Πρησμένοι λεμφαδένες: Αυτά είναι τα πιθανά αίτια – Πότε να επικοινωνήσετε με το γιατρό

Πρησμένοι λεμφαδένες: Οι λεμφαδένες εντοπίζονται σε όλο το σώμα σας και αποτελούν σημαντικό τμήμα του ανοσολογικού συστήματος, καθώς βοηθούν το σώμα να αναγνωρίζει και να καταπολεμά μικρόβια, λοιμώξεις και άλλες ξένες ουσίες.

Ο όρος “διογκωμένοι λεμφαδένες” αναφέρεται σε μεγέθυνση ενός ή περισσότερων λεμφαδένων.  Σε ένα παιδί, ένας λεμφαδένας θεωρείτε μεγεθυμένος εάν είναι μεγαλύτερος από 1 εκατοστό σε διάμετρο.

Κοινές περιοχές, όπου οι λεμφαδένες μπορούν να ψηλαφηθούν (με τα δάκτυλα) περιλαμβάνουν:

  • Βουβωνική χώρα
  • Μασχάλη
  • Τράχηλος (υπάρχει μια αλυσίδα λεμφαδένων σε κάθε πλευρά μπροστά στο λαιμό, σε κάθε πλευρά του λαιμού και σε κάθε πλευρά πίσω στο λαιμό)
  • Κάτω από την κάτω σιαγόνα και το σαγόνι
  • Πίσω από τα αυτιά
  • Στο πίσω μέρος του κεφαλιού

Πρησμένοι λεμφαδένες: Αίτια που οδηγούν στην διόγκωση 

Αρκετές παθήσεις μπορεί να προκαλέσουν διόγκωση των λεμφαδένων, ιδιαίτερα αυτών που βρίσκονται στην κεφαλή και το λαιμό.

Οι παθήσεις αυτές μπορεί να είναι κοινές λοιμώξεις όπως η γρίπη, αυτοάνοσες νόσοι ή ορισμένες μορφές καρκίνου. Κάποια φάρμακα, όπως τα ανθελονοσιακά και τα αντιεπιληπτικά, μπορούν επίσης να προκαλέσουν οίδημα.

Οι περισσότεροι ασθενείς παρουσιάζουν τοπική λεμφαδενοπάθεια, κατά την οποία διογκώνονται μόνο οι λεμφαδένες της μίας πλευράς του οργανισμού.

Όταν προκαλείται οίδημα αμφοτερόπλευρα, έχουμε γενικευμένη λεμφαδενοπάθεια η οποία συνήθως παρεπέμπει σε μία συστηματική νόσο που μπορεί να απαιτεί αντιμετώπιση από γιατρό.

Λοιμώξεις

Οι λοιμώξεις που μπορεί να προκαλέσουν διόγκωση των λεμφαδένων είναι συνήθως ιογενείς. Κοινές λοιμώξεις περιλαμβάνουν:

  • Το κοινό κρυολόγημα
  • Τη γρίπη
  • Την ιγμορίτιδα
  • Τη μονοπυρήνωση
  • Την αμυγδαλίτιδα
  • Τις λοιμώξεις των οδόντων ή τις ουλίτιδες
  • Τις λοιμώξεις από σταφυλόκοκκο
  • Τη φαρυγγίτιδα από στρεπτόκοκκο
  • Τις δερματικές λοιμώξεις
  • Τις μυκητιάσεις

Πιο σοβαρές λοιμώξεις που μπορεί να προκαλέσουν διόγκωση σε ένα ή περισσότερους λεμφαδένες περιλαμβάνουν:

  • Την ανεμευλογιά
  • Τη φυματίωση
  • Την ιλαρά
  • Την ερυθρά
  • Τον έρπη
  • Τη νόσο του Lyme
  • Τη λοίμωξη από HIV
  • Την τοξοπλάσμωση

Ο πυρετός από νυγμούς γάτας ή νόσος από νυγμούς γάτας μπορεί να προκαλέσει τοπικό οίδημα στην περιοχή του νυγμού.

