Η σκωληκοειδίτιδα είναι μια φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης, η οποία προβάλλει από το παχύ έντερο στην κάτω δεξιά πλευρά της κοιλιάς.

Προκαλείται συχνότερα σε άτομα ηλικίας μεταξύ 10 και 30 ετών, ενώ σπανίως εμφανίζεται σε παιδιά κάτω των 2 ετών.

Πρόκειται για μια ιατρική κατάσταση έκτακτης ανάγκης που απαιτεί άμεση χειρουργική επέμβαση αφού τις περισσότερες φορές προκαλεί πόνο στο συγκεκριμένο σημείο, αλλά κυρίως γιατί εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, ελλοχεύει ο κίνδυνος ρήξης της και διάχυσης μολυσματικών ουσιών σε όλη την κοιλιά.

Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε περιτονίτιδα, μια σοβαρή φλεγμονή του περιτοναίου, της μεμβράνης που επικαλύπτει τα κοιλιακά όργανα, που μπορεί να έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις.

Μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι το ένα τρίτο των παιδιών παρουσιάζει μια πιο επιπλεγμένη μορφή σκωληκοειδίτιδας, η οποία απαιτεί μεγαλύτερη παραμονή στο νοσοκομείο και μερικές φορές αρκετές χειρουργικές επεμβάσεις.

Οι αιτίες της επιπλεγμένης σκωληκοειδίτιδας και του τρόπου αποφυγής της παραμένουν άγνωστες.

Μελέτη που πραγματοποίησαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Lund και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Skåne στη Σουηδία, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά με αλλεργίες διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο για επιπλεγμένη σκωληκοειδίτιδα, συγκριτικά με τα παιδιά που δεν υποφέρουν από αλλεργίες.

Οι ερευνητές μελέτησαν 605 παιδιά ηλικίας κάτω των 15 ετών που υποβλήθηκαν σε σκωληκοειδεκτομή στο πανεπιστήμιο Skåne στο Lund μεταξύ 2007 και 2017.

Συνέκριναν τα αποτελέσματα 102 παιδιών με IgE μεσολαβούμενη αλλεργία (στην πλειονότητα των περιπτώσεων το αντίσωμα που τυπικά ευθύνεται για μια αλλεργική αντίδραση ανήκει στον IgE ισότυπο) και 503 χωρίς αυτή την αλλεργία, προκειμένου να διερευνήσουν εάν η συγκεκριμένη ομάδα παιδιών διατρέχει μικρότερο κίνδυνο επιπλεγμένης σκωληκοειδίτιδας.

Όπως δήλωσε ο Martin Salo, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Lund και ιατρός στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Skåne, από τη μελέτη αυτών των παιδιών και αφού λήφθηκαν υπόψη παράγοντες που είναι γνωστό ότι αυξάνουν τον κίνδυνο σοβαρής σκωληκοειδίτιδας, όπως η μικρότερη ηλικία και τα μακροχρόνια συμπτώματα «διαπιστώσαμε ότι η πιο συχνή μορφή αλλεργίας, όπως η αλλεργία στη γύρη και στο τρίχωμα των ζώων, συσχετίστηκε με τρεις φορές χαμηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης επιπλεγμένης σκωληκοειδίτιδας».

Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι μόνο το 19,6% των παιδιών με αλλεργία, εμφάνισαν επιπλεγμένη σκωληκοειδίτιδα, σε αντίθεση με το 46,9% εκείνων χωρίς IgE μεσολαβούμενη αλλεργία.

«Το αποτέλεσμα της μελέτης υποστηρίζει τη θεωρία ότι η επιπλεγμένη σκωληκοειδίτιδα έχει διαφορετική ανοσολογική ανάπτυξη σε σύγκριση με την απλή σκωληκοειδίτιδα», δήλωσε ο Martin Salo.

Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι αλλεργικές ανοσολογικές αντιδράσεις ρυθμίζουν τη σοβαρότητα της σκωληκοειδίτιδας, όμως προς το παρόν οι ερευνητές μπορούν μόνο να υποθέσουν τους μηχανισμούς που κρύβονται πίσω από αυτή τη σχέση. Επισήμαναν, ωστόσο, ότι όσα διαπίστωσαν δεν υποστηρίζουν τη θεωρία ότι η εποχιακή έκθεση σε αντιγόνα ή η θεραπεία της αλλεργίας επηρεάζει τη σχέση αλλεργίας – επιπλεγμένης σκωληκοειδίτιδας, αλλά παρέχουν ενδείξεις που ενδεχομένως να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων διαγνωστικών εξετάσεων, όπως είναι οι αιματολογικές.

Οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι τα αποτελέσματά τους θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη καλύτερων διαγνωστικών εξετάσεων.

Σκωληκοειδίτιδα: 5 προειδοποιητικά συμπτώματα

Σκωληκοειδίτιδα: Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αρκετά εξοικειωμένοι με ενοχλήσεις στην κοιλιά και διαταραχές όπως η δυσκοιλιότητα και η διάρροια.

Άλλα συνηθισμένα προβλήματα είναι οι τροφικές δηλητηριάσεις και οι ιοί που προκαλούν γαστρεντερίτιδα.

Αν και η σκωληκοειδίτιδα δεν είναι τόσο συνηθισμένη, περίπου το 5% του πληθυσμού προσβάλλεται από αυτή, γι’ αυτό είναι σημαντικό να γνωρίζετε τα συμπτώματα ώστε να την καταλάβετε όσο το δυνατόν πιο έγκαιρα.

Η σκωληκοειδίτιδα χρήζει άμεσης αντιμετώπισης, διαφορετικά μπορεί να γίνει απειλητική για τη ζωή.

Σκωληκοειδίτιδα: 5 προειδοποιητικά σημάδια

Δείτε 5 προειδοποιητικά σημάδια που σχετίζονται με τη σκωληκοειδίτιδα και πρέπει να διερευνηθούν από γιατρό.

Οξύς πόνος στο στομάχι

Η σκωληκοειδίτιδα συνήθως προκαλεί έντονο πόνο που εκτείνεται από τον αφαλό μέχρι το κάτω μέρος της δεξιάς πλευράς της κοιλιάς. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ρήξη της σκωληκοειδούς απόφυσης, ενδέχεται όμως να πρέπει να υποβληθείτε σε κάποια εξέταση όπως αξονική τομογραφία. Κάποιοι ασθενείς νιώθουν έντονο πόνο όταν περπατούν ή βήχουν. Και σε αυτή την περίπτωση πρέπει να σας δει γιατρός.

Ναυτία, εμετός, απουσία όρεξης

Μπορεί να πρόκειται απλά για ίωση, αλλά αν νιώθετε αυτά τα συμπτώματα σε συνδυασμό με πόνο, πρέπει να σας δει γιατρός. Η φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης επηρεάζει και το νευρικό σύστημα εκτός από το γαστρεντερικό και προκαλεί ναυτία και εμετό.

Συχνές επισκέψεις στην τουαλέτα

Σε μερικούς ανθρώπους, η σκωληκοειδής απόφυση είναι χαμηλά στην πύελο, πολύ κοντά στην ουροδόχο κύστη. Όταν η ουροδόχος κύστη έρχεται σε επαφή με τη φλεγμονή ερεθίζεται με αποτέλεσμα να νιώθετε διαρκώς την ανάγκη ούρησης, η οποία είναι και επώδυνη. Αυτό θα μπορούσε να είναι και σύμπτωμα ουρολοίμωξης, όταν όμως συνδυάζεται με άλλα συμπτώματα, το πιθανότερο είναι ότι πρόκειται για σκωληκοειδίτιδα.

