Η ερωτοφοβία είναι περίπλοκη και πολλοί έχουν ταυτόχρονα περισσότερες από μία από τις φοβίες που εντάσσονται κάτω από τον γενικό όρο ερωτοφοβία.
Αν δεν αντιμετωπιστεί, η ερωτοφοβία μπορεί να είναι καταστροφική και μπορεί να οδηγήσει κάποιον με τη διαταραχή να αποφύγει όχι μόνο τις ερωτικές σχέσεις αλλά και άλλες μορφές στενής επαφής.
Ερωτοφοβία: Οι φοβίες που προκαλούν αποστροφή από το σεξ
Συνουσιοφοβία (Genophobia)
Είναι ο φόβος της σεξουαλικής επαφής. Πολλοί άνθρωποι με συνουσιοφοβία είναι σε θέση να ξεκινήσουν ρομαντικές σχέσεις και μπορεί να απολαύσουν δραστηριότητες όπως φιλιά και αγκαλιές, αλλά φοβούνται να προχωρήσουν σε σεξουαλική επαφή.
Φόβος οικειότητας
Ο φόβος της οικειότητας συχνά, αν και όχι πάντα, βασίζεται σε έναν φόβο εγκατάλειψης ή το δίδυμό του, τον φόβο της καταπίεσης. Εκείνοι που φοβούνται την οικειότητα δεν φοβούνται απαραίτητα το ίδιο το σεξ, αλλά φοβούνται τη συναισθηματική εγγύτητα που αυτό μπορεί να φέρει.
Παραφοβία (Paraphobia)
Ο φόβος της σεξουαλικής διαστροφής είναι από μόνη της μια περίπλοκη φοβία. Μερικοί άνθρωποι φοβούνται ότι μπορεί να διαστραφούν οι ίδιοι, ενώ άλλοι φοβούνται τις διαστροφές των άλλων. Μερικά άτομα με παραφοβία έχουν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν παραδοσιακές σεξουαλικές σχέσεις που ταιριάζουν καλά στον προσωπικό τους ηθικό κώδικα, ενώ άλλοι φοβούνται ότι οποιαδήποτε μορφή οικειότητας μπορεί να εκτροχιαστεί σε κάτι διαστροφικό.
Αφηφοβία (Haphephobia)
Επίσης γνωστή και ως χειραψιφοβία (chiraptophobia), είναι ο φόβος του να σε αγγίζει κάποιος άλλος και συχνά επηρεάζει όλες τις σχέσεις, όχι μόνο τις σχέσεις ρομαντικής φύσης. Μερικοί άνθρωποι αποφεύγουν ακόμα και την απλή φυσική επαφή από έναν συγγενή, ενώ άλλοι φοβούνται μόνο την παρατεταμένη επαφή.
Γυμνοφοβία
Ο φόβος του γυμνού είναι συχνά περίπλοκος. Μερικοί άνθρωποι φοβούνται να είναι γυμνοί, ενώ άλλα άτομα φοβούνται το να είναι γυμνοί οι άλλοι γύρω τους. Αυτός ο φόβος συνήθως σηματοδοτεί ζητήματα εικόνας σώματος ή συναισθηματικής ανεπάρκειας.
Φιλιφοβία (Philemaphobia)
Είναι ο φόβος του φιλιού και μπορεί να έχει πολλές αιτίες. Συχνά συνδέεται με σωματικές ανησυχίες, όπως ανησυχία για κακή αναπνοή, ή ακόμη και μικροβιακή φοβία.
Ερωτοφοβία: Αντιμετώπιση
Επειδή η ερωτοφοβία είναι τόσο περίπλοκη, απαιτείται γενικά επαγγελματική θεραπεία. Οι σεξουαλικοί θεραπευτές είναι εξουσιοδοτημένοι επαγγελματίες ψυχικής υγείας που έχουν ολοκληρώσει πρόσθετη εκπαίδευση και πιστοποίηση και πολλοί είναι η καλύτερη επιλογή για τη θεραπεία σεξουαλικών ανησυχιών.
