Καρκίνος στους λεμφαδένες: Τα πρώτα συμπτώματα – Προειδοποιητικά σημάδια

Οι λεμφαδένες είναι όργανα του σώματος και αναπόσπαστο τμήμα του ανοσολογικού μας συστήματος. Βασικός τους ρόλος είναι να αναγνωρίζουν και να καταπολεμούν μικρόβια, λοιμώξεις και άλλες ξένες ουσίες.Φανταστείτε το λεμφικό σύστημα σαν ένα πολύπλοκο δίκτυο που διατρέχει ολόκληρο το σώμα σας, όπως οι φλέβες σας. Αποτελείται από λεμφοκύτταρα και στόχος του είναι να προστατεύει το σώμα σας και να φροντίζει το ανοσοποιητικό σύστημα Αυτό σημαίνει ότι αποβάλλει τοξίνες, παθογόνους παράγοντες, μικρόβια ή κάθε άλλη ξένη ουσία που μπορεί να σας κάνει να αρρωστήσετε.

Οι λεμφαδένες έχουν σχήμα φασολιού και βρίσκονται στην περιοχή του λαιμού, στην κλείδα, στη μασχάλη, στα εσωτερικά όργανα και στη βουβωνική χώρα. Συνήθως, το μέγεθός τους δεν υπερβαίνει το ενάμιση εκατοστό και αν πρηστούν συνήθως δεν αντιλαμβανόμαστε την παρουσία τους.

Στο ανθρώπινο σώμα υπάρχουν περίπου 600 λεμφαδένες και περιέχουν λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται λεμφοκύτταρα. Τα λευκά αιμοσφαίρια έχουν σχεδιαστεί για να μας ενημερώνουν και να μας προστατεύουν από λοιμώξεις και ασθένειες. Οι λεμφαδενες μερικές φορές διογκώνονται, γίνονται πιο μαλακοί και πονάνε.

Περιοχές όπου οι λεμφαδένες μπορούν να ψηλαφηθούν (με τα δάκτυλα) είναι οι εξής:

  • Βουβωνική χώρα
  • Μασχάλη
  • Τράχηλος (υπάρχει μια αλυσίδα λεμφαδένων σε κάθε πλευρά μπροστά στο λαιμό, σε κάθε πλευρά του λαιμού και σε κάθε πλευρά πίσω στο λαιμό)
  • Κάτω από το σαγόνι
  • Πίσω από τα αυτιά
  • Στο πίσω μέρος του κεφαλιού

Καρκίνος στους λεμφαδένες: Πότε χτυπάνε καμπανάκια;

Οι διογκωμένοι λεμφαδένες είναι τα καμπανάκια που χτυπούν πάντα όταν τα όργανα πάσχουν από οτιδήποτε. Η διόγκωση των λεμφαδένων ή τα εξογκώματα στο λαιμό, τις μασχάλες ή τη βουβωνική χώρα, είναι ένδειξη αλλαγών στο λεμφικό σύστημα του οργανισμού, το οποίο «προειδοποιεί» για καρκίνο.

Για παράδειγμα μία διόγκωση ή ένα εξόγκωμα στους λεμφαδένες, στις γυναίκες είναι οιωνός καρκίνου του μαστού. Ένα ανώδυνο εξόγκωμα στο λαιμό, τις μασχάλες ή τη βουβωνική χώρα ενδέχεται να είναι ένα πρώιμο σημάδι λευχαιμίας.

Σημαντικό ρόλο στη διάγνωση παίζει η ηλικία και η πιθανή ευαισθησία του ασθενούς, καθώς και το μέγεθος των διογκωμένων λεμφαδένων, η σύστασή τους και η διάρκεια της διόγκωσης. Ειδικά στα μικρά παιδιά εντοπίζονται συχνά πρησμένοι λεμφαδένες, κάτι που όμως θεωρείται φυσιολογικό.

