Το Ουρεόπλασμα (Ureaplasma) είναι ένα μικρόβιο που ανήκει στην οικογένεια των μυκοπλασμάτων και διακρίνεται σε 2 είδη:

• το Ureaplasma Urealyticum
• και το  Ureaplasma Parvum.

Το Ουρεόπλασμα συχνά αποικίζει το ουρογεννητικό σύστημα σεξουαλικά δραστήριων ατόμων, τόσο ανδρών, όσο και γυναικών, χωρίς να προκαλεί συμπτώματα. Ενώ το U. parvum δε θεωρείται παθογόνο για τον άνθρωπο, το U. Urealyticum θεωρείται δυνητικά παθογόνο προσβάλλοντας την ουρήθρα. Πέρα από ουρηθρίτιδα, το Ουρεόπλασμα μπορεί να προκαλέσει και φλεγμονή των επιδιδυμίδων (επιδιδυμίτιδα) δημιουργώντας κατ’ αυτό τον τρόπο προβλήματα γονιμότητας.

Πώς λαμβάνεται υλικό για εξέταση;

Δείγμα προς εξέταση για Ουρεόπλασμα μπορεί να ληφθεί από:

• Ουρήθρα (με ειδικό στυλεό) – το προτιμότερο
• Σπέρμα
• Ούρα
• Προστατικό υγρό
• Κολπικό υγρό
• Ιστό περιόδου

Το Ουρεόπλασμα μπορεί να ανιχνευτεί μέσω ορολογικών εξετάσεων, καλλιέργειας και μοριακών τεχνικών PCR. Μέσω της καλλιέργειας, μπορεί να γίνει και τεστ ευαισθησίας (αντιβιόγραμμα) που προσφέρει στον ιατρό πληροφορίες για την επιλογή του κατάλληλου αντιβιοτικού. Ωστόσο, η μέθοδος PCR είναι ο πιο ευαίσθητος και αξιόπιστος τρόπος ανίχνευσης Ουρεοπλάσματος, καθώς μπορεί να ανιχνεύσει με μεγάλη ακρίβεια όλους τους τύπους του.

Ποιος είναι ο τρόπος μετάδοσης του ουρεοπλάσματος

Το Ουρεόπλασμα μεταδίδεται συνήθως μέσω σεξουαλικής επαφής (κολπικής, στοματικής). Μπορεί επίσης να μεταδοθεί αιματογενώς σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα (π.χ. ασθενείς με AIDS), καθώς και κάθετα από τη μητέρα στο μωρό.

Τα συμπτώματα

Το Ουρεόπλασμα κυρίως συνδέεται με την εμφάνιση ουρηθρίτιδας σε σεξουαλικά δραστήριους άνδρες. Τα κυριότερα συμπτώματα της ουρηθρίτιδας από Ουρεόπλασμα είναι:

• Πόνος ή κάψιμο κατά την ούρηση (ιδίως στην αρχή)
• Έκκριμα από την ουρήθρα (συνήθως διαυγές)
• Συχνουρία
• Επιτακτικότητα (πίεση για ούρηση)
• Αίσθημα ενόχλησης ή κνησμού στο εσωτερικό της ουρήθρας

Η επινέμηση της φλεγμονής στην επιδιδυμίδα (επιδιδυμίτιδα) μπορεί επίσης να προκαλέσει:

• Πόνος στον όρχη
• Οίδημα (πρήξιμο) στον όρχη
• Πυρετό
• Αιμοσπερμία (αίμα στο σπέρμα)
• Υπογονιμότητα (σε χρόνιες καταστάσεις)

Θεραπεία

Για την αντιμετώπιση της ουρηθρίτιδας ή επιδιδυμίτιδας  λόγω Ουρεοπλάσματος χορηγούνται αντιβιοτικά. Προτιμάται η αζιθρομυκίνη, ενώ μπορεί να χορηγηθεί δοξυκυκλίνη, ερυθρομυκίνη ή και κινολόνες (λεβοφλοξασίνη, οφλοξασίνη, μοξιφλοξασίνη) για τουλάχιστον 7 ημέρες.

Πρόληψη

Η χρήση προφυλακτικού μειώνει την πιθανότητα μετάδοσης Ουρεοπλάσματος, όπως και των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων. Επίσης, συνιστάται το πλύσιμο με ήπια αντισηπτικά στην περιοχή των γεννητικών οργάνων μετά τη σεξουαλική επαφή.

