Σπατάλη φαγητού: Περιόρισε την με αυτούς τους τρόπους

Το φαινόμενο της κατασπατάλησης των τροφίμων έχει άμεση συνέπεια και με την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Σύμφωνα με τις προβλέψεις του ΟΗΕ, στο άμεσο μέλλον θα σημειωθούν, σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, λιμοί οι οποίοι θα οδηγήσουν εκατομμύρια ανθρώπους στο όριο της ασιτίας. Ενώ παράλληλα, τα τελευταία χρόνια, καταγράφεται μεγάλη σπατάλη φαγητού, σε χώρες κυρίως του δυτικού κόσμου, η οποία και βαίνει αυξανόμενη.

Ο FAO (Διεθνής Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ) έχει υπολογίσει ότι τουλάχιστον το 30% του φαγητού που παράγεται παγκοσμίως, αξίας περίπου 940 δις, χάνεται κάθε χρόνο.

«Το εντυπωσιακό δε είναι», επισημαίνει ο κ. Κάρολος Παπαλαζάρου, Κλινικός Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, Συνεργάτης του Metropolitan Hospital, «ότι η σπατάλη αυτή δεν αφορά µόνο στα απορρίμματα των νοικοκυριών (μέσω των οποίων και έγινε αρχικά αντιληπτό το φαινόμενο), αλλά και σε ολόκληρη την αλυσίδα που προηγείται της κατανάλωσης: στα στάδια της παραγωγής, της επεξεργασίας, της διανομής, της χονδρικής και της λιανικής. Δεν πετάμε δηλαδή μόνο “ περισσότερο απ’ όσο πρέπει”, αλλά καλλιεργούμε, επεξεργαζόμαστε, τυποποιούμε, διαθέτουμε και πουλάμε “ περισσότερο απ’ όσο πρέπει”».

Τι σημαίνει «περισσότερο απ’ όσο πρέπει»

Σημαίνει λιγότερα δάση, δηλαδή περισσότερες «γυμνές» περιοχές περισσότερο ενεργοβόρες στην αξιοποίησή τους, δηλαδή μεγαλύτερες ανάγκες άρδευσης, άντληση περισσότερου νερού, δηλαδή γρηγορότερη (και πιο επικίνδυνη) μείωση των αποθεμάτων νερού του πλανήτη, δηλαδή γρηγορότερη «εξάντληση» του εδάφους με αποτέλεσμα πιο εκτεταμένη και έντονη χρήση λιπασμάτων και ζιζανιοκτόνων, δηλαδή εντονότερη ατμοσφαιρική ρύπανση και υψηλότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, δηλαδή σημαίνει ότι και ως κοινωνίες και ως άτομα πρέπει να κάνουμε κάτι τώρα.

Με ποιους τρόπους μπορούμε να μειώσουμε την υπερκατανάλωση και τη σπάταλη του φαγητού

«Μπορούμε να υιοθετήσουμε σε ατομικό επίπεδο κάποιες απλές συνήθειες, εξηγεί ο κ. Παπαλαζάρου, οι οποίες θα οδηγήσουν άμεσα στη μείωση της υπερκατανάλωσης και έμμεσα στη μείωση της άσκοπης παραγωγής τροφίμων και των συνεπειών της.

1. Προγραμματίζουμε τα ψώνια μας, φτιάχνοντας μια λίστα τροφίμων και ένα εβδομαδιαία πρόγραμμα γευμάτων, ώστε να μην κάνουμε υπερβολικές ή άχρηστες αγορές.

2. Φροντίζουμε να αγοράζουμε τα πιο ευπαθή προϊόντα (φρούτα και λαχανικά) δύο ή περισσότερες φορές την εβδομάδα σε μικρότερες ποσότητες, αντί να τα αγοράσουμε μια και καλή για όλη την εβδομάδα, κάτι που σημαίνει όχι μόνο μεγαλύτερες ποσότητες αλλά μεγαλύτερη πιθανότητα να αλλοιωθούν ή να χαλάσουν.

3. Μόλις επιστρέψουμε από τις αγορές τροφίμων, τοποθετούμε όσα προϊόντα χρειάζεται στο ψυγείο και όσα θα χρησιμοποιήσουμε άμεσα ή δεν χρειάζονται ψυγείο σε έναν πάγκο, έτσι ώστε να είναι ορατά και να μην ξεχαστούν σε κάποιο ντουλάπι.

4. Αγοράζουμε τρόφιμα σε μικρότερες ποσότητες και ελέγχουμε προσεκτικά τις ημερομηνίες λήξης. Είμαστε προσεκτικοί όταν αγοράζουμε μεγάλες ποσότητες και αποφεύγουμε να πάρουμε πράγματα που δεν χρειαζόμαστε λόγω κάποιας προσφοράς. Αποφεύγουμε επίσης προϊόντα με κοντινή ημερομηνία λήξης αν ξέρουμε ότι δεν θα τα καταναλώσουμε άμεσα.

