Η εμφάνιση της αρτηριακής πίεσης μπορεί να εμφανιστεί από την υπερβολική πρόσληψη αλατιού.

Ακόμη και όταν δεν προκαλεί υπέρταση όμως, το πολύ αλάτι στις τροφές μπορεί να προκαλέσει διάφορες ενοχλήσεις.

Πέραν της μείωσης της ποσότητας αλατιού που προσθέτετε στο φαγητό, μπορείτε να το αντικαταστήσετε με βότανα και μπαχαρικά.

Είναι επίσης σημαντικό να αποφεύγετε τα συσκευασμένα σνακ και τα επεξεργασμένα προϊόντα, τα πιο πολλά από τα οποία είναι πλούσια σε αλάτι.

Είναι τέλος σημαντικό να πίνετε άφθονο νερό προκειμένου να κρατάτε τον οργανισμό σας ενυδατωμένο.

Τα πέντε σημάδια που δείχνουν ότι τρώτε πολύ αλάτι

Πρησμένα δάχτυλα: Μπορεί στη ζυγαριά να μην φαίνεται ότι έχετε πάρει κιλά, αλλά βλέπετε τα δάχτυλά σας να έχουν πρηστεί. Πρόκειται για σύμπτωμα της κατακράτησης υγρών που προκαλεί το αλάτι.

Ξηροστομία: Όταν απορρυθμίζεται η ισορροπία αλατιού και νερού στο σώμα, ο εγκέφαλος στέλνει «μηνύματα δίψας» τα οποία και προκαλούν την υπερβολική ξηρότητα στο στόμα. Η κατανάλωση άφθονης ποσότητας νερού είναι αυτό που πραγματικά χρειάζεστε.

Συχνοί πονοκέφαλοι: Σύμφωνα με επιστημονικά ευρήματα, οι άνθρωποι που καταναλώνουν συστηματικά πολύ αλάτι ταλαιπωρούνται συχνότερα από πονοκεφάλους.

Συχνουρία: Για τις συχνές επισκέψεις στην τουαλέτα, δεν ευθύνεται μόνο το πολύ νερό, αλλά και το πολύ αλάτι. Ο λόγος είναι ότι τα νεφρά δουλεύουν διπλά για να απομακρύνουν το περιττό αλάτι από τον οργανισμό σας και ο μόνος τρόπος να το πετύχουν είναι μέσω των ούρων.

Σύγχυση: Η υπερβολική κατανάλωση αλατιού οδηγεί στην αφυδάτωση, η οποία με τη σειρά της προκαλεί πνευματική αποδυνάμωση. Ακόμη και η ήπια αφυδάτωση μπορεί να δυσκολέψει τη συγκέντρωση, την ανάκληση πληροφοριών, ενώ προκαλεί και κακή διάθεση.

Διατροφή: Πώς θα καταλάβεις αν ένα προϊόν έχει πολύ αλάτι

Για να μπορέσεις να ακολουθήσεις μία ισορροπημένη διατροφή θα πρέπει να μάθεις να διαβάζεις τις ταμπέλες των προϊόντων που αγοράζεις από το σούπερ μάρκετ. Σύγκρινε, υπολόγισε και τελικά διάλεξε ποιο προϊόν εξυπηρετεί τις ανάγκες σου.

Πώς θα γνωρίσω αν ένα τρόφιμο είναι υψηλό σε αλάτι/νάτριο

‣ Αναζήτησε στις ετικέτες συσκευασμένων προϊόντων τη διατροφική επισήμανση. ‣ Εάν ένα τρόφιμο στα 100 γρ. περιέχει περισσότερο από 0,6 γρ. νάτριο (ή 1,5 γρ. αλάτι), τότε είναι υψηλό σε νάτριο/αλάτι.

‣ Εάν ένα τρόφιμο στα 100 γρ. περιέχει 0,1 γρ. νάτριο (ή 0,3 γρ. αλάτι) ή λιγότερο, τότε είναι χαμηλό σε νάτριο/ αλάτι.

‣ Εάν η ποσότητα αλατιού ανά 100 γρ. είναι μεταξύ αυτών των τιμών, τότε το τρόφιμο περιέχει ένα μέτριο επίπεδο αλατιού.

‣ Πολύ χαμηλό σε νάτριο/αλάτι είναι ένα τρόφιμο το οποίο περιέχει όχι περισσότερο από 0,04 γρ. νάτριο ή ισοδύναμη ποσότητα αλατιού ανά  100 γρ. ή 100 ml.

‣ Ελεύθερο σε νάτριο/αλάτι είναι ένα τρόφιμο το οποίο περιέχει όχι περισσότερο από 0,005 γρ. νάτριο ή ισοδύναμη ποσότητα αλατιού ανά  100 γρ. ή 100 ml.

‣ Θυμήσου ότι η ποσότητα που καταναλώνεις από ένα συγκεκριμένο τρόφιμο έχει αντίκτυπο στο πόσο αλάτι προσλαμβάνεις.

 Πώς θα μειώσω την πρόσληψη αλατιού/νατρίου

1. Αναζήτησε τρόφιμα χαμηλής περιεκτικότητας σε νάτριο. Ειδικότερα να είσαι προσεκτική στην επιλογή έτοιμων σαλτσών και “στιγμιαίων” προϊόντων.

2. Δώσε προσοχή και σε αλλαντικά, τυριά, τουρσιά και αρτοπαρασκευάσματα.

3. Ξέπλενε τις κονσερβοποιημένες τροφές που διατηρούνται σε άλμη πριν τις καταναλώσεις. 4. Ξαρμύριζε τις ελιές και τη φέτα.

5. Απομάκρυνε την αλατιέρα από το τραπέζι και μην προσθέτεις αλάτι προτού δοκιμάσεις το φαγητό.

