Σύνδρομο Meige: Το σύμπτωμα που δείχνει Πάρκινσον

Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια προοδευτική κινητική διαταραχή που επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα.

Αν και το Πάρκινσον συνήθως σχετίζεται με τρόμο (τρέμουλο), δυσκαμψία και απώλεια ισορροπίας, αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί συχνά να συνοδεύονται από ένα ευρύ φάσμα άλλων ιδιαίτερων συμπτωμάτων.

Μάλιστα, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι υπάρχει ένα ελάχιστα γνωστό σύμπτωμα, που σχετίζεται με τη νόσο του Πάρκινσον και μπορεί να το παρατηρήσετε στο… σαγόνι σας.

Οι ειδικοί λένε ότι παρά το γεγονός ότι είναι σχεδόν άγνωστο ως σύμπτωμα, το ένα τρίτο των ατόμων με Πάρκινσον βιώνουν αυτό το περίεργο φαινόμενο.

Πάρκινσον: Πιθανώς πρώιμο σημάδι εάν παρατηρήσετε ακούσια κίνηση του στόματος ή της γνάθου

Σύμφωνα με το Ίδρυμα Michael J. Fox, εάν εμφανίσετε ανεξέλεγκτη κίνηση στο στόμα ή στη γνάθο, θα μπορούσε να είναι σύμπτωμα της νόσου του Πάρκινσον.

Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως στοματογναθική δυστονία (oromandibular dystonia), ή σύνδρομο Meige. Αυτός ο τύπος δυστονίας επηρεάζει τους μύες του κάτω προσώπου και της γνάθου, προκαλώντας ακούσιο άνοιγμα, κλείσιμο, ή στράβωμα της γνάθου. Μπορεί επίσης να εμπλέκεται και η γλώσσα.

Αν και το σύμπτωμα ξεκινά συχνά ως μια μικρή σύσπαση ή σφίξιμο στη γνάθο ή το πρόσωπο, μπορεί να εξελιχθεί σε πιο σοβαρές, παρατεταμένες συσπάσεις που μπορεί να προκαλέσουν δυσκολία στην ομιλία και το μάσημα με την πάροδο του χρόνου.

Το Πάρκινσον προκαλεί βλάβη των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο, πυροδοτώντας το σύμπτωμα σε έως και το ένα τρίτο των ασθενών. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η δυστονία μάλλον προκύπτει από υπερβολικά σήματα που προέρχονται από τον εγκέφαλο και προκαλούν ακατάλληλη συστολή των μυών. Ωστόσο, ο ακριβής λόγος για τον οποίο ο εγκέφαλος δίνει αυτά τα υπερβολικά σήματα δεν είναι πλήρως κατανοητός.

Πάρκινσον: Η δυστονία μερικές φορές επηρεάζει αυτές τις άλλες περιοχές του σώματος

Αν και η στοματογναθική δυστονία σχετίζεται συγκεκριμένα με το πρόσωπο, τη γνάθο και τη γλώσσα, υπάρχουν αρκετοί άλλοι τύποι δυστονίας, που μπορούν να συσχετιστούν με το Πάρκινσον και μπορεί να επηρεάσουν διαφορετικά μέρη του σώματος.

Αυτοί οι άλλοι τύποι μπορεί να επηρεάσουν τον αυχένα και το κεφάλι (αυχενική δυστονία), τα άκρα (δυστονία των άκρων), τις φωνητικές χορδές (λαρυγγική δυστονία), ή τα μάτια (βλεφαροσπασμός).

Φροντίστε να μιλήσετε με τον γιατρό σας εάν παρατηρήσετε ακούσια κίνηση, ή παρατεταμένες μυϊκές συσπάσεις σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματός σας.