Ωστόσο, δεν είναι γενικά απαραίτητο να αναζητήσετε σεξουαλικό θεραπευτή, καθώς οι περισσότεροι επαγγελματίες ψυχικής υγείας είναι ικανοί να θεραπεύουν και να διαχειρίζονται την ερωτοφοβία. Η ερωτοφοβία ανταποκρίνεται γενικά καλά στη θεραπεία, αν και η σύνθετη ερωτοφοβία μπορεί να χρειαστεί χρόνο και προσπάθεια για τελική επίλυση.
Επειδή η φύση του φόβου είναι τόσο προσωπική, είναι σημαντικό να βρείτε έναν θεραπευτή με τον οποίο να αισθάνεστε πραγματικά άνετα. Ο θεραπευτής σας μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει μια τεχνική που ονομάζεται γνωστική συμπεριφορική θεραπεία για την αντιμετώπιση των σεξουαλικών δυσκολιών.
Πηγή: Iatropedia
Σεξ: Πόσο πρέπει να διαρκεί για να μας… φτάνει
Οι απόψεις αναφορικά με τη διάρκεια που πρέπει να έχει το σεξ διίστανται! Άλλοι κάνουν λόγο για ποιότητα και άλλοι για ποσότητα!
Σύμφωνα με μελέτη σε ετερόφυλα ζευγάρια από πέντε διαφορετικές χώρες σχετικά με τη μέση διάρκεια του σεξ, η κολπική επαφή διαρκεί περίπου 5,4 λεπτά πριν την εκσπερμάτιση του άνδρα. Από τρία έως 13 λεπτά θεωρείται μια φυσιολογική διάρκεια για το κολπικό σεξ, σύμφωνα με ειδικούς που διενήργησαν σχετική έρευνα το 2005, ενώ πρόσφατη μελέτη του 2020 υποστηρίζει ότι η μέση γυναίκα χρειάζεται 13,41 λεπτά για να φτάσει σε οργασμό κατά τη διάρκεια του σεξ με έναν ερωτικό σύντροφο, ενώ χρειάζεται και ενέργειες πέραν της διείσδυσης.
Κατά μέσο όρο, γυναίκες και άνδρες που βρίσκονται σε σχέση αναφέρουν ότι τα προκαταρκτικά διαρκούν 11 και 13 λεπτά αντίστοιχα, όπως αναφέρει μελέτη σε ετερόφυλα ζευγάρια. Συγκεκριμένα οι άνδρες έτειναν να αναφέρουν ότι τα προκαταρκτικά διαρκούσαν λιγότερο σε σχέση με τη διάρκεια που ανέφεραν οι γυναίκες, αλλά και τα δύο φύλα υποστήριζαν ότι το σεξ διαρκούσε περίπου επτά λεπτά.
Η εξαίρεση στον κανόνα αυτό μπορεί να αφορά στις ομόφυλες σχέσεις μεταξύ γυναικών: Μια μελέτη του 2014 βρήκε ότι ο μέσος χρόνος του σεξ μεταξύ γυναικών σε ομόφυλες σχέσεις ήταν τα 35-40 λεπτά, σε σύγκριση με τα 15-30 λεπτά στις σχέσεις διαφορετικών φύλων και στις σχέσεις μεταξύ ανδρών. Σχεδόν το 20% των γυναικών σε σχέσεις του ίδιου φύλου ανέφεραν ότι η ερωτική πράξη διαρκούσε τουλάχιστον μία ώρα.
Υπάρχει ιδανική διάρκεια στο σεξ;
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ιδανική διάρκεια στο σεξ, εκτός από αυτό που κάνει τον καθένα να αισθάνεται καλύτερα. Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως κατά μέσο όρο τα επτά έως 13 λεπτά είναι μια «επιθυμητή» διάρκεια για το κολπικό σεξ, με το ένα έως δύο λεπτά να θεωρείται «πολύ λίγο», τα τρία έως επτά λεπτά να θεωρούνται «επαρκής χρόνος» και τα 10 έως 30 λεπτά να θεωρούνται «πολύ».