Αυτοάνοσα Νοσήματα

Τα αυτοάνοσα νοσήματα που μπορεί να προκαλέσουν διόγκωση των λεμφαδένων περιλαμβάνουν:

  • Τον συστηματικό ερυθηματώδη λύκο (ΣΕΛ)
  • Τη ρευματοειδή αρθρίτιδα
  • Το σύνδρομο Sjogren

Καρκίνος

Σπανιότερα, οι διογκωμένοι λεμφαδένες μπορεί να αποτελούν ένδειξη μίας κακοήθειας ή καρκίνου, όπως:

  • Το λέμφωμα
  • Η νόσος Hodgkin
  • Η λευχαιμία
  • Διάφορες μεταστάσεις
  • Το σάρκωμα Kaposi

Ορισμένοι παράγοντες κινδύνου μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα κακοήθειας στους λεμφαδένες, δηλαδή λεμφώματος. Αυτοί περιλαμβάνουν:

  • Ηλικία άνω των 40 ετών
  • Άνδρες
  • Λευκό Δέρμα

Οι ασθενείς με κακοήθεια σε κάποιο λεμφαδένα μπορεί να παρατηρήσουν ότι είναι σκληρός ή ελαστικός. Μπορεί να παρουσιάσουν επίσης συστηματικά συμπτώματα, όπως πυρετό, νυχτερινή εφίδρωση και ανεξήγηγη απώλεια βάρους.

Πρησμένοι λεμφαδένες: Συμπτώματα που εμφανίζονται 

Γενικά, είναι εύκολο να εντοπίσουμε αυτούς τους λεμφαδένες αλλά θα πρέπει να γνωρίζετε όλα τα συμπτώματα έτσι ώστε να διατηρήσετε την ψυχραιμία σας και σε περίπτωση που εμφανίσετε κάτι στο σώμα σας να επικοινωνήσετε με το γιατρό σας.

  • Αν παρατηρήσετε κάποιον όγκο στο λαιμό, στην κλείδα, στην μασχάλη ή στη βουβωνική σας χώρα τότε μάλλον είναι κάποιος πρησμένος λεμφαδένας. Θα θέλαμε να σημειώσουμε επίσης ότι αν βρείτε αυτόν τον όγκο στην κλείδα σας μπορεί να είναι κάτι πιο σοβαρό κι έτσι θα πρέπει να επικοινωνήσετε άμεσα με το γιατρό σας. Συγκεκριμένα, θα μπορούσε να είναι ένα σύμπτωμα από τη νόσο του Hodgkin, η οποία αν αντιμετωπιστεί κατάλληλα συνήθως μπορεί να θεραπευτεί.
  • Οι πρησμένοι λεμφαδένες ορισμένες φορές συνοδεύονται από χαμηλό πυρετό. Μπορεί επίσης να αντιμετωπίσετε νυχτερινές εφιδρώσεις.
  • Ορισμένες φορές, οι πρησμένοι λεμφαδένες μπορεί να σας προκαλέσουν πόνο. Θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι φράσεις όπως: “αν δεν πονάει, τότε είναι κακό” και “αν πονάει, τότε είναι μια απλή λοίμωξη” είναι τελείως λανθασμένες. Δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο γι’ αυτούς τους ισχυρισμούς κι επομένως το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να λάβετε μια σωστή διάγνωση.

Πρησμένοι λεμφαδένες: Πότε να απευθυνθείτε σε γιατρό;

Εάν συντρέχουν κάποια από τα παρακάτω συμπτώματα θα πρέπει να επικοινωνήσετέ με τον γιατρό σας έτσι ώστε να βρεθεί το πρόβλημα

  1. Οι λεμφαδένες σας δεν μειώνονται σε μέγεθος η συνεχίζουν να διογκώνονται
  2. Είναι ερυθροί και ευαίσθητοι
  3. Στην Ψηλάφηση είναι σκληροί και ακανόνιστοι
  4. Δεν είναι σταθεροί στην θέση τους
  5. Σε παιδιά οποιοδήποτε αδένας είναι μεγαλύτερος από 1 εκατοστό σε διάμετρο
  6. Έχετε πυρετό , νυχτερινή εφίδρωση η περίεργη απώλεια βάρους

Πρησμένοι λεμφαδένες: Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Ο γιατρός μπορεί συχνά να διαπιστώσει τα αίτια ενός διογκωμένου λεμφαδένα με φυσική εξέταση που επικεντρώνεται στην πληγείσα περιοχή σε συνδυασμό με τα άλλα συμπτώματα και το ιστορικό του ασθενούς.

Ωστόσο, μπορεί να χρησιμοποιηθούν και άλλες εξετάσεις για να καθοριστεί η αιτία του οιδήματος, όπως η εξέταση αίματος για να διαπιστωθεί η παρουσία λοίμωξης.