Η καλύτερη θεραπεία των σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων και των ουρογεννητικών λοιμώξεων είναι η πρόληψή τους. Αν έχετε συμπτώματα ή έστω κάποιες απορίες οφείλετε να απευθυνθείτε σε ειδικό Ανδρολόγο – Ουρολόγο. Ο Δρ. Ιωάννης Ζούμπος με την πολυετή του εμπειρία θα σας καθοδηγήσει βήμα προς βήμα για τη διάγνωση και αποτελεσματική θεραπεία κάθε παρόμοιου προβλήματος.

Χλαμύδια: Τα συμπτώματα για να τα καταλάβεις

Πώς θα καταλάβεις ότι έχεις χλαμύδια. Γιατί δεν πρέπει να τα αφήνεις χωρίς θεραπεία.

Αρχικά ας μάθουμε τι είναι τα χλαμύδια. Οι χλαμυδιακές λοιμώξεις είναι λοιμώξεις που μεταδίδονται με τη σεξουαλική επαφή, οι οποίες προκαλούνται από το βακτήριο Chlamydia trachomatis και επηρεάζουν τη γονιμότητα.

Αν και οι λοιμώξεις από χλαμύδια μπορεί να αντιμετωπιστούν με αντιμικροβιακή αγωγή, πολλές από αυτές παραμένουν αδιάγνωστες λόγω του υψηλού ποσοστού ασυμπτωματικών ασθενών (70% των γυναικών και πάνω από 50% των ανδρών).

Συνήθεις κλινικές εκδηλώσεις είναι στη γυναίκα η τραχηλίτιδα ενώ η λοίμωξη στους άνδρες μπορεί να εντοπιστεί στην ουρήθρα, το φάρυγγα ή τον πρωκτό, ανάλογα με το είδος της σεξουαλικής επαφής.

Τόσο οι συμπτωματικές όσο και οι ασυμπτωματικές λοιμώξεις από Chlamydia Trachomatis μπορεί να προκαλέσουν επιπλοκές με κυριότερες τη χρόνια φλεγμονώδη νόσο της πυέλου και την προσβολή των σαλπίγγων που μπορεί να οδηγήσουν σε υπογονιμότητα στις γυναίκες.

Επιπλέον, η απόφραξη των σαλπίγγων ως αποτέλεσμα χλαμυδιακών λοιμώξεων είναι σημαντικός παράγοντας κινδύνου για έκτοπη κύηση.

Συμπτώματα χλαμυδίων

Το περίεργο είναι ότι δεν υπάρχουν εμφανή σημάδια και συμπτώματα αυτής της πάθησης. Περίπου το 70% των γυναικών και το 50% των ανδρών που πάσχουν από χλαμύδια μπορεί να μην εμφανίσουν συμπτώματα ή μπερδέψουν τα συμπτώματα με μόλυνση στον τράχηλο ή την ουρήθρα.

Ας δούμε τα πιο συχνά συμπτώματα:

• Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή
• Πόνος ή αίσθημα καύσου κατά την ούρηση
• Μη φυσιολογική ή έντονη οσμή των κολπικών εκκρίσεων
• Πόνος στο κάτω μέρος της κοιλιάς
• Γαλακτώδη έκκριση από το πέος
• Εμφάνιση αιμορραγίας μεταξύ των περιόδων
• Έκκριση, πόνος ή ακόμα και αιμορραγία από τον πρωκτό
• Εμφάνιση ευαισθησίας ή πρήξιμο στους όρχεις

Μακροπρόθεσμες επιδράσεις των χλαμυδίων σε άνδρες και γυναίκες

Στους άνδρες

• Τα χλαμύδια μπορεί να οδηγήσουν σε πυελικό πόνο και στειρότητα.
• Μπορεί να προκαλέσουν επιδιδυμίτιδα ( φλεγμονή της επιδιδυμίτιδας, του οργάνου που συνδέει τον όρχι με τον σπερματικό πόρο).

Στις γυναίκες

• Μπορεί να οδηγήσουν σε έκτοπη κύηση
• Μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή στον τράχηλο, γνωστή και ως τραχηλίτιδα.
• Μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονώδη νόσο της πυέλου ή PID.
• Μπορεί να προκαλέσουν απόφραξη στους αδένες Bartholin.