Η δυστονία πάντως μπορεί να εμφανιστεί και χωρίς να συνδέεται με το Πάρκινσον

Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι δυστονίας: πρωτοπαθής και δευτεροπαθής. Στην πρωτοπαθή δυστονία, η κινητική διαταραχή εμφανίζεται από μόνη της και είναι το μοναδικό κλινικό χαρακτηριστικό της νόσου. Στη δευτερογενή δυστονία, την μορφή που σχετίζεται με το Πάρκινσον, ο ασθενής θα παρουσιάσει επίσης και άλλα συμπτώματα που σχετίζονται με αυτό. Αυτά τα συμπτώματα τις περισσότερες φορές περιλαμβάνουν τρόμο, ακαμψία και βραδύτητα στην κίνηση.

Υπάρχουν όμως και άλλες νευρολογικές διαταραχές που σχετίζονται επίσης με δευτερογενή δυστονία. Αυτές περιλαμβάνουν τη νόσο του Wilson, τη νόσο του Huntington, την μεθυλομαλονική οξέωση (methylmalonic acidonia) και τις σπονδυλοπαρεγκεφαλιδικές αταξίες.

Νόσος Πάρκινσον: Αυτά είναι τα πρώτα συμπτώματα – Διάγνωση και Θεραπευτικές προσεγγίσεις

Η Νόσος Parkinson (NP) είναι μια κινητική διαταραχή, κατά την οποία η ντοπαμίνη μειώνεται σταδιακά, προκαλώντας συμπτώματα όπως τρόμο, βραδύτητα στην κίνηση, άκαμπτα άκρα, προβλήματα βάδισης και ισορροπίας. Η Νόσος Parkinson χειροτερεύει αργά. Πολλές θεραπείες μπορεί να μειώσουν τα συμπτώματα και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής. Η Νόσος Parkinson είναι συχνή καθώς κάθε χρόνο διαγιγνώσκονται περίπου 50.000 άτομα. Παγκοσμίως 4-6 εκατομμύρια άτομα εμφανίζουν τη νόσο Parkinson.

Νόσος Parkinson: Τι προκαλεί την ασθένεια;

Το αίτιο της Νόσου Parkinson είναι άγνωστο. Οι ερευνητές θεωρούν ότι παίζουν ρόλο τόσο τα γονίδια όσο και το περιβάλλον. Η Νόσος Parkinson οφείλεται σε απώλεια νευρικών κυττάρων σε μια περιοχή βαθιά μέσα στον εγκέφαλο, που λέγεται μέλαινα ουσία. Η ντοπαμίνη βοηθά να μεταφέρονται τα σήματα εντός του εγκεφάλου. Χωρίς επάρκεια ντοπαμίνης  η κινητικότητα μειώνεται.

Νόσος Parkinson: Ποια είναι τα συμπτώματα της;

Τα συμπτώματα της Νόσου Parkinson ποικίλουν από άτομο σε άτομο και συνήθως εμφανίζονται προοδευτικά.  Τα κυριότερα από αυτά είναι τα παρακάτω:

  • Δυσκαμψία ή ακαμψία στα άκρα
  • Τρόμος συχνά πιο εμφανής όταν το προσβεβλημένο άκρο είναι σε ηρεμία
  • Μειωμένη ισορροπία και διαδοχοκινησία
  • Βραδυκινησία ή βραδύτητα στην έναρξη της κίνησης, που οδηγεί σε ανέκφραστο πρόσωπο, αλλαγή της ομιλίας, της χροιάς και της έντασης της φωνής
  • Συρτά βήματα
  • Μικρά γράμματα κατά τη γραφή
  • Διαταραχή στις λεπτές κινήσεις των δακτύλων (π.χ κούμπωμα στο ρούχο)

Η νόσος διαταράσσει και άλλες λειτουργίες και προκαλεί κατάθλιψη, άγχος, απάθεια, διαταραχές μνήμης, ύπνου, ομιλίας, συχνοουρία ή δυσκοιλιότητα.

