προληφθεί η μετάδοση από άτομο σε άτομο, αφού δεν υπάρχουν ακόμα εμφανή συμπτώματα. Μόλις εμφανιστεί το εξάνθημα, το άτομο με την ασθένεια δεν θεωρείται πλέον μεταδοτική και δεν χρειάζεται να απομονώνεται.

Πέμπτη νόσος: Ποιες είναι οι πιθανές σοβαρές επιπλοκές

Παρβοϊός και αναιμία

Η λοίμωξη από παρβοϊό μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές για τα άτομα με αναιμία, μια κατάσταση κατά την οποία τα ερυθρά αιμοσφαίρια, τα οποία μεταφέρουν οξυγόνο σε όλα τα μέρη του σώματός σας, “ξοδεύονται” με μεγαλύτερο ρυθμό από εκείνον που τα αναπληρώνει ο μυελός των οστών. Η λοίμωξη από παρβοϊό σε άτομα με αναιμία μπορεί να σταματήσει την παραγωγή των ερυθρών κυττάρων του αίματος και να προκαλέσει μια κρίση αναιμίας. Τα άτομα με δρεπανοκυτταρική αναιμία είναι σε ιδιαίτερο κίνδυνο αν κολλήσουν παρβοϊό.

Παρβοϊός μπορεί επίσης να προκαλέσει αναιμία και συναφείς επιπλοκές σε:

  • Αγέννητα παιδιά γυναικών οι οποίες έχουν μολυνθεί με τον παρβοϊό κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
  • Άτομα που έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα