Τοξικό σοκ: Τι είναι το σπάνιο σύνδρομο που συμβαίνει μετά από μία μόλυνση. Συμπτώματα, αιτίες και αντιμετώπιση.

Το σύνδρομο τοξικού σοκ αναπτύσσεται γρήγορα και μπορεί να βλάψει πολλά διαφορετικά όργανα, συμπεριλαμβανομένων των πνευμόνων, των νεφρών και του ήπατος, ενώ μπορεί να αποδειχτεί και θανατηφόρα ασθένεια. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο το σύνδρομο τοξικού σοκ απαιτεί άμεση ιατρική θεραπεία.

Σύνδρομο τοξικού σοκ (ΣΤΣ): Αίτια

Μια μόλυνση που προκαλείται από το βακτήριο του στρεπτόκοκκου ή του σταφυλόκοκκου μπορεί να οδηγήσει σε σύνδρομο τοξικού σοκ. Αυτά τα βακτήρια είναι κοινά και συνήθως δεν προκαλούν προβλήματα. Αλλά σε σπάνιες περιπτώσεις, οι τοξίνες εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και προκαλούν μια σοβαρή ανοσολογική αντίδραση. Αυτή η αντίδραση προκαλεί τα συμπτώματα του ΣΤΣ.

• Το σύνδρομο τοξικού σοκ που προκαλείται από στρεπτόκοκκο συνήθως συμβαίνει μετά τον τοκετό, μια γρίπη, ανεμοβλογιά, χειρουργική επέμβαση, μικρά κοψίματα ή πληγές του δέρματος, ή από τραυματισμούς που προκαλούν μώλωπες, αλλά δεν μπορούν να σπάσουν το δέρμα.
• Το σύνδρομο τοξικού σοκ που προκαλείται από σταφυλόκοκκο συμβαίνει επίσης πολύ συχνά σε γυναίκες που διατηρούν ένα ταμπόν για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από όσο πρέπει.
• Αν είχατε υποστεί στο παρελθόν μία φορά ΣΤΣ, έχετε περισσότερες πιθανότητες να το πάθετε εκ νέου στο μέλλον.

Συνδρόμου τοξικού σοκ από το ταμπόν: Συμπτώματα

Το ταμπόν είναι ασφαλές στο νερό, αλλά η λανθασμένη χρήση του και η αμέλεια αυξάνει τις πιθανότητες ενδομήτριας λοίμωξης και τοξικού σοκ.

Το τοξικό σοκ παρατηρήθηκε για πρώτη φορά στην αρχή της δεκαετίας του 1980 εξαιτίας ενός συγκεκριμένου τύπου ταμπόν.

Το εν λόγω προϊόν αποτελείτο από υλικά, τα οποία ευνοούσαν την ανάπτυξη του μικροβίου με την ονομασία «χρυσίζων σταφυλόκοκκος». Το συγκεκριμένο μικρόβιο προκαλεί φλεγμονή στο επιθήλιο του κόλπου και απελευθερώνει τοξίνες που μπορούν να αποβούν εξαιρετικά επικίνδυνες, απειλώντας ακόμη και τη ζωή της γυναίκας που το χρησιμοποιεί.

Παρότι ο συγκεκριμένος τύπος ταμπόν αποσύρθηκε από την αγορά, νεότερες επιστημονικές μελέτες κατέδειξαν ότι μια από τις κυριότερες αιτίες πρόκλησης τοξικού σοκ είναι ο χρόνος παραμονής του ταμπόν στον κόλπο.

Στην περίπτωση εμφάνισης του συνδρόμου, επιβάλλεται η άμεση μεταφορά της πάσχουσας στο νοσοκομείο, ώστε το φαινόμενο να αντιμετωπιστεί με ισχυρές δόσεις αντιβιοτικών φαρμάκων και ενδοφλέβιας χορήγησης υγρών για την υποστήριξη του κυκλοφορικού.

Τα συμπτώματα του τοξικού σοκ επιδεινώνονται ταχέως και μπορεί να αποδειχτούν θανατηφόρα μέσα σε δύο μόλις ημέρες.