5. Αξιοποιούμε με δημιουργικούς τρόπους τα βρώσιμα μέρη τροφίμων που συνήθως πετάμε, όπως φλούδες φρούτων και λαχανικών, χόρτα καρότου κ.λπ. Μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να φτιάξουμε υγιεινά smoothies και χυμούς ή για να φτιάξουμε και να νοστιμίσουμε ζωμούς και σάλτσες.

6. Καταψύχουμε μια μερίδα των τροφίμων που αγοράσαμε εάν θεωρήσουμε ότι αγοράσαμε μεγαλύτερη ποσότητα από όση χρειαζόμασταν. Επίσης, μπορούμε να καταψύξουμε μερίδες από το φαγητό που έχουμε μαγειρέψει (π.χ. όσπρια), για να το καταναλώσουμε την επόμενη εβδομάδα.

7. Μπορούμε επίσης, με την κατάλληλη επεξεργασία, να παρατείνουμε τη χρήση λαχανικών και φρούτων. Μια πολύ υγιεινή επιλογή είναι η παρασκευή τουρσιών από τα διάφορα λαχανικά ή μαρμελάδων από τα φρούτα.

8. Μοιραζόμαστε φαγητά με την οικογένεια, τους φίλους και τους γείτονές μας. Όσο πιο πολλά τα άτομα που θα μοιραστούν το φαγητό τόσο λιγότερα τα απόβλητα (όπως δείχνουν οι έρευνες για το θέμα σε πολυμελείς οικογένειες)»

Αυτές είναι οι πιο εθιστικές τροφές

Ο εθισμός στο φαγητό περιγράφει την κατάσταση όπου η ανάγκη για φαγητό γίνεται ψυχαναγκαστική ή ανεξέλεγκτη. Αυτή η καταναγκαστική συμπεριφορά μπορεί να είναι αντίδραση σε ένα συναίσθημα, όπως το άγχος, η θλίψη, ή ο θυμός. Το ανθρώπινο σώμα χρειάζεται τροφή για να λειτουργήσει.

Ο εθισμός στο φαγητό είναι όταν ένα άτομο εξαρτάται από ορισμένα είδη τροφίμων. Τα τρόφιμα που συμβάλλουν στον εθισμό είναι συνήθως ανθυγιεινά, όπως τα τσιπς, τα γλυκά, ή το λευκό ψωμί.

Τι είναι ο εθισμός στο φαγητό;

Ο εθισμός στο φαγητό συνδέεται στενά με τις διατροφικές διαταραχές. Τέτοιες μπορεί να είναι η παχυσαρκία, η βουλιμία και άλλες. Μια θεωρία είναι ότι οι ασθενείς αναπτύσσουν χημική εξάρτηση από συγκεκριμένα τρόφιμα. Αυτό γίνεται με παρόμοιο τρόπο που κάποιοι άλλοι αναπτύσσουν εξάρτηση στο αλκοόλ, ή στη νικοτίνη.

Η κατανάλωση τροφίμων προκαλεί χημικές αντιδράσεις. Εκκρίνεται ντοπαμίνη, η οποία δρα ως “ανταμοιβή” και συνοδεύεται από ευχάριστα συναισθήματα στο άτομο. Αυτή και άλλες χημικές ουσίες μπορούν επίσης να λειτουργήσουν ως προσωρινή “λύτρωση” από τη συναισθηματική δυσφορία.

Ωστόσο, άλλη έρευνα δείχνουν ότι δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία που να δείχνουν ότι τα τρόφιμα έχουν τις ίδιες εθιστικές ιδιότητες με το αλκοόλ, ή τα τσιγάρα. Αυτή η έρευνα έδειξε ότι ο όρος “εθισμός στο φαγητό” είναι παραπλανητικός. Αυτό το λένε επειδή -ως όρος- υπονοεί ότι τα ίδια τα συστατικά είναι εθιστικά.

Ο εθισμός μπορεί να χωριστεί σε δύο κατηγορίες:

  1. Εθισμός σε μια ουσία, όπως ένα φάρμακο
  2. Εθισμός σε μια συμπεριφορά, όπως το φαγητό

Αν και ο εθισμός στο φαγητό μπορεί να συμβάλει στην παχυσαρκία, δεν είναι ο μόνος παράγοντας. Μέχρι και το 10% των ανθρώπων με εθισμό στο φαγητό είναι λιποβαρή, ή με κατάλληλο βάρος, αλλά όχι παχύσαρκα άτομα.

Ποιες τροφές σχετίζονται με τον εθισμό στο φαγητό;

Πιστεύεται ότι οι πλούσιες σε ζάχαρη, λίπος, ή άμυλο τροφές συνδέονται στενότερα με τον εθισμό στο φαγητό.