Ρίγη και πυρετός

Ο πυρετός και τα ρίγη δείχνουν ότι υπάρχει φλεγμονή στο σώμα. Καθώς η νόσος εξελίσσεται και η φλεγμονώδης αντίδραση του οργανισμού γενικεύεται, παρατηρείται αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, ρίγος και πυρετός. Πολύ συχνά παρουσιάζεται διαφορά θερμοκρασίας σε διαδοχικές μετρήσεις θερμοκρασίας στη μασχάλη και στο ορθό.

Σύγχυση

Αν νιώθετε σύγχυση και έλλειψη προσανατολισμού, αυτό είναι σημάδι ότι η λοίμωξη επιδεινώνεται και μπορεί να εξελιχθεί σε σήψη, μια κατάσταση που μπορεί να αποβεί μοιραία. Όταν η μόλυνση επιδεινώνεται, επηρεάζοντας όλα τα όργανα και τις λειτουργίες, ο εγκέφαλος δεν παίρνει αρκετό οξυγόνο με αποτέλεσμα να προκαλείται σύγχυση.

Σκωληκοειδίτιδα: Διάγνωση

Λόγω των γενικών συμπτωμάτων της, αλλά κυρίως λόγω της θέσης της σκωληκοειδούς απόφυσης, η διάγνωση της σκωληκοειδίτιδας δεν είναι πάντα εύκολη και μπορεί να συγχέεται με άλλες παθήσεις όπως γαστρεντερίτιδα, η ουρολοίμωξη ή γυναικολογικές παθήσεις. Ανάλογα με τη θέση που έχει πάρει η σκωληκοειδής απόφυση μέσα στη κοιλιά (οπισθοτυφλική, ενδοκοιλιακή, πυελική κλπ) τα συμπτώματα ποικίλουν, κάνοντας την ακριβή διάγνωση μόνο με κλινικά κριτήρια εξαιρετικά δύσκολή. Αν η διάγνωση δεν γίνει σωστά και άμεσα, η εξέλιξη της νόσου μπορεί να είναι ταχύτατη και ο ασθενής να καταλήξει. Γενικά ο Γενικός Χειρουργός θα χρειαστεί να κάνει μια λεπτομερή κλινική εξέταση με ιδιαίτερη έμφαση στην κοιλιακή χώρα. Όμως, σχεδόν πάντα είναι απαραίτητο η κλινική εξέταση να συνοδεύεται από κάποιες επιπλέον εργαστηριακές – απεικονιστικές εξετάσεις:

 

• Εξετάσεις αίματος (για να διαγνωσθεί τυχόν λευκοκυττάρωση ή αυξημένη CRP, που αποτελoύν ενδείξεις σκωληκοειδίτιδας)
• Εξετάσεις ούρων (για τον εντοπισμό πυουρίας και μικροβιουρίας)
• Ακτινογραφία θώρακος (για να αποκλειστεί η περίπτωση της πνευμονίας)
• Ακτινογραφία κοιλίας (προκειμένου να εντοπιστεί ο κοπρόλιθος που ευθύνεται για τη φλεγμονή)
• Υπερηχογράφημα ή αξονική εάν υπάρχει υποψία αποστήματος.

Σε γενικές γραμμές όλοι οι ασθενείς, μετά την κλινική εξέταση, θα υποβληθούν άμεσα σε εξετάσεις αίματος και ούρων και σε υπερηχογράφημα κοιλίας ή αξονική τομογραφία.

Σκωληκοειδίτιδα – Ποια η μέθοδος αντιμετώπισης;

Καθώς δεν είναι δυνατόν να προκληθεί λύση της απόφραξης του αυλού μόνο με φαρμακευτική αγωγή, για την αντιμετώπιση της σκωληκοειδίτιδας είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση. Σπάνια, και σε ειδικές περιπτώσεις, και επί πολύ ήπιων συμπτωμάτων μπορεί να ακολουθηθεί αρχικά συντηρητική (φαρμακευτική) αγωγή αλλά πάντα αργότερα πρέπει να ακολουθήσει χειρουργική επέμβαση.

