Ο εργαστηριακός έλεγχος των ούρων είναι απαραίτητος καθώς μπορεί να αποκαλύψει παθολογικά προβλήματα.

Το χρώμα των ούρων, όπως επίσης η ποσότητα τους και η συχνότητα που κάποιος ουρεί καθημερινά, αποτελούν έναν από τους «καθρέπτες» για την υγεία του σώματος. Στην αρχαιότητα, μάλιστα, οι γιατροί, με επισκόπηση ούρων μπορούσαν να διαγνώσουν εάν η νόσος, από την οποία έπασχε ο ασθενής, θα είχε ή όχι μοιραία κατάληξη.

Τι δείχνει ο αριθμός των επισκέψεων στην τουαλέτα

Η συχνουρία είναι μια αρκετά συχνή κατάσταση, κατά την οποία ο ασθενής ουρεί συχνά και κάθε φορά βγαίνει μικρή ποσότητα ούρων. Ο αριθμός των ουρήσεων είναι πάνω από οκτώ το 24ωρο και η ποσότητα των ούρων μικρότερη από 200 ml τη φορά.

Στους περισσότερους άνδρες η κύστη αποθηκεύει προσωρινά αρκετή ποσότητα ούρων, ώστε κάποιος να μην χρειάζεται να επισκέπτεται την τουαλέτα πάνω από 4-8 φορές την ημέρα. Όταν αυτό το όριο ξεπερνιέται, πιθανά να υπάρχει συχνοουρία και αυτό το σύμπτωμα μπορεί να κρύβει συγκεκριμένα προβλήματα υγείας.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε για την ανδρική συχνοουρία

• Όταν συνοδεύεται από πυρετό, πόνο ή δυσφορία στην κοιλιά, η συχνοουρία μπορεί να κρύβει λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος
• Μπορεί να σχετίζεται με λοίμωξη του προστατικού αδένα (προστατίτιδα)
• Επιπλέον μπορεί να δείχνει διευρυμένο προστάτη (καλοήθης υπερπλασία προστάτη)
• Η συχνοουρία μπορεί, επίσης, να είναι σύμπτωμα μιας υποκείμενης ιατρικής πάθησης
• Μπορεί να προκύψει από την κατανάλωση πάρα πολλών υγρών
• Μπορεί να είναι συνέπεια μεγάλου άγχους
• Ο μέσος άνθρωπος αποβάλλει περίπου 5 έως 8 ποτήρια (1 έως 1,8 λίτρα) ούρων την ημέρα
• Η συχνοουρία δεν είναι το ίδιο με την ακράτεια ούρων
• Στους άνδρες οι πιο συχνές αιτίες για την συχνοουρία αφορούν σε διαβήτη και σε προβλήματα με τον προστάτη

Συχνοουρία, αλλά και πολυουρία εάν το αίτιο είναι ο Διαβήτης

Στον διαβήτη η συχνοουρία είναι συχνά ένα πρώιμο σύμπτωμα και για τις δύο μορφές της νόσου, καθώς ο οργανισμός προσπαθεί να απαλλαγεί από την αχρησιμοποίητη γλυκόζη μέσω των ούρων. Ειδικότερα στον διαβήτη έχουμε πολυουρία, δηλαδή συχνή ούρηση, με μεγάλο όγκο ούρων.

Προβλήματα με τον προστάτη

Ένας αυξημένος σε όγκο προστάτης μπορεί να πιέζει την ουρήθρα και να μπλοκάρει τη ροή των ούρων. Αυτό προκαλεί ερεθισμό στο τοίχωμα της ουροδόχου κύστης. Η κύστη τότε αρχίζει να συμπιέζεται, ακόμη κι όταν περιέχει μικρές ποσότητες ούρων, προκαλώντας πιο συχνή ούρηση.