6. Μάθε να χρησιμοποιείς μπαχαρικά και αρωματικά βότανα, π.χ. άνηθο, ρίγανη, δεντρολίβανο, για ενίσχυση της γεύσης.

7. Κατανάλωνε περισσότερες φρέσκες ακατέργαστες τροφές.

8. Τα κατεψυγμένα φρέσκα λαχανικά που δεν έχουν υποστεί καμία άλλη επεξεργασία δεν περιέχουν πρόσθετο αλάτι.

9. Όταν ψωνίζεις, μην ξεχνάς να διαβάζεις την ετικέτα της συσκευασίας  του τροφίμου.

10. Ζήτησε στα εστιατόρια να μην προσθέτουν αλάτι στα φαγητά πριν το σερβίρισμα, όπως, για παράδειγμα, στις τηγανητές πατάτες, στα ψητά κρέατα/ψάρια και στη σαλάτα.

11. Όταν βράζεις ζυμαρικά ή ρύζι, μην προσθέτεις αλάτι στο νερό.

Διατροφικές Πληροφορίες στις Ετικέτες Τροφίμων

Ως καταναλωτές, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε πώς να διαβάζετε και να ερμηνεύετε τις ετικέτες των τροφίμων. Oι ετικέτες στα τρόφιμα μπορούν να σας βοηθήσουν να ενημερωθείτε πριν επιλέξετε κάποιο προϊόν και να αποφασίσετε αν θα το συμπεριλάβετε ή όχι στη διατροφή σας, έτσι ώστε να μπορείτε να κάνετε συνειδητές επιλογές με βάση τις ατομικές σας ανάγκες.

Σύμφωνα με τη νομοθεσία της Ε.Ε. (κανονισμός 1169/2011), η οποία θα τεθεί σε ισχύ από τον Δεκέμβριο του 2014 με μια περίοδο προσαρμογής μέχρι το 2016, καθίσταται υποχρεωτική, πέρα από την αναγραφή των συστατικών και των πρόσθετων τροφίμων, και η διαθρεπτική επισήμανση για όλα τα προσυσκευασμένα τρόφιμα (με εξαιρέσεις για ορισμένες κατηγορίες τροφίμων). Επίσης, καθορίζονται και συγκεκριμένα κριτήρια για το είδος των απαιτούμενων διατροφικών στοιχείων και τον τρόπο αναγραφής τους στις ετικέτες, έτσι ώστε να παρέχουν στον καταναλωτή συγκεκριμένες και έγκυρες διατροφικές πληροφορίες για το κάθε προϊόν.

Τα τρόφιμα πρέπει υποχρεωτικά να έχουν στην ετικέτα μια λίστα με τα συστατικά που περιέχουν. Τα συστατικά θα πρέπει να αναγράφονται κατά φθίνουσα σειρά: το συστατικό που περιέχεται στη μεγαλύτερη ποσότητα αναγράφεται πρώτο, ενώ το συστατικό που περιέχεται στη μικρότερη ποσότητα αναγράφεται τελευταίο.

Μία συνήθης παρουσίαση των συστατικών είναι ως εξής:

ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ: Αλεύρι σίτου, φυτικά έλαια, ζάχαρη, αλεύρι σίτου ολικής άλεσης 11%, σιρόπι γλυκόζης, διογκωτικές ύλες (όξινο ανθρακικό νάτριο, όξινο τρυγικό κάλιο, μηλικό οξύ), αλάτι, γαλακτωματοποιητής (λεκιθίνη σόγιας). Το προϊόν μπορεί να περιέχει ίχνη από γάλα ή αυγά.

Στην ετικέτα αναγράφονται όλα τα θρεπτικά συστατικά του προϊόντος, συμπεριλαμβανομένων και των πρόσθετων τροφίμων (Ε). Το νερό δεν περιλαμβάνεται πάντα, εκτός εάν ξεπερνά το 5% του βάρους του προϊόντος ή εάν εμπίπτει με προβλέψεις συγκεκριμένης νομοθεσίας.

Σε περίπτωση που κάποιο τρόφιμο περιέχει ή ενδέχεται να περιέχει έστω και ίχνη συστατικών που μπορεί να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις, τότε είναι υποχρεωτική η αναφορά τους. Επίσης, υποχρεωτική είναι η επισήμανση σε περιπτώσεις προϊόντων που περιέχουν ή παρασκευάζονται από Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς (ΓΤΟ).

ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ («E»)

Τα πρόσθετα τροφίμων είναι φυσικές ή συνθετικές ουσίες, οι οποίες έχουν προστεθεί στα τρόφιμα με σκοπό την επίτευξη συγκεκριμένων τεχνολογικών λειτουργιών, όπως για παράδειγμα να προσδώσουν στα τρόφιμα μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, καλύτερη γεύση, χρώμα ή άρωμα. Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα πρόσθετα στη βιομηχανία των τροφίμων είναι οι χρωστικές ουσίες, τα συντηρητικά, τα αντιοξειδωτικά, οι σταθεροποιητές, οι γαλακτωματοποιητές, τα πυκνωτικά και τα πηκτικά μέσα, τα ενισχυτικά γεύσης και οι γλυκαντικές ουσίες. Τα πρόσθετα τροφίμων μπορεί να αναγράφονται στις ετικέτες των τροφίμων είτε με το χημικό τους όνομα είτε με τον κωδικό “Ε” ακολουθούμενο από έναν αριθμό. Ο κωδικός αυτός έχει θεσπιστεί από την Ε.Ε. και δηλώνει την ύπαρξη ενός εγκεκριμένου πρόσθετου, ενώ ο αριθμός που αναγράφεται δίπλα στο “E” προσδιορίζει το είδος του πρόσθετου.