Τα γνωστά σε όλους κρεατάκια ή διαφορετικά αδενοειδείς εκβλαστήσεις είναι, όπως ακριβώς και οι αμυγδαλές, μία μάζα από λεμφικό ιστό, η οποία βρίσκεται στο εσωτερικό της στοματικής κοιλότητας και συγκεκριμένα ψηλά στο φάρυγγα, στο πίσω μέρος της μύτης.
Η ακριβής λειτουργία που έχουν τα κρεατάκια δεν έχει ακόμη διαπιστωθεί αλλά κατά πάσα πιθανότητα έχουν άμεση σχέση με την άμυνα του οργανισμού. Ωστόσο, παρά την αναγνωρισμένη συμμετοχή τους στο αμυντικό σύστημα του οργανισμού, τα παιδιά στα οποία έχουν αφαιρεθεί τα “κρεατάκια” δεν έχουν ελαττωμένη αντοχή στις λοιμώξεις σε σύγκριση με αυτά που δεν έχουν υποβληθεί σε αφαίρεση.
Κρεατάκια: Πότε αποτελούν πρόβλημα;
Τα κρεατάκια είναι πιθανό να παρουσιάσουν μεγάλου βαθμού διόγκωση (υπερτροφικά κρεατάκια) ώστε να εμποδίζουν την εύρυθμη λειτουργία της αναπνοής αποφράσσοντας εντελώς την αναπνευστική δίοδο της μύτης. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, ο ασθενής ταλαιπωρείται εξαιτίας της ρινικής απόφραξης, ο ύπνος του είναι διαταραγμένος, ροχαλίζει και μπορεί να βιώνει κρίσεις υπνικής άπνοιας, να σταματά δηλαδή η αναπνοή του κατά τον ύπνο, πράγμα που μπορεί να αποβεί μοιραίο ακόμη και για την ίδια του τη ζωή.
Επιπλέον άλλο ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα που δημιουργούν τα κρεατάκια είναι η ενδεχόμενη αλλαγή στη χροιά της φωνής. Αυτό συμβαίνει όταν κάποιος αναπνέει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα μόνο από το στόμα.Επίσης δημιουργούν πρόβλημα σύγκλεισης των δοντιών και κατ΄ επέκταση επηρεάζουν το σχήμα της γνάθου με αποτέλεσμα ο ασθενής να αποκτά ένα χαρακτηριστικό αδενοειδές “προσωπείο”. Τα κρεατάκια όταν είναι υπερτροφικά, εμποδίζουν την ομαλή λειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας οδηγώντας σε συλλογή υγρού στο αυτί και σε επαναλαμβανόμενα επεισόδια ωτίτιδας.
Εκτός από τα παραπάνω προβλήματα τα κρεατάκια θεωρούνται υπεύθυνα και για διάφορες φλεγμονές στη στοματοφαρυγγική κοιλότητα όπως πχ η φαρυγγίτιδα, η αδενοειδίτιδα κτλ.
Κρεατάκια: Πότε πρέπει να αφαιρούνται;
Τα κρεατάκια πρέπει να αφαιρούνται όταν είναι υπερτροφικά, παρουσιάζουν δηλαδή υπερβολική διόγκωση και προκαλούν όλα τα προβλήματα που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Συνήθως τα κρεατάκια ταλαιπωρούν τα παιδιά έως και την ηλικία των 12-13 ετών. Οι γονείς αποφασίζουν να προχωρήσει το παιδί τους στην αφαίρεση κυρίως λόγο των προβλημάτων που προκαλούν κατά τη διάρκεια του ύπνου (υπνική άπνοια), τις συχνές ωτίτιδες που συνοδεύονται από τον κίνδυνο μιας ενδεχόμενης βαρηκοΐας αλλά και για τα ορθοδοντικά προβλήματα.
Η πλειοψηφία των ατόμων που υποβάλλονται στη συγκεκριμένη επέμβαση είναι παιδιά, αυτό όμως δεν σημαίνει πως υπάρχει κάποιος ηλικιακός περιορισμός και δεν μπορούν οι ενήλικες να προχωρήσουν στην αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων. Εάν για διάφορους λόγους κάποιος ασθενής έχει αμελήσει για πολλά χρόνια το συγκεκριμένο πρόβλημα και αποφασίσει να προβεί στην αφαίρεσή τους σε μεγαλύτερη ηλικία, είναι δυνατό να το κάνει χωρίς κανένα πρόβλημα.
Κρεατάκια: Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;
Ο γιατρός μέσω της κλινικής εξέτασης είναι σε θέση να αντιληφθεί από τα συμπτώματα εάν τα κρεατάκια παρουσιάζουν σοβαρή διόγκωση. Στην διάγνωση επίσης βοηθούν η ενδοσκόπηση του ρινοφάρυγγα ή -σε μη συνεργάσιμα παιδιά- μία ειδική ακτινογραφία, στην οποία μπορούμε να δούμε το πραγματικό μέγεθος των αδενοειδών εκβλαστήσεων, έτσι ο γιατρός βλέπει το βαθμό της διόγκωσης και κρίνει εάν είναι απαραίτητη ή όχι η αφαίρεσή τους.
Κρεατάκια: Ποια είναι η θεραπεία;
Η αδενοειδεκτομή, η αφαίρεση δηλαδή των αδενοειδών εκβλαστήσεων πραγματοποιείται πάντα υπό γενική αναισθησία. Ο γιατρός μέσω ειδικά σχεδιασμένων εργαλείων αρχικά ελέγχει τα κρεατάκια και στη συνέχεια τα αφαιρεί. Η διάρκεια της επέμβασης συνήθως δεν ξεπερνά τη μία ώρα και δεν υπάρχει λόγος παραμονής στην κλινική ή το νοσοκομείο.
Πολλές φορές όταν ένα άτομο πάσχει από υπερτροφία των αδενοειδών εκβλαστήσεων εμφανίζει και υπερτροφικές αμυγδαλές. Σε αυτές τις περιπτώσεις αφαιρούνται και τα κρεατάκια και οι αμυγδαλές κατά την ίδια επέμβαση. Επίσης, όχι σπάνια, τα “μεγάλα κρεατάκια” συνοδεύονται από εκκριτική ωτίτιδα, που αντιμετωπίζεται στον ίδιο χρόνο με μυριγγοτομή, αφαίρεση του υγρού και πιθανόν τοποθέτηση σωληνίσκων αερισμού.
Εάν μετά την αφαίρεση παρατηρήσετε έστω και ένα από τα ακόλουθα συμπτώματα θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με το γιατρό σας :
- Υψηλός πυρετός, άνω του 38.5.
- Δυσκολία στην αναπνοή
- Εμετός που περιέχει αίμα.
- Συνεχείς εμετοί για διάστημα μεγαλύτερο των 6 ωρών.
- “Φρέσκο”, ζωηρό κόκκινο αίμα από τη μύτη ή το στόμα.
- Ατονία και αδυναμία που διαρκεί περισσότερο από 24 ώρες.