Λευχαιμία: Τα συμπτώματα της λευχαιμίας δεν εντοπίζονται πάντα εύκολα και ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο της ασθένειας.
Στις πιο συχνές μορφές λευχαιμίας συγκαταλέγονται η οξεία μυελογενής λευχαιμία και η χρόνια λευχαιμία. Σύμφωνα με την κλινική Mayo, υπάρχουν αρκετά κοινά σημεία και συμπτώματα για τη διάγνωση της ασθένειας.
Επειδή κάποια από αυτά όμως είναι μη ειδικά, αφορούν δηλαδή και άλλες ασθένειες και μάλιστα κοινές, π.χ. γρίπη, μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση. Η ακριβής αιτία της λευχαιμίας δεν είναι γνωστή, εικάζεται όμως ότι οφείλεται σε συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων.
Λευχαιμία: Τα 5 συμπτώματα
Πυρετός / ρίγη
Οι πάσχοντες μπορεί να έχουν θερμοκρασία σώματος υψηλότερη ή χαμηλότερη από τη φυσιολογική. Είναι επίσης πιθανό να αντιμετωπίζουν δυσκολία στον ύπνο.
Συχνές ή σοβαρές λοιμώξεις
Εάν αντιμετωπίζετε συχνά λοιμώξεις και πιθανώς πιο σοβαρές από το συνηθισμένο, μπορεί να αποτελεί ένδειξη λευχαιμίας. Η κατάσταση υποδηλώνει πρόβλημα με τα λευκά αιμοσφαίρια, τα οποία αποτελούν μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού για την καταπολέμηση των λοιμώξεων.
Απώλεια βάρους χωρίς δίαιτα
Η ανεξήγητη απώλεια βάρους παρά την συνήθη πρόσληψη φαγητού, μπορεί επίσης να υποδεικνύει λευχαιμία. Μπορεί επίσης να συνδέεται με διαβήτη.
Αιμορραγία και μώλωπες
Αν ένας μικροτραυματισμός προκαλεί μεγάλη απώλεια αίματος ή αν το δέρμα σας μελανιάζει εύκολα, συμβουλευτείτε γιατρό.
Υπερβολική εφίδρωση, ειδικά τη νύχτα
Αν υποφέρετε από αϋπνίες και ιδρώνετε υπερβολικά τη νύχτα, μπορεί να οφείλεται στη λευχαιμία.
Εκτός από τα παραπάνω, στα συμπτώματα της λευχαιμίας περιλαμβάνονται επίσης η επίμονη κούραση, η διόγκωση του ήπατος ή του σπλήνα, οι επαναλαμβανόμενες ρινορραγίες, τα μικροσκοπικά κόκκινα στίγματα στο δέρμα και ο πόνος στα οστά.
Μορφές Λευχαιμίας
Η λευχαιμία χωρίζεται σε δύο κύριες κατηγορίες: οξεία λευχαιμία και χρόνια λευχαιμία. Η οξεία λευχαιμία αποτελεί τη νόσο που εμφανίζεται κυρίως σε παιδιά από τη βρεφική ηλικία μέχρι και την ενηλικίωση. Οι χρόνιες λευχαιμίες παρουσιάζονται κυρίως σε ενήλικες, από 50 χρονών και άνω. Τα πιο συνηθισμένα είδη λευχαιμίας είναι η Μυελογενής και η Λεμφοβλαστική που μπορούν να είναι οξείες ή χρόνιες λευχαμίες.
Στη περίπτωση της οξείας μορφής λευχαιμίας τα λευχαιμικά κύτταρα, που είναι ανώριμα και μη λειτουργήσιμα, αναπτύσσονται πολύ γρήγορα. Ό μυελός συχνά δεν μπορεί να παράγει αρκετά φυσιολογικά ερυθρά αιμοσφαίρια, λευκά αιμοσφαίρια και αιμοπετάλια.
Στη χρόνια μορφή λευχαιμίας, στα πρώτα στάδια, ο μυελός λειτουργεί κανονικά, τα λευχαιμικά κύτταρα αναπτύσσονται πιο αργά, επιτρέποντας έτσι και τη δημιουργία περισσότερων φυσιολογικών κυττάρων. Αυτός είναι και ο λόγος που τα συμπτώματα αργούν να εμφανιστούν, έτσι μπορεί να περάσουν μήνες ή ακόμα και χρόνια μέχρι να ληφθούν μέτρα για την αντιμετώπιση της.
Λευχαιμία: Τα αίτια
Το τι προκαλεί τη λευχαιμία είναι άγνωστο. Ωστόσο, αποδεδειγμένα η μονάζουσα ακτινοβολία και χημικές ουσίες όπως το βενζόλιο προκαλούν λευχαιμία. Τα συμπτώματα της λευχαιμίας σχετίζονται με την ελάττωση των φυσιολογικών αιμοποιητικών κυττάρων στο μυελό των οστών που αυτό έχει σαν συνέπεια την αδυναμία του οργανισμού, αιμορραγίες από τη μύτη, τα ούλα και πυρετός με ή χωρίς διαπιστωμένη λοίμωξη. Κάποια άλλα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν είναι:
- Αδυναμία και κόπωση.
