Ιός Κοξάκι: Συμπτώματα

Κάποια παιδιά μπορεί να είναι τελείως ασυμπτωματικά ή να εμφανίσουν συμπτώματα σε τόσο ήπιο βαθμό που να περάσουν απαρατήρητα. Όπως αναφέρεται και στο ίδιο το όνομα της νόσου, τα δερματικά συμπτώματα περιλαμβάνουν ερυθρές κηλιδοβλατιδώδεις ή φυσαλιδώδεις βλάβες που εμφανίζονται σε άνω και κάτω άκρα, στους γλουτούς ή περιστοματικά. Οι πρώτες βλάβες εμφανίζονται 3 με 6 ημέρες μετά τη μόλυνση του παιδιού με τον ιό. Μπορούν επίσης να συνυπάρχουν εξελκώσεις στη γλώσσα και στο στοματικό βλεννογόνο. Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι ο πυρετός (συνήθως χαμηλός), ο πονοκέφαλος, οι μυαλγίες, η φαρυγγαλγία, κόπωση, μειωμένη όρεξη κτλ.

Ιός Κοξάκι: Θεραπεία και αντιμετώπιση

Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή, από τη στιγμή που πρόκειται για μία απλή ίωση, με τη χρήση της αντιβίωσης να είναι ανούσια. Η αντιμετώπιση στηρίζεται στη συμπτωματική αντιμετώπιση και στην υποστήριξη του μικρού ασθενή.

Ο πυρετός. Ο πυρετός είναι φίλος μας και ενισχύει την άμυνα του οργανισμού. Η χορήγηση αντιπυρετικού συστήνεται μόνο σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, όταν σε συνδυασμό το παιδί παρουσιάζεται πολύ καταπονημένο.

Ο πόνος. Εάν το παιδί διαμαρτυρηθεί για ενόχληση ή και πόνο, (ο οποίος μπορεί να είναι και αρκετά έντονος), τοπικά στα άκρα ή στη στοματική κοιλότητα, μπορείτε να το ανακουφίσετε με τη χρήση ηπίων αναλγητικών φαρμάκων. Υπάρχουν στο εμπόριο διάφορα προϊόντα στοματικής γέλης, που μπορούν επίσης να ανακουφίσουν το μικρό σας από τον πόνο.

Για όσους γονείς ακολουθούν την ομοιοπαθητική αντιμετώπιση για τα μικρά τους, Η χρήση των καταλλήλων ομοιοπαθητικών φαρμάκων προσφέρει πολύ καλά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του εμπυρέτου, στην ανακούφιση του παιδιού από τον πόνο και γενικά έχει ως αποτέλεσμα και τη μείωση της συνολικής διάρκειας της νόσου.

Η διατροφή. Οι βλάβες στη στοματική κοιλότητα μπορεί να δυσκολέψουν τη σίτιση του παιδιού, με κίνδυνο την αφυδάτωσή του. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν το πόσο καίριας σημασία είναι η άφθονη προσφορά υγρών (νερό, γάλα, φρέσκων χυμών), τροφών πλούσιων σε νερό (σούπες, φρούτα, λαχανικά κτλ), αλλά και δροσερών τροφών, μαλακής και κρεμώδους σύστασης, που δεν θα το τραυματίσουν (πχ γιαούρτι). Επίσης αποφεύγονται τροφές πλούσιες σε λεμόνι ή αλάτι για να μην «τσούξουν» τις πληγές στο στόμα.

Ιός Κοξάκι: Επιπλοκές

Οι επιπλοκές της νόσου είναι πραγματικά σπάνιες και δεν δικαιολογούν τον πανικό που έχει δημιουργηθεί! Τα γερά παιδιά, «περνούν» τη νόσο χωρίς να εμφανίσουν επιπλοκές.

Ιός Κοξάκι: Πότε πρέπει να ανησυχήσω;

Οι περισσότερες νοσηλείες δεν οφείλονται στην ύπαρξη του ιού αυτή καθεαυτή, αλλά στην αφυδάτωση που μπορεί να προκαλέσει, λόγω του πόνου στο στόμα. Όταν το παιδί είναι ζωηρό και ευδιάθετο, δεν είναι αφυδατωμένο. Όταν εμφανίζεται ιδιαίτερα νωθρό, καταπονημένο και ουρεί ελάχιστα μέσα στην ημέρα, καλό είναι να επικοινωνήσετε με την παιδίατρό σας.

Ιός κοξάκι: Πρόληψη

Δεν υπάρχει κάποιος εξειδικευμένος τρόπος προφύλαξης από τον ιό Κοξάκι, αλλά ακολουθούνται οι βασικές οδηγίες που σχετίζονται με την προφύλαξη απέναντι στις ιώσεις.

Κανόνες υγιεινής. Διδάσκω στο παιδί από την μικρή ηλικία να είναι αυτόνομο, στο όριο του δυνατού,  όσον αφορά στην προσωπική του υγιεινή: κατάλληλο πλύσιμο χεριών, καθαρισμός μύτης με χαρτομάντηλο και απόρριψή του στη συνέχεια σε κάδο απορριμάτων, βήχας καλύπτοντας το στόμα και τη μύτη με το εσωτερικό του αγκώνα κτλ.

