Η προσπάθεια μιας γυναίκας να μείνει έγκυος μπορεί να εξελιχθεί σε μία πολύ επώδυνη και κοστοβόρα διαδικασία.

Σήμερα, σχεδόν ένα στα πέντε ζευγάρια αντιμετωπίζουν προβλήματα γονιμότητας, τα οποία μπορούν να προκληθούν από ένα ευρύ φάσμα αιτίων.

Δείτε ποια προβλήματα υγείας μπορούν να επηρεάσουν τη γονιμότητα των γυναικών:

Αδυναμία σύλληψης: Ενδομητρίωση

Η ενδομητρίωση επηρεάζει περίπου μία στις 10 γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας και μπορεί να είναι αιτία επώδυνης περιόδου.

Η κατάσταση αναπτύσσεται όταν το ενδομήτριο, ο ιστός στο εσωτερικό της μήτρας που κάθε μήνα προετοιμάζεται για την εμφύτευση και την παραμονή ενός εμβρύου, αναπτύσσεται έξω από τη μήτρα, συνήθως στις σάλπιγγες και τις ωοθήκες, προκαλώντας φλεγμονή και ουλές. Η φλεγμονή και οι ουλές προκαλούν δυσλειτουργία ή φραγή των σαλπίγγων, κατάσταση που μπορεί να καταστρέψει τις ωοθήκες, μειώνοντας έτσι την ποιότητα και / ή τον αριθμό των ωαρίων. Η κατάσταση αντιμετωπίζεται συνήθως με χειρουργική επέμβαση.

Τα συμπτώματα της ενδομητρίωσης

Από όλες τις ασθενείς με ενδομητρίωση παρουσιάζει συμπτώματα ένα ποσοστό, το 60-70%. Τα βασικότερα συμπτώματα είναι:

• πόνοι στην ελάσσονα πύελο, συνήθως κατά το δεύτερο μέρος του κύκλου
• περιοδικά επαναλαμβανόμενοι πόνοι στην οσφυϊκή χώρα
• πόνοι κατά την έμμηνο ρύση που βαίνουν μειούμενοι μαζί της και μετά εξαφανίζονται
• πόνοι κατά την επαφή
• πόνοι κατά την ούρηση
• διαταραχές της εμμήνου ρύσεως

Πόνοι που φτάνουν στο μέγιστό τους σημείο μία με τρεις ημέρες πριν ξεκινήσει η έμμηνος ρύση

Φυσικά, η ενδομητρίωση η οποία έχει δημιουργήσει αλλοιώσεις στις ωοθήκες και στις σάλπιγγες όπως και συμφύσεις είναι ένα σοβαρό εμπόδιο για την απόκτηση παιδιού. Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει να γίνεται ένας προσεκτικός χειρουργικός χειρισμός.

Η διάγνωση της ενδομητρίωσης

Πώς γίνεται όμως η διάγνωση; Επί υποψίας ενδομητρίωσης ο θεράπων ιατρός πρέπει να παίρνει ένα πλήρες ιστορικό και να γίνεται γυναικολογική εξέταση και ενδοκολπικός υπέρηχος έσω γεννητικών οργάνων.

Όταν υπάρχουν μικρές εστίες ενδομητρίωσης τότε είναι δύσκολο να ψηλαφηθούν όπως και να φανούν σε έναν υπέρηχο. Σε περίπτωση που υπάρχουν κάποιες αλλοιώσεις στις σάλπιγγες τότε ο υπέρηχος μπορεί να προσφέρει μια μεγάλη υπηρεσία. Την τελική όμως διάγνωση μπορούμε να την βγάλουμε μόνο με μια λαπαροσκόπηση.

Σε αυτή την περίπτωση γίνεται, υπό γενική αναισθησία, μια πάρα πολύ μικρή τομή στον ομφαλό. Τοποθετείται ένα μικρό λαπαροσκόπιο στην ενδοκοιλιακή κοιλότητα και έτσι μπορούμε να διαγνώσουμε και ταυτόχρονα να θεραπεύσουμε.