Τα συμπτώματα αυτά περιλαμβάνουν:

• Ξαφνικός πυρετός πάνω από 39° C
• Σημάδια σοκ, συμπεριλαμβανομένης της χαμηλής αρτηριακής πίεσης και της ταχυκαρδίας, της ναυτίας, του εμετού, της λιποθυμίας, της ζαλάδας, της γενικευμένης ανησυχίας και της σύγχυσης.
• Εξάνθημα που μοιάζει με ηλιακό έγκαυμα. Το εξάνθημα αυτό μπορεί να εκδηλωθεί σε διάφορες περιοχές του σώματός σας ή απλά σε ορισμένα σημεία, όπως οι μασχάλες ή η βουβωνική χώρα.
• Έντονος πόνος σε ένα μολυσμένο τραύμα

Άλλα συμπτώματα του ΣΤΣ από το ταμπόν μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Σοβαρή γριππώδη συμπτώματα, όπως μυϊκούς πόνους, κράμπες στο στομάχι, πονοκέφαλο, ή πονόλαιμο.
• Ερυθρότητα στο εσωτερικό της μύτης και του στόματος.
• Επιπεφυκίτιδα
• Δέρμα που ξεφλουδίζει ή/και δημιουργεί φολίδες, ιδιαίτερα στις παλάμες των χεριών και τα πέλματα των ποδιών

Ταμπόν: Μέθοδοι πρόληψης

Μέθοδοι πρόληψης

-Πλένετε καλά τα χέρια σας με νερό και σαπούνι πριν από την τοποθέτηση.

-Μην αφήνετε το ταμπόν στον κόλπο για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 5 ωρών.

-Μην φοράτε το ταμπόν όταν κοιμάστε. Προτιμήστε το ταμπόν στη διάρκεια της μέρας και την σερβιέτα για τη νύχτα.

-Διαβάζετε πάντα τις οδηγίες που υπάρχουν στο εσωτερικό της συσκευασίας του προϊόντος.

-Η τοποθέτηση και η αφαίρεσή του θα πρέπει να γίνονται με μεγάλη προσοχή.

-Η χρήση ταμπόν από μη βαμβακερό ή εξαιρετικά απορροφητικό υλικό θα πρέπει να αποφεύγεται.

-Μην χρησιμοποιείτε ταμπόν το διάστημα που προηγείται της περιόδου, γιατί προκαλεί ξηρότητα κόλπου και ανάπτυξη μικροβίων.

Τα 4 επικίνδυνα μικρόβια που κρύβονται στην άμμο και τις πισίνες

Το καλοκαίρι στις παραλίες αλλά και γενικά ο τρόπος ζωής μας αλλάζει, οι συνήθειες μας ως προς την υγιεινή γίνονται πιο χαλαρές με αποτέλεσμα οι μολύνσεις να είναι πιο συχνές.

Τα παιδιά που παίζουν στην άμμο με τα κουβαδάκια φορώντας μονό το μαγιό τους είναι μια από τις κυριότερες αιτίες πρόκλησης πολλών μολυσματικών δερματοπαθειών. Το μολυσματικό κηρίο, η μολυσματική τερμινθος, οι μυρμηγκιές και οι μυκητιάσεις είναι οι συχνότερες από αυτές.

Μολυσματικό κηρίο

Το μολυσματικό κηρίο είναι λοίμωξη του δέρματος που προκαλείται συχνότερα από τον χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο ή πιο σπάνια από τον πυογόνο στρεπτόκοκκο. Συνηθέστερα, το μολυσματικό κηρίο εμφανίζεται στο πρόσωπο, μπορεί όμως να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος. Αρχικά η βλάβη έχει τη μορφή φυσαλλίδας η οποία εξαπλώνεται και μετατρέπεται σε εφελκίδα. Οι εφελκίδες μπορούν επίσης να απουσιάζουν και η βλάβη να είναι ερυθηματώδης με διαβρώσεις και πομφόλυγες. Υπάρχουν περιπτώσεις που οι βλάβες του δέρματος είναι εκτεταμένες.