Το δεύτερο σκέλος της προφύλαξης έχει να κάνει με την ενίσχυση του ανοσοποιητικού του παιδιού:

α) Σωστή διατροφή (σωστή, ισορροπημένη διατροφή, με σπιτικά γεύματα και υγιεινά υλικά και σωστή ενυδάτωση για την εύρυθμη λειτουργία των κυττάρων και την αποβολή των τοξινών).
β) Ύπνος. Φροντίζω οι ώρες του ύπνου να είναι επαρκείς, ανάλογα με την ηλικία του παιδιού.
γ) Σωματική δραστηριότητα.
δ) Επαφή με τη φύση.
ε) Ομοιοπαθητική. Η Ομοιοπαθητική, μέσω της χρήσης φυσικών σκευασμάτων, χωρίς εθισμό ούτε παρενέργειες, «φορτίζει» σταδιακά τις μπαταρίες του παιδικού οργανισμού και τον καθιστά πιο δυνατό απέναντι στις λοιμώξεις.

Δείτε όλα τα ύποπτα σημάδια για τον Κοξάκι!

Τα ύποπτα συμπτώματα τα οποία πρέπει να κινητοποιήσουν τους γονείς είναι:

– Υψηλό πυρετό

– Διάρροια

– Πονοκέφαλο

– Μυϊκό άλγος

– Ναυτία

– Πονόλαιμο

Λοιμώξεις αναπνευστικού με πυρετό, βήχα, πονόλαιμο, καταρροή και πιο σπάνια πνευμονία.

Εξάνθημα και κυρίως για την πρόκληση της νόσου χεριών-ποδιών-στόματος.

Η νόσος εκδηλώνεται με πυρετό και εξάνθημα στις παρειές, στη γλώσσα, στις παλάμες και στα δάχτυλα, καθώς επίσης και στις πατούσες.

Κεφάλαιο: Πυρετός

Ο πυρετός, ως απάντηση του οργανισμού στη λοίμωξη, είναι χρήσιμη διαδικασία;

Ο πυρετός, ως φυσική απάντηση του οργανισμού στη λοίμωξη, αποτελεί όντως ωφέλιμη βιολογική διαδικασία. Η ανάπτυξη και ο πολλαπλασιασμός των μικροοργανισμών επιβραδύνεται σημαντικά σε Θ> 37° C.

Η αντιμετώπιση του υψηλού πυρετού δεν βελτιώνει την πορεία της νόσου.

Αντιθέτως:

• Καθυστερεί η αποδρομή των εξανθηματικών δερματικών βλαβών της ανεμευλογιάς όταν χορηγείται συστηματικά παρακεταμόλη.
• Σε σοβαρές λοιμώξεις ενηλίκων παρατηρείται αυξημένη θνητότητα όταν χορηγούνται συστηματικά αντιπυρετικά.
• Αυτό το οποίο έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι η σωστή αξιολόγηση του πυρετού.

Έτσι:

• Η αξιολόγηση είναι διαφορετική στις διάφορες ηλικίες.
• Χρειάζεται προσοχή σε βρέφη ηλικίας <6 μηνών.
• Η συχνότητα των πυρετικών κυμάτων δεν έχει σχέση με τη βαρύτητα της νόσου.
• Στην πλειονότητα των περιπτώσεων υπάρχει θετική συσχέτιση του ύψους του πυρετού με τη σοβαρότητα της υποκείμενης νόσου, με ασθενή όμως προγνωστική αξία. Υψηλότερη είναι προγνωστική αξία Θ> 39° C σε πάσχοντα βρέφη ηλικίας <6 μηνών και κυρίως < 3 μηνών.

Σημαντικότερες παράμετροι είναι:

• Η γενική κατάσταση του παιδιού
• Το χρώμα του δέρματος
• Το επίπεδο επικοινωνίας και η δυνατότητα να ξυπνάει εύκολα
• Η ενυδάτωση
• Η σίτιση
• Η ταχυκαρδία

Κατά κανόνα, η πρώτη επαφή της οικογένειας του παιδιού που έχει πυρετό με τον παιδίατρο γίνεται τηλεφωνικά, για να ζητηθούν οδηγίες αντιμετώπισής του.

Οπότε, ο παιδίατρος θα προσπαθήσει, μέσα από την επικοινωνία αυτή, να εκμαιεύσει πληροφορίες για:

• τη γενική κατάσταση του παιδιού
• το χρώμα του δέρματος (ωχρό, γαιώδες, κυανωτικό)
• την αναπνοή (ταχύπνοια, γογγυσμός, εισολκή, αναπέταση ρινικών πτερυγίων)
• την ενυδάτωση / σίτιση
• την τυχόν παρουσία ρίγους ή αν το παιδί έχει φρίκια (κρυάδες)
• τη δραστηριότητα (κλάμα, χαμόγελο, εύκολη αφύπνιση, λήθαργος, ευερεθιστότητα κ.λπ.)
• τυχόν εξάνθημα
• το ύψος και τη διάρκεια του πυρετού
• τυχόν αδυναμία βάδισης, χωλότητα
• οίδημα σκέλους ή άλλα εμφανή στο γονιό σημεία φλεγμονής
• τυχόν παρουσία εμέτων και άλλα συμπτώματα