Είσαι πάνω από 40; Οι αλλαγές που θα δεις στο σώμα

Εκεί γύρω στα 40 ίσως χρειαστείτε να πάρετε ένα ζευγάρι γυαλιά για να δείτε λίγο καλύτερα….

Και αυτή είναι μόνο η αρχή: Πλησιάζοντας προς την εμμηνόπαυση, τόσο το σώμα όσο και το μυαλό υφίστανται αλλαγές, οι οποίες προκαλούν απογοήτευση. Πολλές γυναίκες αποφεύγουν να συμβουλευτούν κάποιο ειδικό και υποφέρουν σιωπηλά.

Γνωρίζοντας όμως τι πρέπει να περιμένετε και πώς να διαχειριστείτε αυτές τις αλλαγές, έχετε ήδη απαλλαγεί από ένα μέρος του άγχους.

Δείτε ποιες αλλαγές υφίσταται μία γυναίκα μετά τη συμπλήρωση της τέταρτης δεκαετίας:

Σύγχυση: Αν ξεχνάτε συχνά, δεν σημαίνει ότι αντιμετωπίζετε πρόωρη άνοια. Μικρή έρευνα έδειξε ότι οι γυναίκες που πλησιάζουν στην εμμηνόπαυση είναι πιο πιθανό να ξεχνάνε απλά καθημερινά πράγματα. Σε κάθε περίπτωση και για να σας φύγει το άγχος, συμβουλευτείτε ειδικό, ο οποίος θα σας υποβάλει σε ένα πολύ απλό τεστ για να αποκλείσει κάθε ενδεχόμενο. Είναι επίσης σημαντικό να «ρίξετε» τους ρυθμούς και να χαλαρώσετε για να διαπιστώσετε αν αυτό βοηθάει.

Ακράτεια: Εγκυμοσύνες, τοκετοί, εμμηνόπαυση, προκαλούν απώλεια του ελέγχου της ουροδόχου κύστης . Εκτιμάται ότι το 40% των γυναικών άνω των 40 εκδηλώνουν το σύμπτωμα όταν βήχουν, φτερνίζονται ή γελούν έντονα

Τριχόπτωση: Ο όγκος των μαλλιών παρουσιάζει αυξομειώσεις στη διάρκεια της ζωής μας. Στην εγκυμοσύνη τα μαλλιά είναι πιο πλούσια και υγιή, ενώ οι ορμονικές αλλαγές στην εμμηνόπαυση προκαλούν τριχόπτωση. Με τη χρήση των κατάλληλων προϊόντων, μπορείτε να τονώσετε τα μαλλιά σας, αλλά αν η τριχόπτωση είναι σοβαρή, ο γιατρός θα σας συνταγογραφήσει κάποιο φάρμακο που διεγείρει την ανάπτυξη των τριχών.

Τριχοφυΐα στο πρόσωπο: Καθώς μία γυναίκα μεγαλώνει πέφτουν τα οιστρογόνα, οι γυναικείες ορμόνες, και ανεβαίνει η τεστοστερόνη, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο να αναπτυχθεί τριχοφυΐα στο πρόσωπο, στο πηγούνι και άλλα σημεία του σώματος. Η λύση φυσικά δεν είναι άλλη από την αποτρίχωση και ευτυχώς υπάρχουν πολλές μέθοδοι για να επιλέξετε.

Γκρίζες τρίχες παντού: Τα γκρίζα μαλλιά αποτελούν σύμπτωμα της γήρανσης, είναι όμως άβολο όταν εμφανίζονται και στα πιο απόκρυφα σημεία, ειδικά όταν είστε σε νέα σχέση. Το 50% των ανθρώπων είναι μόνοι από επιλογή ή λόγω των συγκυριών, είναι λοιπόν πολύ πιθανό να ξεκινήσουν μια νέα σχέση γύρω στα 50 και οι λευκές τρίχες στην ευαίσθητη περιοχή συχνά προκαλούν αμηχανία. Η λύση είναι και πάλι η αποτρίχωση ή η χρήση βαφής. Προσοχή: Μην χρησιμοποιήσετε βαφή μαλλιών που έχει χημικά, αλλά ειδική βαφή σχεδιασμένη για την ευαίσθητη περιοχή.

