Η τενοντίτιδα ώμου είναι μία πάθηση που οφείλεται σε φλεγμονή των τενόντων και αποτελεί μία από τις πιο συχνές αιτίες για την εμφάνιση πόνου στον ώμο. Οι τένοντες διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο στην εκτέλεση της κίνησης του άνω άκρου, αφού χάρη σε αυτούς οι μύες εφάπτονται στα οστά και έτσι το χέρι αποκτά τη δυνατότητα να κινηθεί στο χώρο. Η τενοντίτιδα ώμου χαρακτηρίζεται από οξύ πόνο ως πρωταρχικό σύμπτωμα και περιορίζει σημαντικά την κίνηση του ώμου.
Τενοντίτιδα Ώμου: Οι συχνότερες αιτίες που οδηγούν σε αυτή
Ο σημαντικότεροι τένοντες στον ώμο είναι 4, ο υποπλάτιος, ο υπερακάνθιος, ο υπακάνθιος και ο ελάσσων στρογγύλος. Όλοι αυτοί δημιουργούν μία ομάδα τενόντων, η οποία ονομάζεται στροφικό πέταλο. Ακόμη ένας τένοντας ο οποίος είναι ευάλωτος σε καταπόνηση , είναι ο τένοντας του δικεφάλου.
Οι τένοντες αυτοί είναι υπεύθυνοι για το σύνολο των κινήσεων του ώμου και όταν η επιβάρυνσή τους υπερβεί ένα συγκεκριμένο επίπεδο δημιουργείται φλεγμονή. Μερικοί παράγοντες που συντελούν στην εμφάνιση της, είναι:
- Έντονη μυϊκή δραστηριότητα: Όταν οι μύες συνεχώς δουλεύουν για την εκτέλεση μιας κίνησης, τόσο καταπονείται και ο αντίστοιχος τένοντας. Έτσι οι πιθανότητες του ερεθισμού του τένοντα είναι περισσότερες.
- Μεγάλη διάρκεια καταπόνησης: Η ακατάπαυστη καταπόνηση των μυών του ώμου είναι αλληλένδετη με την αυξανόμενη συσσώρευση φορτίου στο στροφικό πέταλο του ώμου, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη τενοντίτιδας.
- Ανατομία ώμου: Αν η μία εκ των δύο οστικών δομών (το ακρώμιο), πέριξ των οποίων κινούνται οι τένοντες του ώμου, προεξέχει πολύ, τότε είναι πιο εύκολη είναι η δημιουργία τενοντίτιδας εξαιτίας της τριβής του τένοντα στην κάτω επιφάνεια του ακρωμίου.
Τενοντίτιδα Ώμου: Ο πόνος το βασικό σύμπτωμα
Τα κύριο και συχνά το μοναδικό σύμπτωμα της τενοντίτιδας του ώμου είναι ο πόνος, η ένταση του οποίου βέβαια ποικίλλει, ανάλογα με τη βαρύτητα της καταπόνησης.
Συνήθως εντοπίζεται στην εξωτερική πλευρά του ώμου και του βραχίονα, μπορεί όμως να αντανακλά και στον αυχένα. Μπορεί να είναι είτε μόνιμος, είτε περιστασιακός και μπορεί να μεταβάλλεται ανάλογα με τις κινήσεις.
Ο ασθενής με τενοντίτιδα δυσκολεύεται να κινήσει τον ώμο του και να βρει μία βολική θέση ανάπαυσης, ιδιαίτερα στον ύπνο, όπου είναι σχεδόν αδύνατη η κατάκλιση πάνω στην πάσχουσα περιοχή.
Τενοντίτιδα Ώμου: Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;
Η διάγνωση της τενοντίτιδας ώμου τίθεται με το συνδυασμό ιστορικού, κλινικής εξέτασης και απεικονιστικού ελέγχου. Ο υπέρηχος ώμου, και η μαγνητική τομογραφία είναι οι δύο απαραίτητες διαγνωστικές εξετάσεις, οι οποίες και θα αποκαλύψουν και το μέγεθος της βλάβης των τενόντων.
Τενοντίτιδα Ώμου: Θεραπευτικές Προσεγγίσεις
Συντηρητική
Στα αρχικά στάδια συστήνεται ανάπαυση και χορήγηση αντιφλεγμονώδους και αναλγητικής αγωγής για σύντομο χρονικό διάστημα. Στην οξεία τενοντίτιδα και μόλις παρέλθουν οι ημέρες του έντονου πόνου, ο ασθενής είναι απαραίτητο να ενταχθεί σε ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπείας για την βελτίωση των συμπτωμάτων και τη διατήρηση της κίνησης. Στην περίπτωση της χρόνιας τενοντίτιδας η φυσικοθεραπεία για την αποκατάσταση της κίνησης μπορεί να ξεκινήσει αμέσως.
Χειρουργική αντιμετώπιση
Στην χρόνια τενοντίτιδα η οποία οφείλεται σε σύνδρομο πρόσκρουσης του ώμου, η αρθροσκοπική αντιμετώπιση προσφέρει οριστική λύση στο πρόβλημα. Κατά την αρθροσκόπηση του ώμου μέσω δύο μικρών οπών καθαρίζεται ο τένοντας και αφαιρείται με ειδικά εργαλεία το περιττό οστό που δημιουργεί πίεση στον τένοντα. Η αναισθησία είναι συνήθως ολική και η αποθεραπεία είναι πολύ σύντομη. Η νοσηλεία διαρκεί μόλις λίγες ώρες. Η επάνοδος του ασθενή σε φυσιολογικές δραστηριότητες γίνεται μέσα σε 4 εβδομάδες.