Το παιδί σας πεινάει ? Διψάει ? Θέλει κάτι που δεν του το δίνεται ? ….Και κάπου εδώ το Μπαμ γίνεται. Γκρίνια κατά συρροή που σας σπάει τα νεύρα, διαπεραστικές τσιρίδες, κλoτσιές και χτυπήματα στο πάτωμα σαν χταπόδι, παρατεταμένο κράτημα της αναπνοής σε ένδειξη διαμαρτυρίας, γιατί δεν του γίνεται εδώ και τώρα το χατίρι είναι μερικές μόνο από τις εκδηλώσεις των εκρήξεων θυμού που δύσκολα θα αποφύγετε αν το πιτσιρίκι σας βρίσκεται στην κρίσιμη ηλικία μεταξύ 18-36 μηνών.
Είναι η εποχή που οι τα παιδιά μας πασχίζουν να κατακτήσουν τον απέραντο κόσμο που τους περιτριγυρίζει χωρίς να έχουν ακόμα όλα τα εφόδια. Καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα από αυτά που μπορούν να πουν, θέλουν, αλλά δεν καταφέρνουν να κάνουν πάντα το δικό τους, χάνουν τον έλεγχο και ξεσπούν σε εκρήξεις θυμού. Η φάση μπορεί να διαρκέσει έως και τα 3,5 χρόνια. Ωστόσο, αν δεν υπάρξει άμεση διαχείριση και επιβολή ορίων τότε είναι πολύ εύκολο να γίνει μέρος της καθημερινής του συμπεριφοράς ακόμη και όταν μπει στην εφηβεία
Ακόμα και τα πιο καλόβολα παιδιά αυτής της ηλικίας εκεί γύρω στα ‘‘τρομερά’’ δύο μπορεί να έχουν περιστασιακά ένα τέτοιο ξέσπασμα, το οποίο είναι μέρος της ανάπτυξης του παιδιού και δεν πρέπει να το αντιμετωπίζουμε ως κάτι καταστροφικό, αλλά ως ευκαιρία να δημιουργήσουμε καλύτερη επικοινωνία με το παιδί.
Τρομερά « Δύο »: Πως αντιμετωπίζονται
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η καλύτερη δυνατή αντίδραση του γονιού είναι: «Τίποτα! Μην κάνετε απολύτως τίποτα. Περιμένετε να καταλαγιάσουν τα δυνατά συναισθήματα που προκάλεσαν την έκρηξη –κυρίως θυμός και λύπη– και ύστερα μιλήστε στο παιδί. Αντιμετωπίστε δηλαδή την έκρηξη θυμού σαν ένα φυσικό φαινόμενο που περιμένετε να περάσει, όπως μια καταιγίδα».
- Κρατήστε την ψυχραιμία σας: Με όσο πιο απαλή και συγκροτημένη φωνή, πείτε του: «Ξέρω ότι έχεις ταραχτεί, αλλά είναι ώρα να ηρεμήσεις». Διατηρήστε τον αυτοέλεγχό σας γιατί, αν το παιδί σας καταλάβει ότι το «κόλπο» πιάνει, θα αρχίσει να φωνάζει πιο δυνατά. Κρατήστε το για λίγο στην αγκαλιά σας και τελικά θα ηρεμήσει, είναι και το ίδιο φοβισμένο από την ένταση του θυμού του.
- Απομακρύνετε τον ταραξία από το κέντρο της προσοχής: Βουτήξτε τον δηλαδή αποφασιστικά και οδηγήστε τον σηκωτό στο αυτοκίνητο / πάρκινγκ /τουαλέτα, κάπου τέλος πάντων όπου δεν υπάρχουν θεατές και άρα η «παράστασή» του χάνει το νόημά της. Αν η σκηνή γίνει στο σαλόνι του σπιτιού σας μπροστά σε μια ντουζίνα προσκεκλημένους, στείλτε τον μικρό Βεζούβιο στο δωμάτιό του μέχρι να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
- Δεν σας κριτικάρουν όλοι και δεν σας βαθμολογήσουν ως γονιό: Αγνοήστε τους θεατές της σκηνής και επικεντρωθείτε στον μικρό πρωταγωνιστή. Σύμφωνοι, μερικοί όντως έχουν «καρφωθεί» πάνω σας, οι περισσότεροι όμως θα εκτιμήσουν θετικά μια αποφασιστική αντίδρασή σας.