Οι απεικονιστικές εξετάσεις μπορεί επίσης να βοηθήσουν τον γιατρό να εξετάσει καλύτερα τους λεμφαδένες και τις κοντινές σε αυτούς δομές. Οι εξετάσεις αυτές περιλαμβάνουν:

  • Υπέρηχο
  • Αξονική τομογραφία
  • Μαγνητική τομογραφία

Αν η διόγκωση παραμένει για αρκετές εβδομάδες ή αν ο ασθενής παρουσιάσει άλλα συμπτώματα, μπορεί να χρειαστεί να γίνει βιοψία του λεμφαδένα. Κατά την επέμβαση αυτή, ο γιατρός θα αφαιρέσει ένα μικρό κομμάτι του λεμφαδένα το οποίο θα εξεταστεί στο μικροσκόπιο.

Πρησμένοι λεμφαδένες: Θεραπεία των διογκωμένων λεμφαδένων

Οι διογκωμένοι λεμφαδένες συνήθως υποχωρούν όταν παρέλθει η λοίμωξη. Το οίδημα μπορεί επίσης να υποχωρήσει με φάρμακα, όπως τα αντιβιοτικά ή τα αντιιικά. Αν υπάρχει οίδημα ιστών ο γιατρός μπορεί να χορηγήσει επίσης αντιφλεγμονώδη.

Αν κάποια πάθηση ευθύνεται για τη διόγκωση των λεμφαδένων, η αντιμετώπισή της συνήθως μειώνει το οίδημα.

Κοινές μέθοδοι για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της διόγκωσης των λεμφαδένων περιλαμβάνουν:

  • Αναλγητικά που δεν χρειάζονται συνταγή, όπως η ακεταμινοφαίνη και η ιβουπροφαίνη.
  • Χρήση ζεστής κομπρέσας στην πληγείσα περιοχή.
  • Κατανάλωση αρκετών γρών, όπως νερό ή χυμούς.
  • Ξεκούραση έτσι ώστε ο οργανισμός να μπορέσει να αναρρώσει.

Πρησμένοι λεμφαδένες: Βοηθήστε τον οργανισμό σας να παραμείνει υγιής

Όπως συνηθίζουμε να λέμε δεν υπάρχει κανένας βέβαιος τρόπος για να προστατεύσετε τον εαυτό σας από ορισμένες ασθένειες.

Στην περίπτωση του λεμφικού συστήματος, το σημαντικότερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να διατηρείτε σε καλή κατάσταση το ανοσοποιητικό σας σύστημα Παρακάτω σας αναφέρουμε κάποιες συμβουλές που μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη:

  • Αυξήστε την πρόσληψη βιταμίνης C: αυτό μπορείτε να το καταφέρετε πίνοντας φρέσκους χυμούς φρούτων όπως πορτοκαλάδες, λεμονάδες και χυμούς γκρέιπφρουτ ή καταναλώνοντας φρουτοσαλάτες με φράουλες, ακτινίδια και παπάγια  Όπως αναφέρει το Πανεπιστήμιο του Αννόβερου, η βιταμίνη C βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα ενάντια σε λοιμώξεις.
  • Πείτε ΝΑΙ στη βιταμίνη Ε: θα πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στα πράσινα, φυλλώδη λαχανικά όπως είναι το σπανάκι και στις τροφές ολικής άλεσης όπως είναι η βρώμη, το σιτάρι, το κριθάρι και η μαγιά μπύρας. Προσπαθήστε επίσης να τρώτε ξηρούς καρπούς.
  • Αυξήστε τα επίπεδα σιδήρου, σεληνίου και ψευδαργύρου στο σώμα σας: άπαχα κρέατα, όσπρια, κολοκύθες, σολωμός ελαιόλαδο… Όλες αυτές οι τροφές είναι βασικές για να έχει το σώμα σας τα απαραίτητα μεταλλικά στοιχεία που χρειάζεται για να παραμένει δυνατό.
  • Προσπαθήστε να διατηρείτε το στρες σε χαμηλά επίπεδα: Όταν το σώμα σας είναι γεμάτο από ορμόνες, όπως είναι η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη, αυτές οι τοξίνες εμποδίζουν τη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού σας συστήματος το οποίο έχει αρνητική επίδραση στη συνολική σας υγεία. Η διατήρηση του στρες σε χαμηλά επίπεδα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο καθώς βοηθά το σώμα να καταπολεμά τις ασθένειες και γι’ αυτό θα πρέπει να δίνετε ιδιαίτερη προσοχή στο πώς διαχειρίζεστε τα συναισθήματά σας. Η υγεία σας το αξίζει.

