Η αναιμία είναι μια κατάσταση κατά την οποία υφίσταται ανεπάρκεια σε υγιή ερυθρά αιμοσφαίρια, καθήκον των οποίων είναι αφενός η μεταφορά οξυγόνου από τους πνεύμονες στους ιστούς του σώματός μας και αφετέρου η μεταφορά του διοξειδίου του άνθρακα στους πνεύμονες και η απομάκρυνσή τους με την εκπνοή.Η αναιμία μπορεί να είναι προσωρινή ή μακροπρόθεσμη, ήπια ή σοβαρότερη. Υπάρχουν πολλές μορφές αναιμίας, καθεμία με τη δική της αιτία. Αντιμετωπίζεται με την υιοθέτηση ενός υγιεινού διαιτολογίου, με τη λήψη συμπληρωμάτων ή και με την βοήθεια των ειδικών.
Αναιμία: Η γενικότερη συμπτωματολογία
Αναλόγως με τα αίτια της αναιμίας, ποικίλλουν και τα συμπτώματα. Ωστόσο, τα συνηθέστερα είναι το αίσθημα κόπωσης, ο ακανόνιστος καρδιακός παλμός και ο πόνος στο στέρνο. Επίσης η χλωμή όψη, η δύσπνοια, οι πονοκέφαλοι, οι ζαλάδες, ακόμη και τα κρύα χέρια και πόδια.
Σιδηροπενική αναιμία
Η μορφή αυτή αναιμίας προκαλείται από την έλλειψη σιδήρου, ο οποίος είναι απαραίτητος για την παραγωγή αιμοσφαιρίνης, βασικού συστατικού των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Σιδηροπενική αναιμία συναντάμε συχνά σε εγκύους ή σε γυναίκες με βαριά εμμηνορροϊκή αιμορραγία, αλλά και στους αθλητές.
Στην περίπτωση αυτού του είδους αναιμίας, συνιστάται η λήψη συμπληρωμάτων σιδήρου και ο εμπλουτισμός του καθημερινού μας διαιτολογίου με τρόφιμα πλούσια σε σίδηρο, όπως: τα δημητριακά, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, τα όσπρια, το καστανό ρύζι, το λευκό ή κόκκινο κρέας, οι ξηροί καρποί, τα ψάρια, τα αυγά, τα αποξηραμένα φρούτα.
Δρεπανοκυτταρική αναιμία
Η δρεπανοκυτταρική αναιμία είναι κληρονομική. Ευθύνεται για αυτή μια ελαττωματική μορφή αιμοσφαιρίνης που αναγκάζει τα ερυθρά αιμοσφαίρια να αποκτήσουν ένα ανώμαλο σχήμα. Αυτά τα ακανόνιστα σε σχήμα αιμοσφαίρια πεθαίνουν πρόωρα, με αποτέλεσμα μια χρόνια έλλειψη ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Δυστυχώς δεν υπάρχει θεραπεία για τη δρεπανοκυτταρική αναιμία, έτσι η αντιμετώπιση της νόσου είναι υποστηρικτική και διά βίου και στοχεύει στην αντιμετώπιση των οξέων προβλημάτων, στη μείωση του πόνου και την πρόληψη των επιπλοκών. Οι γιατροί μπορεί επίσης, μεταξύ άλλων, να συστήσουν μεταγγίσεις αίματος, οξυγονοθεραπεία, χορήγηση σιδήρου και αναλγητικών.
Μεγαλοβλαστική αναιμία
Συμπληρωματικά με τον σίδηρο, το σώμα μας χρειάζεται φυλλικό οξύ και βιταμίνη Β-12 για να παράγει αρκετά υγιή ερυθρά αιμοσφαίρια. Η ανεπάρκεια των παραπάνω θρεπτικών συστατικών στον οργανισμό μας μπορεί να προκαλέσει μειωμένη παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων. Στην περίπτωση της μεγαλοβλαστικής αναιμίας, η θεραπεία περιλαμβάνει πρόσληψη αυτών των βιταμινών μέσω συμπληρωμάτων διατροφής.
Αιμολυτική αναιμία
Αιμολυτική αναιμία αναπτύσσεται όταν τα ερυθρά αιμοσφαίρια καταστρέφονται με ταχύτερο ρυθμό από αυτόν με τον οποίο ο μυελός των οστών τα αντικαθιστά. Η πάθηση μπορεί να είναι κληρονομική ή επίκτητη. Το σχέδιο θεραπείας μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, πλασμαφαίρεση, μεταγγίσεις αίματος κ.ά.. Όταν η νόσος είναι ήπιας μορφής και δεν επιδεινώνεται, ενδέχεται να μην χρειάζεται κάποια θεραπεία, αλλά μόνο παρακολούθηση.
Αναιμία Χρόνιας Νόσου
Ορισμένες ασθένειες, όπως ο καρκίνος, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η νεφρική νόσος και άλλες οξείες ή χρόνιες φλεγμονώδεις ασθένειες, μπορούν να επηρεάσουν την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων. Η θεραπεία επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση του υποκείμενου νοσήματος. Εάν τα συμπτώματα επιδεινωθούν, η μετάγγιση αίματος μπορεί να βοηθήσει στην τόνωση της παραγωγής ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Αναιμίες που σχετίζονται με νόσο του μυελού των οστών
Ασθένειες, όπως η λευχαιμία και η μυελοΐνωση, μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την παραγωγή αίματος στον μυελό των οστών. Η θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, χημειοθεραπεία ή μεταμόσχευση μυελού των οστών.
Θαλασσαιμία (Μεσογειακή αναιμία)
Η θαλασσαιμία προκαλείται από μεταλλάξεις στο DNA των κυττάρων που παράγουν αιμοσφαιρίνη. Οι μεταλλάξεις αυτές μεταδίδονται από τους γονείς στα παιδιά. Στη θεραπεία της μεσογειακής αναιμίας συμπεριλαμβάνονται μεταξύ άλλων συμπληρώματα φυλλικού οξέος, μεταγγίσεις αίματος και μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών.
Απλαστική αναιμία
Αυτή είναι η σπανιότερη μορφή αναιμίας και εμφανίζεται όταν ο οργανισμός μας δεν παράγει αρκετά ερυθρά αιμοσφαίρια, λόγω λοιμώξεων, ορισμένων φαρμάκων, αυτοάνοσων νοσημάτων και έκθεσης σε τοξικές χημικές ουσίες. Η θεραπεία και για αυτήν την αναιμία περιλαμβάνει μεταγγίσεις αίματος.