Στις λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος περιλαμβάνεται ένα ευρύ φάσμα παθήσεων, από το κοινό κρυολόγημα μέχρι την πνευμονία, που το καθένα χρήζει ανάλογης αντιμετώπισης. Οι λοιμώξεις του αναπνευστικού διακρίνονται σε δύο κατηγορίες:
- Λοιμώξεις ανώτερου αναπνευστικού
Οι λοιμώξεις του ανωτέρου αναπνευστικού αφορούν το φάρυγγα, το λάρυγγα, τις αμυγδαλές και οι παθήσεις που αντίστοιχα προκαλούνται ονομάζονται φαρυγγίτιδα, λαρυγγίτιδα και αμυγδαλίτιδα. Άλλες συχνές λοιμώξεις του ανωτέρου αναπνευστικου είναι η γρίπη, η ιγμορίτιδα (που αφορά την κοιλότητα του κρανίου που βρίσκεται πίσω από τη μύτη) και η ωτίτιδα στην περιοχή των αυτιών. Ως λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού διακρίνουμε και την λοιμώδη μονοπυρήνωση. Οι λοιμώξεις του ανωτέρου αναπνευστικού είναι συνήθως ιογενείς, οφείλονται δηλαδή σε ιούς. - Λοιμώξεις κατώτερου αναπνευστικού
Αφορούν ασφαλώς τους πνεύμονες αλλά και την τραχεία.Η σοβαρότητα των νοσημάτων εδώ, είναι σημαντικά μεγαλύτερη ενώ πρέπει να υπογραμμιστεί ότι πρόκειται κυρίως για μικροβιακές λοιμώξεις και όχι ιογενείς. Στις λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού σε πολλές περιπτώσεις επιβάλλεται η νοσοκομειακή νοσηλεία του ασθενούς. Σε αυτές περιλαμβάνονται η πνευμονία, η τραχειΐτιδα , η τραχειοβρογχίτιδα, η βρογχίτιδα οξεία ή χρόνια, η παρόξυνση της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ) κ.ο.κ.
Λοιμώξεις Αναπνευστικού: Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;
Είναι πολύ σημαντικό σε έναν ασθενή να γίνει σωστή διάγνωση της λοίμωξης που έχει, προκειμένου να του χορηγηθεί η κατάλληλη θεραπεία. Τα συμπτώματα σε πολλές περιπτώσεις, όπως βήχας, πυρετός ή καταρροή, μπορεί να είναι κοινά. Η γενική κατάσταση του ασθενούς μπορεί όμως να είναι ενδεικτική, αφού εάν έχει έντονα σημάδια κόπωσης, έλλειψη όρεξης ή γενικότερης δραστηριότητας τότε το πιθανότερο είναι να πάσχει από μικροβιακή λοίμωξη του κατώτερου αναπνευστικού. Εάν τρώει, δραστηριοποιείται και δουλεύει έστω και σε πιο χαμηλούς ρυθμούς από το κανονικό είναι ένδειξη ιογενούς λοίμωξης, ακόμη και αν ο ασθενής υποφέρει από πολύ υψηλό πυρετό.
Πολύ μεγάλο ρόλο παίζει και η εξέλιξη της νόσου αφού εάν αρρωστήσει απότομα και έχει επιπλέον έντονα συμπτώματα, υποφέρει από μικροβιακή λοίμωξη. Αντιστοίχως, εάν την δεδομένη στιγμή που παρουσιάσει τα συμπτώματα έχει αρρωστήσει κάποιο μέλος της οικογένειας ή υπάρχουν περιστατικά στο εργασιακό περιβάλλον, πιθανόν πάσχει από ιογενή λοίμωξη.
