Πώς συνδέεται η ασπιρίνη με τον καρκίνο του παχέος εντέρου: Αποτελέσματα νέων ερευνών έδωσαν νέα δεδομένα για την αιτία, που η τακτική, μακροχρόνια χρήση ασπιρίνης σε χαμηλή δοσολογία μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο θανάτου από τους καρκίνους του παχέος εντέρου και του ορθού.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ασπιρίνη εμποδίζει τα κύτταρα του αίματος, που ονομάζονται αιμοπετάλια, να παράγουν ένα ένζυμο. Αυτό το ένζυμο τους επιτρέπει να συσσωρεύονται και να δημιουργούν θρόμβους.
Τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να προσκολληθούν σε αυτούς τους μικρούς θρόμβους αίματος και να εξαπλωθούν (μετάσταση) σε όλο το σώμα.
“Η ασπιρίνη αναστέλλει την ενεργοποίηση των αιμοπεταλίων, η οποία επίσης θα μπορούσε να αναστέλλει τις καρκινικές μεταστάσεις”, δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Jane Figueiredo, διευθύντρια του κέντρου Community and Population Health Research στο Ινστιτούτο Καρκίνου Samuel Oschin του Cedars-Sinai Medical Center.
Αντί ασπιρίνης, η χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ) όπως η ιβουπροφαίνη, η ακεταμινοφαίνη και η ναπροξένη δεν συσχετίστηκαν με καλύτερα αποτελέσματα για τον καρκίνο.
Ασπιρίνη και καρκίνος του παχέος εντέρου: Πληροφορίες για την έρευνα
Για την μελέτη, η ομάδα της Figueiredo ανέλυσε δεδομένα από περισσότερους από 2.500 ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου και του ορθού στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο χρόνος χρήσης της ασπιρίνης φαίνεται να παίζει κρίσιμο ρόλο, σύμφωνα με τη μελέτη. Οι ασθενείς που έπαιρναν τακτικά ασπιρίνη (χαμηλή δόση) για τουλάχιστον 15 μήνες προτού διαγνωστούν με εντοπισμένο καρκίνο του παχέος εντέρου ή του ορθού ήταν λιγότερο πιθανό να δουν τον όγκο τους να εξαπλώνεται.
«Απαιτούνται περισσότερες επιστημονικές αποδείξεις, αλλά αυτή η συσχέτιση μεταξύ της ασπιρίνης χαμηλής δοσολογίας και των χαμηλότερων ποσοστών θανάτου (σ.σ. από καρκίνο) είναι πολύ σημαντική», δήλωσε η Figueiredo σε σχετικό δελτίο τύπου από το Cedars-Sinai.
Ταυτόχρονα, αν και οι ασθενείς που άρχισαν να παίρνουν ασπιρίνη μετά τη διάγνωση του καρκίνου είχαν καλύτερα αποτελέσματα από εκείνους που δεν έπαιρναν ασπιρίνη, η διαφορά δεν ήταν στατιστικά σημαντική, σύμφωνα με την μελέτη.
«Αυτά τα ευρήματα μπορεί να παρέχουν μια προσιτή επιλογή για αλλαγή του τρόπου ζωής σε άτομα που επιδιώκουν να αποτρέψουν τον καρκίνο του παχέος εντέρου ή να βελτιώσουν τις προγνώσεις τους εάν διαγνωστούν», δήλωσε η Figueiredo.
Σημείωσε ότι οι τρέχουσες κλινικές δοκιμές εξετάζουν το πώς η χρήση ασπιρίνης πριν και μετά τη διάγνωση του καρκίνου του παχέος εντέρου ή του ορθού επηρεάζει την επιβίωση.
«Πρέπει να περιμένουμε μέχρι να βγουν αυτά τα αποτελέσματα», δήλωσε η Figueiredo. «Υπάρχουν πιθανές βλάβες που σχετίζονται με τη χρήση ασπιρίνης (…) Η καθημερινή χρήση μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αλλεργικών αντιδράσεων και εσωτερικής αιμορραγίας (…).
Πρέπει να υπάρξει συνομιλία μεταξύ κλινικών γιατρών και ασθενών σχετικά με τους κινδύνους και τα οφέλη», δήλωσε η Figueiredo. «Αυτές οι μελέτες και τα αποτελέσματά μας προσθέτουν πραγματικά σε αυτήν τη συζήτηση», κατέληξε.
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο περιοδικό του Journal of the National Cancer Institute.