Οι ήπιες περιπτώσεις αντιμετωπίζονται επαρκώς με τοπική εφαρμογή μουπυροσίνης τρεις φορές την ημέρα για επτά ημέρες. Χρήσιμη είναι η απομάκρυνση των εφελκίδων και η καλή υγιεινή της περιοχής. Σε εκτεταμένη προσβολή δίνεται συστηματικά αντισταφυλοκοκκική αγωγή που περιλαμβάνει δικλοξακιλλίνη ή ερυθρομυκίνη. Σε περιπτώσεις μολυσματικού κηρίου από ανθεκτικό στην ερυθρομυκίνη σταφυλόκοκκο, που απομονώνεται πολύ συχνά στα παιδιά, η αμοξυκιλλίνη σε συνδυασμό με κλαβουλανικό οξύ είναι αποτελεσματική εναλλακτική θεραπεία.

Μολυσματική τέρμινθος

Η μολυσματική τέρμινθος αποτελεί μια βλατιδώδη βλάβη του δέρματος που οφείλεται στον ιό της μολυσματικής τερμίνθου (ΙΜΤ). Ο ΙΜΤ ανήκει στην οικογένεια των Pox βιριδίων.

Στα βρέφη η μολυσματική τέρμινθος μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος και χαρακτηρίζεται από ομάδες ροδόχροων βλατίδων που φέρουν κεντρική εμβύθιση. Παιδιά με ατοπική δερματίτιδα εμφανίζουν επιρρέπεια στη λοίμωξη από τον ιό και σε αυτές τις περιπτώσεις η μολυσματική τέρμινθος ενδέχεται να επιδεινώσει την ατοπική δερματίτιδα.

Η μετάδοση είναι συχνή μέσω του νερού ( χρήση πισίνας) και αυξάνεται σημαντικά έπειτα από μηχανικό τραυματισμό. Η νόσος είναι καλοήθης και η θεραπεία δεν κρίνεται πάντα απαραίτητη καθώς η μολυσματική τέρμινθος φυσιολογικά υποχωρεί αυτόματα. Εάν χρειαστεί θεραπεία συνιστάται ελαφρά ψύξη ή επιφανειακή απόξεση έπειτα από εφαρμογή Emla με κλειστή περίδεση μία ώρα πριν. Στα βρέφη, ωστόσο, η εφαρμογή αυτού του είδους θεραπείας είναι δύσκολη.

Μυρμηγκιές

Οφείλονται στον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων. Εμφανίζονται στα γυμνά μέρη του σώματος κυρίως στα πέλματα και στις παλάμες συνηθως χωρίς πόνο εκτός από αυτές των πελμάτων που ο ασθενής αισθάνεται ότι έχει πατήσει ξένο σώμα. Στα παιδιά ένα μεγάλο ποσοστό αυτοιάται σπανίως όμως αυτές των πελμάτων. Θεραπευτικά τις αντιμετωπίζουμε με υγρό άζωτο που παγώνει τη βλάβη με αποτέλεσμα αυτή να νεκρώνεται και να αποπίπτει, με laser που γίνεται το ίδιο αλλά με θερμότητα, με διάφορα καυστικά μίγματα που συνταγογραφεί ο δερματολόγος στο σπίτι

Μυκητιάσεις

Υπάρχουν τρεις ομάδες μυκητών που προσβάλλουν τον άνθρωπο, οι ανθρωπόφιλοι , οι ζωόφιλοι και οι γεώφιλοι μύκητες ανάλογα με τον ξενιστή που μεσολαβεί ώστε να γίνει η μόλυνση. Πλακέ συνήθως ρόδινη με περιφερειακή απολέπιση και κεντρική ίαση είναι η συνήθης εικόνα. Θεραπευτικά συνταγογραφούνται αντιμυκητισιακά τοπικά και από το στόμα σε συνδυασμού με αντισηπτικά σαπούνια.