- Συχνές λοιμώξεις.
- Πυρετοί πολλές φορές χωρίς λόγο.
- Μώλωπες που εμφανίζονται με απλά κτυπήματα ή ακόμα και με μικρή πίεση του δέρματος. Οι μώλωπες αυτοί μεγαλώνουν και αργούν να υποχωρήσουν.
- Αιμορραγίες από τους βλεννογόνους αδένες, από τα έντερα ή και από το δέρμα.
- Πόνος στα οστά.
- Παρουσία και πρήξιμο λεμφαδένων κυρίως στις μασχάλες, στο τράχηλο και στο λαιμό.
- Επίσης πρήξιμο παρουσιάζεται και στους όρχεις.
Λευχαιμία: Διάγνωση και Θεραπεία
Η λευχαιμία εντοπίζεται με δύο εξετάσεις – εξέταση αίματος και βιοψία μυελού των οστών. Η λευχαιμία, είναι ένας τύπος καρκίνου που μπορεί να διαγνωσθεί εύκολα με ενδείξεις από εξετάσεις αίματος, συνεπώς οι τακτικές εξετάσεις αίματος είναι πολύ σημαντικές για την πρόληψη και θεραπεία της λευχαιμίας.
Η υπάρχουσα θεραπεία για τη λευχαιμία έχει ποσοστά επιτυχίας 80-90%. Η θεραπεία γίνεται σε εξειδικευμένα ιατρικά κέντρα ή σε εξειδικευμένες ιατρικές μονάδες του νοσοκομείου, με εκπαιδευμένους ιατρούς και νοσοκόμες, με έμπειρο ψυχολόγο και κοινωνική λειτουργό. Η θεραπεία εξαρτάται από το είδος και με το πόσο προχωρημένη είναι η ασθένεια, για αυτό υπάρχουν διάφορα είδη θεραπείας όπως:
2. Ραδιοθεραπεία.
3. Μεταμόσχευση μυελού των οστών.
4. Μεταμόσχευση περιφερικών αρχέγονων κυττάρων.
Η θεραπεία διαρκεί από 1-3 χρόνια. Σε αρκετές περιπτώσεις ο ασθενής ξεκινά τη θεραπεία στο νοσοκομείο και τη τελειώνει στο σπίτι ή σε εξωτερικό ιατρείο. Όταν περάσουν 5 χρόνια μετά το τέλος της τελευταίας θεραπείας και δεν εμφανιστεί ξανά η ασθένεια, τότε θεωρείται ότι ο ασθενής έχει θεραπευτεί τελείως και έχει τις ίδιες πιθανότητες να ασθενήσει ξανά, όπως ένας υγιής άνθρωπος που δεν είχε ασθενήσει ποτέ του με λευχαιμία.
Σε γενικό πλαίσιο, ο ασθενής παύει να καλείται ‘ασθενής’ μετά το πέρας της θεραπείας του, αλλά είναι ένας υγιής άνθρωπος, που μπορεί να ασχοληθεί με όποια δραστηριότητα θέλει. Συνήθως απαιτείται ένα διάστημα 1-2 ετών για την πλήρη απαναφορά του οργανισμού. Ο υγιής, πλέον, άνθρωπος, μπορεί να φοιτήσει να εργαστεί, να ασκηθεί και να φτιάξει οικογένεια. Δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με προκατάληψη ή φόβο για την υγεία του, αλλά σαν ένας άνθρωπος όπως όλοι μας. Αντιθέτως μάλιστα οι άνθρωποι που ξεπέρασαν τέτοιου είδους ασθένειες έχουν γίνει πολύ δυνατοί και μπορούν και ξεπερνούν τα προβλήματα της ζωής πιο εύκολα, γιατί ξέρουν ότι δεν υπάρχει πιο μεγάλο δώρο στη ζωή από την υγεία.
Λευχαιμία: Τροφές που επιτρέπονται και τροφές που απαγορεύονται
Τροφές που πρέπει να αποφεύγονται | Τροφές που επιτρέποντα |
---|---|
Κρέατα
|
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι συσκευασίες να ανοίγονται τη μέρα που καταναλώνονται. |
Ψάρι
|
|
Αβγά
|
|
Γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα
|
|
Λαχανικά
|
|
Φρούτα
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν επιτρέπεται το γκρέιπ-φρουτ καθώς μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα κυκλοσπορίνης |
|
Ροφήματα
|
|
Μέλι
|
|
Διάφορα
|
|
Φούρνοι – Ζαχαροπλαστεία
|
|