Οι αυξημένες επαγγελματικές και κοινωνικές υποχρεώσεις μπορεί να σας φέρουν σε σημείο εξάντλησης.  Η συσσωρευμένη και χρόνια κούραση προκαλεί ραγδαία εξάντληση με συνέπεια ακόμη και οι καθημερινές εργασίες να εκτελούνται με δυσκολία.

Υπερκόπωση: Ποια είναι τα προειδοποιητικά σημάδια της;

Για να καταλάβετε ότι κινδυνεύετε άμεσα με υπερκόπωση, πρέπει να παρατηρήσετε τα ακόλουθα:

• Δεν μπορείτε να συγκεντρωθείτε
• Είστε μονίμως σε εγρήγορση
• Εκνευρίζεστε με το παραμικρό
• Δεν έχετε όρεξη να πάτε για δουλειά ή να ασχοληθείτε με οποιοδήποτε δραστηριότητα που σας «ξεκούραζε» παλιότερα
• Πίνετε πολλούς καφέδες
• Δε θυμάστε ημερομηνίες και γεγονότα
• Σας έχει πιάσει υπνηλία ενώ όταν έχετε τα μάτια σας ανοικτά
• Έχετε πολύ αυξημένη όρεξη

Υπερκόπωση: Από τι κινδυνεύετε

Η υπερκόπωση αποτελεί την αιτία πολλών δεινών για την υγεία σας. Καλό είναι εάν διαπιστώσετε ότι έχετε όλα τα προειδοποιητικά σημάδια να απευθυνθείτε στον γιατρό σας. Και αυτό γιατί οι συνέπειες της υπερκόπωσης μπορεί να είναι καταστροφικές για την υγεία σας σε βάθος χρόνου.

Οι κίνδυνοι που παραμονεύουν, μεταξύ άλλων, είναι:

• Εγκεφαλικά επεισόδια
• Υψηλή αρτηριακή πίεση και χοληστερίνη
• Έντονο άγχος και στρες
• Κατάθλιψη
• Παχυσαρκία
• Εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος

Τα κύρια αίτια της υπερκόπωσης

Υπάρχουν αρκετά ιατρικά και μη ιατρικά αίτια για την υπερκόπωση συμπεριλαμβανομένων του προσωπικού διαιτολογίου και των συνηθειών ζωής. Οι παρακάτω παράγοντες συνεισφέρουν στην εκδήλωση υπερκόπωσης είτε μεμονωμένοι είτε σε συνδυασμό:

• Συναισθηματικό και ψυχοκοινωνικό στρες και κατάθλιψη
• Αναιμία, διαβήτης, καρκίνος
• Εγκυμοσύνη, θηλασμός, έλλειψη ύπνου και υπερβολική άσκηση

Επίσης, ο τρόπος ζωής μπορεί να οδηγήσει στην κόπωση και την εξάντληση:

• Nα κοιμάται κάποιος αργά το βράδυ
• Να καταναλώνει μεγάλες ποσότητες καφεϊνης
• Να πίνει μαγάλες ποσότητες αλκοόλ
• Να μην τρέφεται υγιεινά

Άλλοι οργανικοί παράγοντες που προδιαθέτουν για υπερκόπωση είναι οι εξής:

• Παχυσαρκία
• Υπνική άπνοια
• Αγωγή με αγχολυτικά ή αντικαταθλιπτικά
• Έλλειψη σιδήρου
• Νεφρική νόσος
• Καρδιολογικά προβλήματα
• Ασθένειες του θυρεοειδή
• Νευρική ανορεξία ή άλλες διατροφικές διαταραχές
• Αρθρίτιδα συμπεριλαμβανομένης της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
• Αυτοάνοσα νοσήματα, όπως συστηματικός ερυθηματώδης λύκος
• Ινομυαλγία
• Φλεγμονή του οργανισμού
• Υποσιτισμός

Υπερκόπωση: Πώς γίνεται η διάγνωση

Η κόπωση είναι ένα δύσκολο θέμα για τους γιατρούς. Μπορεί να αποτελεί ένα πρόβλημα σωματικής υγείας ή ένα ψυχολογικό πρόβλημα. Οι ασθενείς που συμβουλεύονται γιατρό για την κόπωσή τους έχουν την τάση να επικεντρώνονται στα σωματικά τους συμπτώματα και τη σωματική εξάντληση και να παραβλέπουν κάποιους ψυχολογικούς παράγοντες. Έχουν λοιπόν την τάση να βλέπουν το πρόβλημα ως σωματικό και όχι ως ψυχολογικό. Όταν ασθενείς παρουσιάζονται με κόπωση, οι γιατροί θα προσπαθήσουν να αναπτύξουν μια πιο ακριβή εικόνα για τα συμπτώματα, τυπικά θέτοντας τις παρακάτω ερωτήσεις:

