Προγεννητικός έλεγχος: Ποιες εξετάσεις πρέπει να κάνει κάθε έγκυος

Οι εξετάσεις που θα πρέπει να κάνετε πριν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Ο προγεννητικός έλεγχος περιλαμβάνει το σύνολο των εξετάσεων που διενεργούνται στην διάρκεια της εγκυμοσύνης με σκοπό την διασφάλιση της υγείας της εγκύου, την ομαλή εξέλιξη της πορείας της κύησης και την γέννηση ενός υγιούς παιδιού. Μερικές από τις εξετάσεις αυτές πρέπει να γίνονται ακόμα και πριν το ζευγάρι ξεκινήσει την προσπάθεια τεκνοποίησης (πχ. Ηλεκτροφόρηση Αιμοσφαιρίνης).

Σε ποιες περιπτώσεις προτείνεται ο προγεννητικός έλεγχος;

Όλες οι έγκυες γυναίκες πρέπει να υποβάλλονται σε βασικό προγεννητικό έλεγχο.

Επιπλέον εξετάσεις συστήνονται σε:

  • Γυναίκες προχωρημένης αναπαραγωγικής ηλικίας
  • Ζευγάρια φορείς γενετικών νοσημάτων (π.χ. Μεσογειακή Αναιμία)
  • Ιστορικό καθ’ έξιν αποβολών
  • Οικογενειακό ιστορικό ή άλλο παιδί με γενετικό νόσημα

Ποιες εξετάσεις περιλαμβάνει ο προγεννητικός έλεγχος;

Εξετάσεις Αίματος

    • Γενική Αίματος, Επίπεδα Σιδήρου και Φερριτίνης:

Διεξάγονται για τον αποκλεισμό σιδηροπενικής αναιμίας και τη δημιουργία ενός πλάνου διατροφής ανάλογα τις ανάγκες της εγκύου.

    • Ομάδα Αίματος και Rhesus:

Ο γιατρός πρέπει να γνωρίζει την ομάδα αίματος σε περίπτωση που χρειαστεί μετάγγιση αίματος. Σχετικά με τον παράγοντα Rhesus, πρέπει να γνωρίζουμε εάν η έγκυος είναι RhD (+) ή RhD (-). Αν η μητέρα είναι RhD (-) και ο πατέρας του μωρού είναι RhD(+), ή έχει γεννήσει άλλο παιδί Rhesus θετικό, τότε χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στην εγκυμοσύνη. Ελέγχουμε την ευαισθητοποίηση στον παράγοντα Rhesus κάθε μήνα.

    • Ηλεκτροφόρηση Αιμοσφαιρίνης

Ηλεκτροφόρηση αιμοσφαιρίνης δείχνει αν είστε φορέας του στίγματος της μεσογειακής αναιμίας ή άλλης αναιμίας. Σε περίπτωση που η εξέταση είναι θετική πρέπει να γίνει έλεγχος του πατέρα για να διαπιστωθεί αν είναι και αυτός φορέας. Αν έχουμε δύο θετικά αποτελέσματα πρέπει να ελέγξουμε το έμβρυο για νόσο μεσογειακής ή άλλης αναιμίας.

Ο έλεγχος σακχάρου αποτελεί σημαντική εξέταση για τη διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη. Μεταξύ 25ης και 28ης εβδομάδος της κύησης γίνεται η εξέτασης δοκιμασίας ανοχής γλυκόζης (καμπύλη σακχάρου) για έλεγχο του διαβήτη κύησης.

Λόγω του εμβολιασμού ή λόγω του ότι έχουν νοσήσει στην παιδική τους ηλικία, οι περισσότερες γυναίκες έχουν ανοσία στην ερυθρά. Εάν η έγκυος δεν έχει ανοσία σε ερυθρά, θα πρέπει να αποφύγει κάθε πιθανή έκθεση στη νόσο, διότι μπορεί το μωρό να παρουσιάσει σοβαρά προβλήματα στην καρδιά, την όραση και την ακοή.