Καρκίνος στους λεμφαδένες: Υποδηλώνει το πρήξιμο πάντα καρκίνο;

Μπορεί να παρατηρήσετε ότι μετά από μια εξαντλητική γρίπη, οι λεμφαδένες στα πλάγια του λαιμού σας έχουν πρηστεί. Αυτή είναι η πιο κοινή αιτία για τους πρησμένους λεμφαδένες ή όταν είστε στο ντους μπορεί να αισθανθείτε ένα μικρό όγκο κάτω από τη μασχάλη σας. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να ηρεμήσετε και να επικεντρωθείτε στο γεγονός ότι είναι ένα πολύ σύνηθες φαινόμενο. Ωστόσο, αν και δεν υπάρχει λόγος να ανησυχήσετε θα πρέπει να απευθυνθείτε στο γιατρό σας.

Ας δούμε όμως ορισμένους από τους λόγους που οι λεμφαδένες σας μπορεί να πρηστούν:

  • Λόγω κάποιου κρυολογήματος ή μιας γρίπης που αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα και μειώνουν την άμυνα του οργανισμού σας.
  • Μπορεί να σας ακούγεται περίεργο αλλά μια λοίμωξη των δοντιών μπορεί να προκαλέσει το πρήξιμο οποιουδήποτε λεμφαδένα στο λαιμό σας. Επομένως, είναι απαραίτητο να φροντίζετε την στοματική σας υγιεινή
  • Να προσέχετε τις λοιμώξεις των αυτιών. Αν αντιμετωπίζετε κάποια σοβαρή λοίμωξη του αυτιού, αυτή μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το πρήξιμο των λεμφαδένων σας.
  • Τα έλκη στο στόμα αποτελούν ακόμη ένα είδος λοίμωξης που θα πρέπει να έχετε υπόψη σας.
    Νοσήματα, όπως είναι η φυματίωση και η αμυγδαλίτιδα, είναι ακόμη μερικοί παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν το πρήξιμο των λεμφαδένων.
  • Οι διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να προκαλέσουν την εμφάνιση αυτού του προβλήματος.
  • Να είστε προσεκτικοί με τις παρενέργειες ορισμένων φαρμάκων καθώς μπορούν να προκαλέσουν την εμφάνιση πρησμένων λεμφαδένων στο σώμα σας.
  • Η λευχαιμία είναι επίσης μια από τις αιτίες και θα πρέπει να την έχετε υπόψη σας.
  • Μπορεί να έχουμε πρησμένους λεμφαδένες εξαιτίας της νόσου του Hodgkin ή του μη-Hodgkin λεμφώματος. Υπάρχουν πολύ κοινά είδη καρκίνου και είναι απαραίτητο να σημειώσουμε ότι το ποσοστό ανάρρωσης από αυτές τις ασθένειες είναι αρκετά υψηλό.

Καρκίνος στους λεμφαδένες: Συμπτώματα που υποδηλώνουν την ύπαρξη καρκίνου

Γενικά, είναι εύκολο να εντοπίσουμε αυτούς τους λεμφαδένες αλλά θα πρέπει να γνωρίζετε όλα τα συμπτώματα έτσι ώστε να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας και σε περίπτωση που εμφανίσετε κάτι στο σώμα σας να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας.

  • Αν παρατηρήσετε κάποιον όγκο στο λαιμό, στην κλείδα, στην μασχάλη ή στη βουβωνική σας χώρα τότε μάλλον είναι κάποιος πρησμένος λεμφαδένας. Θα θέλαμε να σημειώσουμε επίσης ότι αν βρείτε αυτόν τον όγκο στην κλείδα σας μπορεί να είναι κάτι πιο σοβαρό κι έτσι θα πρέπει να επικοινωνήσετε άμεσα με το γιατρό σας. Συγκεκριμένα, θα μπορούσε να είναι ένα σύμπτωμα από τη νόσο του Hodgkin, η οποία αν αντιμετωπιστεί κατάλληλα συνήθως μπορεί να θεραπευτεί.
  • Οι πρησμένοι λεμφαδένες ορισμένες φορές συνοδεύονται από χαμηλό πυρετό. Μπορεί επίσης να αντιμετωπίσετε νυχτερινές εφιδρώσεις.
  • Ορισμένες φορές, οι πρησμένοι λεμφαδένες μπορεί να σας προκαλέσουν πόνο. Θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι φράσεις όπως: “αν δεν πονάει, τότε είναι κακό” και “αν πονάει, τότε είναι μια απλή λοίμωξη” είναι τελείως λανθασμένες. Δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο γι’ αυτούς τους ισχυρισμούς κι επομένως το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να λάβετε μια σωστή διάγνωση.