- Δεν είναι προσωπική υπόθεση : Οι εκρήξεις θυμού είναι απόρροια της πορείας ανάπτυξης και του ταμπεραμέντου του παιδιού σας και όχι της ανατροφής που του δίνετε.
- Μην καταφύγετε σε φωνές και, προπαντός, όχι βία: Ακόμα και η παραμικρή ξυλιά στον ποπό στέλνει μήνυμα στο παιδί ότι οι ανθρώπινες σχέσεις καθορίζονται από τον νόμο του ισχυροτέρου, καθώς και ότι η χρήση βίας είναι θεμιτή.
- Πείτε εσείς αυτό που το παιδί θέλει να εκφράσει με λόγια, αλλά συνήθως δεν μπορεί: «Είσαι θυμωμένος γιατί η μαμά δεν σου αγοράζει τη σοκολάτα». Θα βοηθήσετε στην εκτόνωση της κατάστασης.
Τρομερά « Δύο »: Πρόβλεψη και σωτηρία
Μολονότι οι εκρήξεις θυμού έρχονται συνήθως από το πουθενά και χωρίς καμία προειδοποίηση, με λίγη προσοχή μπορείτε να μάθετε να «διαβάζετε» τα πρώτα συμπτώματα και να προλαβαίνετε τις « επικίνδυνες καταστάσεις » :
- Η κούραση και η πείνα αποτελούν πρόσφορο έδαφος για εκρήξεις θυμού: Αν πρέπει, λοιπόν, να πάτε μαζί στο σουπερμάρκετ, προτιμήστε πρωινές ώρες, όταν το πιτσιρίκι σας είναι χορτασμένο και δεν πεινάει ή νυστάζει.
- Τηρήστε αυστηρά τη ρουτίνα στα γεύματα και στην ώρα ύπνου του παιδιού: Αποφύγετε τις παρατεταμένες εξόδους, τα καθυστερημένα γεύματα και τα ξενύχτια που μπορεί να του δώσουν στα νεύρα!
- Μη «δωροδοκήσετε» το παιδί σας π.χ. με μια σοκολάτα για να σταματήσει τη σκηνή: Την επόμενη φορά, θα επανέλθει δριμύτερο για να πετύχει αυτό που θέλει.
Μείνετε σταθερή και ανυποχώρητη απέναντι στο «θηριάκι» σας, αλλά μάθετε να διαλέγετε τις μάχες σας και βάλτε προτεραιότητα στα «όχι» σας: Το να καθίσει δεμένος στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου είναι αδιαπραγμάτευτο κι ας χαλάσει τον κόσμο, αλλά δεν αξίζει τον κόπο να φτάσετε στα άκρα επειδή επιμένει να βάλει καφέ μπλουζάκι με το μπλε παντελόνι αντί για το κόκκινο που του πάει καλύτερα
Τρομερά « Δύο »: Συμπέρασμα
Οι εκρήξεις θυμού ελαττώνονται καθώς τα παιδιά αναπτύσσουν πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να διαχειρίζονται τα δυσάρεστα συναισθήματα και καταφέρνουν να εκφράζουν τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους αρτιότερα με τον λόγο. Εντούτοις, οι εκρήξεις θυμού μπορεί να συνεχιστούν ακόμα και κατά την ενήλικη ζωή αν το παιδί μάθει να τις χρησιμοποιεί ως εργαλείο για να πατάει τα ‘‘κουμπιά’’ σας και να πετυχαίνει αυτό που θέλει».