Πρησμένοι λεμφαδένες: Προστασία στο σπίτι με γιατροσόφια

  1. Ζεστές ή Κρύες κομπρέσες: Και οι ζεστές και κρύες κομπρέσες μπορούν να μειώσουν το μέγεθος των διογκωμένων λεμφαδένων. Μια ζεστή ή κρύα κομπρέσα μπορεί να βελτιώσει την κυκλοφορία του αίματος και επομένως να μειώσει το πρήξιμο, τον πόνο και τους πρησμένους λεμφαδένες. Τοποθέτησε ένα ζεστό ή κρύο ύφασμα σε διογκωμένους λεμφαδένες για πέντε έως 10 λεπτά. Επανέλαβε αυτό μερικές φορές ημερησίως για να μειώσεις το πρήξιμο.
  2. Μηλόξυδο: Πολλοί χρησιμοποιούν επίσης μηλόξυδο για πρησμένους λεμφαδένες. Έχει αντιβιοτικές ιδιότητες που συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανοσίας και τη θεραπεία λοιμώξεων. Για τον καθαρισμό του λεμφικού συστήματος με αυτό, κατανάλωσε δύο κουταλιές μηλόξυδο διαλυμένο σε ένα ποτήρι νερό τρεις φορές την ημέρα.
  3. Ωμό Σκόρδο: Οι αντιμυκητιακές, αντι-ιικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες στο σκόρδο βοηθούν στην ανακούφιση λοιμώξεων που μπορεί να οδηγήσουν σε διογκωμένους λεμφαδένες. Κατανάλωσε δύο με τρεις θρυμματισμένες σκελίδες σκόρδο καθημερινά μέχρι να εξαφανιστεί η λοίμωξη. To ψιλοκομμένο σκόρδο είναι γνωστό ότι ενεργοποιεί τα ένζυμα αλλινάσης του, τα οποία παράγουν την αλικίνη που καταπολεμά τη μόλυνση.
  4. Βιταμίνη C: Η βιταμίνη C είναι μια από τις καλύτερες βιταμίνες για τους πρησμένους λεμφαδένες. Είναι γνωστό ότι βελτιώνει ένα ανοσοποιητικό σύστημα που καταπολεμά μια λοίμωξη. Ταυτόχρονα, η βιταμίνη C μπορεί να βοηθήσει να μειωθεί η πιθανότητα πρησμένων λεμφαδένων – ένα σημάδι μόλυνσης.
  5. Αλατόνερο: Το αλμυρό νερό μπορεί να μειώσει τη φλεγμονή και το πρήξιμο στους λεμφαδένες του λαιμού λόγω λοίμωξης. Πρόσθεσε μισό κουταλάκι του γλυκού χοντρό αλάτι σε ένα ποτήρι ζεστό νερό και κάνε γαργάρες. Μερικές φορές τη μέρα όσο κρατάει η λοίμωξη, θα σε βοηθήσει πολύ.
  6. Σκόνη Κουρκουμά: Ο κουρκούμας είναι το κύριο καρύκευμα που βρίσκεται στο κάρυ και θεωρείται ότι είναι το πιο ισχυρό βότανο στον κόσμο. Το δραστικό συστατικό στον κουρκουμά είναι η κουρκουμίνη, η οποία στοχεύει στο πρήξιμο που σχετίζεται με διογκωμένους λεμφαδένες. Συνδύασε μια κουταλιά σκόνη κουρκουμά με αρκετό μέλι για να δημιουργήσεις μια πάστα. Εφάρμοσε αυτό το μείγμα στον πρησμένο λεμφαδένα και, μετά από 10 λεπτά, ξεπλύνε το με ζεστό νερό. Κάνε αυτό δύο φορές την ημέρα για μία εβδομάδα.Γενικά, θα δεις βελτίωση στην κατάσταση σου από μια αντιφλεγμονώδη διατροφή που έχει σχεδιαστεί για να ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και να προστατεύει από πρησμένους λεμφαδένες. Οι λεμφαδένες είναι μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος και προστατεύουν από ασθένειες και λοιμώξεις. Ωστόσο, οι διογκωμένοι λεμφαδένες μπορεί να προκληθούν από μύκητες, βακτήρια ή ιούς.
  7. Άσκηση: Η άσκηση και η γιόγκα μπορούν επίσης να βοηθήσουν στην αύξηση της ροής του λεμφικού συστήματος. Η τακτική θεραπεία μασάζ είναι μια από τις πολλές φυσικές θεραπείες για τους πρησμένους λεμφαδένες.
  8. Μασάζ: Μπορείς επίσης να κάνεις μασάζ στους δικούς σου λεμφαδένες καθημερινά για περίπου 15 λεπτά, θα τους διεγείρεις και θα βελτιώσεις τη λεμφική λειτουργία.