Καρκίνος του προστάτη: Υπάρχει θεραπεία

Ας αρχίσουμε ανάποδα !! Από το πιο βασικό συμπέρασμα … ο καρκίνος  του προστάτη στα αρχικά στάδια, θεραπεύεται.

Σκοπός της ιατρικής σήμερα είναι να γίνει η διάγνωση στο αρχικό στάδιο γιατί μπορούμε και έχουμε τα μέσα να το κάνουμε, ώστε να θεραπευθεί ο ασθενής από την νόσο.

Μόνο οι άνδρες έχουν προστάτη. Είναι ένας μικρός αδένας που βρίσκεται κάτω από την ουροδόχο κύστη κοντά στο ορθό. Περιβάλλει την ουρήθρα, τον σωλήνα στο πέος μέσω του οποίου διέρχονται τα ούρα και το σπέρμα Είναι μέρος του ανδρικού αναπαραγωγικού συστήματος. Παράγει το περισσότερο από το υγρό που εμπλουτίζει το σπέρμα. Ο προστάτης χρειάζεται την ανδρική ορμόνη τεστοστερόνη για να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί.

Ο προστάτης συχνά περιγράφεται ως μεγέθους ενός καρυδιού και είναι φυσιολογικό να μεγαλώνει με την πάροδο της ηλικίας. Μερικές φορές αυτό μπορεί να προκαλέσει προβλήματα, όπως δυσκολία στην ούρηση η ροή των ούρων μπορεί να επιβραδυνθεί ή να διακοπεί εάν ο προστάτης αυξηθεί πολύ σε μέγεθος. Αυτά τα προβλήματα είναι κοινά σε άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας και δεν είναι πάντοτε συμπτώματα ή σημεία καρκίνου.

Ο καρκίνος του προστάτη  εμφανίζεται όταν αναπτύσσονται στον προστάτη αφύσικα κύτταρα. Αυτά τα αφύσικα κύτταρα μπορεί να συνεχίσουν να πολλαπλασιάζονται με ανεξέλεγκτο τρόπο και μερικές φορές να απλωθούν έξω από τον προστάτη σε κοντινές ή μακρινές περιοχές του σώματος. Ο καρκίνος του προστάτη συνήθως εξελίσσεται αργά και περιορίζεται αρχικώς στον προστάτη αδένα. Κάποιες μορφές καρκίνου προστάτη μπορεί να είναι πολύ επιθετικές και να κάνουν ραγδαία μετάσταση. Αν ανιχνευθεί εγκαίρως έχει πολύ καλές προοπτικές αποτελεσματικής θεραπείας.

Καρκίνος του προστάτη: Αίτια

Τα αίτια της νόσου δεν είναι γνωστά, όμως οι κάτωθι παράγοντες μπορεί να μας προβληματίσουν :

1. Ηλικία. Σε αντίθεση με άλλους καρκίνους που η συχνότητα μειώνεται μετά από κάποια ηλικία, στον καρκίνο του προστάτη αυξάνεται παράλληλα με την ηλικία. Έτσι στην ηλικία 50-55 η επίπτωση της νόσου είναι 45 περιπτώσεις ανά 100.000, στην ηλικία 60-65 ανεβαίνει στις 337 περιπτώσεις και μετά την ηλικία των 65 φθάνει στις  1.000 περιπτώσεις ανά 100.000 πληθυσμού.
2. Κληρονομικότητα. Από επιδημιολογικές μελέτες φαίνεται πως η συχνότητα της νόσου είναι αυξημένη στους συγγενείς των ασθενών.
3. Φυλή. Είναι πιο συχνός στη μαύρη φυλή ενώ σπανίζει στους  λαούς της  Άπω Ανατολής.
4. Επάγγελμα. Μεγάλη έκθεση σε κάδμιο φαίνεται να σχετίζεται με αυξημένη συχνότητα της νόσου. Εργάτες, κατασκευής μπαταριών, καπνοβιομηχανίας, χρωμάτων και άλλων βιομηχανιών βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξής της νόσου.
5. Σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Παθήσεις όπως προστατίτις, ουριθρίτις και γενικώς νοσήματα σεξουαλικά φαίνεται από νέες μελέτες να επηρεάζουν την συχνότητα της νόσου.
6. Δίαιτα. Η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, η αποφυγή τροφών πλούσιων σε λίπη, και η αυξημένη βιταμίνη D μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης  της νόσου.