Παρόλα αυτά, οι αριθμοί ποικίλλουν από έρευνα σε έρευνα: Σε μελέτη του 2010 σε 300 ετερόφυλα παντρεμένα ζευγάρια, οι γυναίκες ήθελαν το κολπικό σεξ να διαρκεί κατά μέσο όρο 16 λεπτά. Μια δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε το 2019 στο Twitter με τη συμμετοχή 2.380 ανθρώπων σχετικά με τον χρόνο τερματισμού της διείσδυσης βρήκε ότι το 61% ήθελε η διείσδυση να διαρκεί 5-10 λεπτά, σε σύγκριση με το 26% που ανέφεραν ότι θέλουν να διαρκεί περισσότερα από 11 λεπτά.
Όπως γίνεται κατανοητό, υπάρχουν διάφορες απόψεις σχετικά με αυτό που θεωρείται ιδανικό, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει συμφωνία για το αν τελικά το μεγαλύτερης διάρκειας σεξ είναι καλύτερο ή χειρότερο. Μια άλλη δημοσκόπηση σε 819 άτομα με την ερώτηση «Βαριέστε ποτέ κατά τη διάρκεια της διείσδυσης ή σκέφτεστε ότι θέλετε να τελειώσει;» το 82% των συμμετεχόντων απάντησε θετικά. Αντίθετα, σε προηγούμενη έρευνα του 2010, το 43% των παντρεμένων γυναικών που ρωτήθηκαν απάντησε ότι ήθελαν το κολπικό σεξ να διαρκεί περισσότερο, το 39% ότι ένιωθε καλά με την τρέχουσα διάρκεια και μόλις το 18% ότι ήθελε να διαρκεί λιγότερο.
Καταληκτικά, οι άνδρες και οι γυναίκες που βρίσκονται σε σχέση θέλουν τα περίπου 18-19 λεπτά της σεξουαλικής πράξης να αφορούν και σε κάτι πέρα της ουσιαστικής σεξουαλικής επαφής, όπως συμπεραίνει μελέτη του 2004 σε ετερόφυλα ζευγάρια.
Τα μεγαλύτερα σεξουαλικά προβλήματα των ανδρών
Εκατομμύρια άνδρες σε όλο τον κόσμο υποφέρουν από κάποια σεξουαλική διαταραχή σε μία περίοδο της ζωής τους, η οποία μάλιστα μπορεί να αποτελέσει πηγή διένεξης με τις συντρόφους τους. Ενώ όμως, τα προβλήματα αυτά επηρεάζουν έναν μεγάλο αριθμό ανδρών, οι ειδικοί εξηγούν πως οι περισσότεροι από αυτούς θεωρούν ότι ανήκουν στη μειοψηφία και όχι στην πλειοψηφία, με αποτέλεσμα να αποσιωπούν το πρόβλημα και να μην αναζητούν λύση.
Οι περισσότεροι μάλιστα, όχι μόνο δεν απευθύνονται σε ένα ειδικό, αλλά δε συζητούν το πρόβλημα ούτε με τη σύντροφό τους. Τα πιο συχνά σεξουαλικά προβλήματα που απασχολούν τους άνδρες σήμερα είναι:
1. Στυτική δυσλειτουργία :Συμβαίνει όταν δεν μπορεί να επιτευχθεί στύση ικανή για συνουσία. Πρόκειται για ένα αρκετά συχνό πρόβλημα που προκαλείται από την ανεπαρκή ροή του αίματος στο πέος και επηρεάζει σχεδόν 30 εκατομμύρια άνδρες στις ΗΠΑ. Είναι σημαντικό να διερευνηθεί η υποκείμενη αιτία της δυσλειτουργίας συμπεριλαμβανομένων και των παραγόντων κινδύνου που επηρεάζουν την καρδιοαγγειακή υγεία, όπως είναι η παχυσαρκία, ή το κάπνισμα. Υπάρχουν αρκετά φάρμακα ικανά να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της ΣΔ, όπως είναι το Viagra και το Cialis.