Η Κλίμακα Διατροφικού Εθισμού του Yale είναι ένα ερωτηματολόγιο σχεδιασμένο για να βοηθήσει στη διάγνωση του προβλήματος. Σύμφωνα με τα όσα έχουν απαντήσει χιλιάδες άνθρωποι, οι πιο εθιστικές τροφές είναι:

  • Τσιπς
  • Τηγανητές πατάτες
  • Γλυκά
  • Σοκολάτα
  • Μπισκότα
  • Άσπρο ψωμί
  • Ζυμαρικά
  • Παγωτό

Εθισμός στο φαγητό: Με αυτά τα συμπτώματα εκδηλώνεται

Τα συμπτώματα μπορεί να είναι σωματικά, συναισθηματικά και κοινωνικά. Αυτά περιλαμβάνουν:

  • Ψυχαναγκαστική επιθυμία για φαγητό
  • Διαρκής ενασχόληση με την απόκτηση και κατανάλωση τροφής
  • Εξάρσεις υπερφαγίας, ή καταναγκαστική κατανάλωση φαγητού
  • Επαναλαμβανόμενες προσπάθειες διακοπής της υπερφαγίας, ακολουθούμενες από υποτροπές
  • Απώλεια ελέγχου για την ποσότητα, την συχνότητα και του τόπου που τρώει το άτομο
  • Αρνητικές επιπτώσεις στην οικογενειακή ζωή, την κοινωνικοποίηση και τα οικονομικά
  • Ανάγκη κατανάλωσης φαγητού για συναισθηματική απελευθέρωση
  • Το άτομο γευματίζει σε απομόνωση για να αποφευχθεί η προσοχή
  • Κατανάλωση τροφής μέχρι το σημείο της σωματικής δυσφορίας ή του πόνου

O εθισμός στο φαγητό μπορεί επίσης να επιφέρει αρνητικά συναισθήματα, όπως:

  • Ντροπή
  • Ενοχές
  • Δυσφορία
  • Μειωμένη αυτοεκτίμηση

Ο εθισμός στο φαγητό μπορεί επίσης να προκαλέσει φυσικές αντιδράσεις, όπως:

  • Έντονο περιορισμό τροφής
  • Καταναγκαστική άσκηση/γυμναστική
  • Έμετος που αυτο-προκαλείται από τον ασθενή

Εθισμός στο φαγητό: Θεραπεία και διαχείριση

Η θεραπεία για την εξάρτηση από τα τρόφιμα εστιάζει στις συναισθηματικές, σωματικές και ψυχολογικές ανάγκες του ατόμου.

Επίκεντρο είναι η διακοπή της καταστροφικής συνήθειας της χρόνιας υπερκατανάλωσης φαγητού. Στόχος είναι να αντικατασταθούν οι δυσλειτουργικές διατροφικές συνήθειες με υγιείς. Ταυτόχρονα να αντιμετωπιστούν προβλήματα, όπως η κατάθλιψη και το άγχος.

Οι θεραπείες που θεωρούνται αποτελεσματικές είναι:

  • Γνωστική συμπεριφορική θεραπεία. Στοχεύει στο να αλλάξει τον τρόπο και να δημιουργήσει νέους μηχανισμούς αντιμετώπισης για τους παράγοντες που προκαλούν την εξάρτηση από τα τρόφιμα. Μπορεί να γίνει μεμονωμένα ή σε μια ομάδα με άλλους.
  • Φάρμακα. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση των συμπτωμάτων κατάθλιψης και άγχους.
  • Θεραπεία με επίκεντρο την λύση. Επικεντρώνεται στην εξεύρεση λύσεων για συγκεκριμένα θέματα στη ζωή ενός ατόμου. Προβλήματα δηλαδή που του προκαλούν άγχος και υπερκατανάλωση τροφής.
  • Θεραπεία τραύματος. Στοχεύει στο να αντιμετωπίσει ένα συγκεκριμένο τραύμα, που σχετίζεται, ή προκαλέσει εθισμό στα τρόφιμα.
  • Διατροφική συμβουλευτική και διατροφικός προγραμματισμός. Βοηθάει το άτομο να αναπτύξει μια υγιή προσέγγιση στις επιλογές τροφίμων.

Εθισμός στο φαγητό: Αλλαγές στον τρόπο ζωής που μπορεί να σας βοηθήσουν

  • Αντικαταστήστε τα επεξεργασμένα τρόφιμα και τα γλυκά με θρεπτικές τροφές
  • Αποφύγετε την καφεΐνη
  • Μην ενδίδετε άμεσα στην… λαχτάρα για φαγητό. Δώστε χρόνο να υποχωρήσει. Δείξτε εγκράτεια για 2-5 ημέρες με μόνο τρία ισορροπημένα γεύματα την ημέρα
  • Πίνετε άφθονο νερό
  • Να τρώτε πάντα στο τραπέζι. Να εστιάζετε στο φαγητό και να μασάτε αργά
  • Προετοιμάστε μια λίστα με υγιεινές τροφές πριν πάτε για ψώνια. Μείνετε σε αυτή την λίστα!
  • Να μαγειρεύετε τα γεύματά σας στο σπίτι
  • Να ασκείστε τακτικά
  • Να κοιμάστε καλά
  • Προσπαθήστε να μειώσετε το εργασιακό στρες και το κοινωνικό άγχος