Εξάψεις: Έως 80% των γυναικών έχουν εξάψεις στην εμμηνόπαυση, ενώ έρευνες έχουν δείξει ότι για κάποιες διαρκούν από 7 έως 11 χρόνια. Μοιραστείτε το πρόβλημα με τον γυναικολόγο σας, ο οποίος μπορεί να σας προτείνει θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης ή κάποια αγωγή χωρίς ορμόνες, όπως αντικαταθλιπτικά.

Δυσφορία στο σεξ: Ο κύριος λόγος που συμβαίνει αυτό είναι η κολπική ξηρότητα λόγω της μείωσης των οιστρογόνων, που έχει ως αποτέλεσμα τον πόνο κατά το σεξ και την απώλεια της επιθυμίας. Η χρήση λιπαντικού θα σας βοηθήσει να ξεπεράσετε το πρόβλημα. Αν αυτό δεν είναι αρκετό, ο γυναικολόγος θα σας καθοδηγήσει προτείνοντάς σας πιο δραστικές λύσεις.

Έλλειψη επιθυμίας για σεξ: Τα σεξουαλικά προβλήματα στη μέση ηλικία είναι συνηθισμένα και ο πόνος κατά τη διάρκεια του σεξ δεν είναι ο μόνος λόγος που οι γυναίκες το αποφεύγουν. Το άγχος της ηλικίας παίζει πολύ μεγάλο ρόλο, ενώ η λήψη αντικαταθλιπτικών επίσης συμβάλλει στη μείωση του ενδιαφέροντος για σεξ. Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για να αποκλείσετε το ενδεχόμενο η αδιαφορία για το σεξ να οφείλεται σε θέματα υγείας όπως ένα πρόβλημα του θυρεοειδούς ή η καρδιακή νόσος.

Ακράτεια: Μην την αφήνεις να σου καταστρέφει τη ζωή – Συμπτώματα, αιτίες και θεραπεία

Ακράτεια: Η ακράτεια ούρων είναι μια διαταραχή κατά την οποία η απώλεια ούρων γίνεται ακούσια απώλεια ούρων. Πρόκειται για μία εκδήλωση συμπτώματος και όχι για μία ασθένεια.

Είναι ένα συχνό πρόβλημα που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ενώ οι γυναίκες το εκδηλώνουν σε τριπλάσια συχνότητα από τους άντρες.

Υπάρχουν 4 τύποι:

  1. Η ακράτεια από προσπάθεια είναι η ακούσια απώλεια μικρής ποσότητας ούρων όταν κάποιος βήχει, γελά, φτερνίζεται ή γυμνάζεται.
  2. Η επιτακτική ακράτεια εμφανίζεται με ακούσια απώλεια ούρων πριν κάποιος προλάβει να φτάσει στην τουαλέτα.
  3. Η ακράτεια από υπερπλήρωση είναι μία χρόνια απώλεια ούρων, όπου η κύστη δεν αδειάζει σχεδόν ποτέ εντελώς, με αποτέλεσμα να χάνονται ούρα. Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής δεν είναι σχεδόν ποτέ στεγνός.
  4. Η ακράτεια μικτού τύπου συνδυάζει την ακούσια απώλεια ούρων από προσπάθεια με την επιτακτική.

Ακράτεια: Ποια είναι τα αίτια της εμφάνισης της;

Ο κάθε τύπος ακράτειας που εμφανίζει ένας ασθενής οφείλεται σε διαφορετικούς αιτιολογικούς παράγοντες.

Η συχνότερη αιτία της ακράτειας από προσπάθεια είναι οι φυσιολογικές αλλαγές που επέρχονται με το πέρασμα των χρόνων στην ανατομία του ουροποιητικού και ιδιαίτερα στους μύες της πυελικής περιοχής. Συχνά μπορεί να οφείλεται σε χαλάρωση των μυών λόγω εγκυμοσύνης/τοκετών.

Η συχνότερη αιτία της επιτακτικής ούρησης είναι λόγω επιπλοκής κάποιων υποκείμενων ασθενειών όπως η νόσος του Πάρκινσον, η σκλήρυνση κατά πλάκας, το εγκεφαλικό επεισόδιο κτλ.

Σε παθήσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και η ουρολοίμωξη είναι πιθανή η πρόκληση επιτακτικής ούρησης και επιτακτικής ακράτειας. Για τις περιπτώσεις ασθενών που δε συντρέχει κάποιος από τους παραπάνω λόγους, δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα σαφής αιτιολόγηση.