Ασπιρίνη και καρκίνος του παχέος εντέρου: Συμπτώματα που πρέπει να γνωρίζετε
Τα στοιχεία που έδωσαν άλλες έρευνες που έγιναν και συνεχίζονται ακόμη, συνδέουν τον καρκίνο του παχέος εντέρου με τις διατροφικές συνήθειες.
Επικρατέστερη είναι η άποψη πως ένα διαιτολόγιο πλούσιο σε ζωικό λίπος και ζωικές πρωτεΐνες, και φτωχό σε φυτικές ίνες (όσπρια-φρούτα-λαχανικά) μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου στο παχύ έντερο.
Το βεβαρημένο οικογενειακό ιστορικό κάποιου ατόμου όπου οι γονείς του ή ο αδελφός ή η αδελφή του είχαν διαγνωσθεί με καρκίνο στο παχύ έντερο σε ηλικία κάτω των 45 χρονών, θεωρείται ως άτομο υψηλού κινδύνου για να αναπτύξει σε κάποιο στάδιο της ζωής του καρκίνο στο παχύ έντερο καθώς επίσης αν άλλα συγγενικά άτομα έχουν διαγνωστεί με καρκίνο στο παχύ έντερο.
Επίσης άτομα που υποφέρουν από γενετικές ασθένειες του εντέρου ή πάσχουν από χρόνιες κολίτιδες ή έχουν πολύποδες στο έντερο, διατρέχουν ψηλό κίνδυνο εξαλλαγής σε καρκίνο. Οι πολύποδες του εντέρου είναι καλό να αφαιρούνται γιατί εύκολα εξαλλάσσονται σε καρκίνο.
Παρακάτω ακολουθούν συμπτώματα, που πρέπει να σας οδηγήσουν σε ιατρικό έλεγχο για καρκίνο του στομάχου, σε περίπτωση που επιμένουν:
Αναιμία
Η αναιμία μπορεί κάποιες φορές να συμβαίνει λόγω εσωτερικής αιμορραγίας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις γυναίκες, οι οποίες έχουν περάσει εμμηνόπαυση.
Δεν είναι ασυνήθιστο για τους ασθενείς να αιμορραγούν εσωτερικά για περίπου έξι μήνες πριν εμφανιστεί κάποιο σύμπτωμα στον ορθό.
Εάν παρατηρήσετε κάποια σημάδια αναιμίας, όπως κόπωση, χλωμάδα δέρματος ή ζάλη, επισκεφτείτε έναν γιατρό. αυτά μπορεί επίσης να είναι συμπτώματα καρκίνου του παχέος εντέρου
Δύσπνοια
Μια άλλη παρενέργεια της εσωτερικής αιμορραγίας είναι η δύσπνοια. Εάν δεν αιμορραγείτε υπερβολικά ο οργανισμός σας βάζει περισσότερο πλάσμα στο αίμα χωρίς να παράγει περισσότερο σίδηρο ή ερυθρά αιμοσφαίρια.
Αυτό μειώνει την ικανότητα του αίματος να μεταφέρει οξυγόνο, γι’ αυτό μπορεί να παρατηρήσετε δύσπνοια, ένα από τα συμπτώματα του καρκίνου του παχέος εντέρου.
Φούσκωμα
Αν έχετε αρχίσει να παρατηρείτε ότι το παχύ σας έντερο βρίσκει εμπόδια, μπορεί να εμφανίσετε φούσκωμα. Εάν αισθάνεστε λίγο πρησμένος, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορεί να φταίνε, αλλά εάν τα συμπτώματα του στομάχου παραμένουν, δείτε το γιατρό σας.
Σοβαρή δυσκοιλιότητα
Η δυσκοιλιότητα δεν είναι ανησυχητικό σημάδι γενικά, αλλά αν γίνει σοβαρή και επίμονη, θα μπορούσε να είναι ένα από τα συμπτώματα του καρκίνου του παχέος εντέρου. Δυσκοιλιότητα σημαίνει ότι κάτι εμποδίζει το παχύ έντερο, κι αν κάτι στέκεται για καιρό εμπόδιο, τότε πρέπει να το ελέγξετε.
Ελέγξετε τις κενώσεις σας
Δώστε προσοχή σε αυτό που βλέπετε στη λεκάνη, ακόμα κι αν δεν βλέπετε αίμα. Εάν τα κόπρανα σας είναι πολύ λεπτά, αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει λόγω περιορισμού στο κόλον που προκαλείται από πολύποδες. Η επίμονη διάρροια μπορεί επίσης να είναι ένα από τα συμπτώματα του καρκίνου του παχέος εντέρου.