Αδυναμία σύλληψης: Ινομυώματα

Τα ινομυώματα στη μήτρα είναι ακόμη μία κατάσταση που μπορεί να επηρεάσει τη γυναικεία γονιμότητα. Μερικά ινομυώματα βρίσκονται σε σημεία της μήτρας, στα οποία θα μπορούσαν να παρεμποδίσουν τη διαδρομή του σπέρματος από το τραχηλικό στόμιο προς το στόμιο της σάλπιγγας. Έτσι η συνάντηση του σπερματοζωαρίου και του ωαρίου μέσα στον αυλό της σάλπιγγας, η οποία είναι απαραίτητη για τη γονιμοποίηση, δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί. Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις, στέρεες, στρογγυλές αναπτύξεις, οι οποίες συνήθως δεν δημιουργούν πρόβλημα, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να αφαιρεθούν χειρουργικά.

Ινομυώματα: Ποια είναι τα συμπτώματα που προκαλούν;

Τα ινομυώματα μπορεί να προκαλέσουν ποικίλα συμπτώματα, δεν είναι όμως καθόλου σπάνιο να ανακαλυφθούν τυχαία κατά την γυναικολογική εξέταση ή στο υπερηχογράφημα χωρίς να υπάρχει κάποια χαρακτηριστική εκδήλωση. Όταν είναι μικρά είναι συνήθως ασυμπτωματικά ,όταν όμως μεγαλώσουν μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα.

Συνηθισμένα συμπτώματα:

• Αυξημένη απώλεια αίματος κατά τη διάρκεια της περιόδου
• Πόνος κατά την περίοδο ή την σεξουαλική επαφή
• Βαθιά ενόχληση ή αίσθημα βάρους στο κάτω μέρος της κοιλιάς
• Εάν το ινομύωμα είναι πολύ μεγάλο μπορεί να πιέζει την ουροδόχου κύστη ή το έντερο, οπότε εμφανίζεται συχνουρία ή δυσκοιλιότητα αντίστοιχα.
• Ανώμαλες αιμορραγίες
• Έχουν ενοχοποιηθεί για υπογονιμότητα και επαναλαμβανόμενες αποβολές λόγω ότι μπορεί να επιφέρουν μεγάλη αλλοίωση στην κοιλότητα της μήτρας εμποδίζοντας την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου ή οδηγώντας στην αποβολή του.

Ινομυώματα: Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Η διάγνωση των ινομυωμάτων μπορεί να γίνει με την αμφίχειρη γυναικολογική εξέταση, με το διακολπικό και διακοιλιακό υπερηχογράφημα αλλά και με την αξονική και μαγνητική τομογραφία. Κατά την αμφίχειρη γυναικολογική εξέταση μπορεί να ψηλαφηθεί όγκος σκληρός και ανώδυνος ,που μπορεί να προκαλεί παραμόρφωση του σώματος της μήτρας. Με το διακοιλιακό υπερηχογράφημα μπορεί να εντοπιστεί ένα μεγαλύτερο ινομύωμα ενώ στο κολπικό υπερηχογράφημα θα γίνει απεικόνιση ολόκληρου του ινομυώματος ακόμα και αν είναι μικρό σε μέγεθος και μπορεί να μετρηθεί με ακρίβεια. Απεικόνιση των ινομυωμάτων θα γίνει επίσης στην αξονική και μαγνητική τομογραφία αλλά σπάνια θα απαιτηθούν αυτές οι εξετάσεις. Όμως πρέπει να τονιστεί ότι η οριστική διάγνωση για την καλοήθη φύση τους γίνεται με την ιστολογική εξέταση μετά την αφαίρεσή τους.

Αδυναμία σύλληψης: Πολύποδες ενδομητρίου

Οι πολύποδες είναι καλοήθεις νεοπλασίες που αναπτύσσονται στο ενδοθήλιο της μήτρας. Περίπου 1 στις 10 γυναίκες 30-60 ετών θα εμφανίσει ενδομητρικό πολύποδα. Μία γυναίκα μπορεί να έχει έναν ή πολλούς πολύποδες. Η αιμορραγία είναι το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα. Σπανίως μπορεί να περιέχουν καρκινικά κύτταρα, ενώ η αιτία δημιουργίας τους δεν είναι γνωστή. Επειδή οι πολύποδες καταλαμβάνουν τον κρίσιμο χώρο που απαιτείται για την εμφύτευση του εμβρύου, πρέπει να διερευνώνται υπερηχογραφικά και να απομακρύνονται με χειρουργική επέμβαση πριν ένα ζευγάρι ολοκληρώσει μία θεραπεία γονιμότητας.