    • Έλεγχος για ιούς

Οποιαδήποτε γυναίκα μπορεί να είναι φορέας Ηπατίτιδας B και C, HIV I&II. Θα πρέπει να το γνωρίζουμε για να μην μεταφερθεί ο ιός στο έμβρυο.

Το τοξόπλασμα είναι ένα παράσιτο που ζει στις ακαθαρσίες της γάτας και οτιδήποτε μολύνεται από αυτές. Σε περίπτωση μόλυνσης, εκτός εγκυμοσύνης, η γυναίκα δημιουργεί αντισώματα έναντι του μικροβίου που συνήθως την προστατεύουν για την υπόλοιπη ζωή της. Αν όμως προσβληθεί στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, και δεν υπάρχουν τα αντισώματα, τότε το μικρόβιο προσβάλλει το έμβρυο προκαλώντας αποβολές ή βαριά προβλήματα στο έμβρυο. Σε περίπτωση που ο έλεγχος της εγκύου για τοξόπλασμα βγει αρνητικός συστήνεται ιδιαίτερη προσοχή στην προετοιμασία και παρασκευή του φαγητού, στην υγιεινή των χεριών και τακτικός έλεγχος των αντισωμάτων.

    • Μεγαλοκυτταροϊός (CMV)

Είναι ιός που δεν πρέπει να προσβάλλει την έγκυο στο πρώτο και δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, γιατί μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο έμβρυο.

Σε πολλές περιπτώσεις γυναικών ανευρίσκονται μικρόβια στα ούρα τους χωρίς αυτές να έχουν κάποιο σύμπτωμα. Η κατάλληλη θεραπεία θα αποτρέψει την εμφάνιση μελλοντικής ουρολοίμωξης.

    • Έλεγχος για Αιμολυτικό Στρεπτόκοκκο της ομάδας Β (GBS)

Πραγματοποιείται με λήψη δείγματος με μπατονέτα από τον κόλπο και το ορθό μεταξύ της 35ης – 37ης εβδομάδας της κύησης. Στην περίπτωση που οι γυναίκες είναι θετικές για το μικρόβιο, εφαρμόζεται η κατάλληλη θεραπεία κατά τη διάρκεια του τοκετού προκειμένου να μειωθεί η πιθανότητα να νοσήσει το μωρό.

ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ ΑΥΧΕΝΙΚΗΣ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ (11 -14 εβδομάδες κύησης)

Το υπερηχογράφημα των 11-14 εβδομάδων (μέτρηση αυχενικής διαφάνειας και έλεγχος β-hCG και PAPP-A στο μητρικό αίμα) πρέπει να προτείνεται σε όλες τις έγκυες γυναίκες και αποτελεί την καλύτερη μέθοδο διαλογής πληθυσμού για το σύνδρομο Down.

Μη επεμβατικός προγεννητικός έλεγχος(N.I.P.T)

Είναι ένα τεστ με το οποίο ελέγχονται πιθανές γενετικές ανωμαλίες του εμβρύου. Γίνεται μετά την 10η εβδομάδα της εγκυμοσύνης , με λήψη αίματος από την μητέρα, χωρίς κίνδυνο για την μητέρα και το έμβρυο. Από το αίμα της μητέρας απομονώνεται εμβρυϊκό DNA το οποίο στη συνέχεια αναλύεται.