Καρκίνος του προστάτη: Συμπτώματα

Επειδή όπως αναφέρθηκε ο καρκίνος του προστάτη είναι ασυμπτωματικός στο αρχικό στάδιο, θα πρέπει κάθε άνδρας  από την ηλικία των 50 να ελέγχεται κάθε χρόνο, με δακτυλική εξέταση και μέτρηση του προστατικού αντιγόνου (PSA)  στο αίμα.

Τα παρακάτω συμπτώματα μπορεί να είναι του καρκίνου, αλλά πιο συχνά είναι συμπτώματα μη-καρκινικών παθήσεων. Εάν έχετε αυτά τα συμπτώματα είναι πολύ σημαντικό να ενημερώσετε άμεσα το γιατρό σας και να κάνετε τις εξετάσεις που εκείνος θα σας συστήσει.

• Δυσκολία στην ούρηση.
• Δυσκολία στην έναρξη της ροής των ούρων ή/και στην διακοπή της ροής των ούρων.
• Ανάγκη συχνής ούρησης ιδιαίτερα τη νύχτα.
• Ασθενής ροή των ούρων.
• Ροή των ούρων που ξεκινά και σταματά.
• Πόνος, ή κάψιμο κατά την ούρηση.
• Δυσκολία στύσης
• Αίμα στο σπέρμα ή στα ούρα
• Συχνοί πόνοι στο κάτω μέρος της πλάτης, τους γοφούς, ή τους μηρούς

Καρκίνος του προστάτη: Μέθοδοι διάγνωσης

Για ασθενείς με κλινική υποψία ή για εκείνους τους ασθενείς που ζητούν να ελεγχθούν στα πλαίσια ενός τακτικού ελέγχου, η διάγνωση βασίζεται στα επίπεδα του ειδικού προστατικού αντιγόνου* (PSA) στο αίμα και τη δακτυλική εξέταση (DRE). Το αποτέλεσμα χρειάζεται να επιβεβαιωθεί με βιοψία* και παθολογοανα-τομική εξέταση αυτής.

Εξέταση PSA : Το PSA είναι η συντόμευση του όρου «ειδικό προστατικό αντιγόνο*». Είναι μια πρωτεΐνη* που παράγεται αποκλειστικά από τον προστάτη. Η εξέταση αυτή μετράει τα επίπεδα του PSAστο αίμα και η αύξηση των επιπέδων αυτών μπορεί να υποδηλώνει κακοήθεια του προστάτη. Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι ο καρ-κίνος του προστάτη δεν είναι ο μόνος λόγος αύξησης των επιπέδων του PSA.

1. Δακτυλική εξέταση : Η δακτυλική εξέταση (DRE) είναι μια κλινική εξέταση για τον έλεγχο του μεγέθους, της συνοχής και των ορίων του προστάτη. Ο ιατρός μπορεί να ψηλαφίσει τον προστάτη, γιατί τοπογραφικά βρίσκεται μπροστά από το ορθό*. Αυτό γίνεται με την εισαγωγή ενός δακτύλου στο ορθό*, φορώντας γάντι το οποίο έχει πρώτα λιπανθεί
2. Ιστοπαθολογία : Η διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί μόνο με την εργαστηριακή εξέταση ενός δείγματος του όγκου (βιο-ψία*). Σε αυτή τη διαδικασία, λαμβάνονται δείγματα προστατικού ιστού ώστε να αναλυθούν τα κύτταρα. Τα δείγματα μπορούν να ληφθούν εισάγοντας μια βελόνα διαμέσου του ορθού*, του περινέου* ή της ουρήθρας*.

