Εάν δυσκολεύεστε να συγκεντρωθείτε ή έχετε προβλήματα με τη μνήμη σας, καλό θα ήταν να εξετάσετε τις αιτίες που κρύβονται πίσω από αυτές. Άλλες είναι απλές και άλλες πολύ σοβαρές και απειλητικές για τη ζωή σας.
Δυσκολία συγκέντρωσης: Τι την προκαλεί
Δυσκολίες συγκέντρωσης μπορεί να προκληθεί από την ιατρική, γνωστικά ή ψυχολογικά προβλήματα ή μπορεί να σχετίζονται με τις διαταραχές του ύπνου ή φάρμακα, αλκοόλ ή ναρκωτικών.
Ψυχολογικές ασθένειες που μπορεί να επηρεάσει τη συγκέντρωση περιλαμβάνουν άγχος, κατάθλιψη, διπολική διαταραχή, συναισθηματικό τραύμα, και το άγχος.
Δυσκολία συγκέντρωσης: Ιατρικές αιτίες
Συγκέντρωση δυσκολία μπορεί να προκληθεί από ιατρικές ασθένειες όπως οι εξής:
- Συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια (επιδείνωση της ικανότητας της καρδιάς να αντλεί αίμα)
- Βαριά δηλητηρίαση από μέταλλα
- Λοιμώξεις
- Νεφρική νόσο (η οποία περιλαμβάνει οποιοδήποτε είδος του προβλήματος των νεφρών, όπως πέτρες στα νεφρά, νεφρική ανεπάρκεια, και ανωμαλίες των νεφρών)
- Ηπατική νόσο (η οποία περιλαμβάνει οποιοδήποτε είδος του προβλήματος του ήπατος όπως ηπατίτιδα, κίρρωση και ηπατική ανεπάρκεια )
- Ανεπιθύμητες ενέργειες των φαρμάκων
- Μεταβολικές διαταραχές και ορισμένες ελλείψεις βιταμινών
- Σύνδρομα πόνου
- Επιληπτικές διαταραχές
- Άπνοια κατά τον ύπνο (παύσεις της αναπνοής κατά τον ύπνο)
- Κτύπημα
- Διαταραχές της όρασης
Γνωστική αίτια της δυσκολίας συγκέντρωσης
Συγκέντρωση δυσκολία μπορεί επίσης να προκληθεί από γνωστικά προβλήματα, όπως:
- Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής
- Παραλήρημα
- Άνοια
- Μαθησιακές δυσκολίες
- Ψυχολογικές αιτίες της δυσκολίας συγκέντρωσης
- Συγκέντρωση δυσκολία μπορεί επίσης να προκληθεί από ψυχολογικές ασθένειες όπως οι εξής:
- Αλκοόλ ή κατάχρηση ουσιών
- Ανησυχία
- Διπολική διαταραχή (εναλλασσόμενες περιόδους της κατάθλιψης και αυξημένη διάθεση)
- Κατάθλιψη
- Συναισθηματικό τραύμα
- Σχιζοφρένεια (σοβαρή εγκεφαλική διαταραχή που επηρεάζει τις διαδικασίες σκέψης και συναισθηματικές αντιδράσεις)
- Στρες
Δυσκολία συγκέντρωσης: Σοβαρές ή απειλητικές για τη ζωή αιτίες της
Σε ορισμένες περιπτώσεις, δυσκολία συγκέντρωσης μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα μιας σοβαρής ή απειλητική για τη ζωή ασθένεια που πρέπει να αξιολογηθούν άμεσα σε μια ρύθμιση έκτακτης ανάγκης. Αυτά περιλαμβάνουν:
Εγκεφάλου ή του νωτιαίου μυελού
- Όγκο στον εγκέφαλο ή το νωτιαίο μυελό
- Παραλήρημα
- Υπερβολική δόση ναρκωτικών
- Εγκεφαλίτιδα (φλεγμονή και οίδημα του εγκεφάλου οφείλεται σε ιογενή λοίμωξη ή άλλες αιτίες)
- Θερμοπληξία
- Νεφρική ανεπάρκεια
- Μηνιγγίτιδα (λοίμωξη των μεμβρανών που καλύπτουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό)
- Κατάσχεση
- Σήψη (σοβαρή λοίμωξη του αίματος)
- Κτύπημα
Ερωτήσεις για τη διάγνωση της αιτίας της δυσκολίας συγκέντρωσης
Για τη διάγνωση της νόσου σας, ο γιατρός σας ή άδεια επαγγελματία υγειονομικής περίθαλψης θα σας ζητήσει πολλές ερωτήσεις που σχετίζονται με δυσκολία συγκέντρωσης σας, συμπεριλαμβανομένων:
- Πόσο καιρό είχατε δυσκολία στη συγκέντρωση;
- Έχετε οποιαδήποτε άλλα συμπτώματα;
- Μήπως έχετε δυσκολίες με τον ύπνο;
- Έχετε οποιαδήποτε ιατρικά προβλήματα;
- Μήπως κάτι όπως έναν τραυματισμό ή ασθένεια προηγούνται τα συμπτώματα;
- Τι φάρμακα παίρνετε; Παίρνετε οποιαδήποτε νέα φάρμακα;
- Μην πίνετε αλκοόλ;
- Χρησιμοποιείτε οποιαδήποτε φάρμακα δρόμο;
Δυσκολία συγκέντρωσης: Πιθανές επιπλοκές
Επειδή η δυσκολία συγκέντρωσης μπορεί να οφείλεται σε σοβαρές ασθένειες, η αποτυχία να αναζητήσουν θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές και μόνιμες βλάβες. Μόλις διαγνωστεί η βασική αιτία, είναι σημαντικό για σας να ακολουθήσετε το θεραπευτικό πρόγραμμα που εσείς και φροντίδας της υγείας σας επαγγελματικό σχεδιασμό ειδικά για να μειώσετε τον κίνδυνο των πιθανών επιπλοκών όπως οι εξής:
- Αναπτυξιακές καθυστερήσεις και αποτυχία να αναπτυχτεί
- Μαθησιακές δυσκολίες
- Παράλυση ή αδυναμία να μετακινήσετε ένα μέρος του σώματος
- Μόνιμη γνωστική εξασθένηση
- Μόνιμη απώλεια της αίσθησης
- Αλλαγές στην προσωπικότητα
- Σωματική αναπηρία
Δυσκολία συγκέντρωσης: Ανεπάρκεια βιταμινών
Η ανεπάρκεια ορισμένων βιταμινών αφήνει τα σημάδια της και στο μυαλό…
Σπανίως το σκεφτόμαστε, αλλά η διατροφή μας δεν επηρεάζει μόνο τις σωματικές λειτουργίες και την φυσική μας κατάσταση, αλλά και την νοητική κατάσταση και απόδοση.
Με απλά λόγια οι διατροφικές επιλογές επηρεάζουν και τη λειτουργία του εγκεφάλου.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι τα μειωμένα επίπεδα ορισμένων βιταμινών κυρίως του συμπλέγματος Β (π.χ. Β1, Β6, Β12), μπορούν να επηρεάσουν τις νοητικές λειτουργίες προκαλώντας αδυναμία συγκέντρωσης, κόπωση, πονοκέφαλους, εκνευρισμό και μεταβολές της διάθεσης.
Οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β αποτελούν βασικό δομικό υλικό των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου. Μάλιστα ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται κυρίως από όσους κάνουν συστηματικά εξαντλητικές δίαιτες αποστερώντας τον οργανισμό τους από πολύτιμες βιταμίνες και ιχνοστοιχεία (π.χ. σελήνιο, χαλκό, ψευδάργυρο, μαγγάνιο), αλλά και από τους χορτοφάγους – μια και η πλουσιότερη πηγή των βιταμινών του συμπλέγματος Β είναι τα ζωικά τρόφιμα. Πέρα από τους vegetarian και όσους κάνουν αυστηρές δίαιτες ωστόσο, προσοχή απαιτείται και για τους περισσότερους από εμάς επειδή πολύ απλά δεν προσέχουμε τη διατροφή μας και τρεφόμαστε πρόχειρα και βιαστικά.
Για την αντιμετώπιση του προβλήματος συστήνεται να αποφεύγουμε τις αυστηρές δίαιτες χαμηλών θερμίδων και να καταναλώνουμε τρόφιμα από όλες τις ομάδες τροφίμων. Η ισορροπημένη διατροφή είναι αυτή που διασφαλίζει ότι δεν θα λείψουν οι απαραίτητες βιταμίνες από το σώμα και το μυαλό μας.
Όσο για τις βιταμίνες του συμπλέγματος Β καλό είναι να γνωρίζουμε τις πηγές τους ώστε να τις εντάξουμε στη διάτροφή μας.