Πρησμένοι λεμφαδένες: Καρκίνος στους λεμφαδένες

Πότε χτυπάνε καμπανάκια;

Οι διογκωμένοι λεμφαδένες είναι τα καμπανάκια που χτυπούν πάντα όταν τα όργανα πάσχουν από οτιδήποτε. Η διόγκωση των λεμφαδένων ή τα εξογκώματα στο λαιμό, τις μασχάλες ή τη βουβωνική χώρα, είναι ένδειξη αλλαγών στο λεμφικό σύστημα του οργανισμού, το οποίο «προειδοποιεί» για καρκίνο.

Για παράδειγμα μία διόγκωση ή ένα εξόγκωμα στους λεμφαδένες, στις γυναίκες είναι οιωνός καρκίνου του μαστού. Ένα ανώδυνο εξόγκωμα στο λαιμό, τις μασχάλες ή τη βουβωνική χώρα ενδέχεται να είναι ένα πρώιμο σημάδι λευχαιμίας.

Σημαντικό ρόλο στη διάγνωση παίζει η ηλικία και η πιθανή ευαισθησία του ασθενούς, καθώς και το μέγεθος των διογκωμένων λεμφαδένων, η σύστασή τους και η διάρκεια της διόγκωσης. Ειδικά στα μικρά παιδιά εντοπίζονται συχνά πρησμένοι λεμφαδένες, κάτι που όμως θεωρείται φυσιολογικό.

Πρησμένοι λεμφαδένες: Το λέμφωμα

Το λέμφωμα είναι μια μορφή καρκίνου, που προσβάλλει το λεμφικό σύστημα, δηλαδή τους λεμφαδένες. Μπορεί να προσβάλει επίσης τον σπλήνα και τον μυελό των οστών, καθώς και άλλα όργανα, όπως είναι το στομάχι, το έντερο, ο πνεύμονας, ο εγκέφαλος και τα οστά.

Τα κύτταρα του ασθενούς με λέμφωμα αλλάζουν συμπεριφορά και αναπαράγονται ανεξέλεγκτα. Παρ’ όλα αυτά είναι αξιοσημείωτο, ότι το λέμφωμα δεν πραγματοποιεί μεταστάσεις, και θεωρείται ιάσιμο.

Hodgkin και non-Hodgkin

  • Τα λεμφώματα Hodgkin εμφανίζονται συχνότερα σε νεαρούς ασθενείς 15-35 ετών, σε άτομα άνω των 50 ετών, και ειδικότερα σε άντρες. Η πρόγνωση και η διάρκεια ζωής ενός ασθενή με λέμφωμα Hodgkin είναι πολύ υψηλή λόγω των νέων θεραπειών που εφαρμόζονται. Θεωρείται ιάσιμη μορφή στα αρχικά στάδια.
  • Τα λεμφώματα non- Hodgkin απαντώνται συχνότερα, σε σχέση με τα λεμφώματα Hodgkin. Διακρίνονται σε χαμηλής, ενδιάμεσης και υψηλής κακοήθειας. Πλήττουν συχνότερα τους άνδρες και ο κίνδυνος νόσησης αυξάνει όσο αυξάνει η ηλικία του ατόμου. Είναι η πιο συχνή αιματολογική κακοήθεια στους ενήλικές.

Αίτια

Ως πιθανοί προδιαθεσικοί παράγοντες για την ανάπτυξή τους θεωρείται ο ιός Epstein-Barr, ο ιός HTLV-1, το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, η ηπατίτιδα C, καθώς και ασθενείς με ανοσοκαταστολή, ρευματοειδή αρθρίτιδα, συστηματικό ερυθηματώδη λύκο, κοιλιοκάκη. Επίσης, υψηλότερο κίνδυνο διατρέχουν όσοι έχουν συγγενείς πρώτου βαθμού με λέμφωμα, όσοι εκτίθενται σε χημικά, όσοι έχουν ιστορικό της πάθησης ή ιστορικό ακτινοθεραπείας.