Η συχνότερη αιτία της υπερπλήρωσης είναι η αδυναμία σύσπασης του εξωστήρα μυ της ουροδόχου κύστης σε νευρολογικές παθήσεις ή σε χρόνια επίσχεση ούρων λόγω καλοήθους υπερπλασίας προστάτη στους άνδρες.

Ακράτεια: Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;

Για τη διάγνωση της ακράτειας απαιτείται να απευθυνθείς στον κατάλληλο γιατρό που είναι ο ουρολόγος. Αρχικώς, λαμβάνεται το λεπτομερές ιστορικό του ασθενούς ελέγχεται η γενική και καλλιέργεια ούρων και ακολουθεί κλινική εξέταση που περιλαμβάνει και νευρολογική εκτίμηση.

Ο έλεγχος συμπληρώνεται με υπερηχογράφημα του ουροποιητικού συστήματος (νεφροί, ουροδόχος κύστη, γεννητικά όργανα), ενώ σε κάποιες περιπτώσεις θα χρειαστεί και ουροδυναμικός έλεγχος. Συμπληρωματικά μπορεί να χρειαστεί σε κάποιες περιπτώσεις να γίνει κυστεοσκόπηση, κυστεοουρηθρογραφία και αξονική τομογραφία.

Θα βοηθούσε πολύ αν πριν από την εξέταση κατέγραφες τα συμπτώματα που νιώθεις, τη διάρκεια, τη συχνότητά τους μέσα στην ημέρα και την έντασή τους. Συμπληρωματικά ίσως ο γιατρός ζητήσει να κρατήσεις ένα ημερολόγιο ούρησης, όπου θα καταγράφεις πόσα υγρά πίνεις και πόσα ούρα αποβάλλεις για 3 συνεχόμενες ημέρες.

Ακράτεια: Πώς αντιμετωπίζεται;

Σε αρχικό επίπεδο, η ακράτεια συνιστάται να αντιμετωπιστεί με αλλαγές στον τρόπο ζωής του ασθενή. Με αυτό τον τρόπο επιδιώκεται να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Μερικές από τις συμβουλές για αλλαγή του τρόπου ζωής περιλαμβάνουν:

  • Μείωση κατανάλωσης αλκοόλ και καφεΐνης
  • Έλεγχος της κύστης όταν υπάρχει ανάγκη για ούρηση (ασκήσεις kegel)
  • Φυσικοθεραπεία
  • Έλεγχος πρόσληψης υγρών (ούτε πολύ λίγα ούτε πολλά)
  • Απώλεια σωματικού βάρους (για υπέρβαρο ή παχύσαρκο άτομο)

Σε επόμενο επίπεδο, ο ασθενής μπορεί να λάβει φάρμακα από το στόμα (αντιμουσκαρινικά). Στόχος αυτών των φαρμάκων είναι να ανακόπτουν τις ακούσιες συσπάσεις της ουροδόχου κύστης.

Άλλη μία θεραπεία που εφαρμόζεται είναι οι ενδοκυστικές εγχύσεις αλλαντικής τοξίνης (Botox). Η μέθοδος γίνεται με τη χρήση κυστεοσκοπίου και εγχέεται η φαρμακευτική ουσία σε συγκεκριμένα σημεία της κύστης. Είναι ασφαλής και πολύ αποτελεσματική.

Σε περιπτώσεις ασθενών με ακράτεια από προσπάθεια συνιστάται τοποθέτηση ταινίας ελεύθερης τάσης. Η ταινία αυτή είναι φτιαγμένη είτε από φυσικό είτε από τεχνητό υλικό και τοποθετείται κάτω από την ουρήθρα.

Τέλος, σε κάποια συγκεκριμένα περιστατικά μπορεί να γίνει τοποθέτηση νευροδιεγέρτη οπισθίων ιερών ριζών σε εξειδικευμένα κέντρα.

Αν υπάρχει κάποιο σοβαρό περιστατικό βλάβης στον σφιγκτήρα, ο γιατρός μπορεί να εφαρμόσει τεχνητό σφιγκτήρα. Η τοποθέτησή του γίνεται με χειρουργείο και δίνει τη δυνατότητα στον ασθενή να ελέγχει την ούρησή του.

Σε περιπτώσεις κυστεοκήλης ή πρόπτωσης οργάνων πυέλου συνιστάται χειρουργική αντιμετώπισή τους.