Πολύποδες: Ποια είναι τα συμπτώματα που προκαλούν;

Η συμπτωματολογία των πολυπόδων εξαρτάται από το μέγεθος και τη θέση τους. Πολλές φορές είναι τελείως ασυμπτωματικοί και ανακαλύπτονται τυχαία κατά τον γυναικολογικό έλεγχο.

Οι σχετικά μεγάλοι πολύποδες που προβάλλουν μέσα στην κοιλότητα της μήτρας μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη απώλεια αίματος κατά την περίοδο, ή και άσχετα από αυτήν, σε οποιαδήποτε ημέρα του κύκλου.

Μικρότεροι πολύποδες, και ιδίως αυτοί του τραχήλου, συνήθως προκαλούν μια μικρή απώλεια αίματος υπό την μορφή κηλίδων που λερώνουν το εσώρουχο. Αν μάλιστα ο πολύποδας προεξέχει από το τραχηλικό στόμιο στον κόλπο, οι κηλίδες αυτές αίματος μπορεί να εμφανίζονται μετά τη σεξουαλική επαφή.

Πολύποδες: Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Οι πολύποδες μπορεί να αποκαλυφθούν τυχαία στη γυναικολογική εξέταση αν προβάλουν από το τραχηλικό στόμιο ή να φανούν κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο της μήτρας σαν μόρφωμα μέσα στην ενδομητρική κοιλότητα. Ο υπερηχογραφικός έλεγχος είναι καλό να γίνεται κατά την 7η με 10η μέρα του κύκλου όπου το ενδομήτριο δεν είναι πεπαχυσμένο και δίνει καλύτερη υπερηχογραφική εικόνα.

Η οριστική διάγνωση γίνεται με την αφαίρεση τους με διαγνωστική απόξεση(απόξεση του ενδομητρίου) και την ιστολογική εξέταση των ξεσμάτων , ενώ η υστεροσκόπηση δίνει χαρακτηριστική εικόνα και συντελεί στον ασφαλέστερο εντοπισμό και στην αφαίρεση τους.

Αδυναμία σύλληψης: Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών

Πρόκειται για διαταραχή του ενδοκρινικού συστήματος που χαρακτηρίζεται από ανισορροπία ορμονών. Στις γυναίκες, η αυξημένη παραγωγή ανδρογόνων μπορεί να διαταράξει το φυσιολογικό ρυθμό ωορρηξίας ή να οδηγήσει στην πλήρη αναστολή της ωορρηξίας. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιο δύσκολο για τη γυναίκα να συλλάβει. Παρά τις δυσκολίες που μπορεί να προκαλέσει στην επίτευξη σύλληψης, οι γυναίκες με το σύνδρομο ανταποκρίνονται καλά στη θεραπεία και οι περισσότερες καταφέρνουν να αποκτήσουν παιδιά.

Πολυκυστικές Ωοθήκες: Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα συνήθη συμπτώματα των πολυκυστικών ωοθηκών είναι:

• Αραιομηνόρροια
• Ανωοθηλακιορρηκτικοί κύκλοι (κύκλοι χωρίς ωορρηξία)
• Υπογονιμότητα
• Αυξημένος κίνδυνος αποβολής
• Δασυτριχισμός
• Ακμή
• Λιπαρή επιδερμίδα
• Αλωπεκία
• Αύξηση βάρους
• Παχυσαρκία
• Τριχόπτωση

Πολυκυστικές Ωοθήκες: Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Η διάγνωση των πολυκυστικών ωοθηκών γίνεται από τον αρμόδιο γιατρό που είναι ο γυναικολόγος ή ο ενδοκρινολόγος. Αρχικώς, θα καταγράψει το λεπτομερές ιατρικό ιστορικό σου και στη συνέχεια, ακολουθεί η κλινική εξέταση για να καταγραφούν τα σημεία υπερανδρογοναιμίας. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις καταγράψει ακριβώς τη συχνότητα της περιόδου σου, καθώς και τυχόν ανωμαλίες που διαπιστώνεις στον κύκλο σου.

Απαιτείται ορμονολογικός έλεγχος με αιματολογικές εξετάσεις και υπέρηχος έσω γεννητικών οργάνων για να εξεταστεί ο όγκος των ωοθηκών και η υφή τους.