Νόσος Parkinson: Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Δεν τίθεται βέβαιη διάγνωση Parkinson με κάποια εργαστηριακή εξέταση ή νευροαπεικόνιση (σπινθηρογράφημα εγκεφάλου). Ο γιατρός σας θα κάνει τη διάγνωση στηριζόμενος στα συμπτώματα και τη νευρολογική εξέταση. Είναι αναγκαίο, ωστόσο, να γίνει διάγνωση από ένα γιατρό με εμπειρία στη θεραπεία αυτής της νόσου Parkinson. Οι νευρολόγοι μπορούν να κάνουν τη διάγνωση της νόσου Parkinson.

Νόσος Parkinson: Ποιες επιλογές θεραπείας υπάρχουν;

Μεγάλη έρευνα τελευταία εστιάζεται στην ανεύρεση θεραπειών για επιβράδυνση ή διακοπή της ΝΡ Νόσου Parkinson. Οι υπάρχουσες θεραπείες σήμερα δε μπορούν να το πετύχουν αλλά βοηθούν να αυξηθεί η καθημερινή λειτουργικότητα και να βελτιωθούν ορισμένα συμπτώματα της νόσου Parkinson. Δεν υπάρχει μία πρότυπη θεραπεία ή άριστη θεραπεία για ΝΡ Νόσο Parkinson. Η συνεργασία με το νευρολόγο θα οδηγήσει στη διαπίστωση της καλύτερης θεραπείας που ταιριάζει στις ανάγκες του ασθενούς.

Ο νευρολόγος θα γράψει φάρμακα που θα ρυθμίσουν τα συμπτώματα της νόσου Parkinson, αλλά απαιτείται χρόνος και υπομονή για καθορισμό του κατάλληλου φαρμάκου και της δόσης που ταιριάζει στον άρρωστο. Τα φάρμακα είναι τα πιο ελαφρά όπως: σελεγιλίνη, ρασαγιλίνη, αμανταδίνη. Τα πιο δραστικά όπως: η λεβοντόπα και οι ντοπαμινεργικοί αγωνιστές όπως: η πραμιπεξόλη και η προπινιρόλη. Μερικά φάρμακα συνδυάζονται με λεβοντόπα όπως η βασαγιλίνη, η σελεγιλίνη, η εντακαπόνη. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που πιθανόν να παρουσιασθούν είναι ναυτία, έμετος και ελαφρά κεφαλαλγία.

Επίσης μπορεί να εμφανίσει ο άρρωστος ανήσυχα πόδια, αϋπνία, εφιάλτες και ψευδαισθήσεις. Ορισμένα φάρμακα προκαλούν αλλαγές συμπεριφοράς, όπως εμμονές, χαρτοπαιξία, ψώνια. Η αλλαγή της δόσης ή η διακοπή ορισμένων φαρμάκων συνήθως βοηθούν αυτές τις παρενέργειες. Επειδή η Νόσος Parkinson μεταβάλλεται μέσα στο χρόνο απαιτείται συχνή κοινωνική αξιολόγησή της, ώστε τα φάρμακα να επιδράσουν στα συμπτώματα.

Η κατεξοχήν μη φαρμακευτική αγωγή για τη Νόσο Parkinson είναι ο εν τω βάθει ερεθισμός. Εμφυτεύονται χειρουργικά στον εγκέφαλο ηλεκτρόδια τα οποία συνδέονται με μια μικρή μονάδα ρύθμισης εμφυτευμένη κάτω από το δέρμα στο άνω τμήμα του θώρακα. Αυτή η θεραπεία είναι η ενδεδειγμένη για 10-20% του πληθυσμού με Νόσο Parkinson.

Πλην των φαρμάκων, απαιτείται ισορροπημένη διατροφή για υγεία και δύναμη. Η άσκηση βελτιώνει τα συμπτώματα της Νόσου Parkinson. Διατηρεί το μυϊκό τόνο και την μυϊκή ισχύ και βελτιώνει την κινητικότητα. Η κολύμβηση και η βάδιση βοηθούν ιδιαίτερα. Ο γιατρός μπορεί να καθορίσει ένα πρόγραμμα άσκησης. Η υγιεινή διατροφή, σε συνεχή ενεργό κατάσταση και η άσκηση βελτιώνουν και διατηρούν την καλή ποιότητα ζωής.