• Αισθάνεστε μισοκοιμισμένος ή η κόπωσή σας είναι πιο πολύ ένα αίσθημα αδυναμίας; H απάντηση μπορεί να δώσει σημαντικά στοιχεία καθώς το αίσθημα υπνηλίας μπορεί να είναι σύμπτωμα μιας διαταραχής ύπνου ενώ η αδυναμία παραπέμπει σε αίτιο νευρομυϊκό.
• Κατά τη διάρκεια του τελευταίου μήνα είχατε το συναίσθημα της κατάπτωσης, της κατάθλιψης ή του αβοήθητου; H καταφατική απάντηση μπορεί να είναι δείκτης για κατάθλιψη.
• Η κόπωσή σας αναπτύχθηκε σταδιακά ή ξαφνικά;
• H κόπωσή σας έχει μια περιοδικότητα, έρχεται και φεύγει; Για παράδειγμα, η κατάθλιψη είναι η πιο πιθανή διάγνωση αν το αίσθημα της κόπωσης είναι χειρότερο το πρωί, αλλά επιμένει όλη την ημέρα, ενώ αντίθετα η κόπωση που σχετίζεται με την υπερβολική άσκηση δείχνει νευρομυϊκό πρόβλημα.
• Ποιες είναι οι ανησυχίες σας για την κόπωση; Ποια θεωρείτε ότι είναι η πιθανή αιτία;
• Ο γιατρός σ’αυτήν την περίπτωση ψάχνει να κάνει σύνδεση με διάφορα στρεσογόνα γεγονότα ζωής για παράδειγμα.

Επίσης, μπορεί να υπάρξουν ερωτήσεις για τις σχέσεις, για ενδεχόμενο πρόσφατο πένθος ή αναταραχές στη ζωή που έχουν να κάνουν με το σπίτι ή την εργασία. Ο γιατρός επίσης μπορεί να θέσει στον ασθενή ερωτήσεις για θέματα διατροφής και άσκησης. Επιπλέον, ο γιατρός μπορεί να κάνει ερωτήσεις για τις συνήθειες ύπνου ώστε να διαπιστώσει αν κάποια διαταραχή ύπνου οδηγεί στην κόπωση:

Πόσες ώρες κοιμάστε κάθε νύχτα;

Υπάρχει πρόβλημα στην έλευση του ύπνου ή ξυπνάτε συχνά στη διάρκεια της νύχτας;

• Σας έχει πει κάποιος αν ροχαλίζετε;
• Έχει παρατηρήσει κάποιος, να σταματάτε να αναπνέετε για μικρές περιόδους κατά τη διάρκεια του ύπνου;

Oι παραπάνω ερωτήσεις είναι σχεδιασμένες για να προσδιορίσουν την ποιότητα, την ποσότητα του ύπνου, συνήθειες του ύπνου και ρουτίνα ύπνου. Ο γιατρός επίσης μπορεί να εξετάσει έναν ασθενή σωματικά ή να εξετάσει την πνευματική του κατάσταση ώστε να βρει φυσικά αίτια ή ψυχολογικά, διανοητικά. Αν δεν προσδιοριστούν συγκεκριμένα αίτια υπάρχουν κάποιες εξετάσεις που βοηθούν να τεθεί η διάγνωση.

• Αιματολογικές εξετάσεις, έλεγχος κορτιζόλης
• Ρυθμός καθίζησης ερυθρών αιμοσφαιρίων και αντιδρώσα πρωτεϊνη C.
• Τεστ εξέτασης της νεφρικής λειτουργίας
• Ουρολογικές εξετάσεις και ηλεκτρολύτες
• Έλεγχος της λειτουργίας του θυρεοειδή
• Έλεγχος γλυκόζης κλπ

Υπερκόπωση: Θεραπεία

Δεν υπάρχει μια μοναδική θεραπεία για την κόπωση, διότι η θεραπευτική προσέγγιση εξαρτάται από τα αίτια της κόπωσης. Αν η διαγνωστική διαδικασία αποκλείσει οργανικά αίτια, οι ακόλουθες τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής και τη διατροφή μπορούν να βοηθήσουν στην επίλυση:

• Βελτίωση των συνηθειών του ύπνου και επάρκεια ύπνου
• Κανονική άσκηση και εξισορρόπηση άσκησης και δραστηριότητας
• Περιορισμός καφεϊνης και επαρκής ενυδάτωση του οργανισμού
• Ισορροπημένη, υγιεινή διατροφή για τη διατήρηση σταθερού σωματικού βάρους
• Λήψη συμπληρωμάτων διατροφής αν κρίνεται αναγκαίο
• Θέσπιση ρεαλιστικών στόχων για το φόρτο εργασίας και καλός προγραμματισμός της εργασίας
• Εξεύρεση χρόνου για χαλάρωση, διαλογισμό και γιόγκα
• Ανίχνευση και διαχείριση στρεσογόνων παραγόντων, όπως για π.χ επίλυση προβληματικών σχέσεων
• Αποφυγή κατανάλωσης αλκοόλ, νικοτίνης και παράνομων ουσιών

Για κάποιους ανθρώπους με υπερκόπωση, οι γιατροί μπορεί να συστήσουν την αναζήτηση συμβουλευτικής ή ψυχοθεραπείας, όπως γνωστικοσυμπεριφορικής θεραπείας. Τέλος, μπορεί να προτείνουν μια δομημένη, διεπιστημονική προσέγγιση στη θεραπεία που να περιλαμβάνει επίσκεψη σε διαιτολόγο και γυμναστή.