Σε περίπτωση απλής (μη επιπλεγμένης) σκωληκοειδίτιδας, που δεν έχει εξελιχθεί σε διάτρηση, και ρήξη, συνιστάται απλή σκωληκοειδεκτομή, δηλαδή χειρουργική αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης.
Αν έχει γίνει διάτρηση της σκωληκοειδούς απόφυσης με εντοπισμένη περιτονίτιδα, τότε απαιτείται ρύθμιση των υγρών και των μεταβολικών διαταραχών του ασθενούς και άμεση χειρουργική επέμβαση (εντός 4 ωρών) με σκωληκοειδεκτομή, επιμελή πλύση και καθαρισμό της κοιλιακής κοιλότητας από το πύον και τα φλεγμονώδη εξιδρώματα.

Λαπαροσκοπική / Ρομποτική σκωληκοειδεκτομή

Η επέμβαση εκλογής είναι η Λαπαροσκοπική ή η Ρομποτική σκωληκοειδεκτομή, η οποία όμως πρέπει να γίνεται μόνο από ιδιαίτερα έμπειρους και εκπαιδευμένους χειρουργούς στην προχωρημένη Λαπαροσκοπική και Ρομποτική χειρουργική. Αν ο χειρουργός δεν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένος σε αυτές τις απαιτητικές επεμβάσεις θα πρέπει να εκτελεί μόνο την ανοικτή και όχι την λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή.

Η ανοικτή σκωληκοειδεκτομή συνίσταται σε μια τομή στη δεξιά κάτω πλάγια κοιλιακή χώρα ή κάτω από τον ομφαλό,  δια της οποίας ανοίγονται όλοι οι μύες μέχρι να φτάσουμε στο πάσχον όργανο εντός της κοιλιακής κοιλότητας. Ο ασθενής μετά από μια ανοικτή επέμβαση συνήθως θα μείνει στο νοσοκομείο για 3-4 ημέρες και λόγω έντονων πόνων θα χρειαστεί να πάρει αρκετά δυνατά παυσίπονα. Η σίτιση και η κινητοποίηση του του θα είναι σταδιακή, μετά τις πρώτες 48 ώρες.
Η Λαπαροσκοπική και η Ρομποτική σκωληκοειδεκτομή πραγματοποιούνται μέσω τριών μικρών οπών στο κοιλιακό τοίχωμα, από όπου ο χειρουργός περνά τα εργαλεία του, που θα τον βοηθήσουν να βγάλει την φλεγμονώδη σκωληκοειδή απόφυση αλλά και να πλύνει και να καθαρίσει επιμελώς την κοιλία από τον πύον. Ο ασθενής εξέρχεται την επόμενη κιόλας ημέρα από το νοσοκομείο χωρίς κανένα πόνο.

Η διαφορά της Κλασσικής Λαπαροσκοπικής επέμβασης από την εξελιγμένη Ρομποτική Χειρουργική είναι ότι στη Ρομποτική Χειρουργική ο χειρουργός χρησιμποποιεί το πλέον εξελιγμένο χειρουργικό ρομποτικό σύστημα daVinci Xi για να πραγματοποιήσει την επεμβαση, με ιδιαίτερα πλεονεκτήματα: την εξαιρετική τρισδιάστατη απεικόνιση του χειρουργικού πεδίου, την ασύγκριτη τελειότητα στις χειρουργικές κινήσεις, με απόλυτη σταθερότητα και ασύγκριτη συνθετότητα.

Συνοπτικά, η Λαπαροσκοπική και η Ρομποτική σκωληκοειδεκτομή προσφέρει πολλαπλά οφέλη στους ασθενείς:

• Μειωμένος μετεγχειρητικός πόνος
• Ελάχιστος χρόνος παραμονής στο Νοσοκομείο
• Ταχεία ανάρρωση και άμεση επιστροφή στην καθημερινότητα
• Αναίμακτη μέθοδος
• Προσιτό κόστος