Κενώσεις με περίεργο χρώμα
Η αιμορραγία από το ορθό είναι συνήθως κόκκινη. Αλλά τα σκουρόχρωμα κόπρανα είναι επίσης ένα σημάδι που δείχνει ότι ίσως και να υπάρχει αίμα, και, ενώ μπορεί να προκληθεί από κάτι λιγότερο σοβαρό, όπως ένα έλκος, αυτό μπορεί επίσης να είναι ένα από τα συμπτώματα του καρκίνου του παχέος εντέρου.
Ασπιρίνη και καρκίνος του παχέος εντέρου: Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;
Ο ειδικός ιατρός μετά από το ιστορικό της υγείας σας, θα προχωρήσει σε διάφορες διαγνωστικές εξετάσεις όπως είναι η δακτυλική εξέταση του εντέρου, αναλύσεις αίματος και κοπράνων και η ακτινογραφία θώρακος. Πιο εξειδικευμένες εξετάσεις μπορεί να ακολουθήσουν και συνήθως είναι: η πρωκτοσκόπηση/σιγμοειδοσκόπηση, ο βαριούχος υποκλυσμός, η κολονοσκόπηση, το υπερηχογράφημα, η αξονική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία.
Ασπιρίνη και καρκίνος του παχέος εντέρου: Θεραπευτικές προσεγγίσεις
Η βασική θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου γίνεται με την χειρουργική επέμβαση. Σε αρκετές περιπτώσεις γίνεται συνδυασμός με ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία. Η θεραπεία που θα πρέπει να σας χορηγηθεί θα εξαρτηθεί από το στάδιο της διάγνωσης του καρκίνου, δηλαδή το μέγεθος, την θέση και την επέκταση του όγκου, που αποτελούν τα κύρια ευρήματα της χειρουργικής επέμβασης και της κυτταρολογικής εξέτασης του όγκου.
Με μερικές φορές ο ιατρός μπορεί να εισηγηθεί να προηγηθούν της χειρουργικής επέμβασης άλλα είδη θεραπείας. Αυτό θα το κρίνει από τα αποτελέσματα των διαγνωστικών εξετάσεων που έχουν θέσει την αρχική διάγνωση του καρκίνου στο παχύ έντερο.
Τα διάφορα στάδια του καρκίνου στο παχύ έντερο περιγράφονται από τους ιατρούς με την επιστημονική ένδειξη Dukes. Το στάδιο για το δικό σας καρκίνο μπορεί να είναι ένα από τα πιο κάτω:
Τα στάδια του καρκίνου στο παχύ έντερο
- Dukes A: Ο όγκος εντοπίζεται μόνο στο εσωτερικό τοίχωμα του παχέος εντέρου.
- Dukes B: Ο Όγκος έχει εισχωρήσει από το εσωτερικό τοίχωμα προς τον μυ χωρίς να προσβάλει τους λεμφαδένες της περιοχής.
- Dukes C: Ο Όγκος έχει επεκταθεί και σε ένα ή περισσότερους λεμφαδένες της περιοχής. Οι λεμφαδένες είναι μέρος του λεμφικού συστήματος και αποτελούν την φυσιολογική άμυνα του οργανισμού εναντίον των μολύνσεων.
- Dukes D: Τα καρκινικά κύτταρα του όγκου έχουν διασκορπιστεί και σε άλλα όργανα του σώματος και έχουν δημιουργήσει δευτεροπαθείς όγκους (μεταστάσεις).
Χειρουργική επέμβαση
Ίσως να είναι η πιο κατάλληλη θεραπεία που θα χρειαστείτε και αν το στάδιο του όγκου είναι πρώιμο (αρχικό) τότε υπάρχει πιθανότητα αποθεραπείας. Στις περιπτώσεις που ο όγκος προκαλεί απόφραξη στα έντερα, τότε η χειρουργική επέμβαση θα γίνει για την αντιμετώπιση και την θεραπεία των συμπτωμάτων.
Χημειοθεραπεία
Χορηγείται συνήθως μετά την εγχείρηση για περιορισμό της πιθανότητας επανεμφάνισης της ασθένειας κυρίως όταν ο καρκίνος είναι προχωρημένος. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χορηγηθεί και πριν από την εγχείρηση ή και σε συνδυασμό με ακτινοθεραπεία.
Ακτινοθεραπεία
Συνήθως χορηγείται σε καρκίνο του πρωκτού είτε προ-εγχειρητικά, είτε μετ’ εγχειρητικά.