H Β1 βρίσκεται στα όσπρια όπως οι φακές, το συκώτι, τον αρακά, τα σπαράγγια, ηλιόσποροι, φασολάκια
Η Β6 βρίσκεται σε δημητριακά, όσπρια, πράσινα φυλλώδη λαχανικά, φρούτα, ξηρούς καρπούς, ψάρια, στο κοτόπουλο και το κρέας.
Η B9 (φυλλικό οξύ) αφθονεί στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, τα όσπρια, τους ξηρούς καρπούς και τους σπόρους.
Η B12 βρίσκεται σε ζωικά τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένων των αυγών, του κρέατος και των γαλακτοκομικών προϊόντων.
Μύθοι για τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ/Υ)
Μύθος #1: Όλα τα παιδιά με ΔΕΠ/Υ είναι υπερκινητικά
Λάθος! Κάποια παιδιά με ΔΕΠ/Υ είναι υπερκινητικά, αλλά πολλά άλλα δεν είναι. Αυτός είναι και ο λόγος που η ονομασία της διαταραχής έχει την κάθετο (/)! Παιδιά με ΔΕΠ/Υ που εμφανίζουν προβλήματα συγκέντρωσης αλλά όχι υπερκινητικότητα είναι συνήθως αφηρημένα, φαίνεται να μην έχουν κίνητρο, είναι αυτό που θα έλεγε κάποιος «στον κόσμο τους».
Μύθος #2: Τα παιδιά με ΔΕΠ/Υ δεν μπορούν ποτέ να συγκεντρωθούν
Λάθος! Τα παιδιά με ΔΕΠ/Υ συχνά μπορούν να συγκεντρωθούν εάν κάποια δραστηριότητα τους αρέσει πάρα πολύ. Όμως, όσο και να προσπαθήσουν, δυσκολεύονται εξαιρετικά να διατηρήσουν την προσοχή τους όταν μια δραστηριότητα είναι ανιαρή ή επαναλαμβανόμενη.
Μύθος #3: Τα παιδιά με ΔΕΠ/Υ μπορούν να συμπεριφερθούν καλύτερα εάν θέλουν
Λάθος! Τα παιδιά με ΔΕΠ/Υ συνήθως βάζουν τα δυνατά τους να έχουν καλή συμπεριφορά, αλλά και πάλι αδυνατούν να καθίσουν ακίνητα, να κάνουν ησυχία ή να συγκεντρώσουν την προσοχή τους. Μπορεί να φαίνονται ανυπάκουα αλλά αυτό δε σημαίνει ότι το κάνουν επίτηδες. Αντίθετα, συνήθως προσπαθούν πολύ σκληρά, αλλά δεν το πετυχαίνουν…
Μύθος #4: Η ΔΕΠ/Υ θα περάσει από μόνη της με τα χρόνια
Δυστυχώς η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ/Υ) συνεχίζει και στην ενήλικη ζωή. Μέσα από συστηματική θεραπεία και την προσαρμογή το παιδί σας θα μάθει να διαχειρίζεται τα συμπτώματα και να έχει μια φυσιολογική ζωή. Από αυτήν την άποψη, η ΔΕΠ/Υ φαίνεται να εξαφανίζεται όσο περνούν τα χρόνια, καθώς γίνεται πιο διαχειρίσιμη μέσα από τη θεραπεία. Η έγκαιρη διάγνωση είναι το κλειδί.
Μύθος #5: Η ΔΕΠ/Υ αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά
Λάθος! Υπάρχουν σκευάσματα που μπορεί να ελαττώσουν τα συμπτώματα, αλλά αυτά θα πρέπει να χορηγούνται σε εξαιρετικές περιπτώσεις και μόνο όταν τα συμπτώματα δεν υποχωρούν μέσα από τη μη φαρμακευτική θεραπεία. Και πάλι, είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι τα φάρμακα δε «γιατρεύουν» τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας, ελαττώνουν απλώς κάποια συμπτώματά της, απαραίτητα σε συνδυασμό με ένα ολοκληρωμένο πλάνο αποκατάστασης. Η ουσιαστική αποκατάσταση περιλαμβάνει ειδική εκπαίδευση, στήριξη, εργοθεραπεία εφόσον χρειάζεται, συμβουλευτική γονέων, άσκηση και σωστή διατροφή και συντονίζεται από Παιδοψυχολόγο ή Παιδοψυχίατρο.