2. Ακράτεια ούρων. Πρόκειται για ένα συχνό πρόβλημα που προκαλεί έντονη δυσφορία και χαρακτηρίζεται από την ακούσια απώλεια ούρων. Οι ειδικοί εξηγούν πως σχεδόν πάντα προέρχεται από μια ιατρική κατάσταση η οποία μπορεί να αντιμετωπιστεί. Είτε με φαρμακευτική αγωγή, είτε με κάποιες αλλαγές που σχετίζονται με τη συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής, το πρόβλημα είναι διαχειρίσιμο και δεν υπάρχει λόγος να επηρεάζει την ποιότητα ζωής του ατόμου.
3. Νόσος Peyronie (περονί): Είναι η νόσος κατά την οποία το πέος εμφανίζει κάμψη εξαιτίας της ανάπτυξης ινώδους πλάκας στο λευκό χιτώνα του. Η κάμψη αυτή του πέους συχνά προκαλεί πόνο κατά τη συνουσία, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη, ή ακόμα και αδύνατη η επίτευξή της. Το χειρουργείο είναι ο τρόπος αντιμετώπισης που υπάρχει για τις σοβαρές περιπτώσεις της νόσου. Ταυτόχρονα, διερευνούνται νέες εναλλακτικές που συμπεριλαμβάνουν τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, είτε από το στόμα, είτε σε ενέσιμη μορφή, με στόχο τη διάσπαση του προβληματικού ιστού.
4. Πρόωρη εκσπερμάτιση: Είναι το πιο συχνό παράπονο των ανδρών σχετικά με τη σεξουαλική λειτουργία και αναφέρεται από το 33%. Συμβαίνει όταν η εκσπερμάτιση πραγματοποιείται σύντομα μετά τη σεξουαλική διέγερση, αλλά η διάγνωση εξαρτάται επίσης από τα επίπεδα ικανοποίησης αναφορικά με τη σεξουαλική πράξη που δηλώνει τόσο ο άνδρας, όσο και η σύντροφος. Οι ειδικοί αναφέρουν σαν ένα πρώτο τρόπο αντιμετώπισης, τη χρήση κάποιων τοπικών σπρέι με λιδοκαΐνη τα οποία επιδρούν άμεσα στις νευρικές απολήξεις που ελέγχουν την εκσπερμάτιση και την καθυστερούν. Τα σπρέι είναι σχεδιασμένα έτσι ώστε να απορροφούνται γρήγορα και να μην επηρεάζουν τη σύντροφο. Η πρόωρη εκσπερμάτιση ωστόσο σχετίζεται με πολλούς παράγοντες που σχετίζονται με τη σωματική και την ψυχική υγεία , καθώς και με τον τρόπο ζωής και κατά συνέπεια, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της, είναι σημαντικό ο άνδρας να απευθυνθεί στον ειδικό που εμπιστεύεται.
5. Χαμηλή τεστοστερόνη: Η τεστοστερόνη είναι η πιο σημαντική ανδρική ορμόνη και βοηθά στη διατήρηση της σεξουαλικής ορμής, της παραγωγής σπερματοζωαρίων, ακόμα και της οστικής και μυϊκής μάζας. Όταν τα επίπεδα της είναι χαμηλά, είναι πολύ πιθανό να μειωθεί η σεξουαλική ορμή και να προκληθούν αλλαγές στη διάθεση, με αποτέλεσμα να υπάρχει επίπτωση στην ερωτική ζωή του ατόμου. Μια απλή εξέταση αίματος μπορεί να εντοπίσει τα χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης και στη συνέχεια να συζητηθούν με τον ιατρό οι διαθέσιμες εναλλακτικές για την αύξηση τους.
Σήμερα υπάρχουν πολλές εναλλακτικές για την αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων, οι οποίες μάλιστα έχουν λίγες, ή και καθόλου παρενέργειες. Είναι σημαντικό λοιπόν, οι άνδρες που έχουν κάποιο παράπονο από τη σεξουαλική τους ζωή να το συζητήσουν με έναν ειδικό που εμπιστεύονται.