Καρκίνος στους λεμφαδένες: Πότε να απευθυνθείτε σε γιατρό

Επιβάλλεται επίσκεψη στον γιατρό, όταν:

  • Οι λεμφαδένες σας δεν μειώνονται σε μέγεθος η συνεχίζουν να διογκώνονται
  • Είναι ερυθροί και ευαίσθητοι
  • Στην ψηλάφηση είναι σκληροί και ακανόνιστοι
  • Δεν είναι σταθεροί στην θέση τους
  • Σε παιδιά οποιοδήποτε αδένας είναι μεγαλύτερος από 1 εκατοστό σε διάμετρο
  • Έχετε πυρετό , νυχτερινή εφίδρωση η περίεργη απώλεια βάρους

Καρκίνος στους λεμφαδένες: Πώς μπορείτε να βοηθήσετε το σώμα σας – Πρόληψη

Όπως συνηθίζουμε να λέμε δεν υπάρχει κανένας βέβαιος τρόπος για να προστατεύσετε τον εαυτό σας από ορισμένες ασθένειες. Στην περίπτωση του λεμφικού συστήματος, το σημαντικότερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να διατηρείτε σε καλή κατάσταση το ανοσοποιητικό σας σύστημα Παρακάτω σας αναφέρουμε κάποιες συμβουλές που μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη :

  • Αυξήστε την πρόσληψη βιταμίνης C: αυτό μπορείτε να το καταφέρετε πίνοντας φρέσκους χυμούς φρούτων όπως πορτοκαλάδες, λεμονάδες και χυμούς γκρέιπφρουτ ή καταναλώνοντας φρουτοσαλάτες με φράουλες, ακτινίδια και παπάγια  Όπως αναφέρει το Πανεπιστήμιο του Αννόβερου, η βιταμίνη C βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα ενάντια σε λοιμώξεις.
  • Πείτε ΝΑΙ στη βιταμίνη Ε: θα πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στα πράσινα, φυλλώδη λαχανικά όπως είναι το σπανάκι και στις τροφές ολικής άλεσης όπως είναι η βρώμη, το σιτάρι, το κριθάρι και η μαγιά μπύρας. Προσπαθήστε επίσης να τρώτε ξηρούς καρπούς.
  • Αυξήστε τα επίπεδα σιδήρου, σεληνίου και ψευδαργύρου στο σώμα σας: άπαχα κρέατα, όσπρια, κολοκύθες, σολωμός ελαιόλαδο… Όλες αυτές οι τροφές είναι βασικές για να έχει το σώμα σας τα απαραίτητα μεταλλικά στοιχεία που χρειάζεται για να παραμένει δυνατό.
  • Προσπαθήστε να διατηρείτε το στρες σε χαμηλά επίπεδα: Όταν το σώμα σας είναι γεμάτο από ορμόνες, όπως είναι η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη, αυτές οι τοξίνες εμποδίζουν τη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού σας συστήματος το οποίο έχει αρνητική επίδραση στη συνολική σας υγεία. Η διατήρηση του στρες σε χαμηλά επίπεδα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο καθώς βοηθά το σώμα να καταπολεμά τις ασθένειες και γι’ αυτό θα πρέπει να δίνετε ιδιαίτερη προσοχή στο πώς διαχειρίζεστε τα συναισθήματά σας.