Λήψη Τροφοβλάστης CVS (Λήψη Χοριακών Λαχνών)

Η λήψη τροφοβλάστης περιλαμβάνει εξέταση των χοριακών λαχνών (πολύ μικρά τεμάχια του πλακούντα). Το έμβρυο και ο πλακούντας αναπτύσσονται από το ίδιο κύτταρο και έτσι τα χρωμοσώματα των κυττάρων του πλακούντα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον έλεγχο των χρωμοσωμάτων του εμβρύου. Χορηγείται τοπικό αναισθητικό και μια λεπτή βελόνα εισέρχεται στον πλακούντα αποσπώντας ένα μικρό δείγμα χοριακών λαχνών. Η βελόνα παρακολουθείται συνεχώς υπερηχογραφικά ώστε να αποφευχθεί πιθανός τραυματισμός του εμβρύου. Η όλη διαδικασία διαρκεί 2-3 λεπτά και στη συνέχεια ελέγχεται η καρδιακή λειτουργία του εμβρύου. Η λήψη τροφοβλάστης θεωρείται ασφαλής όταν διενεργείται μετά τις 11 εβδομάδες κύησης. Ο κίνδυνος αποβολής κυμαίνεται από 0,5% έως 1%. Τα πρώτα αποτελέσματα είναι συνήθως διαθέσιμα μέσα σε 2-3 εργάσιμες ημέρες και τα τελικά αποτελέσματα μέσα σε 2-3 εβδομάδες.

Αμνιοπαρακέντηση

Η αμνιοπαρακέντηση είναι μια επεμβατική μέθοδος ελέγχου του εμβρύου η οποία περιλαμβάνει την διείσδυση μιας λεπτής βελόνας εντός της μήτρας ώστε να ληφθεί μια μικρή ποσότητα αμνιακού υγρού που περιβάλλει το έμβρυο. Αυτό το υγρό είναι ούρα του εμβρύου και η αφαιρούμενη ποσότητα αναπληρώνεται άμεσα στις επόμενες ημέρες. Εντός του αμνιακού υγρού περιέχονται κύτταρα του εμβρύου , τα χρωμοσώματα των οποίων και εξετάζουμε. Η αμνιοπαρακέντηση δίνει τις ίδιες πληροφορίες με αυτές που παίρνουμε από την λήψη τροφοβλάστης, και διενεργείται μετά τις 16 εβδομάδες κύησης. Ο κίνδυνος αποβολής κυμαίνεται από 0,5% έως 1%.

Προγεννητικός Μοριακός Καρυότυπος

Βοηθάει να ανιχνεύσουμε διάφορα σύνδρομα και γενετικά νοσήματα (περισσότερα από 120) καθώς επίσης και τον προσδιορισμό συγκεκριμένων μορφών πνευματικής και αναπτυξιακής καθυστέρησης του εμβρύου.

ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ Β’ ΕΠΙΠΕΔΟΥ (20 – 24 εβδομάδες κύησης)

Η εξέταση της ανατομίας του εμβρύου στο δεύτερο τρίμηνο της κύησης, γνωστή και ως εξέταση Β επιπέδου, είναι αναμφίβολα μια από τις σημαντικότερες υπερηχογραφικές εξετάσεις στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι βασικότεροι στόχοι του υπερηχογραφήματος Β επιπέδου είναι ο έλεγχος της ανατομίας του εμβρύου, της θέσης του πλακούντα και της ποσότητας του αμνιακού υγρού.

ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ – DOPPLER ΚΥΗΣΗΣ (28 – 32 εβδομάδες κύησης)

Το υπερηχογράφημα DOPPLER γίνεται συνήθως στις 28 μέχρι 32 εβδομάδες της κύησης. Το υπερηχογράφημα αυτό έχει ως σκοπό να καθορίσει την ανάπτυξη του εμβρύου και συγχρόνως να μελετήσει την αιμάτωση της μήτρας, του πλακούντα και του ίδιου του εμβρύου. Κλείστε το ραντεβού σας με τον εξειδικευμένο Μαιευτήρα – Χειρουργό Γυναικολόγο Κωνσταντίνο Δημητρόπουλο ο οποίος θα σας συμβουλέψει για τις εξετάσεις που πρέπει να πραγματοποιήσετε.

Πηγή: dimitropoulos-ivf.gr