Καρκίνος του προστάτη: Στάδια της νόσου

Στάδιο 1: Ο όγκος καταλαμβάνει μόνο τον έναν από τους δύο λοβούς του προστάτη. Μπορεί να βρεθεί τυχαία με μια βιοψία που γίνεται μετά την παρατήρηση της αύξησης των επιπέδων του PSA στο αίμα του ασθενούς. Ο καρκίνος δεν έχει επεκταθεί σε λεμφαδένες ή αλλού στο σώμα.

Στάδιο 2: Ο όγκος έχει επεκταθεί στον άλλο λοβό και μπορεί να καταλαμβάνει όλο τον προστάτη, χωρίς να διαφεύγει έξω από τη κάψα που τον περιβάλλει. Ο καρκίνος δεν έχει επεκταθεί σε λεμφαδένες ή αλλού στο σώμα.

Στάδιο 3: Ο όγκος έχει επεκταθεί έξω από τον προστάτη στις σπερματοδόχους κύστεις, οι οποίες είναι ένα ζευγάρι αδένων πάνω από τον προστάτη που εκκρίνουν ένα σημαντικό ποσοστό του υγρού που περιέχει το σπέρμα. Ο καρκίνος δεν έχει επεκταθεί σε λεμφαδένες ή άλλα μέρη του σώματος εκτός από τις σπερματοδόχους κύστεις.

Στάδιο 4: Ο όγκος έχει διηθήσει παρακείμενους ιστούς, πέραν των σπερματοδόχων κύστεων, όπως το ορθό, τους μύες ή το πυελικό τοίχωμα, ή, ανεξάρτητα από τη διήθηση των παρακείμενων ιστών, έχει επεκταθεί σε άλλα μέρη του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των λεμφαδένων και των οστών.

Καρκίνος του προστάτη: Θεραπεία

Σε πολύ αρχικό στάδιο και όταν ο καρκίνος είναι πολύ περιορισμένος μπορεί να μη χρειαστεί θεραπεία παρά μόνο αυστηρή και τακτική παρακολούθηση. Σε κάθε περίπτωση ο γιατρός είναι αυτός που πρέπει να κρίνει τι θα εφαρμοστεί στον ασθενή, βασισμένος στο συνολικό ιστορικό , την ηλικία του , και το στάδιο που βρίσκεται ο ασθενής..

• Χειρουργική επέμβαση: Oλική προστατεκτομή- περιλαμβάνει αφαίρεση του προστάτη αδένα και του περιβάλλοντος ιστού και λεμφαδένων
• Ακτινοθεραπεία: Eξωτερική ακτινοβολία, βραχυθεραπεία
• Ορμονοθεραπεία: Φαρμακευτική αγωγή που σταματά την παραγωγή τεστοστερόνης στο σώμα ή ανακόπτει την πορεία της τεστοστερόνης προς τα καρκινικά κύτταρα και τα βοηθά να αναπαραχθούν
• Ορχεκτομή: Μειώνει τα επίπεδα τεστοστερόνης στο σώμα
• Κρυοχειρουργική ή κρυοθεραπεία: Xρήση ψυχρού αέρα για να ψυχθούν οι περιβάλλοντες ιστοί
• Χημειοθεραπεία: Kαταστρέφει τα καρκινικά κύτταρα- εισέρχεται στον οργανισμό μέσω της φλέβας ή χαπιών
• Βιολογική θεραπεία – ανοσοθεραπεία: Xρησιμοποιεί το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου για να παλέψει με τον καρκίνο

Σαν συμπέρασμα μπορούμε να πούμε ότι καρκίνος του προστάτη σήμερα, θεραπεύεται στα αρχικά στάδια και είναι πλέον στα χέρια του κάθε άνδρα να βοηθήσει στην έγκαιρη διάγνωση της νόσου.