Καρκίνος στους λεμφαδένες: Το λέμφωμα

Το λέμφωμα είναι μια μορφή καρκίνου, που προσβάλλει το λεμφικό σύστημα, δηλαδή τους λεμφαδένες. Μπορεί να προσβάλει επίσης τον σπλήνα και τον μυελό των οστών, καθώς και άλλα όργανα, όπως είναι το στομάχι, το έντερο, ο πνεύμονας, ο εγκέφαλος και τα οστά. Τα κύτταρα του ασθενούς με λέμφωμα αλλάζουν συμπεριφορά και αναπαράγονται ανεξέλεγκτα. Παρ’ όλα αυτά είναι αξιοσημείωτο, ότι το λέμφωμα δεν πραγματοποιεί μεταστάσεις, και θεωρείται ιάσιμο.

Hodgkin και non-Hodgkin

  • Τα λεμφώματα Hodgkin εμφανίζονται συχνότερα σε νεαρούς ασθενείς 15-35 ετών, σε άτομα άνω των 50 ετών, και ειδικότερα σε άντρες. Η πρόγνωση και η διάρκεια ζωής ενός ασθενή με λέμφωμα Hodgkin είναι πολύ υψηλή λόγω των νέων θεραπειών που εφαρμόζονται. Θεωρείται ιάσιμη μορφή στα αρχικά στάδια.
  • Τα λεμφώματα non- Hodgkin απαντώνται συχνότερα, σε σχέση με τα λεμφώματα Hodgkin. Διακρίνονται σε χαμηλής, ενδιάμεσης και υψηλής κακοήθειας. Πλήττουν συχνότερα τους άνδρες και ο κίνδυνος νόσησης αυξάνει όσο αυξάνει η ηλικία του ατόμου. Είναι η πιο συχνή αιματολογική κακοήθεια στους ενήλικές.

Αίτια

Ως πιθανοί προδιαθεσικοί παράγοντες για την ανάπτυξή τους θεωρείται ο ιός Epstein-Barr, ο ιός HTLV-1, το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, η ηπατίτιδα C, καθώς και ασθενείς με ανοσοκαταστολή, ρευματοειδή αρθρίτιδα, συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, κοιλιοκάκη. Επίσης, υψηλότερο κίνδυνο διατρέχουν όσοι έχουν συγγενείς πρώτου βαθμού με λέμφωμα, όσοι εκτίθενται σε χημικά, όσοι έχουν ιστορικό της πάθησης ή ιστορικό ακτινοθεραπείας.

Συμπτώματα

  • Διόγκωση ενός ψηλαφητού λεμφαδένα ή ομάδας λεμφαδένων
  • Πυρετός
  • Νυχτερινές εφιδρώσεις
  • Απώλεια βάρους
  • Κνησμός
  • Ανεξήγητη απώλεια βάρους
  • Δύσπνοια
  • Κόπωση

Διάγνωση και Θεραπεία

Η διάγνωση πραγματοποιείται με ιστολογική εξέταση και βιοψία του διογκωμένου λεμφαδένα ή του προσβεβλημένου οργάνου. Ακολουθεί η σταδιοποίηση της νόσου, που περιλαμβάνει ολόσωμες αξονικές τομογραφίες, βιοψία μυελού, μοριακό έλεγχο ανάλογα με τον τύπο του λεμφώματος και PET-CT για τα λεμφώματα υψηλής κακοήθειας και το λέμφωμα Hodgkin.

Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο και το είδος του λεμφώματος. Σε γενικές γραμμές εφαρμόζεται χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, χρήση μονοκλωνικών αντισωμάτων και κυτταρική θεραπεία με αναστολείς τυροσινικής κινάσης- ΤΚΙ (νέες μέθοδοι θεραπείας). Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να εφαρμοστεί και μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων συμπληρωματικά με τη χημειοθεραπεία.

Για το λέμφωμα non-hodgkin η ενδεικνυόμενη θεραπεία είναι κατά περίπτωση η χημειοθεραπεία, η ακτινοβολία, η ανοσοθεραπεία και άλλες στοχευμένες θεραπείες. Για το λέμφωμα Hodgkin η ενδεικνυόμενη θεραπεία είναι κατά περίπτωση η χημειοθεραπεία, η ακτινοβολία και η ανοσοθεραπεία.