Σε κάποιες περιπτώσεις, χωρίς ωστόσο να αποτελεί αυτοσκοπό, απλές εργαστηριακές εξετάσεις, όπως η γενική αίματος, μπορεί να μας δώσει κάποιες χρήσιμες πληροφορίες. Για παράδειγμα εάν ο ασθενής παρουσιάσει αυξημένο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων και κυρίως, αυξημένο ποσοστό πολυμορφοπύρηνων (μιας ομάδας λευκών αιμοσφαιρίων) είναι παράγοντας που υποδεικνύει ότι πάσχει από μικροβιακή λοίμωξη. Επιπροσθέτως σοβαρό ρόλο παίζει στην διάγνωση, η ακτινογραφία θώρακος και βεβαίως η αντικειμενική εξέταση του ασθενούς από τον γιατρό.
Λοιμώξεις Αναπνευστικού: Όσα πρέπει να γνωρίζετε για την θεραπεία
Βασικότερος στόχος της θεραπείας κατά των λοιμώξεων είναι πρώτα από όλα να μετριαστούν τα συμπτώματα τους την δεδομένη χρονική διάρκεια που το ανοσοποιητικό σύστημα αντιμετωπίζει τη λοίμωξη. Πρώτος και κύριος κανόνας είναι η ανάγκη του σώματος να ξεκουραστεί, πράγμα που σημαίνει ότι η ανάπαυση κρίνεται επιβεβλημένη. Για τις ιογενείς λοιμωξεις του αναπνευστικου στην πλειοψηφία τους, δεν υπάρχει τυποποιημένη θεραπεία. Συνήθως μάλιστα μετά από μερικές ημέρες ο οργανισμός του ασθενούς, ανακάμπτει από μόνος του.
Οι πιο ωφέλιμες θεραπείες που θα προτείνει ο γιατρός είναι σε αυτές τις περιπτώσεις υποστηρικτικής μορφής και είναι οι εξής:
- Χορήγηση αντιπυρετικών ώστε να μειωθεί ο υψηλός πυρετός που εμφανίζεται και ακολούθως να υποχωρήσουν τα άλγη, οι πόνοι και οι κεφαλαλγίες.
- Κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων υγρών στην περίπτωση πυρετού, προκειμένου να αποφευχθεί η ήπια αφυδάτωση.
- Για τους καπνιστές επιβάλλεται η διακοπή του καπνίσματος. Οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος και οι σοβαρές πνευμονοπάθειες είναι συχνότερες στους καπνιστές και χρειάζεται να σταματήσουν το κάπνισμα προκειμένου να θεραπευθούν πλήρως και εγκαίρως.
- Σε βαρύτερες περιπτώσεις, συνίσταται και η αντιβίωση.
Τα αντιβιοτικά είναι φάρμακα πολύτιμα, που πρέπει όμως να χορηγούνται σε περιπτώσεις μικροβιακών λοιμώξεων και πάντα μετά από ιατρική συμβουλή. Δεν προτείνονται ποτέ σε περιπτώσεις ιογενών λοιμώξεων αφού δεν έχουν την δυνατότητα να εξοντώσουν τους ιούς. Σε ειδικές ωστόσο περιπτώσεις όπως σε ηλικιωμένα ή εξασθενημένα άτομα όπου μια ιογενής λοίμωξη μπορεί να εμπλακεί με μικροβιακή, σε περιπτώσεις κάποιας χρόνιας πνευμονοπάθειας, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, ωστόσο αυτή η απόφαση θα πρέπει να ληφθεί αποκλειστικώς από τον γιατρό σας και σε πολύ ειδικές περιπτώσεις. Σε περιπτώσεις γρίπης δε, είτε αν πρόκειται για ασθενείς ομάδων υψηλού κινδύνου είτα αν τα συμπτώματα είναι σοβαρά , θα πρέπει να αξιολογείται από τον γιατρό η αναγκαιότητα λήψης αντιικών φαρμάκων.
Συνοψίζοντας, πρέπει να πούμε πως τα αντιβιοτικά συνήθως συμβάλλουν λίγο στην επιτάχυνση της ανάρρωσης από λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα, καθώς ορισμένοι άνθρωποι παρουσιάζουν παρενέργειες, όπως διάρροια, ναυτία κα. Σε κάθε περίπτωση η χορήγησή τους θα πρέπει να αξιολογείται από τον θεράποντα γιατρό εξατομικευμένα.